ช่วงเวลาสั้นๆไม่ได้แปลว่าผูกพันธ์ไม่ได้

สวัสดีคะ....ออกตัวก่อนเลยนี่เป็นกระทู้แรกของเราคะอาจจะไม่น่าสนใจมากนัก
แต่ ! เราขอพื่นที่ส่วนนี้ระบายความในใจถึงเพื่อนคนนึง...........

เรารู้จักกันมาประมาณ 4 ปีเห็นจะได้แล้ว เราสนิทกันพอสมควรในช่วงเวลานึงเพราะเป็นเพื่อนของเพื่อนอีกทีนึง เราชอบเพื่อนคนนี้ตั้งแต่รู้จักได้สักพักก็เดินหน้าจีบ    แต่ความรู้สึกตอนนั้นคือเพื่อนคนนี้ไม่ได้รู้สึกเหมือนเรา หละด้วยที่ว่าเรามีคัยอีกคนเราก็เลยถอย แต่ก็ยังติดต่อกันตลอดแชทคุยกันบ้างเจอกันบ้างไปกินข้าวนั่งร้านน้ำชาแต่ก็ในฐานะเพื่อนคนนึง จนวันนึงเราได้กลับมาคุยกันอีกครั้งเหตุเพราะเราโสด และบังเอิญเค้าก็โสด เราก็ได้รู้ว่าตอนนั้นเค้าก็รู้สึกดีกับเรานะ !!    จากนั้นเราก็คุยกันเรื่อยๆความรู้สึกดีๆที่เคยมีก็กลับมาอีกครั้ง เราคุยกันทุกวันจนวันนึงเราเจอกันอีกครั้ง ทุกอย่างเหมือนไปได้ดีเราบอกชอบเค้าอีกครั้ง ขอให้ลองคบกันดู แต่ !!! เค้าปฏิเสธเราคะ แต่ความสัมพันธ์ของเราก็ยังดำเนินต่อไปในฐานะเพื่อน คุยกันทุกวันลึกซึ่งแต่ไม่ถึงแฟน ทำทุกอย่างเหมือนแฟน แต่ไม่ใช่แฟน....

ตอนแรกเราโอเคกับความสัมพันธ์แบบนี้นะเพราะมันรู้สึกไม่อึดอัดอิสระดีแต่นั้นแหละไม่มีสิทธิเรียกร้องอะไรทั้งนั้น ต่อให้รู้สึกแย่แค่ไหนก็พูดออกไปไม่ได้
ไม่ใช่เราจะเรียกร้องอะไรนะ เราแค่รู้สึกแย่กับบางคำพูด " เทอลืมไปรึป่าวว่าคนคุยก็มีหัวใจ "