สวัสดีค่ะ เราชื่อ เมย์ อายุ 22 ปี
เราอยากจะจบปัญหาที่คาใจ แต่เราไม่รู้ควรตัดสินใจยังไงดี
คืองี้นะคะ ตั้งแต่เราจำความได้ ครอบครัวเรา ก็ อาจจะเหมือนคนทั่วไป
มี พ่อ-แม่ ครบทั้งคู่
คือจะบอก เรามีปัญหาก็ได้
พ่อแม่รักกัน แต่เท่าที่จำได้ ทั้งคู่ทะเลาะกัน บ่อยมาก ส่วนสาเหตุ คือ พ่อทำงานกลับบ้านดึก
พ่อเรา ทำธุระกิจส่วนตัว (วิ่งตามโรงงานรับซ่อมเครื่องจักร+นำเข้ามาขายบ้าง ) คือ อาชีพนี้ต้องเข้าใจ บางครั้ง พ่อเราวิ่งไปหาลูกค้า ตจว (ชลบุรี)
กว่าจะกลับมากรุงเทพ บางทีก็รถ ติดบ้าง ระยะทางแล้วแต่สถานที่ลูกค้า และแต่ละโรงงาน
แต่แม่ไม่เคยเข้าใจฟังชาวบ้าน (หรือดูละครมากรึป่าวอันนี้ไม่แน่ใจนะคะ) ว่าผัวทำงานกลับบ้านดึก หรือมีเมียน้อย นี่คือเหตุที่ไล่พ่อออกจากบ้านทุกครั้ง
บางครั้ง ทะเลาะเรื่อง แม่จะเอาเงินจากพ่อ เรา .
แต่วิธีที่แม่ใช้บังคับพ่อเรา นี่สิ จำใจเรา ถึงเราจะเด็กมากๆ ไม่ถึง 10 ขวบ
ลากเราไปกลางถนนหน้าบ้าน (ในซอยหมู่บ้าน ) เอามีดจี้คอเรา บังคับให้พ่อเราเอาตังให้
เหตุการณ์ถัดมาเริ่มโต ช่วงประถม . หลังพ่อไม่อยู่บ้าน (โดนไล่โยนเสื้อผ้าให้ไปนอนที่อื่น)
เราเลยต้องอยู่กับแม่2 คน แม่ ชอบบังคับให้เรากินข้าว (ผักบ้าง ของเผ็ดมากๆบ้าง คือเรากินไม่เป็น มันเผ็ดมากสำหรับตอนนั้น)
ขนาดชามข้าวนี่ นึกถึง กะละมัง คือ ชามใบใหญ่ๆ ตักข้าวให้เรา ล้นชาม (นึกไม่ออกพูนแบบน้ำแข็งใส) คือเยอะมาก
แล้วบังคับ ให้เรากินให้หมด อิ่มก็ต้องกิน อ้วกออกมาต้องกินอ้วกตัวเอง คือ กินด้วยน้ำตา เกือบทุกครั้ง
ตกดึก แม่กินเหล้าบ้าง บางครั้ง ไป ร้านคาราโอะเกาะ (ติดนักร้อง) จน โดนขโมยกระเป๋า แม่เรียกพ่อพาไป แจ้งความ ที่ สน.ตำรวจ
เป็นแบบนี้ ตลอด อ้อ ลืมบอก พ่อเรา อยากสอนให้เราเก็บตัง เลย บอกเรา ให้ช่วยทำงานบ้าน พ่อจะให้เงินเดือน แล้วเก็บหยอดเอา
ได้ครั้งละ 200 -1000 ต่ออาทิตย์ เราเก็บได้เกือบจะเต็มกระปุก
แม่ทะเลาะกับพ่อทีไร กระปุกเราแตกหมดตลอด (แม่เอาไปหมดพ่อก็ไม่พูดอะไรเพราะพ่อ นิ่งๆ)
เราก็เสียใจ (นี่คือ1 ในสาเหตุที่ปัจจุบันเรา มีตังเก็บไม่ได้ คือ ต่อให้ได้ตรุจีน ก็โดนเอาไปหมด เราเลยฝังใจ ว่า มีเงิน เมื่อไหร่ต้องรีบใช้ ไม่งั้นโดนเอาไปหมด แย่แน่ตังเรา ...
เหตุการณ์แบบนี้ก็ผ่านไป เรื่อยๆวนไปจน พ่อ ทนไม่ไหว แม่หนีออกจากบ้าน เอาเงินทองไปหมด (หลายแสนเกือบล้าน)
พ่อเลย ไปแจ้งความที่ สน. ว่าแม่ขโมยเงินไป ต่อมาไม่กี่อาทิตย์ ตำรวจก็เจอแม่ และจับแม่ (แม่ต้องไปนอนในคุก รอส่งตัวกลับ )
***ก่อนเจอพ่อ
แม่เราเป็นเด็กกำพร้า อดีตเล่าว่า เด็กๆ เคยโดนหลอกมาขายหนีออกมา เลยไปอยู่สถานเด็กกำพร้า แต่หนีออกมาก่อน เลยไม่ได้เรียนหนังสือ
และไม่มีบัตรประชาชน มาทำงานเป็นเด็กเสริฟร้านอาหารแล้วพ่อมากินข้าว เลยมาเจอกัน แล้ว คบกัน จนมีเรา (เวลานั้นพ่อเราไม่รู้แม่ไม่มีบัตรเพราะแม่เอาบ้ตรเพื่อนแม่มาใช้ คลอดเรา พ่อก็ยังไม่รู้ จนวันนึง พ่อมารู้ตอน จดใบเกิดเรา ว่า ชื่อในใบมันซ้ำ และแม่มาบอก ทีหลัง เลยรู้ประวัตืแม่มา)
เล่าต่อนะคะ ...
หลังแม่ถูกส่งตัวกลับไปอยู่เชียงรายเราไม่รู้อะไร เกี่ยวกับแม่เรา
ตอนนั้นเรามัธยมต้น มาอาศัยอยู่บ้านป้า และเกเร บ้าง โดนเรียน กล้บบ้านดึก โดนด่าประจำ
ส่วนพ่อ ไม่แต่งงานใหม่ (พ่อหลังจากเอาแม่ส่งตำรวจ ก็ไม่ได้ทำงาน)
เมียใหม่พ่อหรอเราไม่สนิท หรอก งานแต่งเขาก็ๆม่ได้ไป เขาไปฮันนิมูล กัน 2 คน ต่างประเทศ
เราก็อยู่กับป้า แต่เราติดเพื่อน มากๆ เพราะสำหรับเรา คือ นอกบ้าน คือความสุข เพื่อนคือคนที่เข้าใจ เรา เกือบที่สุด
แล้ววันนึงผ่านไป เมียใหม่พ่อหลังคลอดลูก ใหม่ ก็ทะเลาะกับพ่อ คือเมียใหม่พ่อ เป็นผู้หญิง แบบ ชอบทำงาน ไรงี้
จะให้พ่อเราเลี้ยงลูก พ่อเราก็ไม่ยอม พ่อเราก็ทำงาน ให้ผู้หญิง เลี้ยง ความเห็นต่างก็ทะเลาะกัน
และเลิกกัน (;มอปลาย )พ่อเรา+ทนกับป้าบ่น เรื่องเราไม่ไหว เลยตัดสินใจเรียกแม่เรา กลับมา
แรกๆ แม่มาก็ดีนะ พอไปนานๆเข้า ก็ทะเลาะกับพ่อมาลงที่เรา ตลอด งุดงิตเรา ไม่เราไปเล่น ไม่ให้ไปไหน วันๆ อยู่แต่บ้านๆ เลิกเรียนให้รีบกลับเลย
(มหาลัย ) รับน้องก็ไม่ค่อยอยากให้ไป เราเรียน ศิลปกรรมการแสดง (กิจกรรมก็เยอะ ปกติ) ซ้อมเชียร์กีฬาเฟชี่กลับดึกก็ไม่เข้าใจ จนต้องบอกรุ่นพี่เรื่องเวลา แม่ไม่ยอม เพื่อนบางคนเข้าใจ บางคนก็ไม่เข้าใจ เรามีแฟน คนนึง ครบกันตั้งแต่ม.1
จนมหาลัย แฟนเราเข้าใจเรา ตลอด แม่เรา ถ้าอารมดีก็ชอบแฟนเรา ถ้าอารมๆไม่ดี ทะเลาะกับแฟนใหม่แม่ที่เชียงราย(เรียกลุงเชียงราย)
ก็มาพานใส่ทุกคน (พ่อแม่เรา อยู่บ้านเดียวกันก็จริง แต่ ต่างคนต่างอยู่ คนละส่วนของบ้าน) แม่เคยพา(บังคับ)ให้เราไปเชียงรายเป็นเพื่อน
เพื่อไปต่ออายุบัตร มาอยู่กรุงเทพ ก็ไปอาศัยอยู่บ้านลุงเชียงราย (ลุงเชียงรายทำงานมอไซค์รับจ้าง) ต่อหน้าเราถ้าเขาไม่ทะเลาะกัน ก็คุยกับเราดี
ถ้าทะเลาะกันแม่จะลากเราไปเกี่ยวเสมอ อย่าง เขาทะเลาะกันเรื่องไรๆไม่รู้น่าจะเรื่องตัง ยืมแม่ +จะให้ค่ารถ แม่ก็เป็นคนไม่ยอมคน แม่ก็ด่า พัง ของเขา เอามีดสับ เตา แก้สลุงเขา ก็ไม่ยอมคน แต่เขาเกรงใจอยู่เลยบอกกลับไป เดียวไปส่ง
แต่ระหว่างทางแม่ก็ไม่ยอม หยุดแม่หยิบรองเท้าตบหน้าเขา เขาเลยโมโห ยกมือจะตบ แต่แม่ไวกว่า แม่คว้า มือ หนู เอาตัวหนูบังหน้า แม่ หนูตกใจ ร้องไห้ยกมือไหวเขา เขาเลยหยุด (ในใจ ตลอดทางโกดมากนะว่าทำไมทำแบบนี้แม่บอก ก็รู้ว่าเขาไม่ทำไงเลยเอามาบัง ดูสิจะกล้าตบไหถ้าตบก็ให้มันตบ ไป ดูสิมะนจะกล้าไหม หนูเลยบอก เพราะหนูไหว้เขาไง เขาเลยไม่ทำ ถ้าเขาทำ แม่จะทำไง ละ แม่ไม่เจ็บนิ ตัวหนูสิเจ็บ)
ก็ขึ้นรถ หนูก็พยามชะ่งมันเถอะตลอด เพราะ หนูจะได้ซื้อความสุข หนู เวลาแม่ไปไหน หนูจะได้ไปบ้านแฟน
(เคยบอกแล้วความสุขหนูคือนอกบ้าน) ปิดเทอมหนูไม่อยากอยู่บ้าน ไปทำงาน กับเพื่อน เป็นเด็กเสริฟ ร้านโชคดี ....
ได้เข้ากะเช้า เลิก 6โมง บางครั้ง พอได้เงินเดือนเดือนแรกมา
ก็แบ่งให้แม่ ใช้ด้วย ถึงไม่เยอะ แต่ก็อยากให้ พอกลับมาทำงานที่ทำงาน จะเปลี่ยนกะ ให้ไปทำ ช่วงบ่าย เลิก 4 ทุ่ม ซึ่ง หนูบอกที่ทำงานว่า ช่วงเช้าแทนนะค่ะแม่หนูดุ พี่เขาก็เข้าใจ กลับมาบ้าน ถ้าวันไหนทะเลาะ กับใคร หรืออารมๆไม่ดี ก็ไม่ให้ไปทำงาน หนูเลยทะเลาะกันแมาโมโห ตัดชุดทำงานทิ้ง พอหายโกด ก็ให้ไปทำครบเดือนหนูเลยตัดสินใจออกดีกว่าไม่ทำต่อดีกว่า
อยู่บ้าน แม่ไปเชียงรายกลับมา ตังหาย มาโทษ เราตลอด ว่าเราเอาไป ทั้งๆที่ไม่ได้เอา เราก็ไม่มีคืนเลยบอกป้า ว่าขอยืมตังหน่อย ป้าบอกไม่ต้อง แต่บอกแม่ว่านี่ตังป้า เราก็คืนและรับไปว่าทำเอง (ทั้งๆที่ไม่รู้เรื่อง) เพราะถ้าไม่รับ เขาก็จะตี จะไม่ให้ไปไหน จะด่า ไม่จบ เรารู้นิสัย เลยยอม ตลอด เป็นหลายรอบ
อีกรอบ ทองหาย บอกเราไม่ได้เอาไป เขาไม่เชื่อ บอกไม่รู้ หามาไม่หามาไม่จบ เราเลยบอก ไม่ได้เอาจะให้ทำยังไง จะแจ้งตำรวจเลยไหม เราเลยไปโทรแจ้งตำรวจมา ก่อนตำรวจมา เขาโมโห เรา เขาเชื่อเขาเอง ว่าเราทำ บอกเราจะบอกมาดีๆไหม เอากรรไกมาตัดผมเรา เราก็นิ่ง เอาไม้กวาดตีหัวเรา เราก็นิ่ง เพราะเราไม่ได้ทำ จะให้ทำไง จนตำรวจมาเราเลยรีบวิ่งไป เปิด ประตู แม่เลยนิ่ง เรา เล่าให้ตำรวจฟัง ว่า แม่เก็บไว้ไหน หายได้ไง ตำรวจก็โอเคมาแบบ จบๆ ไป
ไม่ได้ทำอะไรมากมาย เราเลยบอกแม่อีกครั้ง ย้ำให้แม่รู้ ว่า ถ้า เราเอาไป เราจเรียกมาจับตัวเองทำไม .. เขาก็นิ่ง
สุดท้าย เขาไปเชียงราย และกลับมาอีกครั้ง ถึงรู้ว่า ใครเอาไป (ลุงเชียงราย)
เขาก็บอกแค่ไม่รู้ แค่นั้น ที่โดนผ่านๆมาก็ไม่รู้ ... ผิดกี่ทีก็ไม่รู้...
จนวันนึง เรารับไม่ไหว เราเลยหนีออกจากบ้าน หนีไปแบบไม่รู้ไปไหน โทรสับ แม่ก็สับ ตามสูตร เอามาแต่งบัตร ที่มีตัง 200
แค่นั่น เราไปนั่งสงบ สติบ้านเพื่อน เสร็จ ดีขึ้นหน่อย เราก็ ออกมาโทรตู้ หาแฟนเรา
แฟนเรา รีบถามเราว่าเราอยู่ไหน เกิดเรื่องแล้ว บอก พ่อแม่เรา จะแจ้งตำรวจจับพ่อแม่แฟนเราแล้ว
ให้เรานั่งรถไปหาก่อนเลย. เราเลยนั่งรถไป เราก็เล่าให้แฟนกับพี่แฟนฟัง ว่าเรายังไม่อยากกลับ เรากลัว แม่เรามาก
เลยไปนอนบ้านเพื่อนพี่แฟนเรา แล้วเราต้องรีบกลับ (เพราะตอนนั้นเราอายุไม่ถึง20)
เราเลยจำใจกลับ ไม่อยากให้พ่อแม่แฟนเดือดร้อน มารับชะตากรรม ก็โดนชุดใหญ่แล้วก็นิ่งไว้แต่ไม่ได้บอกเจอแฟน บอกนอนบ้านพี่มา แค่นั้น
เค้าถาม เราก็บอกพี่ที่ รร ถาม ทำไมไม่กลับ บอกเรากล้ว เพราะแม่ถือมืด ตอนนั้นแม่ขู่ จะปาดคอ
แค่นั้น เราก็โดนกักบริเวร ไม่ได้ไปไหน อยู่แต่บ้าน
หลังจากนั้น เราก็ทน ต่อมาตลอดบางช่วง
แม่อารมดี เราเลยไปทำงาน กับแฟน อาทิต 3 อาทิตย์
อยู่บ้านแฟน ตลอด แต่เราบอกแม่ว่าไปขาย ตจว กลับมา ก็เอาตังมาให้แม่ 5,500 แม่อยากฉีดหน้า ก็พาไป 4,000
แม่อยากได้กระเป๋า 5,500 เราก็ซื้อ ก่อนไป ทำงานทุกครั้ง เราก็ให้ แม่เก็บไว้ 300 มั้ง 500 มั้ง บางครั้งแม่ขอ ตังจะไป เที่ยว แม่สาย 1000 เราก็หาให้
แม่อยากได้ครีม 1,500 เราก็ซื้อ แม่ทำทองหายงุงิตอารมไม่ดี เราก็รับผิดชอบแทน คืนให้ 10,000 น้องขโมยเงิน แม่ ไป 10,000 เราก็ต้องไปยืมพ่อคืนให้
แม่ทะเลาะกับผู้ชาย ก็มาลงที่เรา เรียกเรากลับ เราก็ต้องกลับ เราทำทุกอย่างไม่ให้แม่เครียด ตามใจตลอด อยากได้อะไร ขออะไร ต้องมี
อยากได้เสื้อผ้า เมื่อไหร่ก็ต้องซื้อ ทุกรอบ ไม่ต่ำ กว่า พัน แม่เครียด พาไปทำบุญ จ่ายค่า รถ ไม่สบาย พาไปหาหมอ
ทะเลาะก้บคนอื่นก็จะไม่ให้เราไปทำงาน (คือ ถ้าเขาไม่มีความสุข เราก็ไม่มี )
จนตอนนี้ ไม่รู้เขางุดงิตอะไร เรา ผิดอะไรบอก เรา ไม่ต้องไปตามๆ คนอื่นแล้ว
มันไม่ดี (ตอนนี้เรา 22 แล้ว ) ทุกครั้ง แม่ทะเลาะ บังคับเรา ให้ไม่มีความสุขด้วย
เราทำตาม จนบางครั้งแฟนเราสงสารเราบอก ปล่อยเถอะ ออกมา อยู่ เองดีกว่า
เราต้องร้องไห้ทุกครั้งที่กลับบ้าน เราก็อยากทำแบบนั่น แต่ เราบอกแฟนเรา ไม่อยากให้คนอื่นเดือดร้อน สงสารพ่อแม่แฟน ที่ไม่รู้เรื่อง เดียวแจ้งความวุ่นวายกันอีก (ถามเราบอกแล้วพ่อเราไม่ช่วยละ ใช่ พ่อเรา ไม่เคยสนใจ อะไร อยู่แล้ว เรา โดนตี โดนด่า เขาก็ไม่สนใจ ว่าเขาก็ไม่ได้นะเขาโมโห ก็ตบเรา เราเลยต้องใช้คำว่าสู้ๆสู้ๆ อดทน มาตลอด ทั้งๆ ที่พ่อแม่แฟนให้เงินเดือนเรา รวมค่ากิน 6500
แค่นั้น แฟนเราเข้าใจ เลยติดลบตลอด แฟนเราก็ไม่รู้จะแจ้งยอดพ่อแม่ยังไง เลย เป็นแบบนี้ที่ยอม เพียงเพราะ หวังเขาอารมดี ทุกครั้ง แต่ครั้งนี้ เขาไม่มีวี่แว่จะยอม ใจอ่อน จะให้เราไปช่วยขายของกับเขา แล้ว ติด อยู่แบบนี้ ตลอด ไป เราร้องไห้ก็ไม่ได้ แม่ว่า แฟนสอนเราไม่ดี เราเลยเป็นแบบนี้ (เราเลยร้องไม่ได้ ไม่อยากให้ให้มาว่าแฟนเราไม่ดี)
ตอนนี้เรา ใจเรา อยากไปให้ไกล เราท้อ เราช้ำ เกินจะ สู้ และทนต่อไป แม่เรา ไม่เคย เข้าใจเรา เลย ไม่เคย งุดงิตคนอื่น มาลงเราตลอด ถ้าเราพูดไป เขาก็บอกไม่ได้งุดงิต ไม่ได้ทำอะไร อยากไปเที่ยวไหนก็ไปไม่ได้ห้าม แต่พอเอาจริง ก็ในกรง เหมือนทุกครั้ง
เขาเคยขู่ ไว้ ถ้าเราหนีไป อีก จะไปตะโกนด่าเรา อกตัญญู เลี้ยงมา ตั้งนาน ดูทำ ติดผุ้ชาย จะไปตะโกน ประจาร คนแถวนั่น ว่าพ่อแม่แฟนเรา แจ้งตำรวจ อีก
ว่าเลวงั้นงี้ เรา ควรทำยังไง แต่เรา ไม่ไหวแล้ว ที่เราไม่เคยคิดตาย เพราะ เรามีแฟนเรา กำลังใจเราช่วยเรา อดทนมาตลอด ช่วยเราคิดที เราควร ทำยังไงดี ไม่อยากให้ใครเดือดร้อนเพราะเราเลย
คำถามจากคนเป็นลูกเมื่อคนเป็นแม่ไม่เคยรับรู้
เราอยากจะจบปัญหาที่คาใจ แต่เราไม่รู้ควรตัดสินใจยังไงดี
คืองี้นะคะ ตั้งแต่เราจำความได้ ครอบครัวเรา ก็ อาจจะเหมือนคนทั่วไป
มี พ่อ-แม่ ครบทั้งคู่
คือจะบอก เรามีปัญหาก็ได้
พ่อแม่รักกัน แต่เท่าที่จำได้ ทั้งคู่ทะเลาะกัน บ่อยมาก ส่วนสาเหตุ คือ พ่อทำงานกลับบ้านดึก
พ่อเรา ทำธุระกิจส่วนตัว (วิ่งตามโรงงานรับซ่อมเครื่องจักร+นำเข้ามาขายบ้าง ) คือ อาชีพนี้ต้องเข้าใจ บางครั้ง พ่อเราวิ่งไปหาลูกค้า ตจว (ชลบุรี)
กว่าจะกลับมากรุงเทพ บางทีก็รถ ติดบ้าง ระยะทางแล้วแต่สถานที่ลูกค้า และแต่ละโรงงาน
แต่แม่ไม่เคยเข้าใจฟังชาวบ้าน (หรือดูละครมากรึป่าวอันนี้ไม่แน่ใจนะคะ) ว่าผัวทำงานกลับบ้านดึก หรือมีเมียน้อย นี่คือเหตุที่ไล่พ่อออกจากบ้านทุกครั้ง
บางครั้ง ทะเลาะเรื่อง แม่จะเอาเงินจากพ่อ เรา .
แต่วิธีที่แม่ใช้บังคับพ่อเรา นี่สิ จำใจเรา ถึงเราจะเด็กมากๆ ไม่ถึง 10 ขวบ
ลากเราไปกลางถนนหน้าบ้าน (ในซอยหมู่บ้าน ) เอามีดจี้คอเรา บังคับให้พ่อเราเอาตังให้
เหตุการณ์ถัดมาเริ่มโต ช่วงประถม . หลังพ่อไม่อยู่บ้าน (โดนไล่โยนเสื้อผ้าให้ไปนอนที่อื่น)
เราเลยต้องอยู่กับแม่2 คน แม่ ชอบบังคับให้เรากินข้าว (ผักบ้าง ของเผ็ดมากๆบ้าง คือเรากินไม่เป็น มันเผ็ดมากสำหรับตอนนั้น)
ขนาดชามข้าวนี่ นึกถึง กะละมัง คือ ชามใบใหญ่ๆ ตักข้าวให้เรา ล้นชาม (นึกไม่ออกพูนแบบน้ำแข็งใส) คือเยอะมาก
แล้วบังคับ ให้เรากินให้หมด อิ่มก็ต้องกิน อ้วกออกมาต้องกินอ้วกตัวเอง คือ กินด้วยน้ำตา เกือบทุกครั้ง
ตกดึก แม่กินเหล้าบ้าง บางครั้ง ไป ร้านคาราโอะเกาะ (ติดนักร้อง) จน โดนขโมยกระเป๋า แม่เรียกพ่อพาไป แจ้งความ ที่ สน.ตำรวจ
เป็นแบบนี้ ตลอด อ้อ ลืมบอก พ่อเรา อยากสอนให้เราเก็บตัง เลย บอกเรา ให้ช่วยทำงานบ้าน พ่อจะให้เงินเดือน แล้วเก็บหยอดเอา
ได้ครั้งละ 200 -1000 ต่ออาทิตย์ เราเก็บได้เกือบจะเต็มกระปุก
แม่ทะเลาะกับพ่อทีไร กระปุกเราแตกหมดตลอด (แม่เอาไปหมดพ่อก็ไม่พูดอะไรเพราะพ่อ นิ่งๆ)
เราก็เสียใจ (นี่คือ1 ในสาเหตุที่ปัจจุบันเรา มีตังเก็บไม่ได้ คือ ต่อให้ได้ตรุจีน ก็โดนเอาไปหมด เราเลยฝังใจ ว่า มีเงิน เมื่อไหร่ต้องรีบใช้ ไม่งั้นโดนเอาไปหมด แย่แน่ตังเรา ...
เหตุการณ์แบบนี้ก็ผ่านไป เรื่อยๆวนไปจน พ่อ ทนไม่ไหว แม่หนีออกจากบ้าน เอาเงินทองไปหมด (หลายแสนเกือบล้าน)
พ่อเลย ไปแจ้งความที่ สน. ว่าแม่ขโมยเงินไป ต่อมาไม่กี่อาทิตย์ ตำรวจก็เจอแม่ และจับแม่ (แม่ต้องไปนอนในคุก รอส่งตัวกลับ )
***ก่อนเจอพ่อ
แม่เราเป็นเด็กกำพร้า อดีตเล่าว่า เด็กๆ เคยโดนหลอกมาขายหนีออกมา เลยไปอยู่สถานเด็กกำพร้า แต่หนีออกมาก่อน เลยไม่ได้เรียนหนังสือ
และไม่มีบัตรประชาชน มาทำงานเป็นเด็กเสริฟร้านอาหารแล้วพ่อมากินข้าว เลยมาเจอกัน แล้ว คบกัน จนมีเรา (เวลานั้นพ่อเราไม่รู้แม่ไม่มีบัตรเพราะแม่เอาบ้ตรเพื่อนแม่มาใช้ คลอดเรา พ่อก็ยังไม่รู้ จนวันนึง พ่อมารู้ตอน จดใบเกิดเรา ว่า ชื่อในใบมันซ้ำ และแม่มาบอก ทีหลัง เลยรู้ประวัตืแม่มา)
เล่าต่อนะคะ ...
หลังแม่ถูกส่งตัวกลับไปอยู่เชียงรายเราไม่รู้อะไร เกี่ยวกับแม่เรา
ตอนนั้นเรามัธยมต้น มาอาศัยอยู่บ้านป้า และเกเร บ้าง โดนเรียน กล้บบ้านดึก โดนด่าประจำ
ส่วนพ่อ ไม่แต่งงานใหม่ (พ่อหลังจากเอาแม่ส่งตำรวจ ก็ไม่ได้ทำงาน)
เมียใหม่พ่อหรอเราไม่สนิท หรอก งานแต่งเขาก็ๆม่ได้ไป เขาไปฮันนิมูล กัน 2 คน ต่างประเทศ
เราก็อยู่กับป้า แต่เราติดเพื่อน มากๆ เพราะสำหรับเรา คือ นอกบ้าน คือความสุข เพื่อนคือคนที่เข้าใจ เรา เกือบที่สุด
แล้ววันนึงผ่านไป เมียใหม่พ่อหลังคลอดลูก ใหม่ ก็ทะเลาะกับพ่อ คือเมียใหม่พ่อ เป็นผู้หญิง แบบ ชอบทำงาน ไรงี้
จะให้พ่อเราเลี้ยงลูก พ่อเราก็ไม่ยอม พ่อเราก็ทำงาน ให้ผู้หญิง เลี้ยง ความเห็นต่างก็ทะเลาะกัน
และเลิกกัน (;มอปลาย )พ่อเรา+ทนกับป้าบ่น เรื่องเราไม่ไหว เลยตัดสินใจเรียกแม่เรา กลับมา
แรกๆ แม่มาก็ดีนะ พอไปนานๆเข้า ก็ทะเลาะกับพ่อมาลงที่เรา ตลอด งุดงิตเรา ไม่เราไปเล่น ไม่ให้ไปไหน วันๆ อยู่แต่บ้านๆ เลิกเรียนให้รีบกลับเลย
(มหาลัย ) รับน้องก็ไม่ค่อยอยากให้ไป เราเรียน ศิลปกรรมการแสดง (กิจกรรมก็เยอะ ปกติ) ซ้อมเชียร์กีฬาเฟชี่กลับดึกก็ไม่เข้าใจ จนต้องบอกรุ่นพี่เรื่องเวลา แม่ไม่ยอม เพื่อนบางคนเข้าใจ บางคนก็ไม่เข้าใจ เรามีแฟน คนนึง ครบกันตั้งแต่ม.1
จนมหาลัย แฟนเราเข้าใจเรา ตลอด แม่เรา ถ้าอารมดีก็ชอบแฟนเรา ถ้าอารมๆไม่ดี ทะเลาะกับแฟนใหม่แม่ที่เชียงราย(เรียกลุงเชียงราย)
ก็มาพานใส่ทุกคน (พ่อแม่เรา อยู่บ้านเดียวกันก็จริง แต่ ต่างคนต่างอยู่ คนละส่วนของบ้าน) แม่เคยพา(บังคับ)ให้เราไปเชียงรายเป็นเพื่อน
เพื่อไปต่ออายุบัตร มาอยู่กรุงเทพ ก็ไปอาศัยอยู่บ้านลุงเชียงราย (ลุงเชียงรายทำงานมอไซค์รับจ้าง) ต่อหน้าเราถ้าเขาไม่ทะเลาะกัน ก็คุยกับเราดี
ถ้าทะเลาะกันแม่จะลากเราไปเกี่ยวเสมอ อย่าง เขาทะเลาะกันเรื่องไรๆไม่รู้น่าจะเรื่องตัง ยืมแม่ +จะให้ค่ารถ แม่ก็เป็นคนไม่ยอมคน แม่ก็ด่า พัง ของเขา เอามีดสับ เตา แก้สลุงเขา ก็ไม่ยอมคน แต่เขาเกรงใจอยู่เลยบอกกลับไป เดียวไปส่ง
แต่ระหว่างทางแม่ก็ไม่ยอม หยุดแม่หยิบรองเท้าตบหน้าเขา เขาเลยโมโห ยกมือจะตบ แต่แม่ไวกว่า แม่คว้า มือ หนู เอาตัวหนูบังหน้า แม่ หนูตกใจ ร้องไห้ยกมือไหวเขา เขาเลยหยุด (ในใจ ตลอดทางโกดมากนะว่าทำไมทำแบบนี้แม่บอก ก็รู้ว่าเขาไม่ทำไงเลยเอามาบัง ดูสิจะกล้าตบไหถ้าตบก็ให้มันตบ ไป ดูสิมะนจะกล้าไหม หนูเลยบอก เพราะหนูไหว้เขาไง เขาเลยไม่ทำ ถ้าเขาทำ แม่จะทำไง ละ แม่ไม่เจ็บนิ ตัวหนูสิเจ็บ)
ก็ขึ้นรถ หนูก็พยามชะ่งมันเถอะตลอด เพราะ หนูจะได้ซื้อความสุข หนู เวลาแม่ไปไหน หนูจะได้ไปบ้านแฟน
(เคยบอกแล้วความสุขหนูคือนอกบ้าน) ปิดเทอมหนูไม่อยากอยู่บ้าน ไปทำงาน กับเพื่อน เป็นเด็กเสริฟ ร้านโชคดี ....
ได้เข้ากะเช้า เลิก 6โมง บางครั้ง พอได้เงินเดือนเดือนแรกมา
ก็แบ่งให้แม่ ใช้ด้วย ถึงไม่เยอะ แต่ก็อยากให้ พอกลับมาทำงานที่ทำงาน จะเปลี่ยนกะ ให้ไปทำ ช่วงบ่าย เลิก 4 ทุ่ม ซึ่ง หนูบอกที่ทำงานว่า ช่วงเช้าแทนนะค่ะแม่หนูดุ พี่เขาก็เข้าใจ กลับมาบ้าน ถ้าวันไหนทะเลาะ กับใคร หรืออารมๆไม่ดี ก็ไม่ให้ไปทำงาน หนูเลยทะเลาะกันแมาโมโห ตัดชุดทำงานทิ้ง พอหายโกด ก็ให้ไปทำครบเดือนหนูเลยตัดสินใจออกดีกว่าไม่ทำต่อดีกว่า
อยู่บ้าน แม่ไปเชียงรายกลับมา ตังหาย มาโทษ เราตลอด ว่าเราเอาไป ทั้งๆที่ไม่ได้เอา เราก็ไม่มีคืนเลยบอกป้า ว่าขอยืมตังหน่อย ป้าบอกไม่ต้อง แต่บอกแม่ว่านี่ตังป้า เราก็คืนและรับไปว่าทำเอง (ทั้งๆที่ไม่รู้เรื่อง) เพราะถ้าไม่รับ เขาก็จะตี จะไม่ให้ไปไหน จะด่า ไม่จบ เรารู้นิสัย เลยยอม ตลอด เป็นหลายรอบ
อีกรอบ ทองหาย บอกเราไม่ได้เอาไป เขาไม่เชื่อ บอกไม่รู้ หามาไม่หามาไม่จบ เราเลยบอก ไม่ได้เอาจะให้ทำยังไง จะแจ้งตำรวจเลยไหม เราเลยไปโทรแจ้งตำรวจมา ก่อนตำรวจมา เขาโมโห เรา เขาเชื่อเขาเอง ว่าเราทำ บอกเราจะบอกมาดีๆไหม เอากรรไกมาตัดผมเรา เราก็นิ่ง เอาไม้กวาดตีหัวเรา เราก็นิ่ง เพราะเราไม่ได้ทำ จะให้ทำไง จนตำรวจมาเราเลยรีบวิ่งไป เปิด ประตู แม่เลยนิ่ง เรา เล่าให้ตำรวจฟัง ว่า แม่เก็บไว้ไหน หายได้ไง ตำรวจก็โอเคมาแบบ จบๆ ไป
ไม่ได้ทำอะไรมากมาย เราเลยบอกแม่อีกครั้ง ย้ำให้แม่รู้ ว่า ถ้า เราเอาไป เราจเรียกมาจับตัวเองทำไม .. เขาก็นิ่ง
สุดท้าย เขาไปเชียงราย และกลับมาอีกครั้ง ถึงรู้ว่า ใครเอาไป (ลุงเชียงราย)
เขาก็บอกแค่ไม่รู้ แค่นั้น ที่โดนผ่านๆมาก็ไม่รู้ ... ผิดกี่ทีก็ไม่รู้...
จนวันนึง เรารับไม่ไหว เราเลยหนีออกจากบ้าน หนีไปแบบไม่รู้ไปไหน โทรสับ แม่ก็สับ ตามสูตร เอามาแต่งบัตร ที่มีตัง 200
แค่นั่น เราไปนั่งสงบ สติบ้านเพื่อน เสร็จ ดีขึ้นหน่อย เราก็ ออกมาโทรตู้ หาแฟนเรา
แฟนเรา รีบถามเราว่าเราอยู่ไหน เกิดเรื่องแล้ว บอก พ่อแม่เรา จะแจ้งตำรวจจับพ่อแม่แฟนเราแล้ว
ให้เรานั่งรถไปหาก่อนเลย. เราเลยนั่งรถไป เราก็เล่าให้แฟนกับพี่แฟนฟัง ว่าเรายังไม่อยากกลับ เรากลัว แม่เรามาก
เลยไปนอนบ้านเพื่อนพี่แฟนเรา แล้วเราต้องรีบกลับ (เพราะตอนนั้นเราอายุไม่ถึง20)
เราเลยจำใจกลับ ไม่อยากให้พ่อแม่แฟนเดือดร้อน มารับชะตากรรม ก็โดนชุดใหญ่แล้วก็นิ่งไว้แต่ไม่ได้บอกเจอแฟน บอกนอนบ้านพี่มา แค่นั้น
เค้าถาม เราก็บอกพี่ที่ รร ถาม ทำไมไม่กลับ บอกเรากล้ว เพราะแม่ถือมืด ตอนนั้นแม่ขู่ จะปาดคอ
แค่นั้น เราก็โดนกักบริเวร ไม่ได้ไปไหน อยู่แต่บ้าน
หลังจากนั้น เราก็ทน ต่อมาตลอดบางช่วง
แม่อารมดี เราเลยไปทำงาน กับแฟน อาทิต 3 อาทิตย์
อยู่บ้านแฟน ตลอด แต่เราบอกแม่ว่าไปขาย ตจว กลับมา ก็เอาตังมาให้แม่ 5,500 แม่อยากฉีดหน้า ก็พาไป 4,000
แม่อยากได้กระเป๋า 5,500 เราก็ซื้อ ก่อนไป ทำงานทุกครั้ง เราก็ให้ แม่เก็บไว้ 300 มั้ง 500 มั้ง บางครั้งแม่ขอ ตังจะไป เที่ยว แม่สาย 1000 เราก็หาให้
แม่อยากได้ครีม 1,500 เราก็ซื้อ แม่ทำทองหายงุงิตอารมไม่ดี เราก็รับผิดชอบแทน คืนให้ 10,000 น้องขโมยเงิน แม่ ไป 10,000 เราก็ต้องไปยืมพ่อคืนให้
แม่ทะเลาะกับผู้ชาย ก็มาลงที่เรา เรียกเรากลับ เราก็ต้องกลับ เราทำทุกอย่างไม่ให้แม่เครียด ตามใจตลอด อยากได้อะไร ขออะไร ต้องมี
อยากได้เสื้อผ้า เมื่อไหร่ก็ต้องซื้อ ทุกรอบ ไม่ต่ำ กว่า พัน แม่เครียด พาไปทำบุญ จ่ายค่า รถ ไม่สบาย พาไปหาหมอ
ทะเลาะก้บคนอื่นก็จะไม่ให้เราไปทำงาน (คือ ถ้าเขาไม่มีความสุข เราก็ไม่มี )
จนตอนนี้ ไม่รู้เขางุดงิตอะไร เรา ผิดอะไรบอก เรา ไม่ต้องไปตามๆ คนอื่นแล้ว
มันไม่ดี (ตอนนี้เรา 22 แล้ว ) ทุกครั้ง แม่ทะเลาะ บังคับเรา ให้ไม่มีความสุขด้วย
เราทำตาม จนบางครั้งแฟนเราสงสารเราบอก ปล่อยเถอะ ออกมา อยู่ เองดีกว่า
เราต้องร้องไห้ทุกครั้งที่กลับบ้าน เราก็อยากทำแบบนั่น แต่ เราบอกแฟนเรา ไม่อยากให้คนอื่นเดือดร้อน สงสารพ่อแม่แฟน ที่ไม่รู้เรื่อง เดียวแจ้งความวุ่นวายกันอีก (ถามเราบอกแล้วพ่อเราไม่ช่วยละ ใช่ พ่อเรา ไม่เคยสนใจ อะไร อยู่แล้ว เรา โดนตี โดนด่า เขาก็ไม่สนใจ ว่าเขาก็ไม่ได้นะเขาโมโห ก็ตบเรา เราเลยต้องใช้คำว่าสู้ๆสู้ๆ อดทน มาตลอด ทั้งๆ ที่พ่อแม่แฟนให้เงินเดือนเรา รวมค่ากิน 6500
แค่นั้น แฟนเราเข้าใจ เลยติดลบตลอด แฟนเราก็ไม่รู้จะแจ้งยอดพ่อแม่ยังไง เลย เป็นแบบนี้ที่ยอม เพียงเพราะ หวังเขาอารมดี ทุกครั้ง แต่ครั้งนี้ เขาไม่มีวี่แว่จะยอม ใจอ่อน จะให้เราไปช่วยขายของกับเขา แล้ว ติด อยู่แบบนี้ ตลอด ไป เราร้องไห้ก็ไม่ได้ แม่ว่า แฟนสอนเราไม่ดี เราเลยเป็นแบบนี้ (เราเลยร้องไม่ได้ ไม่อยากให้ให้มาว่าแฟนเราไม่ดี)
ตอนนี้เรา ใจเรา อยากไปให้ไกล เราท้อ เราช้ำ เกินจะ สู้ และทนต่อไป แม่เรา ไม่เคย เข้าใจเรา เลย ไม่เคย งุดงิตคนอื่น มาลงเราตลอด ถ้าเราพูดไป เขาก็บอกไม่ได้งุดงิต ไม่ได้ทำอะไร อยากไปเที่ยวไหนก็ไปไม่ได้ห้าม แต่พอเอาจริง ก็ในกรง เหมือนทุกครั้ง
เขาเคยขู่ ไว้ ถ้าเราหนีไป อีก จะไปตะโกนด่าเรา อกตัญญู เลี้ยงมา ตั้งนาน ดูทำ ติดผุ้ชาย จะไปตะโกน ประจาร คนแถวนั่น ว่าพ่อแม่แฟนเรา แจ้งตำรวจ อีก
ว่าเลวงั้นงี้ เรา ควรทำยังไง แต่เรา ไม่ไหวแล้ว ที่เราไม่เคยคิดตาย เพราะ เรามีแฟนเรา กำลังใจเราช่วยเรา อดทนมาตลอด ช่วยเราคิดที เราควร ทำยังไงดี ไม่อยากให้ใครเดือดร้อนเพราะเราเลย