วันแม่ที่จะถึงนี้'' ไม่มีแม่ให้ไหว้ ไครเป็นบ้างTT

ตั้งแต่จำความได้ ตอนเด็กพ่อแม่แยกทางกันพ่อเอามายุกับ ตากับยายตั้งแต่เป็นเด็ก ตอนเป็นเด็กผมแทบจะไม่มีความอบอุ่นเลย นอนคนเดียวทุกคืนกอดตัวเองนอน           พ่อก็ไปมีแม่ใหม่ วันไหนที่พ่อทะเลาะกับแม่ใหม่พ่อก็จะมานอนด้วยแต่รู้ไม่ว่าวันไหนที่นอนกับพ่อผมโคตรมีความสุขเลย''''''แต่สักจะกี่ครั้งกันหละโตมาอีกหน่อย จบ ป.6 ก็ไปบวดเรียนเป็นเณร'''เคยคิดว่าทำไมตัวเองถึงไม่เป็นเหมือนคนอื้นเค้า แต่ก็ดีแล้วที่บวดเพาะผมถูกสอนให้เข้มแข็งมาตลอดถูกสอนให้เอาตัวรอดอยู่ในสังคมพอเรียนจบ ม.3 ผมก็สึกออกมาเรียนต่อข้างนอกโดยที่ผมทำงานส่งตัวเองเรียน ต่อจากนั้นชีวิตก็เริ่มเปลี่ยน เปลี่ยนลงน่ะเพาะตาที่เลี้ยงผมมาได้เสียลง... ผมเสียใจมากบอกไม่ถูกเลยร้องไห้หนักมากเพาะเป็นความรู้แรกที่เสียคนรักไป ยิ่งกว่านั้นผ่านมา1เดือนยายมาเสียด้วยโรคมะเร็ง คือคิดว่าทำไมชีวิตถึงเป็นแบบนี้ทำไมต้องเป็นเราด้วยใจนี่ไปหมดล่ะอ่อนแรงมาก และยิ่งกว่าเสียใจอีกเมื่อมรสุมชีวิตเข้ามา ผ่านมา2เดือนพ่อติดเชื้อในกระแสเลือดเสียไปอีก ผมแทบจะล้มทั้งยืนทำไรไม่ถูกมืดไปหมดชีวิตพังไปหมด.....แต่ผมก็ผ่านมันมาได้ เพาะว่าเคยบวดมาเนี้ยหล่ะ.....ตอนนี้เรียนจบล่ะ...แต่ยังมีคำถามในใจ...เคยหยากถามว่าตอนนี้แม่มีไหน แต่จะถามไครหล่ะ.........TT