เครื่องรางของขลัง การสัก ยันต์ คาถาอาคม ชาวพุทธไทยคิดว่าคือรักษาไว้หรือไม่

ในทางพุทธศาสนา สิ่งที่ว่ามาที่หัวกระทู้นั้น ถือว่าเป็นเดียรฉานวิชา เช่นเดียวกับวิชาทางโลกอื่นๆทั้งหมด เพราะเป็นเครื่องขวางนิพพาน

แต่ถ้าพูดถึงในการ ประวัติศาสตร์ ประเพณี วัฒนธรรม สิ่งเหล่านี้ แสดงถึงภูมิปัญญา เป็นมรดกทางวัฒนธรรมของชาติและของโลก  ปฏิเสธไม่ได้ว่าคาถาอาคม เครื่องรางของขลังนั้นอยู่คู่กับสังคมไทยมาช้านาน

ในสมัยหนึ่ง การแต่งตั้งพระปกครอง ตามหัวเมืองต่างๆนั้นไม่เหมือนกับปัจจุบัน เนื่องจากการสึกษา ธรรม-บาลี แผนใหม่ยังไม่แพร่หลาย น.ธ. กับ ป.ธ.ยังน้อย ดังนั้น การวัดว่าพระรูปไหนสมควรแก่ตำแหน่งก็วัดว่า วิชา ของท่านเหล่านั้นเช่นกัน

ว่ากันว่าพระที่มีภูมิธรรมสูง มีฌานสมาบัติ สมาธิแก่กล้า ก็มักจะมีวิชาคาถาอาคม เครื่องรางของขลังเข็มแข็ง หลายท่าน วัตถุมงคมยังได้รับความนิยมมาถึงปัจจุบัน

แต่เนื่องจากยุคสมัยเปลี่ยนไป การศึกษาทางสงฆ์เจริญขึ้น และเกจิดังๆในอดีตต่างมรณภาพไป ทำให้วิชาต่างๆเลือนหายไปตามกฏไตรลักษณ์ ทำให้ที่มีอยู่ในปัจจุบัน ก็ไม่แน่ว่าจะขลังเหมือนอดีตหรือเปล่า และมีมากที่ออกแนวพุทธพาณิชย์ไป

จนทำให้อดคิดไม่ได้ว่าหากไม่รักษาไว้ สิ่งเหล่านี้ที่เป็นของแท้จะสูยหาย ไม่พอยังให้พวกที่หากินกับศาสนาปลุกเสกของปลอมหลอกลวงประชาชนได้