คือย้อนไปประมาณ5เดือนที่แล้วเราเคยคุยกับผช.คนนี้มาสองปี ตอนแรกๆที่คุยก็คุยปกติเหมือนเพื่อนกันเพราะเค้ามีแฟนอยู่แล้ว แต่พอเค้าเลิกกับแฟนเราก็คุยกันแบบขยับความสัมพันธิ์ขึ้น แต่จู่ๆมีคนบอกว่าเห้นเค้าไปกับผญ. เราก็เลยถามสรุปก็ทะเลาะกันแล้วสองคนนั้นก็ไปคบกัน ตอนนั้นอารมแบบอะไรว้ะ แล้วที่ผ่านมาคือไรแล้วเราก็ไม่ได้คุยกับเค้าอีกเลย จนนางเลิกกันเค้าก็ทักมา อีนี่ตอนแรกก็โกรธเค้าไงพอทักมาปุ๊บ อีนี่ตอบกลับปั๊บจบแล้วที่สร้างมา555555 เราก็คุยไปเรื่อยๆ เราทะเลาะกันอีกแล้วก็ไม่ได้คุยกัน เพราะต่างฝ่ายต่างทิฐิสูง ผ่านไปเกือบสองเดือนนางมีแฟนใหม่ (ทำไมอีนี่มันหาเร้วจังว้ะ เรานี่ไม่มีเหยื่อสักคน5555) ความรู้สึกอีนี่ก็sadไปเถ่อะค่ะ จะให้กูเศร้าไรนักหนาเนี่ย55555 พอนางเลิกกันก็เดจาวูค่ะคุณผู้ชม ตอนแรกๆนางก็ทำเป็นง้อนู้นนี่ อีนี่ก็เล่นตัวหน่อยไงแต่สักพักก็ใจอ่อน (แต่ทุกครั้งที่เราคุยกันเราทำตัวเหมือนแฟนกันแต่ไม่ได้เป็นแฟนกันเลยนะค่ะ แต่กับคนอื่นอี่นี่เรียกเต็มปาก -0- )
เราก้คุยแบบนั้นนานหลายเดือนเลยแหละ แต่มีอยู่ช่วงนึงที่เรายุ่งกับงานมาก แล้วเค้าก็วุ่นๆเหมือนกันเลยไม่ค่อยได้คุยกัน แรกพอเราว่างเราก็คุยกันปกติ แต่พอหลังๆเค้าเริ่มเมินเริ่มไม่สนใจ ไอ้เราก็เป็นผญ.ใจร้อนเวิ่นเว้อทุกวันงี่เง่าทุกวัน ทะเลาะเกือบทุกวัน แต่ไม่เคยทะเลาะกันข้ามคืน หลังจากผ่านช่วงทะเลาะกันเราก็ไม่ค่อยงี่เง่าหรือตามเค้า จนเราต่างคนต่างหายต่างไม่มีเวลาแล้วก็แบบหายไปเลย เราจะทักไปก็ไม่รู้จะคุยอะไรพอเห็นหน้าเค้าทีไรเราก็เศร้าทุกที
พอหลายๆเดือนผ่านไปนางก็มีแฟนแล้วก็เลิกอยู่ประมาณ 2-3คน แต่พอนางเลิกนางก็ไม่กลับมาหาเราน้ะ แต่เรานี่ตามติดชีวิตนางมาก เวลาเค้าเลิกกันนี่สะใจทุกที แต่พอเค้ามีแฟนใหม่กลับมานั่งเศร้าคนเดียวแล้วเราก็เป็นแบบนั้นทุกครั้งที่นางมีแฟนใหม่ แต่ไม่รู้ว่าเค้ารู้ความรู้สึกเราหรือปล่าว เค้ามีแฟนคนที่สาม แล้วเค้าก็โสดยาว แต่เราก็ไม่ได้คุยกันอีก จนวันนึงเพื่อนเรากับเพื่อนเค้าเป็นแฟนกันแล้วเราก็สนิทกับเพื่อนเค้าก็ชวนไปกินข้าวกัน ประเด็นคือเราไปเป็นแก๊งค์แต่เราสองคนนั่งตรงข้ามกัน ความรู้สึกนี่ควรดีใจหรอเสียใจบอกไม่ถูกเราต่างคนต่างหายไม่มีใครพูดลาหรออะไร เพราะเราก็ไม่ได้คบกัน แต่ทุกครั้งที่ตักข้าวเข้าปากน้ำตาเหมือนจะไหล เราอยากพูดอะไรอยากบอกอะไรกับเค้าบ้างแต่พูดไม่ได้ แต่เราสองคนสบตากนบ่อยมาก เหมือนต่างคนต่างแอบมอง แต่จนจบมื้อนั้นเราก็ไม่ได้พูดอะไรกับเค้าเลย และมื้อนั้นก็เป็นมื้อสุดท้ายที่เราเจอกัน
หลังจากนั้นผ่านมาจนตอนนี้ก็ราวๆ5เดือน เราก็ติดตามเค้าทางเฟสตลอด แต่เค้าก็เหมือนมนุษย์ไร้ญาติ หน้าเฟสไม่ค่อยอะไรกระเตื้องเลย เรารู้สึกอย่างน้อยถ้าไม่ได้เป้นอะไรกันก็เป็นเพื่อนต่อกันก็ได้แค่เพื่อนที่หวังดีต่อกันก็ได้ ไม่ได้อยากทำใครหายไปจากชีวิต จนสามวันที่ผ่านมาเราลองทักเค้าไปแล้วเราก็คุยๆกัน แล้วเค้าก็บอกว่ามีเพื่อนเราไปว่าเค้าว่าถ้าไม่ชอบก็อย่าให้ความหวังเราเลย เค้าเลยรู้สึกผิด เค้าไม่อยากให้ความหวัง ไม่อยากทำให้เสียใจเลยไม่ยุ่งกับเราแล้วหายไปเลย แล้วนางถามเรากลับว่าเลิกชอบนางหรือยัง ไอ้เราก็บอกไปว่าเลิกชอบนานแล้วแต่ที่จริงก็ยังรู้สึกอยู่หร่อกแต่ไม่ถึงขนาดตอนนั้น แล้วนางก็บอกดีแล้วเราไม่มีอะไรดีไม่อยากให้ความหวังใคร
*คือสรุป ที่ผ่านมาคือไรว้ะ คุยกับตรูดีเพื่อ? คือถ้าเราชอบนางอยู่นางก็จะไม่คุยกับเรา? รู้สึกเหมือนเป็นตัวปัญหาของชีวิตใคร
*การรักหรือชอบใครสักคนมันทำให้ชีวิตเค้าแย่ขนาดนั้นเลยหรอ ทำไมเราดูเลวร้ายน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยหรอ*
*คนที่เคยโดนเพื่อนชอบหรือมีคนมาชอบแล้วรู้สึกแบบนี้ คุณทำยังไงหรอ? หายไปเลยแบบนี้มั้ยแล้วทำไมถึงหายไป แล้วรู้สึกยังไง*
*ตอบเค้าหน่อยน้ะคนดี อย่าปล่อยให้เค้ากังวลและลำบากใจแบบนี้เลย5555555*
เคยรู้สึกว่าเป็นตัวปัญหาของชีวิตใครมั้ย?
เราก้คุยแบบนั้นนานหลายเดือนเลยแหละ แต่มีอยู่ช่วงนึงที่เรายุ่งกับงานมาก แล้วเค้าก็วุ่นๆเหมือนกันเลยไม่ค่อยได้คุยกัน แรกพอเราว่างเราก็คุยกันปกติ แต่พอหลังๆเค้าเริ่มเมินเริ่มไม่สนใจ ไอ้เราก็เป็นผญ.ใจร้อนเวิ่นเว้อทุกวันงี่เง่าทุกวัน ทะเลาะเกือบทุกวัน แต่ไม่เคยทะเลาะกันข้ามคืน หลังจากผ่านช่วงทะเลาะกันเราก็ไม่ค่อยงี่เง่าหรือตามเค้า จนเราต่างคนต่างหายต่างไม่มีเวลาแล้วก็แบบหายไปเลย เราจะทักไปก็ไม่รู้จะคุยอะไรพอเห็นหน้าเค้าทีไรเราก็เศร้าทุกที
พอหลายๆเดือนผ่านไปนางก็มีแฟนแล้วก็เลิกอยู่ประมาณ 2-3คน แต่พอนางเลิกนางก็ไม่กลับมาหาเราน้ะ แต่เรานี่ตามติดชีวิตนางมาก เวลาเค้าเลิกกันนี่สะใจทุกที แต่พอเค้ามีแฟนใหม่กลับมานั่งเศร้าคนเดียวแล้วเราก็เป็นแบบนั้นทุกครั้งที่นางมีแฟนใหม่ แต่ไม่รู้ว่าเค้ารู้ความรู้สึกเราหรือปล่าว เค้ามีแฟนคนที่สาม แล้วเค้าก็โสดยาว แต่เราก็ไม่ได้คุยกันอีก จนวันนึงเพื่อนเรากับเพื่อนเค้าเป็นแฟนกันแล้วเราก็สนิทกับเพื่อนเค้าก็ชวนไปกินข้าวกัน ประเด็นคือเราไปเป็นแก๊งค์แต่เราสองคนนั่งตรงข้ามกัน ความรู้สึกนี่ควรดีใจหรอเสียใจบอกไม่ถูกเราต่างคนต่างหายไม่มีใครพูดลาหรออะไร เพราะเราก็ไม่ได้คบกัน แต่ทุกครั้งที่ตักข้าวเข้าปากน้ำตาเหมือนจะไหล เราอยากพูดอะไรอยากบอกอะไรกับเค้าบ้างแต่พูดไม่ได้ แต่เราสองคนสบตากนบ่อยมาก เหมือนต่างคนต่างแอบมอง แต่จนจบมื้อนั้นเราก็ไม่ได้พูดอะไรกับเค้าเลย และมื้อนั้นก็เป็นมื้อสุดท้ายที่เราเจอกัน
หลังจากนั้นผ่านมาจนตอนนี้ก็ราวๆ5เดือน เราก็ติดตามเค้าทางเฟสตลอด แต่เค้าก็เหมือนมนุษย์ไร้ญาติ หน้าเฟสไม่ค่อยอะไรกระเตื้องเลย เรารู้สึกอย่างน้อยถ้าไม่ได้เป้นอะไรกันก็เป็นเพื่อนต่อกันก็ได้แค่เพื่อนที่หวังดีต่อกันก็ได้ ไม่ได้อยากทำใครหายไปจากชีวิต จนสามวันที่ผ่านมาเราลองทักเค้าไปแล้วเราก็คุยๆกัน แล้วเค้าก็บอกว่ามีเพื่อนเราไปว่าเค้าว่าถ้าไม่ชอบก็อย่าให้ความหวังเราเลย เค้าเลยรู้สึกผิด เค้าไม่อยากให้ความหวัง ไม่อยากทำให้เสียใจเลยไม่ยุ่งกับเราแล้วหายไปเลย แล้วนางถามเรากลับว่าเลิกชอบนางหรือยัง ไอ้เราก็บอกไปว่าเลิกชอบนานแล้วแต่ที่จริงก็ยังรู้สึกอยู่หร่อกแต่ไม่ถึงขนาดตอนนั้น แล้วนางก็บอกดีแล้วเราไม่มีอะไรดีไม่อยากให้ความหวังใคร
*คือสรุป ที่ผ่านมาคือไรว้ะ คุยกับตรูดีเพื่อ? คือถ้าเราชอบนางอยู่นางก็จะไม่คุยกับเรา? รู้สึกเหมือนเป็นตัวปัญหาของชีวิตใคร
*การรักหรือชอบใครสักคนมันทำให้ชีวิตเค้าแย่ขนาดนั้นเลยหรอ ทำไมเราดูเลวร้ายน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยหรอ*
*คนที่เคยโดนเพื่อนชอบหรือมีคนมาชอบแล้วรู้สึกแบบนี้ คุณทำยังไงหรอ? หายไปเลยแบบนี้มั้ยแล้วทำไมถึงหายไป แล้วรู้สึกยังไง*
*ตอบเค้าหน่อยน้ะคนดี อย่าปล่อยให้เค้ากังวลและลำบากใจแบบนี้เลย5555555*