คือผมกับแฟนคบกันมา3ปี ตอนเรียนมหาลัย พอใกล้จะจบเค้าทิ้งผมไปคบกับลูกครูที่เป็นครูที่ รร ที่ เธฝึกสอน ผ่านมา1ปีเต็มวันที่21มิถุนาที่ผ่านมา
แล้วดูเหมือนว่าเขาจะไปกันไม่รอดเนื้องจากเหตุผลอะไรไม่อาจทราบได้
ก่อนหน้านี้เธอติดต่อผมมาอยู่เรื่อยๆ ตอนที่เราคบกันตอนเรียนมหาลัย ผมไม่มีอะไรเลย รถยนต์ไม่มี จบใหม่ งานไม่มี ตอนนี้ผมเริ่มสร้างตัวได้บ้างแล้ว มีงานมีรถ
เธอมีที่ท่าว่าจะกลับมาคบกับเรา เมื่อหลายเดือนก่อน ซึ่งผมก็ไม่มีใคร เอาจริงๆก็ลืมไม่ได้แหละครับลึกๆก็ยังรักเขาอยู่
****จนปัจจุบันนี้เราตัดสินใจคบกันครับ คบกันได้เกือบสองเดือนแล้ว ผมรู้สึกดีมากครับ ที่มีเธออยู่ข้างๆอาจจะเป็นเพราะว่าเราเคยอยู่ด้วยกันมาแล้วรู้จักนิสัยกันดี ตอนนี้ผมเริ่มมีเงินมีรถ ได้ทำในสิ่งที่เราไม่เคยทำด้วยกันหรือทำไม่ได้ในช่วงที่คบกันตอนมหาลัย ได้พาเธอไปเที่ยว ในที่สวยๆถ่ายรูปสวยๆให้เธอ
ทุกอย่างเหมือนจะไปได้ดีครับ
แต่ทุกครั้งที่เรามีเรื่องต้องทะเราะกันผมอดคิดถึงตอนที่เธอทิ้งผมไปไม่ได้จริงๆ อยู่ๆมาหายไปกับคนอื่น ช่วงนั้นทรมานจริงๆครับ คิดถึงตอนที่เขาทิ้งเราไปคบกับคนอื่น
ตอนนี้เธอก็บอกว่ารักใครไม่ได้อีกแล้ว บอกว่าผมคือคนที่เธอรักที่สุดแล้ว เธอบอกว่ารู้ว่าเธอเลวที่ทิ้งเราไป แต่ตอนนั้นเธอให้เหตุผลว่าแค่อยากหาคนที่มั่นคง มีงาน มีหน้าที่มั่นคงพอที่เธอจะฝากชีวิตไว้ได้ เธอจึงตัดสินใจทิ้งผมไปคบกับคนนั้น
มาตอนนี้เธอบอกว่าคิดได้แล้วว่าไม่มีอะไรสำคัญเท่าความรัก ถ้าไม่รักอยู่ด้วยกันไปก็ไม่มีความสุข เธอบอกว่าขอโทษ เรามาเริ่มต้นกันใหม่ ค่อยๆสร้างทุกอย่างไปด้วยกัน ช่วยกันหาเงิน ช่วยกันทำงาน อยากอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิต ซึ่งผมก็อยากให้มันเป็นเช่นนั้น
แต่อย่างว่าแหละครับคนเคยมีแผลก็ต้องระแวงและไม่ค่อยเชื่อใจเธอเท่าไร แต่เธอก็แสดงให้ผมเห็นหลายอย่างว่าเธอโตขึ้นกว่าเดิมจริงๆและรักแค่ผมคนเดียวจริงๆตอนนี้
ผมควรทำอย่างไรครับ อยากรักกันโดยที่ไม่ต้องคิดถึงเรื่องอดีต ตอนอยู่ด้วยกันเรามีความสุขมากครับ
เอาตรงๆผมรักเธอมาก แต่อีกใจกยังเจ็บกับแผลที่เธอฝากไว้ในใจผมอยู่
เรื่องมันยาวมากครับ ถ้าจะให้เล่าตั้งแต่คบกันครั้งแรก แล้วกลับมาคบกันอีก แล้วจะกลับมาคบกันอีก
จะเล่ายังงัยดี เลิกกับแฟนเก่ากำลังกลับมาคบกันรอบที่ 2
แล้วดูเหมือนว่าเขาจะไปกันไม่รอดเนื้องจากเหตุผลอะไรไม่อาจทราบได้
ก่อนหน้านี้เธอติดต่อผมมาอยู่เรื่อยๆ ตอนที่เราคบกันตอนเรียนมหาลัย ผมไม่มีอะไรเลย รถยนต์ไม่มี จบใหม่ งานไม่มี ตอนนี้ผมเริ่มสร้างตัวได้บ้างแล้ว มีงานมีรถ
เธอมีที่ท่าว่าจะกลับมาคบกับเรา เมื่อหลายเดือนก่อน ซึ่งผมก็ไม่มีใคร เอาจริงๆก็ลืมไม่ได้แหละครับลึกๆก็ยังรักเขาอยู่
****จนปัจจุบันนี้เราตัดสินใจคบกันครับ คบกันได้เกือบสองเดือนแล้ว ผมรู้สึกดีมากครับ ที่มีเธออยู่ข้างๆอาจจะเป็นเพราะว่าเราเคยอยู่ด้วยกันมาแล้วรู้จักนิสัยกันดี ตอนนี้ผมเริ่มมีเงินมีรถ ได้ทำในสิ่งที่เราไม่เคยทำด้วยกันหรือทำไม่ได้ในช่วงที่คบกันตอนมหาลัย ได้พาเธอไปเที่ยว ในที่สวยๆถ่ายรูปสวยๆให้เธอ
ทุกอย่างเหมือนจะไปได้ดีครับ
แต่ทุกครั้งที่เรามีเรื่องต้องทะเราะกันผมอดคิดถึงตอนที่เธอทิ้งผมไปไม่ได้จริงๆ อยู่ๆมาหายไปกับคนอื่น ช่วงนั้นทรมานจริงๆครับ คิดถึงตอนที่เขาทิ้งเราไปคบกับคนอื่น
ตอนนี้เธอก็บอกว่ารักใครไม่ได้อีกแล้ว บอกว่าผมคือคนที่เธอรักที่สุดแล้ว เธอบอกว่ารู้ว่าเธอเลวที่ทิ้งเราไป แต่ตอนนั้นเธอให้เหตุผลว่าแค่อยากหาคนที่มั่นคง มีงาน มีหน้าที่มั่นคงพอที่เธอจะฝากชีวิตไว้ได้ เธอจึงตัดสินใจทิ้งผมไปคบกับคนนั้น
มาตอนนี้เธอบอกว่าคิดได้แล้วว่าไม่มีอะไรสำคัญเท่าความรัก ถ้าไม่รักอยู่ด้วยกันไปก็ไม่มีความสุข เธอบอกว่าขอโทษ เรามาเริ่มต้นกันใหม่ ค่อยๆสร้างทุกอย่างไปด้วยกัน ช่วยกันหาเงิน ช่วยกันทำงาน อยากอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิต ซึ่งผมก็อยากให้มันเป็นเช่นนั้น
แต่อย่างว่าแหละครับคนเคยมีแผลก็ต้องระแวงและไม่ค่อยเชื่อใจเธอเท่าไร แต่เธอก็แสดงให้ผมเห็นหลายอย่างว่าเธอโตขึ้นกว่าเดิมจริงๆและรักแค่ผมคนเดียวจริงๆตอนนี้
ผมควรทำอย่างไรครับ อยากรักกันโดยที่ไม่ต้องคิดถึงเรื่องอดีต ตอนอยู่ด้วยกันเรามีความสุขมากครับ
เอาตรงๆผมรักเธอมาก แต่อีกใจกยังเจ็บกับแผลที่เธอฝากไว้ในใจผมอยู่
เรื่องมันยาวมากครับ ถ้าจะให้เล่าตั้งแต่คบกันครั้งแรก แล้วกลับมาคบกันอีก แล้วจะกลับมาคบกันอีก