สวัสดีคับ
ผมมีคำถามอยากถามสำหรับคนที่มีแฟนในวัยมหาลัย และคอยจะมีปัญหากับแฟนเสมอๆ
เรียกง่ายๆว่าทะเราะเรื่องไม่เป้นเรื่องอ่ะคับ ก่อนอื่นเลยขอท้าวความสักนิด (ผมเป็นทอม)
ปีนี้ผมคบกับแฟนมาจะ 3 ปีแล้วคับ เราคบกันมาตั้งแต่มัธยมปลายจนถึงตอนนี้เราทั้งคู่เรียนมหาลัยแล้ว
คือตลอดเวลาที่ผ่านมานะคับ ผมเป้นคนชอบคิดเล็กคิดน้อย เป็นหนักๆก้ช่วงที่แฟนผมเพิ่งนอกใจ คือผมเป็นคนที่ถ้าได้รักแล้วผมจะสนใจและแคร์เขามาก
แต่ก็มีนะคับที่ผมที่พยายามไม่คิดอะไรเลย ไม่ว่าเขาจะทำอะไร รึพูดอะไรออกมา แต่พอผมไม่คิดแฟนผมเขาก็จะนอกใจ แอบไปคุยกับคนอื่น แอบไปคบกันบ้างก็มีคับ แต่สุดท้ายเขาก็เลิกทำนะ แต่ตอนนี้ผมไม่มีความแน่ใจอะไรเลยคับ เพราะวันที่เราคบกัน เราไม่ได้คบกันที่รูปร่างหน้าตาเลยนะคับ
ผมเองก้ไม่หล่อสักเท่าไรไม่เคยเปรี่ยนแปรงตัวเองเหมือนเดิมทุกอย่างตั้งแต่คบกันแฟนแรกๆจนถึงตอนนี้ผมเหมือนเดิมทุกอย่าง ส่วนแฟนผมเมื่อเธอเป็นคนที่อ้วนหนักประมาน 70 ได้คับ ตอนนั้นพูดตรงๆว่าพอดูได้คับไม่ถึงขั้นสวยมากรึน่ารักมาก พอดีๆคับ
ปีแรก
ช่วงแรกนี้เราก้เริ่มเรียนรู้กัน ก็หวานมากเลยทีเดียวคับ ครบรอบ 4 เดือนแรกผมจะทำของขวัญด้วยตัวเองให้เธอ แม้นบางครั้งที่ทะเราะผมก็ทำคับ ช่วงนี้เธอเองก็ดูรัก ใส่ใจ เป็นห่วงผมมากอยุ่พอสมควรคับ
ปีที่สอง
ช่วงนี้เธอกำลังเข้ามหาลัยคับ เธอก้เริ่มดูดีขึ้น น้ำหนักก็เริ่มลดลง น้ำหนักรูปร่างเธอไม่เคยเป็นปัญหาสำหรับผมเลยคับ ช่วงปีนี้เรามีปัญหากันมากคับ เพราะเธอไปมีคนอื่นตามคำสั่งพ่อแม่เธอให้เลิกกับทอมอย่างผม ผมก็รุ้นะคับว่ามันเพราะอะไรแต่ที่ผ่านมาผมคิดว่าผมดูแลเธอดีที่สุดแล้ว แต่พอรู้แบบนี้ใจผมสลายมากคับ ผมทำอะไรไม่ถูกจิงๆ ปากก็ด่า จนเธอเกียดลำคานมากตอนนั้น แต่สุดท้ายผมก้ขอร้องให้เธอกลับมา เธอก็ยอมเลือกที่จะโกหกพ่อแม่ของเธอ และเราก็ได้กลับมาคบกัน ช่วงนั้นผมก็เริ่มปลงอะไรๆหลายๆอย่างได้คับ เพราะเธอคบกับคนอื่นแต่ก็คุยกับผมเหมือนเดิม เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น มีก็แค่เขาบอกรักกันในเฟส โทรคุยกันแทบตลอด ส่วนเวลาของผมก็แค่ "ม่อนิ่ง" กับ "ฝันดีนะ" (ดูปกติมากเนอะ 5555) นี่แหละคับที่มันเริ่มทำให้ผมเปรี่ยนความคิดใหม่ ว่าผมไม่ควรไปยุ่งกับชีวิตเธอมาก เจอหน้ากันผมก็ไม่เคยขอโทรศัพท์เธอดู เพราะขอดูทีไรเราจะทะเราะกันคับ (ความลับเธอเยอะ) ผมจะขอดูนอกจากจะสงสัยอะไรจิงๆคับ แต่ส่วนเธอจะขอดูตลอดเลยคับ ผมก็ยอม ช่วงนั้นผมยอมทุกอย่างเลย เธอจะด่าว่าอะไร ผมก็ยอมไม่เคยเถียงสักคำ ไปๆมาๆผมก็ได้เธอคนเดิมกลับมา คนที่รักผม และไม่นอกใจ และคอยอยู่ข้างๆ และพอผมได้ได้เข้ามหาลัยก็ที่เดียวกับเธอคับ ตอนแรกๆผมรู้สึกว่า เราน่าจะเลิกทะเราะกันได้ เราอาจจะรักกันมากกว่าเดิม เราน่าจะเริ่มต้นกันใหม่ได้ เราน่าจะดูแลกันได้มากกว่าเดิม แต่ความจริงทุกอย่างมันก็เป็นอย่างที่ผมคิดคับ แต่เรื่องทะเราะเราทะเราะกันเป็นงานอดิเรกเลยแหละคับ ส่วนมากที่เราทะเราะกัน ก็เป็นเรื่องที่เราไม่เข้าใจกัน แต่ผมจะชอบเก็บมันมาร้องไห้คับ เพราะผมคิดว่าเรื่องแค่นี้ทำไมไม่ยอมเข้าใจกันบ้าง ใช่คับเธอเป็นคนที่ไม่ยอมผมเลย ผมเป็นคนยอมมาตลอด เธอจะทำไรผมตามใจทุกอย่าง ผมไม่เคยบ่นว่าเธอเลย แต่ถ้าอันไหนที่ผมน้อยใจ รึเสียใจ ผมก็จะชอบพูดอ้อมๆเหมือนคนไม่คิดอะไร แต่สุดท้ายการพูดอ้อมๆเราก็ทะเราะกันคับ พอผมพูดตรงๆก็ทะเราะเหมือนกันคับ ต่างกันแค่เธอจะเป็นคนยอมผม รึผมเป็นคนยอมเธอ แค่นั้นคับ ที่ผ่านมาเราบอกเลิกกันทุกครั้งที่เราทะเราะกัน สำหรับผม ผมคิดว่าเราคบกันไม่รอดคับ เพราะเธอเหมือนแบงค์พัน ส่วนผมเหมือนเหรียญ 25 สตางค์ ใช่คับผมไม่เคยมีค่าสำหรับเธอคับ เธอไม่เคยมองเห็นผมว่าสิ่งที่ผมเป็น และที่ผมทำมันคืออะไร ผมถึงยอมเธอเพราะเธอคือแบงค์พันคับ เพราะ "รัก" คำว่าเดียวคับ เธอก็เคยยอมคับ แต่ยอมเมื่อเราหายกันไปเป็นวันๆ ไม่คุย ไม่เจอกัน เธอจะกลับมาขอโทดผมเองทุกครั้งคับ นี่คือเรื่องปกติของเธอ ทุกวันนี้เธอก็เป็นของเธอแบบนี้นะคับ
วันนี้ที่ผมมีคำถามคือ "แฟนผมอยากสวย เพราะเธอบอกว่ากลัวผมอายเพื่อน อายคนอื่น" แต่เราคบกันมามันก็ถือว่านานนะคับ เธอบอกว่าเธอไม่สวย แต่ตอนนี้เธอก็ดูดีกว่าเมื่อก่อนเยอะมากแล้วนะคับ ตอนนี้น้ำหนักเธอลดเหลือ 59-62 ประมานนี้คับ จะบอกว่าสวยก็ใช่คับ สวยกว่าเมื่อก่อนเลย ^^ แต่มันติดที่ว่า "ผมไม่รู้สึกว่าเธอทำเพื่อผม" เพราะช่วงนี้เราทะเราะกันเพราะเธอไม่ฟังเลยสักนิดว่าผมคิดยังไง แต่เธอคิดให้ผมอีกอย่าง และก็ด่าว่าผม ถามว่ากลับมาขอโทดไหม ไม่เลยคับ และถามว่าทำไมผมไม่ขอโทดเธอก่อน เพราะว่าผม 25 สตางค์ไงคับ ผมอยากรู้ว่าเธอเห็นผมมีความกมายมั้งไหม เพราะเราทะเราะกันเพราะเธอไม่แคร์ผมสักนิด รวมๆเลย ตอนนี้เธอเปลี่ยนไปคับ ผมพูดอะไรผิดหูก็โดนด่า และเธอก็หายไปคับ อีกไม่กี่วันเราจะ 3 ปี แล้วคับ ความรู้สึกผมตอนนี้คือแย่มากคับ เหมือนตอนที่เธอนอกใจผมครั้งนั้นเลย ตอนนี้ผมคิดอะไรได้ก็คิดไปหมด ทำอะไรไม่ถูกเลยคับ ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำยังไงคับ ถ้าคุณรักเขามาก และพยายามบอก พยายามเล่า พยายามอธิบายทุกๆอย่าง ให้เขาฟังและเข้าใจ แต่ผลที่ได้มามันคือศูนย์ จนทำให้ผมคิดว่าเธอ "ไม่เคยรัก แคร์ และสนใจผมเลยสักนิดเดียว" ที่ผมไม่ไปขอโทดเธอครั้งนี้ไม่ใช่เพราะผมอยากให้เธอไปนะ แต่ผมอยากให้เธอสนใจผมบ้างคับ
#ปล.ถ้าผมผิดพลาดประการณ์ใดขออภัย ณ ที่นี้ด้วยนะคับ 😂🙏🏼
อย่าเพิ่งลำคาญนะคับ ผมอยากรู้จิงๆ ว่าผมควรทำไง ผมควรไปหรือควรอยู่ข้างๆเธอเหมือนที่ผ่านมา
เป็นคุณจะทำยังไงคับ
ผมมีคำถามอยากถามสำหรับคนที่มีแฟนในวัยมหาลัย และคอยจะมีปัญหากับแฟนเสมอๆ
เรียกง่ายๆว่าทะเราะเรื่องไม่เป้นเรื่องอ่ะคับ ก่อนอื่นเลยขอท้าวความสักนิด (ผมเป็นทอม)
ปีนี้ผมคบกับแฟนมาจะ 3 ปีแล้วคับ เราคบกันมาตั้งแต่มัธยมปลายจนถึงตอนนี้เราทั้งคู่เรียนมหาลัยแล้ว
คือตลอดเวลาที่ผ่านมานะคับ ผมเป้นคนชอบคิดเล็กคิดน้อย เป็นหนักๆก้ช่วงที่แฟนผมเพิ่งนอกใจ คือผมเป็นคนที่ถ้าได้รักแล้วผมจะสนใจและแคร์เขามาก
แต่ก็มีนะคับที่ผมที่พยายามไม่คิดอะไรเลย ไม่ว่าเขาจะทำอะไร รึพูดอะไรออกมา แต่พอผมไม่คิดแฟนผมเขาก็จะนอกใจ แอบไปคุยกับคนอื่น แอบไปคบกันบ้างก็มีคับ แต่สุดท้ายเขาก็เลิกทำนะ แต่ตอนนี้ผมไม่มีความแน่ใจอะไรเลยคับ เพราะวันที่เราคบกัน เราไม่ได้คบกันที่รูปร่างหน้าตาเลยนะคับ
ผมเองก้ไม่หล่อสักเท่าไรไม่เคยเปรี่ยนแปรงตัวเองเหมือนเดิมทุกอย่างตั้งแต่คบกันแฟนแรกๆจนถึงตอนนี้ผมเหมือนเดิมทุกอย่าง ส่วนแฟนผมเมื่อเธอเป็นคนที่อ้วนหนักประมาน 70 ได้คับ ตอนนั้นพูดตรงๆว่าพอดูได้คับไม่ถึงขั้นสวยมากรึน่ารักมาก พอดีๆคับ
ปีแรก
ช่วงแรกนี้เราก้เริ่มเรียนรู้กัน ก็หวานมากเลยทีเดียวคับ ครบรอบ 4 เดือนแรกผมจะทำของขวัญด้วยตัวเองให้เธอ แม้นบางครั้งที่ทะเราะผมก็ทำคับ ช่วงนี้เธอเองก็ดูรัก ใส่ใจ เป็นห่วงผมมากอยุ่พอสมควรคับ
ปีที่สอง
ช่วงนี้เธอกำลังเข้ามหาลัยคับ เธอก้เริ่มดูดีขึ้น น้ำหนักก็เริ่มลดลง น้ำหนักรูปร่างเธอไม่เคยเป็นปัญหาสำหรับผมเลยคับ ช่วงปีนี้เรามีปัญหากันมากคับ เพราะเธอไปมีคนอื่นตามคำสั่งพ่อแม่เธอให้เลิกกับทอมอย่างผม ผมก็รุ้นะคับว่ามันเพราะอะไรแต่ที่ผ่านมาผมคิดว่าผมดูแลเธอดีที่สุดแล้ว แต่พอรู้แบบนี้ใจผมสลายมากคับ ผมทำอะไรไม่ถูกจิงๆ ปากก็ด่า จนเธอเกียดลำคานมากตอนนั้น แต่สุดท้ายผมก้ขอร้องให้เธอกลับมา เธอก็ยอมเลือกที่จะโกหกพ่อแม่ของเธอ และเราก็ได้กลับมาคบกัน ช่วงนั้นผมก็เริ่มปลงอะไรๆหลายๆอย่างได้คับ เพราะเธอคบกับคนอื่นแต่ก็คุยกับผมเหมือนเดิม เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น มีก็แค่เขาบอกรักกันในเฟส โทรคุยกันแทบตลอด ส่วนเวลาของผมก็แค่ "ม่อนิ่ง" กับ "ฝันดีนะ" (ดูปกติมากเนอะ 5555) นี่แหละคับที่มันเริ่มทำให้ผมเปรี่ยนความคิดใหม่ ว่าผมไม่ควรไปยุ่งกับชีวิตเธอมาก เจอหน้ากันผมก็ไม่เคยขอโทรศัพท์เธอดู เพราะขอดูทีไรเราจะทะเราะกันคับ (ความลับเธอเยอะ) ผมจะขอดูนอกจากจะสงสัยอะไรจิงๆคับ แต่ส่วนเธอจะขอดูตลอดเลยคับ ผมก็ยอม ช่วงนั้นผมยอมทุกอย่างเลย เธอจะด่าว่าอะไร ผมก็ยอมไม่เคยเถียงสักคำ ไปๆมาๆผมก็ได้เธอคนเดิมกลับมา คนที่รักผม และไม่นอกใจ และคอยอยู่ข้างๆ และพอผมได้ได้เข้ามหาลัยก็ที่เดียวกับเธอคับ ตอนแรกๆผมรู้สึกว่า เราน่าจะเลิกทะเราะกันได้ เราอาจจะรักกันมากกว่าเดิม เราน่าจะเริ่มต้นกันใหม่ได้ เราน่าจะดูแลกันได้มากกว่าเดิม แต่ความจริงทุกอย่างมันก็เป็นอย่างที่ผมคิดคับ แต่เรื่องทะเราะเราทะเราะกันเป็นงานอดิเรกเลยแหละคับ ส่วนมากที่เราทะเราะกัน ก็เป็นเรื่องที่เราไม่เข้าใจกัน แต่ผมจะชอบเก็บมันมาร้องไห้คับ เพราะผมคิดว่าเรื่องแค่นี้ทำไมไม่ยอมเข้าใจกันบ้าง ใช่คับเธอเป็นคนที่ไม่ยอมผมเลย ผมเป็นคนยอมมาตลอด เธอจะทำไรผมตามใจทุกอย่าง ผมไม่เคยบ่นว่าเธอเลย แต่ถ้าอันไหนที่ผมน้อยใจ รึเสียใจ ผมก็จะชอบพูดอ้อมๆเหมือนคนไม่คิดอะไร แต่สุดท้ายการพูดอ้อมๆเราก็ทะเราะกันคับ พอผมพูดตรงๆก็ทะเราะเหมือนกันคับ ต่างกันแค่เธอจะเป็นคนยอมผม รึผมเป็นคนยอมเธอ แค่นั้นคับ ที่ผ่านมาเราบอกเลิกกันทุกครั้งที่เราทะเราะกัน สำหรับผม ผมคิดว่าเราคบกันไม่รอดคับ เพราะเธอเหมือนแบงค์พัน ส่วนผมเหมือนเหรียญ 25 สตางค์ ใช่คับผมไม่เคยมีค่าสำหรับเธอคับ เธอไม่เคยมองเห็นผมว่าสิ่งที่ผมเป็น และที่ผมทำมันคืออะไร ผมถึงยอมเธอเพราะเธอคือแบงค์พันคับ เพราะ "รัก" คำว่าเดียวคับ เธอก็เคยยอมคับ แต่ยอมเมื่อเราหายกันไปเป็นวันๆ ไม่คุย ไม่เจอกัน เธอจะกลับมาขอโทดผมเองทุกครั้งคับ นี่คือเรื่องปกติของเธอ ทุกวันนี้เธอก็เป็นของเธอแบบนี้นะคับ
วันนี้ที่ผมมีคำถามคือ "แฟนผมอยากสวย เพราะเธอบอกว่ากลัวผมอายเพื่อน อายคนอื่น" แต่เราคบกันมามันก็ถือว่านานนะคับ เธอบอกว่าเธอไม่สวย แต่ตอนนี้เธอก็ดูดีกว่าเมื่อก่อนเยอะมากแล้วนะคับ ตอนนี้น้ำหนักเธอลดเหลือ 59-62 ประมานนี้คับ จะบอกว่าสวยก็ใช่คับ สวยกว่าเมื่อก่อนเลย ^^ แต่มันติดที่ว่า "ผมไม่รู้สึกว่าเธอทำเพื่อผม" เพราะช่วงนี้เราทะเราะกันเพราะเธอไม่ฟังเลยสักนิดว่าผมคิดยังไง แต่เธอคิดให้ผมอีกอย่าง และก็ด่าว่าผม ถามว่ากลับมาขอโทดไหม ไม่เลยคับ และถามว่าทำไมผมไม่ขอโทดเธอก่อน เพราะว่าผม 25 สตางค์ไงคับ ผมอยากรู้ว่าเธอเห็นผมมีความกมายมั้งไหม เพราะเราทะเราะกันเพราะเธอไม่แคร์ผมสักนิด รวมๆเลย ตอนนี้เธอเปลี่ยนไปคับ ผมพูดอะไรผิดหูก็โดนด่า และเธอก็หายไปคับ อีกไม่กี่วันเราจะ 3 ปี แล้วคับ ความรู้สึกผมตอนนี้คือแย่มากคับ เหมือนตอนที่เธอนอกใจผมครั้งนั้นเลย ตอนนี้ผมคิดอะไรได้ก็คิดไปหมด ทำอะไรไม่ถูกเลยคับ ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำยังไงคับ ถ้าคุณรักเขามาก และพยายามบอก พยายามเล่า พยายามอธิบายทุกๆอย่าง ให้เขาฟังและเข้าใจ แต่ผลที่ได้มามันคือศูนย์ จนทำให้ผมคิดว่าเธอ "ไม่เคยรัก แคร์ และสนใจผมเลยสักนิดเดียว" ที่ผมไม่ไปขอโทดเธอครั้งนี้ไม่ใช่เพราะผมอยากให้เธอไปนะ แต่ผมอยากให้เธอสนใจผมบ้างคับ
#ปล.ถ้าผมผิดพลาดประการณ์ใดขออภัย ณ ที่นี้ด้วยนะคับ 😂🙏🏼
อย่าเพิ่งลำคาญนะคับ ผมอยากรู้จิงๆ ว่าผมควรทำไง ผมควรไปหรือควรอยู่ข้างๆเธอเหมือนที่ผ่านมา