ฉันควรทำยังไงดี เบื่อ เครียด และรุสึกไม่ยุติธรรมกับครอบครัว สามี และลูก

ฉันกับสามีอยุกัน 5ปี มีลูก2คน ชาย 2.4 หญิง 1.4
สามีฉันเคยมีครอบครัวมาแล้ว และมีลูกสาว 8ขวบ แต่เดกนั่นไม่ใช่ลูกเค้า แต่เปนลูกเมียกะชู้ซึ่งเมียระหว่างอยุกะเค้าและหลอกเค้ามาตลอด และเค้าก้มีชื่อเปนพ่อ วันนึงเค้าครางแครงใจจึงตรวจดีเอนเอ ผลไม่ใช่พ่อลูกกัน ซึ่งผลดีเอ้นเอไม่มีผลไรเลย สามีเร่ยังรักเดกนั่นเหมือนเดิม และอิผญ.คนนั้นก้ขอให้สามีเราเปนพ่อเดก และไม่ย้ายชื่อออกจากทบ.บ้าน สามีเราเปนขรก.มีสิทเบิก แล้วถ้าเรามีลูกคนที่3ละ ก้ไม่สามารถใช้สิทได้ซิ
         ตอนแรกๆ เดกนั่นก้มาที่บ้านแค่เสา-อา แต่พอเราคลอดลูกคนแรก มันก้จัดแจงให้ลูกมันมาเรียนรร.เดียวกับที่สามีเราทำงาน และเดกนั่นก้อยุบ้านเรา ไปกลับพร้อมสามีเราทุกวัน เสา อา หรือปิดเทอมก้อยุบ้านเรา มันคงกลัวไม่รักลูกมันมั้ง สามีไม่เคยบอกเราซักคำว่าจะมาอยุ
         สามีเราดูแลเดกนั่นดีมากกว่าลูกเราอีก ทำให้ทุกอย่าง อาบน้ำ ป้อนข้าว
         ส่วนหน้าที่ดูลูก 2คนเราเปนคนดูเอง เราอยุบ้านเลี้ยงลูกอย่างเดียว
         เราพูดอะไรไม่ได้เลย พูดก้ทะเลาะกัน แม้กระทั่ง เค้าคุยไล วิดีโอคอล โทร หากันตลอด แต่สามีเราบอกว่าคุยเรื่องลูก ซึ่งจิงๆมันก้ไม่สมควรเลย จนเราเปนคนต้องบล้อคไลเอง และก้ทะเลาะกัน ว่าเกิดมีเรื่องไรต้องคุย เฮ้อ
       เรื่องอาบน้ำด้วยกัน จนตอนนี้เดกนั้น 8ขวบกว่า เราก้บอกว่าเดกโตแล้ว เค้าก้หาว่าเราคิดอกุศล
       เดกนั่นไม่อาบน้ำไปรร.ไปถึงที่ทำงานก้นอนต่อ สามีเราต้องเอาชุดนร.ไปแต่งที่ทำงานให้ ไปไหนมาไหนใส่ชุดนอน ไป ถอดกางเกงในม้วนติดกับกางเกง เราก้บอกหลายครั้งก้ยังเหมือนเดิม เราจึงไม่ซักผ้าให้ สามีก้บอกเค้าจะทำเอง ซึ่งมันแก้ที่ปลายเหตุนะเราว่า ของเราของลูกเค้าต้องทำด้วยละงั้น
        เราจึงไม่พูดกับเดกนั่น มันไม่ไหว้เรา กับน้องไม่เล่นพอสามีเรามา ทำเปนเล่น เราว่าเดกนั่นมันไม่ใช่เดกธรรมดา มันอ้อน ขอเก่งมาก เค้าก้ทะเลาะเรา หาว่าเราทำให้เครียด
       สามีเรารักเดกนั่น เพราะเปนลูกคนแรก ลูกสาว สามีเราเลี้ยงเอง เค้าบอกผูกพัน
       ขนาดนอนยังนอนด้วยกัน ซึ่งเรามีลูก2คนติดเรามากเพราะเราเลี้ยงเองตลอด ที่นอน 5ฟุตจะนอนพอได้ไง 5คน เราจึงต้องนอนที่นอน 3ฟุตข้างๆเตียงกับลูก 2คนเปน3คน สามีเรากับเดกนั่นก้นอนข้างล่าง บางทีเรานอนร้องไห้ ย้อนไปเมื่อก่อน เราเพิ่งคลอด ก้นอนกับลูกชายเรา2คน
        เค้าไม่คิดถึงค.รุสึกเราเลย แม่มันมารับส่งหน้าบ้านเรา แต่พอเราย้ายบ้าน เราเลยขอว่าอย่าให้มันมารุที่อยุบ้านเรา เราไม่ไว้ใจมัน สามีเราจึงต้องออกไปส่งหน้าซอย 7กม. ดึกดื่นแค่ไหนก้ยอมไป รีบมากด้วย กลัวอินั่นรอนาน
         เค้าแทนตัวเองว่าพี่ น้อง จนเราขอ เลยมาเรียกปะป๊า มิ๊ เหมือนเราอีก
       เราทนมาตลอด เมื่อไรจะถึงวันนั้น วันที่เค้าบอกว่าถ้ามันโต ก้ต้องอยุกับแม่มัน
       เราไม่มีค.สุข เราคิดเสมอ
       แต่สามีเราเปนคนดี ขยัน เราเอ้นดูที่เค้ต้องเหนื่อย เอาใจเดกนั่นเอาใจเรา ลูกเรา แต่เค้าบอกเค้ายอมทำ เดกไม่ผิดไร เลี้ยงเอาบุญ
      เราเคยจะเลิกกัน เค้าก้ยินดี เค้าตัดไม่ได้ เค้าผูกพัน
เราต้องทำหน้าดีใจ ยินดีที่เดกนั่นอยุที่บ้านเราเหรอ เราทำหน้าหงิกก้ไม่ได้

       ขอกำลังใจหน่อยคะ