ผมมีข้อสงสัยขึ้นมานิดหน่อยในเรื่องนี้...
1.คนจนไปขโมยของในร้านสะดวกซื้อ ขโมยปลากระป๋องไปแก้หิว ขโมยนมผงไปเลี้ยงลูก ขโมยยารักษาไปให้คนที่บ้านและอื่นๆๆ คิดว่าก็น่าจะไม่เกิน100บาท
2.กับคนชั้นกลางหรือคนที่มีอาชีพ เช่น ตำรวจ งุบเงินค่าด่านจ่ายส่วย ข้าราชการใต้โต๊ะหัวคิว หรือแม้แต่ทนายรับเงินจากคนผิดแล้วพยายามทำให้เป็นคนถูกให้ถึงที่สุด
3.หรือแม้กระทั่งระดับประเทศนักการเมือง ท้องถิ่นบ้างส่วนกลางบ้างคอรัปชั่นต่างๆนานานู่นนี่นั่น เป็นครั้งๆไป รวมมูลค่าแต่ละครั้งก็ไม่น่าต่ำกว่า100บาทแน่ๆ
ลองคิดดูเล่นๆครับ ผมอยากยกตัวอย่างข้างต้นตามนี้เล็กๆน้อยๆว่า บางครั้งการการกระทำผิดก็คือการกระทำผิด แต่เหมือนมันแฝงไปด้วยความแตกต่างในการรับผิดหรือลงโทษ คนที่ไปขโมยของใช่ผิดแน่นอนตามก.อาญา อาจติดคุกติดตารางก็ว่ากันไป ไม่สนว่ามีเหตุผลอะไรต้องทำทำเพื่อใคร สุดท้ายก็คือการขโทยของ และผมไม่จะอยากบอกเลยว่าเขาไม่มีเงินจริงๆเลยเหรอถึงขนาดต้องขโมยอย่างงี้ เพราะอะไร...(ความยากจน) เปรียบเทียบกับพวกที่คดโกงแบบเงียบๆ พวกที่อาจเอาจากของคนอื่นไปในรูปแบบอื่นๆ เป็นจำนวนไม่มากก็น้อย แต่ก็ยังคงลอยนวล หรือยังไงก็เหมือนเงียบหรือหลุดลอยหายไปได้ เหมือนไม่มีใครรู้ แม้กระทั่งใครหลายๆคนก็พอรู้ว่าใครทำผิดแต่ก็ยังใช้ชีวิตปกติต่อไปได้ หรือว่าเพราะเขาไม่มีกล้องวงจรปิดเหมือนในร้านสะดวกซื้อ ไม่มีคนคอยมาจับผิดในที่ทำงาน หรือใต้โต๊ะไม่ได้ติดกล้องหรือ บลาๆๆๆๆนู่นนี่นั่น ความแตกต่างที่ดูเหมือนมันห่างกันมากในการรับโทษรับผิด
" หลักร้อยไม่กี่ครั้ง โดนหนักเหมือนเป็นล้าน หลักแสนหลักล้านไม่กี่ครั้งแต่เหมือนไม่มีไรอะไรเกิดขึ้น..."
แค่สงสัยถึงมาตั้งถามดูครับ
สงสัยกันบ้างป่าวครับ??? เพื่อนๆมีควาามคิดเ้ห็นกันยังไงบ้างครับ
คนจนขโมยของกับคนรวยปล้นประชาชน?
1.คนจนไปขโมยของในร้านสะดวกซื้อ ขโมยปลากระป๋องไปแก้หิว ขโมยนมผงไปเลี้ยงลูก ขโมยยารักษาไปให้คนที่บ้านและอื่นๆๆ คิดว่าก็น่าจะไม่เกิน100บาท
2.กับคนชั้นกลางหรือคนที่มีอาชีพ เช่น ตำรวจ งุบเงินค่าด่านจ่ายส่วย ข้าราชการใต้โต๊ะหัวคิว หรือแม้แต่ทนายรับเงินจากคนผิดแล้วพยายามทำให้เป็นคนถูกให้ถึงที่สุด
3.หรือแม้กระทั่งระดับประเทศนักการเมือง ท้องถิ่นบ้างส่วนกลางบ้างคอรัปชั่นต่างๆนานานู่นนี่นั่น เป็นครั้งๆไป รวมมูลค่าแต่ละครั้งก็ไม่น่าต่ำกว่า100บาทแน่ๆ
ลองคิดดูเล่นๆครับ ผมอยากยกตัวอย่างข้างต้นตามนี้เล็กๆน้อยๆว่า บางครั้งการการกระทำผิดก็คือการกระทำผิด แต่เหมือนมันแฝงไปด้วยความแตกต่างในการรับผิดหรือลงโทษ คนที่ไปขโมยของใช่ผิดแน่นอนตามก.อาญา อาจติดคุกติดตารางก็ว่ากันไป ไม่สนว่ามีเหตุผลอะไรต้องทำทำเพื่อใคร สุดท้ายก็คือการขโทยของ และผมไม่จะอยากบอกเลยว่าเขาไม่มีเงินจริงๆเลยเหรอถึงขนาดต้องขโมยอย่างงี้ เพราะอะไร...(ความยากจน) เปรียบเทียบกับพวกที่คดโกงแบบเงียบๆ พวกที่อาจเอาจากของคนอื่นไปในรูปแบบอื่นๆ เป็นจำนวนไม่มากก็น้อย แต่ก็ยังคงลอยนวล หรือยังไงก็เหมือนเงียบหรือหลุดลอยหายไปได้ เหมือนไม่มีใครรู้ แม้กระทั่งใครหลายๆคนก็พอรู้ว่าใครทำผิดแต่ก็ยังใช้ชีวิตปกติต่อไปได้ หรือว่าเพราะเขาไม่มีกล้องวงจรปิดเหมือนในร้านสะดวกซื้อ ไม่มีคนคอยมาจับผิดในที่ทำงาน หรือใต้โต๊ะไม่ได้ติดกล้องหรือ บลาๆๆๆๆนู่นนี่นั่น ความแตกต่างที่ดูเหมือนมันห่างกันมากในการรับโทษรับผิด
" หลักร้อยไม่กี่ครั้ง โดนหนักเหมือนเป็นล้าน หลักแสนหลักล้านไม่กี่ครั้งแต่เหมือนไม่มีไรอะไรเกิดขึ้น..."
แค่สงสัยถึงมาตั้งถามดูครับ
สงสัยกันบ้างป่าวครับ??? เพื่อนๆมีควาามคิดเ้ห็นกันยังไงบ้างครับ