สวัสดีใครก็ตามที่เข้ามาอ่าน
นี่เป็นกระทู้ที่ผมเขียนขึ้นมาเพื่อตอบคำถามที่คนคนนั้นของผมถาม..
??:ทำไมถึงไม่หาแฟนหล่ะ / เคยมีแฟนรึเปล่า / เคยแอบชอบคนอื่นมาก่อนรึเปล่า / ทำไมถึงไม่จีบผู้หญิง
ซึ่งส่วนใหญ่ผมก็จะตอบปัดๆไปเช่น ไม่รู้ /ไม่บอก /อ๋อ เราเป็นตุ๊ด/เกย์ [และทำท่าทางเกย์ใส่เพื่อนผู้ชายบริเวณนั้น 5555]
แต่ถ้าให้ตอบจริงๆก็คงเป็นชื่อกระทู้ๆนี้นี่แหละ แต่ผมไม่กล้าพูดมันออกไป
ตอนนี้ผมกำลังเรียนอยู่ปี1ขึ้นปี 2 และกำลังเซ็งมากๆ กับพฤติกรรมและอารมณ์ของตัวเองที่อยู่ดีๆก็เปลี่ยนไปจนเพื่อนๆสังเกตุเห็นได้
เพราะคิดว่ากำลังแอบรักคนอื่นอยู่เลยจะมาเล่า[ระบาย]เรื่องราวความรักของผมให้ทุกคนฟัง
ตั้งแต่เกิดมาผมยังไม่เคยคิดจะมีแฟนเลยคิดว่าคงเป็นเป็นคนเรียบร้อย-ขี้อาย ไม่ได้สนใจเรื่องความรักเท่าไหร่[แต่ก็ไม่ได้ไมชอบผู้หญิงหรือชอบผู้ชายไรงี้นะ]เวลาเจอผู้หญิงผมก็จะมีสัญชาตญาณในการ friendzone ผู้หญิงทุกคนก่อนเพื่อป้องกันตัวเองจากการตกหลุมรัก ซึ่งส่วนใหญ่ก็คือแซว-กวนหรือปั่นคนอื่นว่าเพื่อนผมชอบพวกเธอซึ่งก็ได้ผลมาตลอด...........จนกระทั่งเข้าเรียนมหาวิทยาลัยและเพื่อนชวนเข้าชมรม ชมรมหนึ่งในมหาวิทยาลัยเลยทำให้ได้เจอเธอ
เธอเป็นคนที่น่ารักมากขาวๆหมวยๆfriendlyไม่เตี้ยไม่สูงไม่ผอมแต่ก็ไม่อ้วนแต่ดูรวมๆแล้วมีสเน่ห์ 55555 ผมได้ฟังเรื่องของเธอมาบ้างนิดหน่อย แต่ผมไม่เคยได้คุยกับเธอมาก่อนเลย ในระหว่างที่เรียนปี1อยู่ ไปค่ายของชมรมก็ไม่เคยได้อยู่กลุ่มเดียวกัน จะเพิ่งได้มีโอกาศมาคุยก็ตอนที่ได้เรียนด้วยกันและเพื่อนๆนัดกันไปกินเหล้า[กิจกรรมที่ไม่เกี่ยวกับชมรมแต่ชมรมเราชอบทำ 55555] พอเรียนด้วยกันก็ทำให้มีเรื่องคุยกันมากขึ้นไปกินเหล้าด้วยกันเจอกันบ่อยขึ้นทำให้ผมยิ่งชอบเธอมาขึ้นทุกครั้งที่เจอกัน แต่ก็ไม่กล้าคุยอยู่ดี แต่พอเจอกันมากๆผมก็ยิ่งห้ามใจตัวเองไม่ได้ อัดอั้นจนติงต๊องไปเลย รู้สึกเบื่อตลอดเวลาที่ไม่ได้เจอหรือไม่ได้คุยกับเธอ แต่ก่อนที่เคยเล่นเกมส์ตลอดเวลาที่ว่างก็ไม่เล่น นั่งรอเธอตอบไลน์อย่างเดียว วิชาที่เกลียดมากๆก็พยายามรีบไปเรียนเพื่อจะได้เจอเธอ เพื่อนๆของผมที่นินทาเธอผมก็จะแก้ตัวแทนหรือไม่ก็ด่ามัน[ด่าแบบกลบเกลื่อนไม่ให้คนอื่นรู้ว่าผมชอบเธอ]
อยากนัดออกไปกินเหล้ากับพวกเธอตลอดทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ได้ชอบดื่มขนาดนั้น ผมมักจะสังเกตุและฟังสิ่งที่เธอชอบ และ ไม่ชอบตลอดเวลา และทำหรือเตรียมสิ่งที่รู้ว่าเธอชอบโดยไม่ให้รู้ว่าผมเป็นคนทำ เช่น ผมเห็นเธอชอบโดนยุงกัดก็จะไปหายากันยุงมาฉีดตัวเองซักที2ที แล้วก็ถามเนียนๆว่ามีใครจะเอายากันยุงไหม หรือ หรือ เลือกเปิดเพลงที่รู้ว่าเธอชอบถึงแม้ผมจะไม่ชอบก็ตาม หรือ กินเหล้าซึ่งปกติผมไม่ชอบและผมกับเพื่อนๆจะกินเบียร์ เพียงเพราะเธอจะได้มีคนกินด้วย ผมไม่อยากไปทำกิจกรรมของชมรม ในวันที่รู้ว่าเธอจะไม่ไป เลือกไปเฉพาะวันที่เธอไปเท่านั้น
ผมเลือกที่จะคอยดูแลเธออยู่ห่างๆเพราะผมคิดว่าตัวเองดีไม่พอ หน้าตาก็ธรรมดา บ้านก็ไม่ได้รวย คงจะไปเป็นคนที่ทำให้เธอมีความสุขที่สุดในทุกๆด้านไม่ได้ การทำแบบนี้มันแปลว่าผมใจไม่ถึงใช่ไหม ป๊อดใช่รึเปล่าที่ไม่กล้าเสี่ยงบอกความรู้สึกกับเธอไปเพราะกลัวจะมองหน้ากันไม่ติด หรือ คุยกันไม่ได้อีก ถ้าต้องแลกกับความเสี่ยงที่จะไม่ได้เห็นรอยยิ้มหรือเสียงหัวเราะตลกๆของเธอ ผมเลือกที่จะอยู่ทรมาณคนเดียวดีกว่า
ผมคิดว่าถ้าเราชอบใครซักคน เราก็คงอยากให้เค้าได้สิ่งดีๆถึงแม้นั่นจะแปลว่าเราจะแห้วก็ตาม
นี่เป็นกระทู้ที่ผมเขียนขึ้นมาเพื่อตอบคำถามที่คนคนนั้นของผมถาม..
??:ทำไมถึงไม่หาแฟนหล่ะ / เคยมีแฟนรึเปล่า / เคยแอบชอบคนอื่นมาก่อนรึเปล่า / ทำไมถึงไม่จีบผู้หญิง
ซึ่งส่วนใหญ่ผมก็จะตอบปัดๆไปเช่น ไม่รู้ /ไม่บอก /อ๋อ เราเป็นตุ๊ด/เกย์ [และทำท่าทางเกย์ใส่เพื่อนผู้ชายบริเวณนั้น 5555]
แต่ถ้าให้ตอบจริงๆก็คงเป็นชื่อกระทู้ๆนี้นี่แหละ แต่ผมไม่กล้าพูดมันออกไป
ตอนนี้ผมกำลังเรียนอยู่ปี1ขึ้นปี 2 และกำลังเซ็งมากๆ กับพฤติกรรมและอารมณ์ของตัวเองที่อยู่ดีๆก็เปลี่ยนไปจนเพื่อนๆสังเกตุเห็นได้
เพราะคิดว่ากำลังแอบรักคนอื่นอยู่เลยจะมาเล่า[ระบาย]เรื่องราวความรักของผมให้ทุกคนฟัง
ตั้งแต่เกิดมาผมยังไม่เคยคิดจะมีแฟนเลยคิดว่าคงเป็นเป็นคนเรียบร้อย-ขี้อาย ไม่ได้สนใจเรื่องความรักเท่าไหร่[แต่ก็ไม่ได้ไมชอบผู้หญิงหรือชอบผู้ชายไรงี้นะ]เวลาเจอผู้หญิงผมก็จะมีสัญชาตญาณในการ friendzone ผู้หญิงทุกคนก่อนเพื่อป้องกันตัวเองจากการตกหลุมรัก ซึ่งส่วนใหญ่ก็คือแซว-กวนหรือปั่นคนอื่นว่าเพื่อนผมชอบพวกเธอซึ่งก็ได้ผลมาตลอด...........จนกระทั่งเข้าเรียนมหาวิทยาลัยและเพื่อนชวนเข้าชมรม ชมรมหนึ่งในมหาวิทยาลัยเลยทำให้ได้เจอเธอ
เธอเป็นคนที่น่ารักมากขาวๆหมวยๆfriendlyไม่เตี้ยไม่สูงไม่ผอมแต่ก็ไม่อ้วนแต่ดูรวมๆแล้วมีสเน่ห์ 55555 ผมได้ฟังเรื่องของเธอมาบ้างนิดหน่อย แต่ผมไม่เคยได้คุยกับเธอมาก่อนเลย ในระหว่างที่เรียนปี1อยู่ ไปค่ายของชมรมก็ไม่เคยได้อยู่กลุ่มเดียวกัน จะเพิ่งได้มีโอกาศมาคุยก็ตอนที่ได้เรียนด้วยกันและเพื่อนๆนัดกันไปกินเหล้า[กิจกรรมที่ไม่เกี่ยวกับชมรมแต่ชมรมเราชอบทำ 55555] พอเรียนด้วยกันก็ทำให้มีเรื่องคุยกันมากขึ้นไปกินเหล้าด้วยกันเจอกันบ่อยขึ้นทำให้ผมยิ่งชอบเธอมาขึ้นทุกครั้งที่เจอกัน แต่ก็ไม่กล้าคุยอยู่ดี แต่พอเจอกันมากๆผมก็ยิ่งห้ามใจตัวเองไม่ได้ อัดอั้นจนติงต๊องไปเลย รู้สึกเบื่อตลอดเวลาที่ไม่ได้เจอหรือไม่ได้คุยกับเธอ แต่ก่อนที่เคยเล่นเกมส์ตลอดเวลาที่ว่างก็ไม่เล่น นั่งรอเธอตอบไลน์อย่างเดียว วิชาที่เกลียดมากๆก็พยายามรีบไปเรียนเพื่อจะได้เจอเธอ เพื่อนๆของผมที่นินทาเธอผมก็จะแก้ตัวแทนหรือไม่ก็ด่ามัน[ด่าแบบกลบเกลื่อนไม่ให้คนอื่นรู้ว่าผมชอบเธอ]
อยากนัดออกไปกินเหล้ากับพวกเธอตลอดทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ได้ชอบดื่มขนาดนั้น ผมมักจะสังเกตุและฟังสิ่งที่เธอชอบ และ ไม่ชอบตลอดเวลา และทำหรือเตรียมสิ่งที่รู้ว่าเธอชอบโดยไม่ให้รู้ว่าผมเป็นคนทำ เช่น ผมเห็นเธอชอบโดนยุงกัดก็จะไปหายากันยุงมาฉีดตัวเองซักที2ที แล้วก็ถามเนียนๆว่ามีใครจะเอายากันยุงไหม หรือ หรือ เลือกเปิดเพลงที่รู้ว่าเธอชอบถึงแม้ผมจะไม่ชอบก็ตาม หรือ กินเหล้าซึ่งปกติผมไม่ชอบและผมกับเพื่อนๆจะกินเบียร์ เพียงเพราะเธอจะได้มีคนกินด้วย ผมไม่อยากไปทำกิจกรรมของชมรม ในวันที่รู้ว่าเธอจะไม่ไป เลือกไปเฉพาะวันที่เธอไปเท่านั้น
ผมเลือกที่จะคอยดูแลเธออยู่ห่างๆเพราะผมคิดว่าตัวเองดีไม่พอ หน้าตาก็ธรรมดา บ้านก็ไม่ได้รวย คงจะไปเป็นคนที่ทำให้เธอมีความสุขที่สุดในทุกๆด้านไม่ได้ การทำแบบนี้มันแปลว่าผมใจไม่ถึงใช่ไหม ป๊อดใช่รึเปล่าที่ไม่กล้าเสี่ยงบอกความรู้สึกกับเธอไปเพราะกลัวจะมองหน้ากันไม่ติด หรือ คุยกันไม่ได้อีก ถ้าต้องแลกกับความเสี่ยงที่จะไม่ได้เห็นรอยยิ้มหรือเสียงหัวเราะตลกๆของเธอ ผมเลือกที่จะอยู่ทรมาณคนเดียวดีกว่า