+++++ ม่ า น ฝ น กั บ ภ า พ ฝั น +++++

ม่านฝนในฤดูมรสุมจองจำผมไว้กับที่พักอยู่หลายวัน
สิ่งเดียวที่คนเดินทางอย่างผมทำได้ก่อนที่ฝนจะขาดเม็ดคือการนำเอาไฟล์ภาพเก่าๆมาเปิดดู
สารภาพตามตรงว่า บางภาพทำให้ผมยิ้ม และมีอีกไม่น้อยที่ทำให้ผมรำลึกถึงมิตรภาพของผู้คน ถนนและอาหาร
นี่ยังไม่นับรวมกับส่ำสัตว์ที่ผมถือวิสาสะล่วงเกินเดินทางเข้าป่าเพื่อเก็บภาพ
และมีอีกไม่น้อยที่ทำให้จินตนาการของผมเตลิดเปิดเปิงไปสุดขอบฟ้า
ครับ...ม่านฝนและสายฟ้าอาจจองจำคนเดินทาง แต่ไม่สามารถปิดกั้นจินตนาการได้
เก็บกระเป๋าแล้วออกไปตามหัวใจกัน

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่