พักนี้เป็นไรไม่รู้ค่ะ หัวใจอ่อนแอ อ่อนไหว ไหวเอน สงสัยจะเป็นช่วงวัยทอง อุ๊ย!!!
เลยนัดพี่ๆ น้องๆ ขับรถขึ้นไปหาเขา ที่ซึ่งมีเมฆไหลผ่านในระดับความสูง 1,517 เมตรจากระดับน้ำทะเลปานกลาง
ทั้งๆ ที่เป็นวันอาทิตย์ วันนักท่องเที่ยวจากต่างถิ่นแห่งชาติ แหะๆ
แต่เอาเถอะ มันเป็นวันเดียวที่พวกเราทุกคนว่างตรงกัน
จากจุดเริ่มต้นแถวๆ อ. สันทราย ขับรถไป พักกินไป หลงทางไป ผ่านอำเภอดอยสะเก็ดไป ผ่านอำเภอสันกำแพงไป ในที่สุด ก็ไปถึงหมู่บ้านแม่กำปอง ซึ่งอยู่ในเขตอำเภอแม่ออน จังหวัดเชียงใหม่
แต่ อ๊ะ อ๊ะ จุดหมายที่แท้จริงของเรา คือ กิ่วฝิ่น ที่ดอยล้าน ซึ่งเป็นเขตรอยต่อ ระหว่างอำเภอแม่ออน จังหวัดเชียงใหม่ กับอำเภอเมืองปาน จังหวัดลำปาง
ที่ที่ในหน้าฝนอย่างนี้ พี่เมฆจะลอยเลื่อนลงมาโอบกอดเราให้มีพลัง
ฝอยอะไรยืดยาวนะยัยเวิ่นเว้อ 555+ เจอกันฉากแรกที่แม่กำปองค่ะ ร้านกาแฟดังๆ ที่เป็นซิกเนเจอร์ของแม่กำปองคนนักล้ำไป เราเลยสละสิทธิ์ให้นักท่องเที่ยว ในฐานะคนแถวนี้ เราเลือกแวะร้านที่คนไม่เยอะ แต่นั่งชิวๆ เปียผมหาผมหงอกกันได้สักชั่วโมง หลังจากขับรถมาอย่างเหน็ดเหนื่อย ขึ้นเขาขึ้นดอย
เลือกร้าน "เฮือนกาแฟ แม่กำปอง" ค่ะ
ร้านที่เจ้าของร้านถามพี่ชายคนโตของเราว่า "พาลูกๆ มาเที่ยวพักผ่อนวันหยุดเหรอคะ"
ทำเอาพี่ชายเรา อึ้งไป แล้วตอบว่า "ครับ" 555+
สบตาเจ้านกน้อยที่แขวนอยู่ที่หน้าต่างกันค่ะ
ป.ล. จริงๆ คนโพสต์รูปวิว รูปสถานที่กว้างๆ เยอะแล้ว ฮ่าๆ เรามาดูรูปแนวแมวๆ พิคเจอร์ที่ไม่เป็นเรื่องเป็นราวกันดีกว่าเนอะ
..วันที่ใจอ่อนล้า เลยพาร่างกายไปให้ "เขา" และ "พี่เมฆ" โอบกอดที่แม่กำปอง - กิ่วฝิ่น..
เลยนัดพี่ๆ น้องๆ ขับรถขึ้นไปหาเขา ที่ซึ่งมีเมฆไหลผ่านในระดับความสูง 1,517 เมตรจากระดับน้ำทะเลปานกลาง
ทั้งๆ ที่เป็นวันอาทิตย์ วันนักท่องเที่ยวจากต่างถิ่นแห่งชาติ แหะๆ
แต่เอาเถอะ มันเป็นวันเดียวที่พวกเราทุกคนว่างตรงกัน
จากจุดเริ่มต้นแถวๆ อ. สันทราย ขับรถไป พักกินไป หลงทางไป ผ่านอำเภอดอยสะเก็ดไป ผ่านอำเภอสันกำแพงไป ในที่สุด ก็ไปถึงหมู่บ้านแม่กำปอง ซึ่งอยู่ในเขตอำเภอแม่ออน จังหวัดเชียงใหม่
แต่ อ๊ะ อ๊ะ จุดหมายที่แท้จริงของเรา คือ กิ่วฝิ่น ที่ดอยล้าน ซึ่งเป็นเขตรอยต่อ ระหว่างอำเภอแม่ออน จังหวัดเชียงใหม่ กับอำเภอเมืองปาน จังหวัดลำปาง
ที่ที่ในหน้าฝนอย่างนี้ พี่เมฆจะลอยเลื่อนลงมาโอบกอดเราให้มีพลัง
ฝอยอะไรยืดยาวนะยัยเวิ่นเว้อ 555+ เจอกันฉากแรกที่แม่กำปองค่ะ ร้านกาแฟดังๆ ที่เป็นซิกเนเจอร์ของแม่กำปองคนนักล้ำไป เราเลยสละสิทธิ์ให้นักท่องเที่ยว ในฐานะคนแถวนี้ เราเลือกแวะร้านที่คนไม่เยอะ แต่นั่งชิวๆ เปียผมหาผมหงอกกันได้สักชั่วโมง หลังจากขับรถมาอย่างเหน็ดเหนื่อย ขึ้นเขาขึ้นดอย
เลือกร้าน "เฮือนกาแฟ แม่กำปอง" ค่ะ
ร้านที่เจ้าของร้านถามพี่ชายคนโตของเราว่า "พาลูกๆ มาเที่ยวพักผ่อนวันหยุดเหรอคะ"
ทำเอาพี่ชายเรา อึ้งไป แล้วตอบว่า "ครับ" 555+
สบตาเจ้านกน้อยที่แขวนอยู่ที่หน้าต่างกันค่ะ
ป.ล. จริงๆ คนโพสต์รูปวิว รูปสถานที่กว้างๆ เยอะแล้ว ฮ่าๆ เรามาดูรูปแนวแมวๆ พิคเจอร์ที่ไม่เป็นเรื่องเป็นราวกันดีกว่าเนอะ