สวัสดีค่าจริงๆเรื่องนี้เกิดมานานแล้ว พึ่งนึกออกเลยอยากเตือนเป็นอุทาหรณ์ให้สาวๆระวังกันนะคะ เรืาองนี้เป็นเรื่องจริง 100% ที่เกิดกับพี่สาวเราตอนพี่เราอยู่ม.2 เริ่มเรื่องเลย
ตอนที่พี่เราอยู่ม.2 พี่เราดื้อแล้วเกเรมาก คบเพื่อนไม่ดี แถมเป็นสก๊อยอีก(สมัยนั้นกำลังฮิตกัน) พี่เราชอบโดดเรียน แล้วก็ชอบสร้างวีรกรรมมาให้ยายปวดหัวอยู่ตลอดเวลา แล้วมีวันนึง วันนั้นฝนตกหนักมากค่ะ พี่เรากลับมาบ้านประมาณ 1ทุ่มกว่าๆเกือบสองทุ่ม แล้วสภาพคือ ขาเลอะโคลนเปียกไปหมด แน่นอนพี่เราโดนยายด่าจนเรียบ แต่แปลกคือพี่เราไม่เถียงกลับคราวนี้ ยายถามพี่ว่าไปทำอะไรดึกดื่นป่านนี้ พี่เราก็บอกตกคลองตอนโดดเรียน (รน.มีคลองค่ะ) แล้วก็นั่นแหละค่ะโดนด่าเรียบ เราอยู่ในเหตุการณ์ตอนพี่โดนด่า พอยายออกไปพี่เราก็ร้องไห้ มากอดเรา ตอนนั้นเราตกใจมาก คือเกิดอะไรขึ้น พี่เราเล่าว่า วันนั้นพี่เราต้องอยู่ซ้อมกีฬาสี(อารมณ์แบบเลี่ยงโดดไม่ได้) แล้วมันเลิกช้า มันเลิกหกโมงเย็นเกือบทุ่มนึง พอกีฬาสีเลิก พี่เราก็นั่งวินกลับบ้านเป็นปกติ คือขออธิบายก่อนว่าพวกเราอยู่ดอนเมืองค่ะ อยู่แถวแยกศิริสุข ซึ่งเราจะอยู่ฝั่งซ้ายของแยกทางโกสุมค่ะ(หากขับมาจากทางสนามบินดอนเมือง) แล้วฝั่งขวาจะไปทางตลาดบุญอนัน(จำชื่อถนนไม่ได้ค่ะ เราไม่ได้อยู่ตรงนั้นมา5ปีแล้วTT) แล้วถ้าตรงก็จะเป็นของหมู่บ้านศิริสุข วันนั้นพี่เรานั่งวินปกติค่ะ พี่วินก็ถามจะไปจอดไหน พี่เราก็บอกไปสี่แยกศิริสุขเลี้ยวซ้าย ระหว่างขับไปจากรร. คนขับแกจะลูบต้นขาพี่เราตลอด เพราะวันนั้นพี่เราใส่ชุดนักเรียน (อย่างที่บอกนางกำลังดื้อเลยชอบทำให้กระโปรงสั้นผิดปกติ) พี่เราเป็นคนสวยหน้าเรียวค่ะ แต่สมัยนั้นเค้ากำลังฮิตอุทัยทิพย์กับทำผมซอยแบบฟูๆอ่ะค่ะ😂 พี่เราก็ตัดผมสั้นซอยแบบฟูๆที่มันกำลังฮิต พี่คนขับเริ่มลูบขึ้นมาเรื่อยๆพี่เราก็คิดท่าไม่ดีแล้ว เลยขยับขึ้นไปนั่งท้ายสุดของเบาะมอไซต์ พอถึงแยกศริริสุข พี่เราก็อุ่นใจมากเพราะถึงบ้าน แต่ว่า!!! คนขับไม่ได้เลี้ยงซ้ายค่ะ!!! นางขับตรงไปเลย ซึ่งทางนั้นถ้าจำไม่ผิดก่อนจะถึงหมูบ้านศิริสุขมันจะมีป้าค่ะ แถวนั้นจะมีป่าเยอะมาก ซึ่งคนขับมันก็ขับไปทางนั้น พี่เราก็บอก พี่ๆเลี้ยวซ้ายนะพี่ มันไม่ตอบแล้วขับไวขึ้นเรื่อยๆ มือมันก็กลับมาลูบต้นขาพี่เราอีก พี่เรากลัวมาก โชคดีมันขับผ่านร้านประจำที่เรากับยายจะไปซื้อของบ่อยๆ เป็นร้านขายของชำแกชื่อยายแดง รู้จักเรากับพี่ดี ตอนนั้นพอขับผ่านได้นิดเดียว พี่เราตะโกนให้ช่วย ยายแดงแกก็อยู่แกก็มาดูมีอะไรแล้วคนขับมันจับขาพี่เราแน่น พี่เราก็เตะออก จนขับมาถึงบริเวรป่า คนขับมันยังขับอยู่แต่ไม่เร็ว พี่เราเลยโดนลงจากรถ+ฝนตกพอดี เลยเลอะโคลนเลอะทุกอย่าง พี่เรารีบวิ่งไปหายายแดง แล้วคนขับมันก็ด่า HERE เอ่ย! แล้วมันก็รีบขับหนี แล้วพี่เราก็วิ่งไปหายายแดงแล้วก็เล่าไปยายฟัง ยายแกก็เลยให้พลาสเตอร์มา แล้วพี่เราก็เดินกลับบ้าน แล้วยายก็มาเห็น แล้วก็ด่าๆๆๆๆๆแล้วพี่เราก็มาเล่า ตอนเราได้ยินเราตกใจมาก (ทำให้การระแวงขึ้นวินเราเพิ่มมากไปอีก😂) เราบอกทำไมไม่บอกยาย พี่เราก็ร้องไห้แล้วบอกว่าอย่าบอก ไม่อยากให้ยายห่วง เขาเครียดเรื่องพี่พอแล้ว อยากให้ครั้งนี้เป็นอุทาหรณ์สำหรับสาวๆนะคะ เพราะอาจไม่ใช่ทุกคนที่โชคดีแบบนี้
อุทาหรณ์พี่สาวเกือบโดนข่มขืน แต่ยายหาว่าไปโดดเรียน.
ตอนที่พี่เราอยู่ม.2 พี่เราดื้อแล้วเกเรมาก คบเพื่อนไม่ดี แถมเป็นสก๊อยอีก(สมัยนั้นกำลังฮิตกัน) พี่เราชอบโดดเรียน แล้วก็ชอบสร้างวีรกรรมมาให้ยายปวดหัวอยู่ตลอดเวลา แล้วมีวันนึง วันนั้นฝนตกหนักมากค่ะ พี่เรากลับมาบ้านประมาณ 1ทุ่มกว่าๆเกือบสองทุ่ม แล้วสภาพคือ ขาเลอะโคลนเปียกไปหมด แน่นอนพี่เราโดนยายด่าจนเรียบ แต่แปลกคือพี่เราไม่เถียงกลับคราวนี้ ยายถามพี่ว่าไปทำอะไรดึกดื่นป่านนี้ พี่เราก็บอกตกคลองตอนโดดเรียน (รน.มีคลองค่ะ) แล้วก็นั่นแหละค่ะโดนด่าเรียบ เราอยู่ในเหตุการณ์ตอนพี่โดนด่า พอยายออกไปพี่เราก็ร้องไห้ มากอดเรา ตอนนั้นเราตกใจมาก คือเกิดอะไรขึ้น พี่เราเล่าว่า วันนั้นพี่เราต้องอยู่ซ้อมกีฬาสี(อารมณ์แบบเลี่ยงโดดไม่ได้) แล้วมันเลิกช้า มันเลิกหกโมงเย็นเกือบทุ่มนึง พอกีฬาสีเลิก พี่เราก็นั่งวินกลับบ้านเป็นปกติ คือขออธิบายก่อนว่าพวกเราอยู่ดอนเมืองค่ะ อยู่แถวแยกศิริสุข ซึ่งเราจะอยู่ฝั่งซ้ายของแยกทางโกสุมค่ะ(หากขับมาจากทางสนามบินดอนเมือง) แล้วฝั่งขวาจะไปทางตลาดบุญอนัน(จำชื่อถนนไม่ได้ค่ะ เราไม่ได้อยู่ตรงนั้นมา5ปีแล้วTT) แล้วถ้าตรงก็จะเป็นของหมู่บ้านศิริสุข วันนั้นพี่เรานั่งวินปกติค่ะ พี่วินก็ถามจะไปจอดไหน พี่เราก็บอกไปสี่แยกศิริสุขเลี้ยวซ้าย ระหว่างขับไปจากรร. คนขับแกจะลูบต้นขาพี่เราตลอด เพราะวันนั้นพี่เราใส่ชุดนักเรียน (อย่างที่บอกนางกำลังดื้อเลยชอบทำให้กระโปรงสั้นผิดปกติ) พี่เราเป็นคนสวยหน้าเรียวค่ะ แต่สมัยนั้นเค้ากำลังฮิตอุทัยทิพย์กับทำผมซอยแบบฟูๆอ่ะค่ะ😂 พี่เราก็ตัดผมสั้นซอยแบบฟูๆที่มันกำลังฮิต พี่คนขับเริ่มลูบขึ้นมาเรื่อยๆพี่เราก็คิดท่าไม่ดีแล้ว เลยขยับขึ้นไปนั่งท้ายสุดของเบาะมอไซต์ พอถึงแยกศริริสุข พี่เราก็อุ่นใจมากเพราะถึงบ้าน แต่ว่า!!! คนขับไม่ได้เลี้ยงซ้ายค่ะ!!! นางขับตรงไปเลย ซึ่งทางนั้นถ้าจำไม่ผิดก่อนจะถึงหมูบ้านศิริสุขมันจะมีป้าค่ะ แถวนั้นจะมีป่าเยอะมาก ซึ่งคนขับมันก็ขับไปทางนั้น พี่เราก็บอก พี่ๆเลี้ยวซ้ายนะพี่ มันไม่ตอบแล้วขับไวขึ้นเรื่อยๆ มือมันก็กลับมาลูบต้นขาพี่เราอีก พี่เรากลัวมาก โชคดีมันขับผ่านร้านประจำที่เรากับยายจะไปซื้อของบ่อยๆ เป็นร้านขายของชำแกชื่อยายแดง รู้จักเรากับพี่ดี ตอนนั้นพอขับผ่านได้นิดเดียว พี่เราตะโกนให้ช่วย ยายแดงแกก็อยู่แกก็มาดูมีอะไรแล้วคนขับมันจับขาพี่เราแน่น พี่เราก็เตะออก จนขับมาถึงบริเวรป่า คนขับมันยังขับอยู่แต่ไม่เร็ว พี่เราเลยโดนลงจากรถ+ฝนตกพอดี เลยเลอะโคลนเลอะทุกอย่าง พี่เรารีบวิ่งไปหายายแดง แล้วคนขับมันก็ด่า HERE เอ่ย! แล้วมันก็รีบขับหนี แล้วพี่เราก็วิ่งไปหายายแดงแล้วก็เล่าไปยายฟัง ยายแกก็เลยให้พลาสเตอร์มา แล้วพี่เราก็เดินกลับบ้าน แล้วยายก็มาเห็น แล้วก็ด่าๆๆๆๆๆแล้วพี่เราก็มาเล่า ตอนเราได้ยินเราตกใจมาก (ทำให้การระแวงขึ้นวินเราเพิ่มมากไปอีก😂) เราบอกทำไมไม่บอกยาย พี่เราก็ร้องไห้แล้วบอกว่าอย่าบอก ไม่อยากให้ยายห่วง เขาเครียดเรื่องพี่พอแล้ว อยากให้ครั้งนี้เป็นอุทาหรณ์สำหรับสาวๆนะคะ เพราะอาจไม่ใช่ทุกคนที่โชคดีแบบนี้