เรื่องเล่าริมเจ้าพระยา | รอริมรัก

นั่งรอให้อาหารปลา อยู่ดีๆ ก็มีคนโยนขนมปังลงไป
ปลาเลยตีน้ำกระเซ็นมาใส่ผมเต็มๆ นั่นคือวันแรกที่เราเจอกัน...



วันนี้ผ่านมาเจ็ดปี ผมกลับไปให้อาหารปลาอีกครั้ง
เธอยังคงโยนขนมปังลงไปเหมือนเดิมและปลาก็ตีน้ำจนกระเซ็นอีกเช่นเคย แต่ครั้งนี้น้ำไม่กระเด็นใส่ผม
เพราะผมยืนอยู่ข้างๆเธอ ไม่ได้นั่งคนเดียวแบบวันนั้น ^^
.
.
ข่าวร้าย อีกไม่นานผมกับเธอจะไม่ได้อยู่ด้วยกันสองคนแล้ว..
ข่าวดี เพราะเรากำลังจะมีสมาชิกในครอบครัวเพิ่มขึ้น ^^

ชีวิตของเราใช้ให้มันง่ายมันก็ไม่ได้สลับซับซ้อนเลย จากน้ำที่ทำให้เปียกในวันนั้น ใครจะไปคิดว่าจะมอบสิ่งที่ผมตามหามาตลอด คือเธอ..ที่ผมเรียกว่า

.........."คู่ชีวิต"..........


มันคือผมลิขิต มากกว่าที่จะคิดว่าเป็นพรหม
-พี่ทหารฟ้า
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่