สวัสดีค่ะ นี่เป็นครั้งแรกที่มารีวิวประสบการณ์ท่องเที่ยวในพันทิป อาจจะบรรยายยืดยาวมาก ต้องขออภัยในความพูดมากนี้ด้วย
การเดินทางครั้งนี้ เป็นการเดินทางที่นานที่สุดนับตั้งแต่เคยไปเกาหลีมา คือทั้งหมด 3 อาทิตย์ (ครั้งนี้เป็นครั้งที่3) ซึ่งทุกครั้งที่ไปเกาหลี จะไปคนเดียวตลอด และมีจุดมุ่งหมายเดียวเท่านั้นคือการไปติ่งศิลปินเกาหลี เลยมักจะไม่ค่อยได้ไปเที่ยวที่ไหนนอกจากสถานีโทรทัศน์ แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่เคยไปสถานที่ท่องเที่ยวอื่นๆ เลย เพราะวันไหนศิลปินไม่มีตาราง เราก็ไปเที่ยว ไปช็อปปิ้งตามปกติ แต่เราจะไม่พูดถึงสถานที่เหล่านั้นในวันนี้ เพราะคนไปกันเยอะ รีวิวกันเยอะแล้ว กระทู้นี้จะอุทิศให้กับความติ่งละครเรื่อง
Descendants of the Sun ตัดตอนมาเฉพาะการเดินทางที่เกี่ยวข้องกับละครเท่านั้น ^ ^
(ดองไว้เป็นเดือนเลยกว่าจะได้เอามาลง เพราะว่าไม่มีบัญชีในพันทิป)
ตามรอยสถานที่ถ่ายทำละครเรื่อง Descendant of the Sun
:: มุ่งหน้าสู่ฐานทัพกองกำลังแทแบ็ค ในอุรุค
- สถานที่จ่าซอฝึกทหาร
- ฐานทัพแทแบ็ค
- ฉากแผ่นดินไหว แฮซอง โซลาร์ เอนเนจี้
:: เยี่ยมชม Samtan Art Mine
:: นิทรรศการ Descendants of the Sun ที่ Doota
:: ร้านเหล้า จ่าซอ-มยองจู
:: ร้านบาร์บีคิว ซอแร 0 คืน 3 วัน
**หมายเหตุ บางส่วนของทริปนี้ไม่แนะนำให้เดินทางคนเดียวนะคะ เพราะหลังจากที่ไปมาแล้วค้นพบว่ามันลำบาก เหนื่อย และค่อนข้างอันตรายสำหรับผู้หญิงคนเดียว (แต่เราผ่านมันมาได้ด้วยความที่เจอแต่คนดีๆ ถ้าลองคิดดูว่าเจอคนไม่ดีจะแย่เอานะคะ)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เมื่อเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา มีโอกาสได้ไปติ่งที่เกาหลี ก็เลยวางแผน 1 วันไว้สำหรับไปตามรอยละครเรื่อง
Descendants of the Sun โดยเฉพาะ ซึ่งสถานที่ที่จะไปตามรอยก็คือ สถานที่ถ่ายทำฉากฐานทัพแทแบ็คในอุรุค, สถานที่ฝึกทหาร และฉากแผ่นดินไหว ที่ถ่ายทำกันในเมืองแทแบ็ค จังหวัดคังวอนโด ซึ่งทราบมาว่าจะมีการสร้างฉากต่างๆ ขึ้นมาใหม่เพื่อให้เป็นสถานที่ท่องเที่ยว มีกำหนดเปิดประมาณปลายเดือนมิถุนายน แต่ช่วงที่เราไปเขายังไม่เริ่มก่อสร้างเลย (ก็รู้ แต่ก็ยังจะไป) เริ่มจากการหาข้อมูลต่างๆ ในบล็อกของคนเกาหลีที่ไป ซึ่งไม่มีใครบอกวิธีการเดินทางเลย มีแต่สถานที่คร่าวๆ ว่าอยู่ประมาณตรงไหน ดังนั้นจึงต้องทำการบ้านค่อนข้างเยอะว่าจะเดินทางยังไง จากจุดไหนไปใช้เวลาเท่าไหร่ วางแผนการเดินทาง เพื่อให้สามารถไปครบทุกจุดในเวลา 1 วัน......... แต่ไม่ว่าจะวางแผนมาดีอย่างไร ก็เกิดเรื่องไม่คาดฝันได้เสมอ
.......
:: มุ่งหน้าสู่ฐานทัพกองกำลังแทแบ็ค ในอุรุค ::
ทริปนี้เป็นการเดินทางออกต่างจังหวัดครั้งแรกของเรา ปกติติ่งอยู่ในโซลตลอด นอกจากจะเป็นครั้งแรกแล้ว ยังอาจหาญไปคนเดียวด้วย เริ่มต้นสถานที่แรกที่จะไปตามรอยกันก็คือ ฐานทัพกองกำลังแทแบ็ค ซึ่งตั้งอยู่เหมืองถ่านหินเก่า ในจังหวัดคังวอนโด

- ถือว่าเป็นฉากหลักของเรื่องเลยก็ว่าได้ -
การเดินทางจากโซล เราเลือกที่จะนั่งรถไฟจากสถานีรถไฟ
ชองนยังนี Cheongnyangni station : 청량리역 (เป็นชื่อสถานีที่ออกเสียงยากมากมาย) ไปลงที่สถานีรถไฟ ดงแบ็คซาน
Dongbaeksan station : 동백산 역 ซึ่งจะใช้เวลาเดินทางประมาณ 3 ชั่วโมงกว่าๆ โดยก่อนวันเดินทาง 1 วัน เราไปเช็คเวลาเดินทางด้วยตัวเองที่สถานีเลย เพราะว่าตอนค้นหาในเว็บไซต์แล้วงงมากๆ เนื่องจากมีแต่ภาษาเกาหลี และมีตารางเดินรถมากมาย แนะนำให้ไปถามที่ศูนย์บริการนักท่องเที่ยวที่สถานีเลยจะดีกว่าค่ะ (สถานีนี้ใหญ่มาก ระวังหลงนะคะ ดูป้ายดีๆ เดี๋ยวจะขึ้นผิดสาย ผิดฝั่ง)
เราจะเดินทางด้วยรถไฟเที่ยวแรกสุด ซึ่งก็คือ 07.05 น. เดินทางถึงสถานี ดงแบ็คซาน เวลา 11.20 น. ซึ่งเป็นรถไฟแบบจอดทุกสถานี เกือบไปไม่ทันรถไฟ เนื่องจากคำนวณเวลาผิด จากที่พักเราต้องขึ้นรถไฟจากสถานี ฮงอิก ไปราวๆ 1 ชั่วโมง แต่รถไฟเที่ยวแรกที่จะมาถึงสถานีนี้ จะมาถึงตอนประมาณ 06.30 น. (หรือรถมันผ่านไปแล้วก็ไม่ทราบได้) ตอนนั้นเป็นเวลาประมาณ 6 โมง คิดว่าถ้ารอรถไฟต่อไม่ทันแน่นอน เลยตัดสินใจ เปลี่ยนไปขึ้นรถเมล์แทน เพราะจะใช้เวลาประมาณ 40 นาที ไปถึงสถานีฉิวเฉียดมาก 06.43 น. เลยไม่มีโอกาสหาอะไรรองท้องก่อน รีบขึ้นรถไปทั้งอย่างนั้นเลย

- ตั๋วรถไฟ ให้สังเกตหมายเลขรถ ขบวน และหมายเลขที่นั่งดีๆ นะคะ -
หลังจากขึ้นรถไฟไป ก็มีพนักงานมาตรวจตั๋ว ซึ่งเดินผ่านเราไปเฉยเลย ทำไมไม่ดูของเราก็ไม่รู้ 555++
สักพักก็ได้ยินเสียงประกาศว่า มีขบวนขายอาหารอยู่ รู้สึกหิว ต้องนั่งไปอีก 3 ชั่วโมงกว่า ไปถึงอาจจะต้องใช้พลังงานเยอะ อาจจะหาร้านขายของกินไม่ได้ เลยตัดสินใจแวะไปหาของกินเสียหน่อย ซึ่งลักษณะของขบวนนี้จะเป็นห้องโล่งๆ ไม่มีที่นั่ง มีเคาท์เตอร์ขายอาหารอยู่ตรงกลาง เป็นตู้โชว์ มีคุณป้าขายอาหารให้ ซึ่งอาหารที่ว่าก็เป็นข้าวกล่อง มีให้เลือกแค่อย่างเดียว นอกนั้นก็จะเป็นโจ๊กสำเร็จรูป, ขนม, เครื่องดิ่มต่างๆ กาแฟ เนื่องจากไม่มีตัวเลือก ก็เลยต้องกินข้าวกล่องที่มีเพียงอย่างเดียว ซึ่งจะมาเป็นเซ็ท มีกับข้าว+ข้าว+น้ำ

- หน้าตาเป็นแบบนี้ ราคา 7,500 วอน ส่วนตัวคิดว่าแพง ถ้าเทียบกับปริมาณอาหารตามร้านปกติ -
ในตอนที่เราไปที่ขบวนนี้ มีเด็กนักเรียนนั่งอยู่ตามพื้นเต็มเลย เพราะขบวนนี้จะมีบาร์อยู่ริมหน้าต่างแค่ช่วงสั้นๆ นั่งได้ 4-5 คน ตอนแรกเราก็กะจะมานั่งกับพื้นแล้ว เพราะที่ตรงนั้นเต็ม แต่คุณป้าบอกว่า ไม่ได้ๆ จะกินข้าวต้องนั่งกินดีๆ คุณป้าเลยเดินไปบอกคุณลุงว่า ขอที่ให้เรานั่งกินข้าวหน่อย คุณลุงก็ลุกให้ แล้วคุณป้าก็ยังหันไปบอก คุณป้าที่นั่งข้างๆ เราอีกว่า ฝากหน่อยนะ เป็นต่างชาติ มาคนเดียว 55++ เหมือนเด็กไปเลย
กินเสร็จก็กลับไปที่นั่งของตัวเอง ดูวิวไปบ้าง หลับไปบ้าง ระหว่างทางจะได้ยินเสียงลุงๆ ป้าๆ ที่ขึ้นมาตามรายทางสถานีตลอด แต่งชุดกันไปเดินป่า ปีนเขากันแบบเต็มยศเลย คิดว่าคนเกาหลีชอบไปออกกำลังกายแบบนี้กัน แม้แต่คนแก่ๆ ก็ยังดูสุขภาพแข็งแรง
หลังจากผ่านไป 3 ชั่วโมง ช่วงใกล้ๆ จะถึงอีก 2-3 สถานี เราก็ตื่นพอดี (ดีนะไม่หลับจนเลยสถานี) ท้องฟ้าสดใสมาก เลือกเดินทางมาวันนี้เพราะดูพยากรณ์อากาศแล้วว่าท้องฟ้าแจ่มใส แม้อุณหภูมิจะเริ่มสูงขึ้นแล้ว แต่ก็นับว่ายังโชคดีที่วันนั้นยังอยู่ที่ประมาณ 18-20 องศา ไม่ร้อนเท่าไหร่ และมีลมพัดตลอด ไม่งั้นคงเหนื่อยยิ่งกว่านี้

- ถึงสถานีแล้ว เงียบมาก มีคนลงมาด้วยกันแค่คนเดียว -
พอลงมาถึง ก็มีความยากแล้วว่า จะหาทางเดินไปยังจุดหมายที่ต้องการอย่างไร อย่างที่บอกไปแล้วว่า ในบล็อกของคนเกาหลีไม่มีเขียนวิธีการเดินทางเลย ส่วนใหญ่เขาเดินทางด้วยรถส่วนตัวกัน แต่เราใช้ Naver Map + สัญชาตญาณ ทำให้เรามาถึงจุดหมายที่ต้องการได้ไม่ยาก
มาดูแผนที่กันก่อนดีกว่า

เราดูแผนที่จาก Naver Map จากสถานีรถไฟ จะต้องเดินเท้าหรือขับรถเข้าไป ซึ่งในแผนที่มันไม่โชว์ว่าจะต้องเดินไปทางไหน งานนี้ก็ต้องอาศัยสัญชาตญาณกันหน่อย ต้องหาทางข้ามทางรถไฟที่ขวางอยู่แล้วเดินเข้าไปถนนข้างในอีกฝั่งให้ได้ ก็บังเอิญเหลือบไปเห็นอุโมงค์ ลอดใต้ทางรถไฟ คิดว่าไปทางนี้ได้แน่นอน ก็เลยลองเดินเข้าไปดู

- อุโมงค์นี้จะอยู่ใกล้ๆ กับลานจอดรถด้านหลังสถานีรถไฟ -

- พอเดินเข้าอุโมงค์ไป ให้เลี้ยวไปทางซ้าย จะเจอทางเดินขึ้นแบบนี้ -

- เดินมาสักพักจะเจอป้ายนี้อยู่ตรงทางแยก โล่งใจว่ามาถูกทางแล้ว -

- ใกล้แล้ว เห็นอยู่ใกล้ๆ นี้เอง ทั้งหมดเป็นทางเดินขึ้นเขาหมดนะคะ กรุณาอย่าแบกของมาเยอะ มันลำบากชีวิตค่ะ -

- อาคารร้าง ที่ใช้ถ่ายฉากฝึกทหารของจ่าซอ -

- รกจนกลัวจะมีงูโผล่ออกมา -

- หน่าต่างที่กัปตันยูชีจิน โรยตัวลงมา -
มาถึงจุดแรก ก็คืออาคารร้างที่ใช้ถ่ายฉากฝึกทหารของจ่าซอ ระหว่างทางที่เดินมาจะได้ยินเสียงแมลงตลอด แล้วเดินมาคนเดียวก็วังเวงอยู่เหมือนกัน แม้จะเป็นกลางวัน เพราะมีแต่ต้นไม้ อย่างกับป่า และไม่พบเจอคนแม้แต่คนเดียว ตอนแรกก็ว่าจะปีนบันใดขึ้นไปข้างบน แต่ไม่กล้าเสี่ยง กลัวมันไม่ปลอดภัย ตกลงมา ไม่มีคนมาด้วย เป็นอะไรไปจะลำบาก ที่นี่เคยมีนิตยสารมาถ่ายแบบบ้างเหมือนกัน

- เดินต่อขึ้นไปอีกสักหน่อย จะเจออีก 1 อาคาร ทางซ้ายมือ ซึ่งกัปตันยูโหนสลิง ลงมา -

- อีกสักมุม -

- ส่วนอาคารทางขวา คืออาคารที่โหนสลิงผ่านไป ละครหลอกลวงมากค่ะ โหนจากตึกนี้ ไม่มีทางลงไปตรงหน้าต่าง อาคารด้านล่างได้แน่นอน -

- โอ้วววว นี่ยังต้องเดินขึ้นเขาไปอีกเหรอนี่ -

- อ่าว ปิดไม่ให้เข้า มาไกลขนาดนี้มีเหรอจะยอม -

- บริเวณนี้เป็นสถานที่ ที่สร้างฉากฐานทัพ และ เมดิคิวบ์ ขึ้นมาทั้งหมด จะเห็นได้ว่าตอนที่ไป ไม่มีการก่อสร้างอะไรเลย เป็นแค่พื้นที่โล่งๆ -

- อาคารที่ยังเหลืออยู่ -
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
- ค่ารถไฟ 15,800 วอน
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบการเดินทางที่จุดแรกแล้วค่ะ
ปล. โลโก้ใส่เดือนผิดนะคะ เพิ่งเห็นเหมือนกัน พอดีว่ากลับมาทำรูปตอนเดือน มิถุนายน ก็เลยใส่ผิดค่ะ
******************************
อัพเดทภาพล่าสุดจากบล็อกของคนเกาหลี มีการเพิ่มป้ายบอกทางแล้วค่ะ
Cr.
http://ca010.blog.me/220752152564
:: SEOUL Ting :: ผจญภัยตามรอยกัปตันยูชีจิน Descendants of the Sun
การเดินทางครั้งนี้ เป็นการเดินทางที่นานที่สุดนับตั้งแต่เคยไปเกาหลีมา คือทั้งหมด 3 อาทิตย์ (ครั้งนี้เป็นครั้งที่3) ซึ่งทุกครั้งที่ไปเกาหลี จะไปคนเดียวตลอด และมีจุดมุ่งหมายเดียวเท่านั้นคือการไปติ่งศิลปินเกาหลี เลยมักจะไม่ค่อยได้ไปเที่ยวที่ไหนนอกจากสถานีโทรทัศน์ แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่เคยไปสถานที่ท่องเที่ยวอื่นๆ เลย เพราะวันไหนศิลปินไม่มีตาราง เราก็ไปเที่ยว ไปช็อปปิ้งตามปกติ แต่เราจะไม่พูดถึงสถานที่เหล่านั้นในวันนี้ เพราะคนไปกันเยอะ รีวิวกันเยอะแล้ว กระทู้นี้จะอุทิศให้กับความติ่งละครเรื่อง Descendants of the Sun ตัดตอนมาเฉพาะการเดินทางที่เกี่ยวข้องกับละครเท่านั้น ^ ^
(ดองไว้เป็นเดือนเลยกว่าจะได้เอามาลง เพราะว่าไม่มีบัญชีในพันทิป)
ตามรอยสถานที่ถ่ายทำละครเรื่อง Descendant of the Sun
:: มุ่งหน้าสู่ฐานทัพกองกำลังแทแบ็ค ในอุรุค
- สถานที่จ่าซอฝึกทหาร
- ฐานทัพแทแบ็ค
- ฉากแผ่นดินไหว แฮซอง โซลาร์ เอนเนจี้
:: เยี่ยมชม Samtan Art Mine
:: นิทรรศการ Descendants of the Sun ที่ Doota
:: ร้านเหล้า จ่าซอ-มยองจู
:: ร้านบาร์บีคิว ซอแร 0 คืน 3 วัน
**หมายเหตุ บางส่วนของทริปนี้ไม่แนะนำให้เดินทางคนเดียวนะคะ เพราะหลังจากที่ไปมาแล้วค้นพบว่ามันลำบาก เหนื่อย และค่อนข้างอันตรายสำหรับผู้หญิงคนเดียว (แต่เราผ่านมันมาได้ด้วยความที่เจอแต่คนดีๆ ถ้าลองคิดดูว่าเจอคนไม่ดีจะแย่เอานะคะ)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เมื่อเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา มีโอกาสได้ไปติ่งที่เกาหลี ก็เลยวางแผน 1 วันไว้สำหรับไปตามรอยละครเรื่อง Descendants of the Sun โดยเฉพาะ ซึ่งสถานที่ที่จะไปตามรอยก็คือ สถานที่ถ่ายทำฉากฐานทัพแทแบ็คในอุรุค, สถานที่ฝึกทหาร และฉากแผ่นดินไหว ที่ถ่ายทำกันในเมืองแทแบ็ค จังหวัดคังวอนโด ซึ่งทราบมาว่าจะมีการสร้างฉากต่างๆ ขึ้นมาใหม่เพื่อให้เป็นสถานที่ท่องเที่ยว มีกำหนดเปิดประมาณปลายเดือนมิถุนายน แต่ช่วงที่เราไปเขายังไม่เริ่มก่อสร้างเลย (ก็รู้ แต่ก็ยังจะไป) เริ่มจากการหาข้อมูลต่างๆ ในบล็อกของคนเกาหลีที่ไป ซึ่งไม่มีใครบอกวิธีการเดินทางเลย มีแต่สถานที่คร่าวๆ ว่าอยู่ประมาณตรงไหน ดังนั้นจึงต้องทำการบ้านค่อนข้างเยอะว่าจะเดินทางยังไง จากจุดไหนไปใช้เวลาเท่าไหร่ วางแผนการเดินทาง เพื่อให้สามารถไปครบทุกจุดในเวลา 1 วัน......... แต่ไม่ว่าจะวางแผนมาดีอย่างไร ก็เกิดเรื่องไม่คาดฝันได้เสมอ
.......
:: มุ่งหน้าสู่ฐานทัพกองกำลังแทแบ็ค ในอุรุค ::
ทริปนี้เป็นการเดินทางออกต่างจังหวัดครั้งแรกของเรา ปกติติ่งอยู่ในโซลตลอด นอกจากจะเป็นครั้งแรกแล้ว ยังอาจหาญไปคนเดียวด้วย เริ่มต้นสถานที่แรกที่จะไปตามรอยกันก็คือ ฐานทัพกองกำลังแทแบ็ค ซึ่งตั้งอยู่เหมืองถ่านหินเก่า ในจังหวัดคังวอนโด
- ถือว่าเป็นฉากหลักของเรื่องเลยก็ว่าได้ -
การเดินทางจากโซล เราเลือกที่จะนั่งรถไฟจากสถานีรถไฟ ชองนยังนี Cheongnyangni station : 청량리역 (เป็นชื่อสถานีที่ออกเสียงยากมากมาย) ไปลงที่สถานีรถไฟ ดงแบ็คซาน Dongbaeksan station : 동백산 역 ซึ่งจะใช้เวลาเดินทางประมาณ 3 ชั่วโมงกว่าๆ โดยก่อนวันเดินทาง 1 วัน เราไปเช็คเวลาเดินทางด้วยตัวเองที่สถานีเลย เพราะว่าตอนค้นหาในเว็บไซต์แล้วงงมากๆ เนื่องจากมีแต่ภาษาเกาหลี และมีตารางเดินรถมากมาย แนะนำให้ไปถามที่ศูนย์บริการนักท่องเที่ยวที่สถานีเลยจะดีกว่าค่ะ (สถานีนี้ใหญ่มาก ระวังหลงนะคะ ดูป้ายดีๆ เดี๋ยวจะขึ้นผิดสาย ผิดฝั่ง)
เราจะเดินทางด้วยรถไฟเที่ยวแรกสุด ซึ่งก็คือ 07.05 น. เดินทางถึงสถานี ดงแบ็คซาน เวลา 11.20 น. ซึ่งเป็นรถไฟแบบจอดทุกสถานี เกือบไปไม่ทันรถไฟ เนื่องจากคำนวณเวลาผิด จากที่พักเราต้องขึ้นรถไฟจากสถานี ฮงอิก ไปราวๆ 1 ชั่วโมง แต่รถไฟเที่ยวแรกที่จะมาถึงสถานีนี้ จะมาถึงตอนประมาณ 06.30 น. (หรือรถมันผ่านไปแล้วก็ไม่ทราบได้) ตอนนั้นเป็นเวลาประมาณ 6 โมง คิดว่าถ้ารอรถไฟต่อไม่ทันแน่นอน เลยตัดสินใจ เปลี่ยนไปขึ้นรถเมล์แทน เพราะจะใช้เวลาประมาณ 40 นาที ไปถึงสถานีฉิวเฉียดมาก 06.43 น. เลยไม่มีโอกาสหาอะไรรองท้องก่อน รีบขึ้นรถไปทั้งอย่างนั้นเลย
- ตั๋วรถไฟ ให้สังเกตหมายเลขรถ ขบวน และหมายเลขที่นั่งดีๆ นะคะ -
หลังจากขึ้นรถไฟไป ก็มีพนักงานมาตรวจตั๋ว ซึ่งเดินผ่านเราไปเฉยเลย ทำไมไม่ดูของเราก็ไม่รู้ 555++
สักพักก็ได้ยินเสียงประกาศว่า มีขบวนขายอาหารอยู่ รู้สึกหิว ต้องนั่งไปอีก 3 ชั่วโมงกว่า ไปถึงอาจจะต้องใช้พลังงานเยอะ อาจจะหาร้านขายของกินไม่ได้ เลยตัดสินใจแวะไปหาของกินเสียหน่อย ซึ่งลักษณะของขบวนนี้จะเป็นห้องโล่งๆ ไม่มีที่นั่ง มีเคาท์เตอร์ขายอาหารอยู่ตรงกลาง เป็นตู้โชว์ มีคุณป้าขายอาหารให้ ซึ่งอาหารที่ว่าก็เป็นข้าวกล่อง มีให้เลือกแค่อย่างเดียว นอกนั้นก็จะเป็นโจ๊กสำเร็จรูป, ขนม, เครื่องดิ่มต่างๆ กาแฟ เนื่องจากไม่มีตัวเลือก ก็เลยต้องกินข้าวกล่องที่มีเพียงอย่างเดียว ซึ่งจะมาเป็นเซ็ท มีกับข้าว+ข้าว+น้ำ
- หน้าตาเป็นแบบนี้ ราคา 7,500 วอน ส่วนตัวคิดว่าแพง ถ้าเทียบกับปริมาณอาหารตามร้านปกติ -
ในตอนที่เราไปที่ขบวนนี้ มีเด็กนักเรียนนั่งอยู่ตามพื้นเต็มเลย เพราะขบวนนี้จะมีบาร์อยู่ริมหน้าต่างแค่ช่วงสั้นๆ นั่งได้ 4-5 คน ตอนแรกเราก็กะจะมานั่งกับพื้นแล้ว เพราะที่ตรงนั้นเต็ม แต่คุณป้าบอกว่า ไม่ได้ๆ จะกินข้าวต้องนั่งกินดีๆ คุณป้าเลยเดินไปบอกคุณลุงว่า ขอที่ให้เรานั่งกินข้าวหน่อย คุณลุงก็ลุกให้ แล้วคุณป้าก็ยังหันไปบอก คุณป้าที่นั่งข้างๆ เราอีกว่า ฝากหน่อยนะ เป็นต่างชาติ มาคนเดียว 55++ เหมือนเด็กไปเลย
กินเสร็จก็กลับไปที่นั่งของตัวเอง ดูวิวไปบ้าง หลับไปบ้าง ระหว่างทางจะได้ยินเสียงลุงๆ ป้าๆ ที่ขึ้นมาตามรายทางสถานีตลอด แต่งชุดกันไปเดินป่า ปีนเขากันแบบเต็มยศเลย คิดว่าคนเกาหลีชอบไปออกกำลังกายแบบนี้กัน แม้แต่คนแก่ๆ ก็ยังดูสุขภาพแข็งแรง
หลังจากผ่านไป 3 ชั่วโมง ช่วงใกล้ๆ จะถึงอีก 2-3 สถานี เราก็ตื่นพอดี (ดีนะไม่หลับจนเลยสถานี) ท้องฟ้าสดใสมาก เลือกเดินทางมาวันนี้เพราะดูพยากรณ์อากาศแล้วว่าท้องฟ้าแจ่มใส แม้อุณหภูมิจะเริ่มสูงขึ้นแล้ว แต่ก็นับว่ายังโชคดีที่วันนั้นยังอยู่ที่ประมาณ 18-20 องศา ไม่ร้อนเท่าไหร่ และมีลมพัดตลอด ไม่งั้นคงเหนื่อยยิ่งกว่านี้
- ถึงสถานีแล้ว เงียบมาก มีคนลงมาด้วยกันแค่คนเดียว -
พอลงมาถึง ก็มีความยากแล้วว่า จะหาทางเดินไปยังจุดหมายที่ต้องการอย่างไร อย่างที่บอกไปแล้วว่า ในบล็อกของคนเกาหลีไม่มีเขียนวิธีการเดินทางเลย ส่วนใหญ่เขาเดินทางด้วยรถส่วนตัวกัน แต่เราใช้ Naver Map + สัญชาตญาณ ทำให้เรามาถึงจุดหมายที่ต้องการได้ไม่ยาก
เราดูแผนที่จาก Naver Map จากสถานีรถไฟ จะต้องเดินเท้าหรือขับรถเข้าไป ซึ่งในแผนที่มันไม่โชว์ว่าจะต้องเดินไปทางไหน งานนี้ก็ต้องอาศัยสัญชาตญาณกันหน่อย ต้องหาทางข้ามทางรถไฟที่ขวางอยู่แล้วเดินเข้าไปถนนข้างในอีกฝั่งให้ได้ ก็บังเอิญเหลือบไปเห็นอุโมงค์ ลอดใต้ทางรถไฟ คิดว่าไปทางนี้ได้แน่นอน ก็เลยลองเดินเข้าไปดู
- อุโมงค์นี้จะอยู่ใกล้ๆ กับลานจอดรถด้านหลังสถานีรถไฟ -
- พอเดินเข้าอุโมงค์ไป ให้เลี้ยวไปทางซ้าย จะเจอทางเดินขึ้นแบบนี้ -
- เดินมาสักพักจะเจอป้ายนี้อยู่ตรงทางแยก โล่งใจว่ามาถูกทางแล้ว -
- ใกล้แล้ว เห็นอยู่ใกล้ๆ นี้เอง ทั้งหมดเป็นทางเดินขึ้นเขาหมดนะคะ กรุณาอย่าแบกของมาเยอะ มันลำบากชีวิตค่ะ -
- อาคารร้าง ที่ใช้ถ่ายฉากฝึกทหารของจ่าซอ -
- รกจนกลัวจะมีงูโผล่ออกมา -
- หน่าต่างที่กัปตันยูชีจิน โรยตัวลงมา -
มาถึงจุดแรก ก็คืออาคารร้างที่ใช้ถ่ายฉากฝึกทหารของจ่าซอ ระหว่างทางที่เดินมาจะได้ยินเสียงแมลงตลอด แล้วเดินมาคนเดียวก็วังเวงอยู่เหมือนกัน แม้จะเป็นกลางวัน เพราะมีแต่ต้นไม้ อย่างกับป่า และไม่พบเจอคนแม้แต่คนเดียว ตอนแรกก็ว่าจะปีนบันใดขึ้นไปข้างบน แต่ไม่กล้าเสี่ยง กลัวมันไม่ปลอดภัย ตกลงมา ไม่มีคนมาด้วย เป็นอะไรไปจะลำบาก ที่นี่เคยมีนิตยสารมาถ่ายแบบบ้างเหมือนกัน
- เดินต่อขึ้นไปอีกสักหน่อย จะเจออีก 1 อาคาร ทางซ้ายมือ ซึ่งกัปตันยูโหนสลิง ลงมา -
- อีกสักมุม -
- ส่วนอาคารทางขวา คืออาคารที่โหนสลิงผ่านไป ละครหลอกลวงมากค่ะ โหนจากตึกนี้ ไม่มีทางลงไปตรงหน้าต่าง อาคารด้านล่างได้แน่นอน -
- โอ้วววว นี่ยังต้องเดินขึ้นเขาไปอีกเหรอนี่ -
- อ่าว ปิดไม่ให้เข้า มาไกลขนาดนี้มีเหรอจะยอม -
- บริเวณนี้เป็นสถานที่ ที่สร้างฉากฐานทัพ และ เมดิคิวบ์ ขึ้นมาทั้งหมด จะเห็นได้ว่าตอนที่ไป ไม่มีการก่อสร้างอะไรเลย เป็นแค่พื้นที่โล่งๆ -
- อาคารที่ยังเหลืออยู่ -
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
- ค่ารถไฟ 15,800 วอน
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบการเดินทางที่จุดแรกแล้วค่ะ
ปล. โลโก้ใส่เดือนผิดนะคะ เพิ่งเห็นเหมือนกัน พอดีว่ากลับมาทำรูปตอนเดือน มิถุนายน ก็เลยใส่ผิดค่ะ
******************************
อัพเดทภาพล่าสุดจากบล็อกของคนเกาหลี มีการเพิ่มป้ายบอกทางแล้วค่ะ
Cr.http://ca010.blog.me/220752152564