ทุกคนเคยมีวันที่ ไม่ชอบ ตัวเองกันบ้างมั้ย?
ตัวเราเองเป็นไบโพลาร์ก็กำลังรักษาอยู่ อารมณ์ขึ้นๆลงๆ บทจะเหวี่ยงก็เหมือนขาดสติ
เราพยายามควบคุมมัน แต่บางครั้งเราเผลอหลุดบ่อยมากจริงๆ
มีอยู่วันนึง เราก็เดินปกติที่สยาม คนมันก็เยอะเป็นปกติ มีคนนึงเป็นผู้หญิงมีอายุหน่อย
เขามาเหยียบส้นรองเท้าเรา คือ ความรู้สึกเราตอนนั้นมันไวมากจริงๆ ไม่รู้เพราะอะไร
จังหวะที่เราหันไป พร้อมกับง้างมือขึ้นพร้อมจะใส่เต็มเหนี่ยวเลย ตาเราที่กำลังมองค้อนผู้หญิงคนนั้น
หันไปเขากำลังยกมือขอโทษเรา เหมือนกับกำลังจะสื่อให้เราเข้าใจว่า ไม่ได้ตั้งใจที่จะเหยียบส้นรองเท้าเรา
สีหน้าท่าทางแบบก็คงจะตกใจเรา ว่าทำไมโกรธได้ขนาดนั้น
เหมือนกับเราถูกดูดออกมาจากความมืด ความโกรธมันหาย มันจางลง กลายเป็นเราที่เดินซึม รู้สึกแย่กับตัวเอง
ความคิดตอนนั้นคือ ทำไมเราเป็นคนแบบนี้ เกลียดตัวเองมากๆ เหมือนตัวเองเป็นปีศาจ
มันเป็นความรู้สึกที่ไวทั้งดีและร้าย และเราก็เป็นแบบนี้อยู่สองครั้ง
แต่มันไม่ใช่ทุกครั้งที่เราโดนขอโทษ มีอยู่ครั้งนึง มีคนมาเหยียบรองเท้าเรา เราเจ็บมากแต่วันนั้นเราอยู่ดีๆ ก็ความรู้สึก
ไม่ไวเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา แต่สิ่งที่ทำให้เราโมโหจนคุมตัวเองไม่ได้คือ ผู้หญิงคนนั้นมองหน้าเราแล้วเดิน
ไปเฉยเลย เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น สิ่งที่เราทำตอนนั้นคือ เดินตาม แล้วเหยียบคืน เขาก็หันมามองหน้าเรา
เราก็ยืนมองตอบโต้ ใจเราตอนนั้นมันบอกตัวเองว่า พร้อมที่จะนัวแล้วนะวันนั้นชุดพละด้วย
เห้อออ เราก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน รู้สึกไม่ชอบตัวเองเลยวันที่เป็นแบบนี้ 
ทุกคนเคยมีวันที่ ไม่ชอบ ตัวเองกันบ้างมั้ย?
เราพยายามควบคุมมัน แต่บางครั้งเราเผลอหลุดบ่อยมากจริงๆ
มีอยู่วันนึง เราก็เดินปกติที่สยาม คนมันก็เยอะเป็นปกติ มีคนนึงเป็นผู้หญิงมีอายุหน่อย
เขามาเหยียบส้นรองเท้าเรา คือ ความรู้สึกเราตอนนั้นมันไวมากจริงๆ ไม่รู้เพราะอะไร
จังหวะที่เราหันไป พร้อมกับง้างมือขึ้นพร้อมจะใส่เต็มเหนี่ยวเลย ตาเราที่กำลังมองค้อนผู้หญิงคนนั้น
หันไปเขากำลังยกมือขอโทษเรา เหมือนกับกำลังจะสื่อให้เราเข้าใจว่า ไม่ได้ตั้งใจที่จะเหยียบส้นรองเท้าเรา
สีหน้าท่าทางแบบก็คงจะตกใจเรา ว่าทำไมโกรธได้ขนาดนั้น
เหมือนกับเราถูกดูดออกมาจากความมืด ความโกรธมันหาย มันจางลง กลายเป็นเราที่เดินซึม รู้สึกแย่กับตัวเอง
ความคิดตอนนั้นคือ ทำไมเราเป็นคนแบบนี้ เกลียดตัวเองมากๆ เหมือนตัวเองเป็นปีศาจ
มันเป็นความรู้สึกที่ไวทั้งดีและร้าย และเราก็เป็นแบบนี้อยู่สองครั้ง
แต่มันไม่ใช่ทุกครั้งที่เราโดนขอโทษ มีอยู่ครั้งนึง มีคนมาเหยียบรองเท้าเรา เราเจ็บมากแต่วันนั้นเราอยู่ดีๆ ก็ความรู้สึก
ไม่ไวเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา แต่สิ่งที่ทำให้เราโมโหจนคุมตัวเองไม่ได้คือ ผู้หญิงคนนั้นมองหน้าเราแล้วเดิน
ไปเฉยเลย เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น สิ่งที่เราทำตอนนั้นคือ เดินตาม แล้วเหยียบคืน เขาก็หันมามองหน้าเรา
เราก็ยืนมองตอบโต้ ใจเราตอนนั้นมันบอกตัวเองว่า พร้อมที่จะนัวแล้วนะวันนั้นชุดพละด้วย
เห้อออ เราก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน รู้สึกไม่ชอบตัวเองเลยวันที่เป็นแบบนี้