ผมกับแฟน คบกันมาได้ 2ปีกว่าๆแล้ว เรารักกันมาก เจอกันแทบทุกวัน พอแยกย้ายกลับบ้านก็ต้องโทรเฟส โทรไลน์หาตลอดจนหลับไป เป็นแบบนี้ทุกวัน จนบางครั้งผมคิดว่าเธออาจจะเบื่อ เลยถามบ่อยๆว่าชีวิตมันจำเจมั้ย? เธอก็บอกว่าเธอมีความสุขมากๆแล้ว แต่ผมเป็นคนจู้จี้จุกจิก ชอบถามคำถาม ที่ทำเพราะผมหวง เธอก็ตอบแบบรำคาญมาตลอด มันก็จริงๆส่วนนี้ที่ผมน่ารำคาญตรงนี้ แต่เธอก็รับได้ตลอด ผมก็ขอโทษทุกครั้งที่ผมถามไป
เมื่อเธอได้เข้าฝึกงานที่บริษัททัวร์ ทำงานเป็นไกด์ ผมก็เข้าใจว่าเธอมีเวลาน้อยลง เธอเหนื่อย บางครั้งเธอก็บอกวันนี้ไม่ต้องมาเจอนะเธอเหนื่อยจะหลับ แล้วก็โทรวีดีโอคอลมาแบบปกติแล้วหลับไป พักหลังเธอเริ่มไม่รับโทรศัพท์ตอนเธอทำงาน ทั้งที่เมื่อก่อน เธอจะโทรมาตอนกินข้าว ตอนนี้เธอไม่โทรมาเลย แค่ตอนขึ้นฝั่งเลิกงานแล้วกำลังจะกลับ พอผมไปหา ปกติเจอกันเราจะกอดก่อนเลย แต่เดี๋ยวนี้ไม่เลย ขับรถไปไหนมาไหนปกติเธอจะซบไหล่ตลอด เดี๋ยวนี้ก็ไม่ทำ ด้วยเหตุผลที่ว่าเธอเหนื่อย
แล้วมีวันนึง วันนั้นผมไปหาเธอที่บ้าน เรามีความสุขกันดี ซื้อของกินข้าวด้วยกัน พอผมกลับบ้าน เธอให้ผมส่งรูปที่ถ่ายเมื่อวันก่อนให้หน่อย ผมก็ส่งให้ เธอพูดว่าเดี๋ยวเลือกก่อนนะ ผมก็บอก ค่ะ แล้วโทรมานะ อยู่ๆเธอก็ขึ้นเลยครับ บอกว่าจะอะไรนักหนา จะจู้จี้ทำไมรู้แล้วว่าต้องทำอะไร ไม่ทำแ_่งมันแล้ว แล้วเธอก็โทรมา เธอบอกว่า เธออึดอัดมากๆ เธอทนไม่ไหวแล้ว ให้ผมหุบปากไปไม่ต้องพูด ผมก็ไม่ได้พูดอะไรเลย จนเหมือนเธอหลับคาโทรศัพท์ ผมเลยวางให้ วันรุ่งขึ้นเธอก็ไม่ทัก ไม่คุย ไม่รับ โทรศัพท์เลย พอกลับบ้านผมทักไปคุย เธอบอกว่า พอมายืนตรงจุดนี้ทำให้เธอรู้ว่าเราอยู่ด้วยกันมากไปจนไม่มีเวลาให้ตัวเองเลย เธออึดอัดมากๆ แต่เธอยังรักผมตลอด เราไม่ได้คุย ไม่ได้โทร ไม่ได้เจอมา 3 วัน จนเมื่อคืนผมทักไปถามเธอว่าระหว่างเราจะเอายังไง เธอบอกว่า ตอนนี้เธอโอเค เธอไม่รู้สึกอึดอัดแล้ว แต่ถ้าไม่มีผมไม่รู้ว่าจะสบายใจหรือป่าว จนในที่สุดเธอก็พูดคำนั้นออกมาว่า ตอนนี้เค้าอยู่แบบนี้เค้าโอเค ถ้าเค้าจะไปเธอโอเคมั้ย แล้วถ้าเค้าอยู่แล้วอยู่ไม่ได้เค้าจะกลับมาได้มั้ย ผมจึงบอกให้เธอทำตามที่ใจเธอต้องการเถอะ ผมยอมรับในการตัดสินใจของเธอ เธอบอกว่าเธอยังรักผมเสมอไม่เคยน้อยลงเลยรู้ไว้ แต่ผมไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำแบบนี้ เธออาจจะเจอคนใหม่? เธออาจจะทนไม่ไหวที่ผมเป็นคนแบบนี้? เธออาจจะเจอโลกใหม่จากการทำงาน ทำให้เธอเบื่อชีวิตเดิม แต่ทุกคำตอบมันก็ชัดแล้วว่า ผมได้เสียเธอไปแล้ว ผมขอความเห็นเพื่อนๆหน่อยได้มั้ยครับ ผมร้องจนไม่ไหวมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ช่วงเวลาที่ไม่มีเธอมันยาวนานและเจ็บปวดมาก
ผมควรจะทำยังไงครับ เมื่อความรักทำให้เธอรู้สึกอึดอัด และเลิกไปในที่สุด
เมื่อเธอได้เข้าฝึกงานที่บริษัททัวร์ ทำงานเป็นไกด์ ผมก็เข้าใจว่าเธอมีเวลาน้อยลง เธอเหนื่อย บางครั้งเธอก็บอกวันนี้ไม่ต้องมาเจอนะเธอเหนื่อยจะหลับ แล้วก็โทรวีดีโอคอลมาแบบปกติแล้วหลับไป พักหลังเธอเริ่มไม่รับโทรศัพท์ตอนเธอทำงาน ทั้งที่เมื่อก่อน เธอจะโทรมาตอนกินข้าว ตอนนี้เธอไม่โทรมาเลย แค่ตอนขึ้นฝั่งเลิกงานแล้วกำลังจะกลับ พอผมไปหา ปกติเจอกันเราจะกอดก่อนเลย แต่เดี๋ยวนี้ไม่เลย ขับรถไปไหนมาไหนปกติเธอจะซบไหล่ตลอด เดี๋ยวนี้ก็ไม่ทำ ด้วยเหตุผลที่ว่าเธอเหนื่อย
แล้วมีวันนึง วันนั้นผมไปหาเธอที่บ้าน เรามีความสุขกันดี ซื้อของกินข้าวด้วยกัน พอผมกลับบ้าน เธอให้ผมส่งรูปที่ถ่ายเมื่อวันก่อนให้หน่อย ผมก็ส่งให้ เธอพูดว่าเดี๋ยวเลือกก่อนนะ ผมก็บอก ค่ะ แล้วโทรมานะ อยู่ๆเธอก็ขึ้นเลยครับ บอกว่าจะอะไรนักหนา จะจู้จี้ทำไมรู้แล้วว่าต้องทำอะไร ไม่ทำแ_่งมันแล้ว แล้วเธอก็โทรมา เธอบอกว่า เธออึดอัดมากๆ เธอทนไม่ไหวแล้ว ให้ผมหุบปากไปไม่ต้องพูด ผมก็ไม่ได้พูดอะไรเลย จนเหมือนเธอหลับคาโทรศัพท์ ผมเลยวางให้ วันรุ่งขึ้นเธอก็ไม่ทัก ไม่คุย ไม่รับ โทรศัพท์เลย พอกลับบ้านผมทักไปคุย เธอบอกว่า พอมายืนตรงจุดนี้ทำให้เธอรู้ว่าเราอยู่ด้วยกันมากไปจนไม่มีเวลาให้ตัวเองเลย เธออึดอัดมากๆ แต่เธอยังรักผมตลอด เราไม่ได้คุย ไม่ได้โทร ไม่ได้เจอมา 3 วัน จนเมื่อคืนผมทักไปถามเธอว่าระหว่างเราจะเอายังไง เธอบอกว่า ตอนนี้เธอโอเค เธอไม่รู้สึกอึดอัดแล้ว แต่ถ้าไม่มีผมไม่รู้ว่าจะสบายใจหรือป่าว จนในที่สุดเธอก็พูดคำนั้นออกมาว่า ตอนนี้เค้าอยู่แบบนี้เค้าโอเค ถ้าเค้าจะไปเธอโอเคมั้ย แล้วถ้าเค้าอยู่แล้วอยู่ไม่ได้เค้าจะกลับมาได้มั้ย ผมจึงบอกให้เธอทำตามที่ใจเธอต้องการเถอะ ผมยอมรับในการตัดสินใจของเธอ เธอบอกว่าเธอยังรักผมเสมอไม่เคยน้อยลงเลยรู้ไว้ แต่ผมไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำแบบนี้ เธออาจจะเจอคนใหม่? เธออาจจะทนไม่ไหวที่ผมเป็นคนแบบนี้? เธออาจจะเจอโลกใหม่จากการทำงาน ทำให้เธอเบื่อชีวิตเดิม แต่ทุกคำตอบมันก็ชัดแล้วว่า ผมได้เสียเธอไปแล้ว ผมขอความเห็นเพื่อนๆหน่อยได้มั้ยครับ ผมร้องจนไม่ไหวมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ช่วงเวลาที่ไม่มีเธอมันยาวนานและเจ็บปวดมาก