ขอร่วมไว้อาลัย แด่ชาวสวนทุกท่าน...

เพราะตัวฉันเอง ไม่อาจเดิน ตามรอย รถผ่าป่า
เหมือนปีเก้ดับฝัน โหม่งเป็นจนเป็นแผล ให้เราเจ็บช้ำ
เพราะตัวฉันเป็น ดั่งชาวสวน เลยเสียไปทุกที เช็คทำได้เท่านี้ แต่ไม่ดีพอ ที่เราต้องการ
ไม่อยากเป็นชาวสวน ไม่อยากจะต้องเจ็บ ไม่อยากจะทุกข์ใจ มากไปกว่านี้
ฝืนรับไปเสียเวลาเปล่า ช้าหรือเร็วก็ปวดร้าว เซฟกันไปเสียเวลาเปล่า
โหม่งเพียงครั้งเดียว ชาวสวนตายอนาถ ส่วนตัวฉันยอมทรมาน
เพราะตัวฉันแทง ไม่อาจเป็นอย่างใจรถผ้าป่า ได้และเสียประสาน นานจนตัวฉันหมดไม่มีเหลือ...