[CR][SR] วันสุดท้ายในแดนหมีขาว....

ผมงีบหลับไปหลับจากถึงที่พัก ตื่นอีกทีตอนสายๆ วันนี้คืนวันสุดที่ผมจะได้ย่ำเท้าในแดนหมีขาว

เหลือสิ่งสำคัญที่ต้องทำอีกอย่างก่อนกลับคือ ซื้อของฝาก (บอกเลยว่าเป็นอะไรที่ยากมาก ยากกว่าการเดินทางข้ามน้ำ ข้ามทะเลมาต่างเเดนคนเดียวอีก... สำหรับผมนะ)คิดไม่ออกว่าจะซื้ออะไรดี ทั้งฝากคนที่ครอบครัว เพื่อน น้องๆที่ทำงาน คิดแล้วปวดหัว ออกไปเดินหาดีกว่า จุดหมายปลายทางของผมในวันนี้คือ “ถนนอารบัต’’ (Arabat Street) ทั้งใหม่และเก่า ซึ่งผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่า เส้นไหนใหม่ เส้นไหนเก่า เพราะอยู่ใกล้กันมาก แต่ก่อนอื่นก็ได้เวลาลุกขึ้นอาบน้ำเตรียมตัวเลย (อยู่ที่นี่อาบน้ำเย็นทุกวันเลยครับ แฮะๆๆ มันติดไม่ชินกับน้ำอุ่นครับ) แวะหาอะไรรองท้องใกล้ๆที่พักก่อน ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ก็ท่านร้านนี้ประจำ หรือไม่ก็ซื้อขนมปังกับนมพกติดตัวเวลาหิว

ส่วนเรื่องอาหารนี่ผมก็ไม่รู้ว่าอะไรคืออาหารรัสเซียจริงๆ คือเจออะไรก็ท่านหมด ที่เซนต์ปีเตอร์สเบิร์กก็เจอแบบนี้


โชคดีนะที่ผมเป็นคนท่านอะไรก็ได้(คงคลายๆกินไม่เลือกมั้ง 555)
พออิ่มแล้วก็ได้เวลาเดินทางไป ถนนอารบัต โดยรถไฟใต้ดินของที่นี่(เริ่มชินทางละครับ..คราวนี้ไม่หลง)



สถานีรถไฟใต้ดินที่นี่สวยจริงๆครับ ลงมาทีไรก็ต้องถ่ายรูปเก็บไว้ทุกที แต่ละสถานีก็ตกแต่งไปคนละแบบ สวยและสะอาดตาจริงๆ
เดินดูวิวเก็บบรรยากาศวันสุดท้ายแล้วก็มองหาของฝากไปด้วย ก็คงจะนึกออกกันนะครับว่าประเทศนี้เราควรจะซื้ออะไรดีเป็นของฝาก นั้นแหละครับที่ผมได้มา







ช่วงเย็นๆที่นี่มีฝนตกปรอยๆทำให้อากาศเย็นขึ้นอีกนิดหน่อย




ตกเย็นกลับห้องเก็บกระเป๋าเรียบร้อยแล้วเราก็มีนัดดื่มกับเพื่อนนิดหน่อยก่อนเดินทางตอนเช้า




วันนี้ผมตื่นเช้าเป็นพิเศษเพราะต้องไปขึ้นเครื่องตอน 11 โมงกว่า ต้องไปเช็คอินตอนเก้าโมงเช้า ดีนะที่รถไม่ติดและมีรถไฟใต้ดินให้เราใช้บริการไม่งั้นมีหวังตกเครื่องแน่ๆ






หลังจากเช็คอินเสร็จก็หาอะไรกินก่อนขึ้นเครื่อง

แล้วเครื่องก็มาลงที่สนามบินโนโวซีบีสค์ (Novosibirsk) ในเวลา หกโมงเย็น หึหึหึ รอต่อเครื่องที่นี้ตอนตีสี่ ดีนะครับที่สนามบินนี้ยังมีอะไรให้ทำ มีร้านค้า ร้านกาแฟ และมีผู้คนเดินไปมาเยอะแยะไม่เหงา ที่สำคัญมีอินเตอร์เน็ต ฟรีให้ใช้ระหว่างรอ





ตอนที่ผมไปภายในตัวอาคารมีการต่อเติมบางส่วนทำให้ต้องเดินหาที่เช็คอินนานหน่อยแต่ก็ยังทันขึ้นเครื่องกลับเมืองไทย บาย..บาย... หมีขาว แล้วเราจะกลับมาเจอกันใหม่
(ลืมบอกไปทริปนี้ผมเดินทางช่วงเดือนตุลาคม ปี 2015 นะครับ)



….ความสุขที่ได้จากการเดินทางมันคือ ความทรงจำ ที่บางทีภาพก็ไม่สามารถบรรยายได้หมด คุณๆต้องลองออกมาแสวงหา ประสบการณ์การเดินทางกันเอาเอง เพราะสถานที่เดียวกันแต่ประสบการณ์ที่ได้มันต่างกันแน่นอน ขอให้มีความสุขกับการเดินทาง และแสวงหาประสบการณ์ใหม่ๆกันนะครับ (อย่าลืมเอามาเล่าสู่กันฟังบางนะ.... โชคิดีครับ)