เหตุผลของเพื่อนๆคืออะไรกันบ้างค่ะ ...สำหรับเรา คือพ่อค่ะ ..เพราะพ่อเคยมีเมียน้อย...
...ย้อนกลับไปเมื่อ 6 ปีที่แล้ว ตอนเราอยู่ ม.4 หรือ ม.5 นี้แหละค่ะ เราก็ได้ยินผ่านหูมาบ้างแล้ว เรื่องเกี่ยวกับพ่อ แต่เราก็ไม่เคยถามแม่เลย เรารู้ว่าแม่รู้ แล้วแม่ก็ไม่เคยเล่าเราไม่เคยบอกไม่เคยพูดให้เราฟัง แม่เราเป็นแบบนี้แหละค่ะทุกข์ใจอะไรก็ไม่เคยบ่นให้ลูกฟังเลย....เราเห็นว่าแม่ตาแดงอยู่ตลอดเวลา เพราะแม่คงแอบไปร้องไห้คนเดียวโดยที่ไม่ให้เรากับน้องเห็น นัยตาแม่ สีหน้าแม่ แล้วยิ่งตอนที่แม่หลุดปากบอกเราว่า ...พ่อมีผู้หญิงคนอื่นน่ะ .....ตอนแม่หันหน้าไปทางอื่นแล้วน้ำตาแม่หยดลงมา เรายิ่งเจ็บไปอีก เจ็บมาก .....และทำให้เราไม่ชอบพ่อ (พ่อเรามีงานให้ต้องไปทำต่างจังหวัดบ่อย ค่ะ) พ่อเราทำงานได้เงินเยอะ แต่ติดเหล้า ใจกว้าง ใจถึง มีเท่าไหร่ลงขวด เลี้ยงเพื่อนหมด....เลยดูเหมือนแม่ต้องรับผิดชอบทุกอย่างอยู่คนเดียว เราเลยรักแม่มาก เราเหนื่อยได้ลำบากได้ แต่เราไม่ยอมให้แม่เราเหนื่อย....(ถามว่า ทำไมแม่ไม่เลิกกับพ่อหรอ แม่เคยบอกว่าเพราะลูก .....แต่เราว่า 2 อย่าง เพราะรักด้วย อิอิ)
....เมื่อพ่อเรากลับมาบ้านได้สักระยะ อีเมียน้อยมันก็มาหาถึงบ้าน (แรดดดดมากกก) แต่คุยกันได้แค่แปปเดียว เพราะแม่เราอาละวาด แค่มีปากเสียงกัน...
...เรานั่งอยู่หน้าบ้านนี้ อยากเขี้ยงก้อนหินใส่หัวอี ผู้หญิงคนนั้นมาก เกลียดว่ะคนไม่มียางอายแบบนี้ เค้ามีลุกมีผัวมีเมียมีเจ้าของอยู่แล้วป่ะ ร่านนสัส (อยากจะตบให้หน้าแหก โมโหแทนแม่ 55) ซึ่งที่ที่เรานั่งอะ มันเป็นทางเข้าบ้านพดี พ่อก็เดินผ่านมา ....เราถามว่า สนุกมากมั่ย ทำไมทำแบบนี้ มีความสุขหรอ อีนั้นใคร เป็นอะไรกัน ???? พ่อก็เงียบแล้วตอบว่า ....อะไรของเมิงพูดอะไร !!! ตอนนั้นเราพูดไปร้องไห้ไป
....คืนนั้น พ่อกับแม่เราทะเลาะกันหนักมากกก แรงมากกก พ่อทำลายข้าวของ แล้วก้ทุบตีแม่ ....ประจำเวลาทะเลาะกัน ตั้งแต่จำความได้ .... ทุกครั้งเราก็ได้แต่ร้องไห้ แล้วเข้าไปห้ามบ้าง
...แต่ครั้งนี้ไม่จ้าาา เราทนไม่ไหว เห็นแม่เจ็บไม่ไหว เดินเข้าไปหาพ่อ แล้วถามพ่อว่า ทำไมทำแบบนี้ พ่อเคยรักแม่บ้างไหม รักหนูรักน้องบ้างไหม ทำไมทำให้แม่เสียใจ ไปเลยน่ะไปอยู่กับอีเมียน้อยเลยน่ะ หนูไม่อยากอยู่กับพ่อ หนูอยู่กับแม่ได้ ทำไมครอบครัวเราต้องเป็นแบบนี้ หนูไปร้องเรียนพ่อรู้ไหมว่า หนูต้องไปนั่งร้องไห้อยู่ ทำไมไม่เหมือนคนอื่น พ่อกับแม่เค้าไม่เห็นทะเลาะกันทุกวันแบบนี้เลย พูดไปร้องไห้ไปทุบหน้าอกพ่อไป หนูพลาดตบหน้าพ่อไป 1 ครั้ง (ใช่ค่ะ มันบาปมาก หนูไม่สมควรทำ มันผิด มันบาป ไม่สมควร เค้าคือผู้มีพระคุณ บาปกินหัวหนูแล้วค่ะ) แต่หนูทำไปแล้ว และจำจนถึงทุกวันนี้......ตอนนั้นทุกคนร้องไห้หมด พ่อ แม่ น้อง ตัวหนุเอง และพี่คนที่อยู่ในเหตุการณ์ พ่อเข้ามากอดหนู แล้ววบอกว่าขอโทด แต่ตอนนั้นคือหนุสุดๆแล้วค่ะ เสียใจมากกก หนูสบัดพ่อออก พี่เค้าเข้ามากอดหนูแล้วร้องไห้
...เช้าวันรุ่งขึ้นเราต้องไปโรงเรียนค่ะ แต่มันไม่ดีเลย เราร้องไห้ทั้งวัน ไม่สนใจบนกระดาน ไม่สนใจอาจาน นั่งร้องไห้ตลอดเวลา มันตื้อไปหมด คิดถึงแต่เรื่องที่พ่อกับแม่ทะเลาะกันไม่มีความสุขเลย
....ยิ่งตอนที่ป้าหน้าบ้านโทมาบอกว่า...แม่เก็บกระเป๋าเสื้อผ้าขับรรถมอเตอร์ไซด์ออกไปแล้วไปอำเภอด้วย จะไปหย่ากับพ่อ ....วินาทีนั้นล้มทั้งยืนค่ะ เราร้องไห้แบบเหมือนคนบ้าไปเลย เดินออกจากห้องเรียนมานั่งร้องที่บันได ใจจริงอยากวิ่งออกไปอำเภอมาก แต่ทำได้แค่นี้ โทรหาป้าบ้าง โทรหาแม่บ้าง วุ่นวายไปหมด แต่เราติดต่อแม่ไม่ได้เลยส่งข้อความไปหาแม่ว่า...แม่อย่าทิ้งหนูไปน่ะ อย่าทิ้งหนูไป อยู่กับหนูที่นี้ หนูอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีแม่ หรือแม่พาหนูไปอยู่กับแม่ก้ได้ แต่อย่าทิ้งหนูไปไหน ..ตอนนั้นหนูร้องไห้จนเสื้อนักเรียนเปียกชุ่มไปหมด กระโปรงก็ถกขึ้นมาเช็ดน้ำมูกน้ำตา นั่งรถกลับบ้านก็ร้องไห้ตลอดทาง ...ลงรถรับส่งมองเห็นแม่นั่งอยู่บ้านป้า แล้วมองเห็นรถมอเตอร์ไซด์แม่จอดอยู่ บนเบาะมีกระเป๋าถูกรัดด้วยยางรัดของกับรถเพื่อไม่ไห้กระเป๋าตกตอนขับ .....หัวใจเราชาไปหมดสั่นไปหมดทั้งตัวเลยค่ะ เราเห็นแม่เราต้องลำบาก...เรารีบวิ่งไปกอดแม่ที่นั่งอยู่ พูดไปด้วยร้องไห้ไปด้วยจนลิ้นพันกันไปหมด เราบอกแม่ว่าแม่อย่าไปน่ะ แม่อย่าทิ้งหนูแม่อย่าไปจากหนู หนูไม่ไห้ไป หนูร้องไห้แบบไม่อายใครเลย แม่ก็ร้องไห้ ป้าก็ร้องไห้ ...แม่บอกว่า แม่ไม่ไปแล้ว แม่ไม่ทิ้งไปแล้ว แม่อยู่ที่นี้ ....เราก็ยิ่งร้องหนักไปอีก แล้วบอกแม่ว่าจริงน่ะ แม่อย่าทิ้งหนุไปน้ะ ถ้าไปให้พาหนุกับน้องไปด้วย..
....พ่อกับแม่ก็กลับมาอยู่ด้วยกกัน ตอนนั้นแม่พยามทำลายโทรศัพท์พ่อ โดยการเอาไปจุ่มน้ำ (หน้าจอเป็นหมอกมาเลย 55555+) หักซิมบ้างละ เอาโทรศัพท์ไปขูดกับฝาผนังให้หน้าจอลาย 5555+ เป็นวิธีที่ตลกมากก ไม่ใช่แค่เครื่องเดียวน่ะค่ะ พ่อซื้อใหม่แม่ทำอีก พ่อซื้อใหม่แม่ทำอีก โดยมีเราเป็นจุดศูนย์กลางรับร้องทุกข์ พ่อจะค่อยมาฟ้องเราตลอด55555+
อ้ออ..เรื่องหย่า สรุปไม่ได้หย่าค่ะ ไปอำเภอจริง แต่พ่อกับแม่ไม่ได้พากำนันไป เค้าเลยไม่เซ็นต์ให้ 5555+
....แต่ตอนนี้ พ่อหนูเปลี่ยนจากสีดำเป็นสีขาวแล้วน่ะค่ะ พ่อเลิกเหล้า ไม่ค่อยทะเลาะกับแม่แล้วไม่ใช่ความรุนแรง มีบางที่แบบเป็นคำพูดเหมือนสามีภรรยาทั่วๆไป พ่อเราเลิกทุกอย่างที่ไม่ดี ทุกครั้งที่เราคุยโทรศัพท์กับแม่ ถามว่าพ่อเป็นไงบ้าง ทะเลาะกันอีกหรอป่าว แม่บอกว่า "ไม่แล้ว พ่อเปลี่ยนไปแล้ว เหมือนได้พ่อใหม่เล้ยยย" พร้อมกับเสียงหัวเรา และน้ำเสียงที่มีความสุขของแม่ หนูมีความสุขมาก ที่ได้ยินแม่หัวเราะได้ยินคนในครอบครัวมีความสุข มีความสุขเหมือนหนูไมค่ะ 5555+ ที่พ่อหนุเปลี่ยนไปได้ก็น่าจะเป็นเพราะ ( พ่อได้เป็นปู่คน ) หนูมีหลานคนแรก .....นี้แหละค่ะเหตุผลที่หนูเกลียดการนอกใจเรื่องชู้สาวเป็นที่สุดของที่สุด (อยากจะบอกว่า พิมเสร็จไปแล้วร้องไห้ทุกคำ ลืมกดบันทึกแล้วตั้งกระทุ้ ต้องมานั่งพิมใหม่อีกร้องไห้อีก )
เหตุผลที่เกลียดการนอกใจ ?
...ย้อนกลับไปเมื่อ 6 ปีที่แล้ว ตอนเราอยู่ ม.4 หรือ ม.5 นี้แหละค่ะ เราก็ได้ยินผ่านหูมาบ้างแล้ว เรื่องเกี่ยวกับพ่อ แต่เราก็ไม่เคยถามแม่เลย เรารู้ว่าแม่รู้ แล้วแม่ก็ไม่เคยเล่าเราไม่เคยบอกไม่เคยพูดให้เราฟัง แม่เราเป็นแบบนี้แหละค่ะทุกข์ใจอะไรก็ไม่เคยบ่นให้ลูกฟังเลย....เราเห็นว่าแม่ตาแดงอยู่ตลอดเวลา เพราะแม่คงแอบไปร้องไห้คนเดียวโดยที่ไม่ให้เรากับน้องเห็น นัยตาแม่ สีหน้าแม่ แล้วยิ่งตอนที่แม่หลุดปากบอกเราว่า ...พ่อมีผู้หญิงคนอื่นน่ะ .....ตอนแม่หันหน้าไปทางอื่นแล้วน้ำตาแม่หยดลงมา เรายิ่งเจ็บไปอีก เจ็บมาก .....และทำให้เราไม่ชอบพ่อ (พ่อเรามีงานให้ต้องไปทำต่างจังหวัดบ่อย ค่ะ) พ่อเราทำงานได้เงินเยอะ แต่ติดเหล้า ใจกว้าง ใจถึง มีเท่าไหร่ลงขวด เลี้ยงเพื่อนหมด....เลยดูเหมือนแม่ต้องรับผิดชอบทุกอย่างอยู่คนเดียว เราเลยรักแม่มาก เราเหนื่อยได้ลำบากได้ แต่เราไม่ยอมให้แม่เราเหนื่อย....(ถามว่า ทำไมแม่ไม่เลิกกับพ่อหรอ แม่เคยบอกว่าเพราะลูก .....แต่เราว่า 2 อย่าง เพราะรักด้วย อิอิ)
....เมื่อพ่อเรากลับมาบ้านได้สักระยะ อีเมียน้อยมันก็มาหาถึงบ้าน (แรดดดดมากกก) แต่คุยกันได้แค่แปปเดียว เพราะแม่เราอาละวาด แค่มีปากเสียงกัน...
...เรานั่งอยู่หน้าบ้านนี้ อยากเขี้ยงก้อนหินใส่หัวอี ผู้หญิงคนนั้นมาก เกลียดว่ะคนไม่มียางอายแบบนี้ เค้ามีลุกมีผัวมีเมียมีเจ้าของอยู่แล้วป่ะ ร่านนสัส (อยากจะตบให้หน้าแหก โมโหแทนแม่ 55) ซึ่งที่ที่เรานั่งอะ มันเป็นทางเข้าบ้านพดี พ่อก็เดินผ่านมา ....เราถามว่า สนุกมากมั่ย ทำไมทำแบบนี้ มีความสุขหรอ อีนั้นใคร เป็นอะไรกัน ???? พ่อก็เงียบแล้วตอบว่า ....อะไรของเมิงพูดอะไร !!! ตอนนั้นเราพูดไปร้องไห้ไป
....คืนนั้น พ่อกับแม่เราทะเลาะกันหนักมากกก แรงมากกก พ่อทำลายข้าวของ แล้วก้ทุบตีแม่ ....ประจำเวลาทะเลาะกัน ตั้งแต่จำความได้ .... ทุกครั้งเราก็ได้แต่ร้องไห้ แล้วเข้าไปห้ามบ้าง
...แต่ครั้งนี้ไม่จ้าาา เราทนไม่ไหว เห็นแม่เจ็บไม่ไหว เดินเข้าไปหาพ่อ แล้วถามพ่อว่า ทำไมทำแบบนี้ พ่อเคยรักแม่บ้างไหม รักหนูรักน้องบ้างไหม ทำไมทำให้แม่เสียใจ ไปเลยน่ะไปอยู่กับอีเมียน้อยเลยน่ะ หนูไม่อยากอยู่กับพ่อ หนูอยู่กับแม่ได้ ทำไมครอบครัวเราต้องเป็นแบบนี้ หนูไปร้องเรียนพ่อรู้ไหมว่า หนูต้องไปนั่งร้องไห้อยู่ ทำไมไม่เหมือนคนอื่น พ่อกับแม่เค้าไม่เห็นทะเลาะกันทุกวันแบบนี้เลย พูดไปร้องไห้ไปทุบหน้าอกพ่อไป หนูพลาดตบหน้าพ่อไป 1 ครั้ง (ใช่ค่ะ มันบาปมาก หนูไม่สมควรทำ มันผิด มันบาป ไม่สมควร เค้าคือผู้มีพระคุณ บาปกินหัวหนูแล้วค่ะ) แต่หนูทำไปแล้ว และจำจนถึงทุกวันนี้......ตอนนั้นทุกคนร้องไห้หมด พ่อ แม่ น้อง ตัวหนุเอง และพี่คนที่อยู่ในเหตุการณ์ พ่อเข้ามากอดหนู แล้ววบอกว่าขอโทด แต่ตอนนั้นคือหนุสุดๆแล้วค่ะ เสียใจมากกก หนูสบัดพ่อออก พี่เค้าเข้ามากอดหนูแล้วร้องไห้
...เช้าวันรุ่งขึ้นเราต้องไปโรงเรียนค่ะ แต่มันไม่ดีเลย เราร้องไห้ทั้งวัน ไม่สนใจบนกระดาน ไม่สนใจอาจาน นั่งร้องไห้ตลอดเวลา มันตื้อไปหมด คิดถึงแต่เรื่องที่พ่อกับแม่ทะเลาะกันไม่มีความสุขเลย
....ยิ่งตอนที่ป้าหน้าบ้านโทมาบอกว่า...แม่เก็บกระเป๋าเสื้อผ้าขับรรถมอเตอร์ไซด์ออกไปแล้วไปอำเภอด้วย จะไปหย่ากับพ่อ ....วินาทีนั้นล้มทั้งยืนค่ะ เราร้องไห้แบบเหมือนคนบ้าไปเลย เดินออกจากห้องเรียนมานั่งร้องที่บันได ใจจริงอยากวิ่งออกไปอำเภอมาก แต่ทำได้แค่นี้ โทรหาป้าบ้าง โทรหาแม่บ้าง วุ่นวายไปหมด แต่เราติดต่อแม่ไม่ได้เลยส่งข้อความไปหาแม่ว่า...แม่อย่าทิ้งหนูไปน่ะ อย่าทิ้งหนูไป อยู่กับหนูที่นี้ หนูอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีแม่ หรือแม่พาหนูไปอยู่กับแม่ก้ได้ แต่อย่าทิ้งหนูไปไหน ..ตอนนั้นหนูร้องไห้จนเสื้อนักเรียนเปียกชุ่มไปหมด กระโปรงก็ถกขึ้นมาเช็ดน้ำมูกน้ำตา นั่งรถกลับบ้านก็ร้องไห้ตลอดทาง ...ลงรถรับส่งมองเห็นแม่นั่งอยู่บ้านป้า แล้วมองเห็นรถมอเตอร์ไซด์แม่จอดอยู่ บนเบาะมีกระเป๋าถูกรัดด้วยยางรัดของกับรถเพื่อไม่ไห้กระเป๋าตกตอนขับ .....หัวใจเราชาไปหมดสั่นไปหมดทั้งตัวเลยค่ะ เราเห็นแม่เราต้องลำบาก...เรารีบวิ่งไปกอดแม่ที่นั่งอยู่ พูดไปด้วยร้องไห้ไปด้วยจนลิ้นพันกันไปหมด เราบอกแม่ว่าแม่อย่าไปน่ะ แม่อย่าทิ้งหนูแม่อย่าไปจากหนู หนูไม่ไห้ไป หนูร้องไห้แบบไม่อายใครเลย แม่ก็ร้องไห้ ป้าก็ร้องไห้ ...แม่บอกว่า แม่ไม่ไปแล้ว แม่ไม่ทิ้งไปแล้ว แม่อยู่ที่นี้ ....เราก็ยิ่งร้องหนักไปอีก แล้วบอกแม่ว่าจริงน่ะ แม่อย่าทิ้งหนุไปน้ะ ถ้าไปให้พาหนุกับน้องไปด้วย..
....พ่อกับแม่ก็กลับมาอยู่ด้วยกกัน ตอนนั้นแม่พยามทำลายโทรศัพท์พ่อ โดยการเอาไปจุ่มน้ำ (หน้าจอเป็นหมอกมาเลย 55555+) หักซิมบ้างละ เอาโทรศัพท์ไปขูดกับฝาผนังให้หน้าจอลาย 5555+ เป็นวิธีที่ตลกมากก ไม่ใช่แค่เครื่องเดียวน่ะค่ะ พ่อซื้อใหม่แม่ทำอีก พ่อซื้อใหม่แม่ทำอีก โดยมีเราเป็นจุดศูนย์กลางรับร้องทุกข์ พ่อจะค่อยมาฟ้องเราตลอด55555+
อ้ออ..เรื่องหย่า สรุปไม่ได้หย่าค่ะ ไปอำเภอจริง แต่พ่อกับแม่ไม่ได้พากำนันไป เค้าเลยไม่เซ็นต์ให้ 5555+
....แต่ตอนนี้ พ่อหนูเปลี่ยนจากสีดำเป็นสีขาวแล้วน่ะค่ะ พ่อเลิกเหล้า ไม่ค่อยทะเลาะกับแม่แล้วไม่ใช่ความรุนแรง มีบางที่แบบเป็นคำพูดเหมือนสามีภรรยาทั่วๆไป พ่อเราเลิกทุกอย่างที่ไม่ดี ทุกครั้งที่เราคุยโทรศัพท์กับแม่ ถามว่าพ่อเป็นไงบ้าง ทะเลาะกันอีกหรอป่าว แม่บอกว่า "ไม่แล้ว พ่อเปลี่ยนไปแล้ว เหมือนได้พ่อใหม่เล้ยยย" พร้อมกับเสียงหัวเรา และน้ำเสียงที่มีความสุขของแม่ หนูมีความสุขมาก ที่ได้ยินแม่หัวเราะได้ยินคนในครอบครัวมีความสุข มีความสุขเหมือนหนูไมค่ะ 5555+ ที่พ่อหนุเปลี่ยนไปได้ก็น่าจะเป็นเพราะ ( พ่อได้เป็นปู่คน ) หนูมีหลานคนแรก .....นี้แหละค่ะเหตุผลที่หนูเกลียดการนอกใจเรื่องชู้สาวเป็นที่สุดของที่สุด (อยากจะบอกว่า พิมเสร็จไปแล้วร้องไห้ทุกคำ ลืมกดบันทึกแล้วตั้งกระทุ้ ต้องมานั่งพิมใหม่อีกร้องไห้อีก )