เราที่คบกันมา6ปีกับเขาที่พึ่งเจอกัน1เดือน

ผมคบกับเธอตอนที่ผมเรียนอยู่มัธยมปลาย เธอแก่กว่าผม3ปี เธอมีนิสัยน่ารัก คุยสนุก เราเลยคุยแล้วก็คบกันพอเธอขึ้นมหาลัยเราก็คุยกันปกติ แต่มีช่วงนึงที่เธอทำตัวแปลกๆแต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะผมยังเด็กด้วยมั้ง  แต่เวลาผ่านไปเราก็คุยกันปกติเหมือนเดิม ผมไปหาเธอบ้างเธอมาหาผมบ้าง ตอนถึงวันที่ผมแอดมิดชั่น ติดมหาลัยเดียวกับเธอ ผมกับเธอดีใจมากที่จะได้อยู่ใกล้ๆกันเราไปกินข้าวด้วยกันดูหนังด้วยกันทำกิจกรรมต่างๆด้วยกัน....แทบจะว่าตัวติดกันเลยก็ได้ แต่เมื่อผมได้ขึ้นปี2 เธอจบไปแล้ว บ้านเธอมีกิจการเธอต้องไปช่วยบ้านเธอ ผมก็คุยทาง line ตลอด โทรหากันตลอด แต่พอเธอหันมาสนใจเรื่องจักรยานเสือภูเขา เพราะเธอพูดกับผมว่าอยากปั่นเป็นเพื่อนพ่อ ผมเลยบอกว่าแล้วแต่อยากปั่นก็ปั่น แอบแซวเธอเล่นๆว่า " จะได้หุ่นสวยๆด้วย" พอไปซักระยะหนึ่ง เธอพูดกับผมว่าเธอเจอเพื่อนผู้ชายที่ปั่นจักรยานจด้วยกัน...พูดอยู๋นั้นแหละแต่ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรเพราะไว้ใจเธอ"แต่ในใจแอบน้อยใจทำไมไม่พูดถึงเราบ้างวะะะะะะะะะะะะ" ในเวลาไม่นานผมรู้สึกได้เลยว่าเธอเปลี่ยนไป.....ในวันที่ผมต้องการเธอๆกลับหายไปไหนตอบรึป่าวนานๆก็ตอบ

ผมเลยตัดสินใจถามเธอว่า
"มีคนใหม่หรอ"
แต่เธอกลับบอกว่า
"เค้าอยู๋แต่บ้านไม่ได้คุยกับใครเลยยมีแต่แกนั้นแหละที่จะมีใหม่"
ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรอีกเพราะเธอพูดซะขนาดนี้แล้ว
....ผมเชื่อใจเธอมาตลอด...

แต่วันนั้นก็มาถึงวันที่เราทะเลาะกัน
เธอบล็อคทุกอย่างที่เป็นของผม facebook line IG เบอร์โทรศัพท์
ผมก็พยายามทุกทางที่จะติดต่อเธอ
......แต่......
เธอเลือกที่จะไม่พูดกับผมผมใช้ id ของใครเธอก็ไม่สนใจผม ผมใช้เครื่องของเพื่อนโทรไป...เวลาเธอได้ยินเสียงผม...
....ตุ๊ดๆๆๆๆๆๆ.....
เธอจะวางทันใดผมอยากจะไปหาเธอจะแย่.....แต่ผมไปไม่ได้เพราะผมติดเรียนผมอยากได้เกรดดีๆ
ผมพยายามถึงที่สุดจะติดต่อเธอ......
แต่ไม่สามารถติดต่อได้......พอถึงวันสงกรานย์ผมพยายามจะไปหาเธอไปหาบ้านเธอ....
โดยที่ผมไม่รู้จักรบ้านเธอเลย ......รู้แค่ว่าบ้านเธอเปิดร้านขายของใหญ่มากในอ.หนองบัวซอ......ผมก็ไปพยายามหาเธอถามทุกคนว่าร็จักร้านนี้มั๊ย
ได้คำตอบจากทุกคนว่า   ไม่!!!!!

ผมจะโทรศัพท์ไปหาเธอก็ไม่ได้ .....กดโทรศัพท์สาธารณะโทไปรับปุ๊บ.....เธอได้ยินเสียงผมเธอวางสายทันที

จนผมยอมแพ้แล้วกลับบ้านไป.....

หลังเทศกาลสงการน์ผมก็มีหน้าที่ไปเรียนผมพยายามติดต่อเธอ....แต่.....ติดต่อไม่ได้จนเพื่อนผมทนไม่ไหวส่ง location ร้านเธอมาให้ผม
เพราะวันที่ผมจะไปหาบ้านเธอผมหา location จาก google map บ้านเธอไม่เจอเลยแม้แต่นิดเดียว

พอผมได้มาผมไม่รีรอที่จะไปบ้านเธอผมไม่มีรถยนต์นะคับเพราะพ่อกับแม่ผมไม่ค่อยสนับสนุนเรื่องมีรถยนต์ใช้ในมหาลัยเท่าไหร่เพราะยังเรียนอยู่

ผมเลยต้องแว้นนนน...มอเตอร์ไซด์.....จากขอนแก่นไปบ้านเธอ....177กิโล....พอไปถึงเห็นบ้านเธอผมรีบจอดรถแล้วลงไปหน้าบ้านเธอ
...หยุด...(เธอไปเที่ยวกับครอบครัวของเธอ)

ผมได้แต่เสียใจทำไมมาเสียเที่ยววะ.....ไม่เป็นไรขอไปอีกซักครั้งในชีวิตที่จะง้อผู้หญิงขนาดนี้.....

2วันต่อมา ผมแว่นมอเตอร์ไซค์คู่ใจผมไปหาเธอ(เหลือแต่ mail นั้นแหละที่เธอยังไม่บล็อคผม ผมก็ได้แต่ส่ง mail ไป) ว่าอยากคุยด้วยแต่เธอกลับบอกมาว่า
......เค้าไม่มีอะไรจะคุยกับแกเค้ามีคนคุยคนอื่นแล้ว.....

อึ้ง!!!!!

ผมได้แต่โกหกตัวเองว่า.....เธอโกหก.....ผมบอกเธอว่า...เธอไม่มีแต่เรามีนะเราอยากคุยด้วยจิงๆไม่อยากค้างคาใจขอเวลา2 ชมได้มั๊ย.....
เธอได้แต่ตอบว่า"เค้าไม่มีเวลาขนาดนั้นหรอกให้แค่5นาทีพอ แกก็รู้ว่างานที่บ้านเค้ายุ่งแค่ไหน.....

พอผมไปถึงบ้านเธอ.....ใจผมตุ้มๆต่อมๆ.....เข้าไปซื้อของร้านเธอเจอเธอเล่นโทรศัพท์อยู่แต่ในคนในบ้านนั่นขายของให้
ผมเลยเปล่งเสียงไปว่า.....อ้...ม......แต่เมื่อเธอเห็นผมเธอทำสีหน้าหงุดหงิด

พอผมออกมาจากร้านผมส่งmailไปหาเธออีกครั้ง......เธอบอกให้ผมรอข้างบ้าน(ความรู้สึกผมเหมือนหมามาขอเศษอาหารกินเลย)ถ้าว่างจะออกไปหา
พอเธอเดินมาด้วยทาท่าง  หงุดหงิด!!!! ผมก็ถามเธอดีๆๆว่าเป็นอะไรทำไมเป็นแบบนี้    

เธอออออออออออ .....ตอบผมกลับมาว่า " เค้ามีคนอื่นแล้วอย่ามารบกวนกันอีกเลยนะเดี๋ยวคนนั้นเขาจะไม่สบายใจ"
ผมนี่ยืนงงเลย คิดในใจว่า "แล้วกูหละแล้วกูหละได้แต่ก้มหน้า" แล้วตอบไปว่า อ่าวหรอ  คุยกันนานยัง
เธอออออออออออ.....ก็ได้2อาทิตย์แล้ว
ผม พูดกับเธอว่าชอบเขาขนาดนั้นเลยหรอ
เธอออออออออออ..... เธอตอบกลับมาว่า " เค้าไม่รู้ว่าเขาจะรักเค้ามากเท่าแกรึป่าว แต่ตอนนี้เค้าโอเคกับเขาแล้ว "
ผม  หน้าชาไปหมดได้แต่บอกว่า " อ่าวหรอ "

ผมออกมาจากบ้านเธอโดยเร็ว แล้วไปนั่งซัดเบียร์ใกล้ร้านเธอ "ได้แต่คิดในใจว่ามันเปลี่ยนง่ายขนาดนั้นเลยหรอ
ผมเลยตัดสินใจ mail ไปหาเธอ ( ขอคุยอีกซักครั้งได้มั๊ย )
เธอตอบผมมาแค่ว่า ( ไม่ได้หรอกงานยุ่งคุยใน เมลล์นี้แหละ )

ผมเลยพูดกับตัวเองว่า "มันเลิกง่ายขนาดนั้นเลยหรอ" แล้วถอนหายใจขับรถกลับขอนแก่น อีก177 กิโล

ผมขับมาเพื่อได้ยินแค่นี้หรอ???ผมถามในใจ
เธอส่งข้อความทาง facebook มาหาเพื่อนผมแล้วบอกผมว่า " บอก....ด้วยว่าอย่าพยายามอีกเลย " เพื่อนผมส่งข้อความนี้จนผมจุกมากๆๆ
ผมก็ได้แต่รับชะตากรรม

จนมาถึงวันนี้ เธอคบกับคนๆนั้นของเธอเพราะเพื่อนผมส่งมาให้ดู
วันนี้ผมมีสอบ ผมทำข้อสอบแบบเป๋กันเลยที่เดียว
เธอมีความสุขส่วนตัวผมเอง....นั่งจมปลักกับความรักที่ไม่มีวันกลับมา


#คนคบกันมานานมันแย่กว่าคนที่พึ่งเจอกันขนานนั้นเลยหรอ

ปล.ขออภัยนะครับพิมพ์ถูกพิมพ์ผิดบ้างงงงง

โปรดฟังเพลง ยังทำไมได้ "vertical mind"

ปล.เธอบอกกับผมว่าบ้านเธอขอแต่งเธอ 10 ล้าน เลยบอกเธอว่าขอเรียนจบก่อน .....แต่...เธอคงรอไม่ไหวมั้ง