ต่อจากEP.ที่ผ่านมานะครับ
หลังจากเธอได้ให้ผมแอดไลน์ไป แล้วคุยกันทางไลน์
เราตกลงคุยกันแบบคนคุย เพื่อสานความสัมพันธ์
ต่อไปเป็นแฟน เธอบอกผมอายุ33จะ34
ส่วนผมอายุ28จะ29 ผมก็คิดว่าห่างกันไม่เยอะ น่าจะไปกันได้ เลยบอกตัวเอง ลองดูวะ แล้วก่อนที่เธอจะเริ่มยืมเงินผมไปเป็นจำนวน42500 เธอบอกว่าเธอต้องจ่ายหนี้รายวัน กับต้องจ่ายหนี้ที่ติดตัวกับแฟนเก่ามา ต้องจ่ายทุกวัน ผมก็ถามว่าจ่ายหนี้พวกนี้หมด ชีวิตจะปกติ ไม่กดดันในการหาเงินใช่ไหม เธอบอกใช้ ผมเลยให้ยืมแล้วบอกเธอทย่อยจ่ายคืนผมมา เธอบอกผมเดือนต่อไปจะเริ่มผ่อนจ่ายคืนผม ผมก็โอเคร ช่วงเวลานี้เธอก็ขายแซนวิชหาเงินต่อ เธอทำไปขายวันละ30ถึง40ชิ้น แต่เหลือทุกวัน แล้วก็มาตัดเพ้อกับผม บอกเหนื่อย ขายไม่ดี พอพูดแบบนี้ก็ทำให้ผมเห็นใจอยากช่วย สรุปผมก็ช่วยเหมาที่เหลือวันละ300-500บาท ทุกวัน เหมือนความสัมพันธ์จะไปได้ดี อยู่ๆเธอก็มาบอกภาระที่เธอต้องจ่ายทุกเดือนว่ามีอะไรบ้าง ส่งเงินให้แม่กับแม่ซื้อของร้านค้าอาทิตย์ละ1400บาท ค่าบ้านที่เช่าเดือนละ7000บาทแต่เธอออกแค่3000เพราะอยู่กับญาติ ค่างวดรถมอไซด์ เดือนละ3000บาท ค่าน้ำ&ค่าไฟเดือนละ1500บาทขึ้น ค่าเน็ตมือถือเดือนละ500บาท ค่าจิปาถะอีกมากมาย เธอบอกว่าใครที่จะมาคบเป็นแฟนกับเธอต้องดูแลเธอและค่าใช้จ่ายเธอได้ ซึ่งผมได้ยินแบบนั้น ตอนนั้นผมลำบากใจ ภาระเธอมันหนักมากสำหรับผมอายุแค่28 แต่ผมไม่สามารถถอยหลังได้ เพราะเธอมาบอกเรื่องนี้หลังยืมเงินผมไปแล้ว ผมก็ต้อง เดินหน้าต่อ บอกตัวเอง ลองดูดิวะ ผมก็ตอบตกลง บอกจะดูแลค่าใช้จ่ายเธอ ผมก็ได้จ่ายภาระเธอทุกอย่างที่เธอบอกมา เหตุผลเพราะผมอยากเป็นแฟนกับเธอ ซึ่งตอนนั้นผมรู้แล้วว่าความรักแบบนี้มันผิดมันไม่ใช่ แต่ผมก็ได้แต่หลอกตัวเองมาโดยตลอดว่า มันถูก แต่ตลอดเวลาที่ผมดูแลค่าใช้จ่ายเธอ ลูกพี่ลูกน้องเธอได้รบกวนเธอมาขอยืมเงินผม1500บ้าง 2000บ้าง ซึ่งผมก็ให้ยืม เพราะอยากให้เธอรักผมมากขึ้น แต่เวลาลูกพี่ลูกน้องเธอคืนเงินผมมา แล้วเธอก็บอกตัวเองไม่มีเงินติดตัว ทำให้ผมใจอ่อน บอกถ้าลูกพี่ลูกน้องคืนเงินมาเธอเก็บไว้ใช้เลย สรุปผมต้องให้เงินเธอไปอีก
เดี๋ยวมาต่อนะครับ+++++
ต่อจากEPที่แล้วนะครับ
หลังจากเธอได้ให้ผมแอดไลน์ไป แล้วคุยกันทางไลน์
เราตกลงคุยกันแบบคนคุย เพื่อสานความสัมพันธ์
ต่อไปเป็นแฟน เธอบอกผมอายุ33จะ34
ส่วนผมอายุ28จะ29 ผมก็คิดว่าห่างกันไม่เยอะ น่าจะไปกันได้ เลยบอกตัวเอง ลองดูวะ แล้วก่อนที่เธอจะเริ่มยืมเงินผมไปเป็นจำนวน42500 เธอบอกว่าเธอต้องจ่ายหนี้รายวัน กับต้องจ่ายหนี้ที่ติดตัวกับแฟนเก่ามา ต้องจ่ายทุกวัน ผมก็ถามว่าจ่ายหนี้พวกนี้หมด ชีวิตจะปกติ ไม่กดดันในการหาเงินใช่ไหม เธอบอกใช้ ผมเลยให้ยืมแล้วบอกเธอทย่อยจ่ายคืนผมมา เธอบอกผมเดือนต่อไปจะเริ่มผ่อนจ่ายคืนผม ผมก็โอเคร ช่วงเวลานี้เธอก็ขายแซนวิชหาเงินต่อ เธอทำไปขายวันละ30ถึง40ชิ้น แต่เหลือทุกวัน แล้วก็มาตัดเพ้อกับผม บอกเหนื่อย ขายไม่ดี พอพูดแบบนี้ก็ทำให้ผมเห็นใจอยากช่วย สรุปผมก็ช่วยเหมาที่เหลือวันละ300-500บาท ทุกวัน เหมือนความสัมพันธ์จะไปได้ดี อยู่ๆเธอก็มาบอกภาระที่เธอต้องจ่ายทุกเดือนว่ามีอะไรบ้าง ส่งเงินให้แม่กับแม่ซื้อของร้านค้าอาทิตย์ละ1400บาท ค่าบ้านที่เช่าเดือนละ7000บาทแต่เธอออกแค่3000เพราะอยู่กับญาติ ค่างวดรถมอไซด์ เดือนละ3000บาท ค่าน้ำ&ค่าไฟเดือนละ1500บาทขึ้น ค่าเน็ตมือถือเดือนละ500บาท ค่าจิปาถะอีกมากมาย เธอบอกว่าใครที่จะมาคบเป็นแฟนกับเธอต้องดูแลเธอและค่าใช้จ่ายเธอได้ ซึ่งผมได้ยินแบบนั้น ตอนนั้นผมลำบากใจ ภาระเธอมันหนักมากสำหรับผมอายุแค่28 แต่ผมไม่สามารถถอยหลังได้ เพราะเธอมาบอกเรื่องนี้หลังยืมเงินผมไปแล้ว ผมก็ต้อง เดินหน้าต่อ บอกตัวเอง ลองดูดิวะ ผมก็ตอบตกลง บอกจะดูแลค่าใช้จ่ายเธอ ผมก็ได้จ่ายภาระเธอทุกอย่างที่เธอบอกมา เหตุผลเพราะผมอยากเป็นแฟนกับเธอ ซึ่งตอนนั้นผมรู้แล้วว่าความรักแบบนี้มันผิดมันไม่ใช่ แต่ผมก็ได้แต่หลอกตัวเองมาโดยตลอดว่า มันถูก แต่ตลอดเวลาที่ผมดูแลค่าใช้จ่ายเธอ ลูกพี่ลูกน้องเธอได้รบกวนเธอมาขอยืมเงินผม1500บ้าง 2000บ้าง ซึ่งผมก็ให้ยืม เพราะอยากให้เธอรักผมมากขึ้น แต่เวลาลูกพี่ลูกน้องเธอคืนเงินผมมา แล้วเธอก็บอกตัวเองไม่มีเงินติดตัว ทำให้ผมใจอ่อน บอกถ้าลูกพี่ลูกน้องคืนเงินมาเธอเก็บไว้ใช้เลย สรุปผมต้องให้เงินเธอไปอีก
เดี๋ยวมาต่อนะครับ+++++