เข้าเรื่องเลยแล้วกันนะคะ ตอนนั้นจำได้ว่าเป็นช่วงปิดเทอมใหญ่เรา แม่ ป้าและลุงเขย ที่อยู่กรุงเทพได้วางแผนไว้ว่าจะไปนอนค้ารีสอร์ทที่กาญจนบุรีกันสักคืนโดยเอารถของลุงไปค่ะ รีสอร์ทนี้ค่อนข้างห่างจากอำเภอเมืองอยู่เหมือนกัน เมื่อไปถึงจะสังเกตุได้ว่าทั้งรีสอร์ทจะมีกล้วยเต็มไปหมด ตั้งแต่ล๊อบบี้ เสาตามทางเดิน(ตัดต้นกล้วยมาผูกไว้) มีทั้งกล้วยไข่ กล้วยน้ำว้าเต็มไปหมดเลย เราแอบคิดในใจเลยว่ากล้วยเยอะขนาดนี้จะมีข้าวเย็นให้แขกกินไหมเนี่ย???
เราก็ได้พักในส่วนของตึกชั้น 2 มีเตียงคิงไซส์ 2 เตียงห้องกว้างมากแต่บรรยากาศไม่ค่อยดีค่ะ ที่บอกว่าไม่ค่อยดีคือตอนเปิดห้องมามันมีกลิ่นดับ ๆ เหมือไม่ค่อยมีคนมาพักห้องนี้เท่าไร บรรยากาศในห้องอึมครึมแปลก ๆ จนแทบไม่อยากก้าวขาเข้าไป จนป้าเราดุนหลังให้เข้าไปนี่ล่ะถึงยอมเข้าจะขอเปลี่ยนห้องก็เต็ม พอเข้ามาได้ก็เก็บของกันค่ะ ตอนนั้นเป็นช่วงกลางวันพอดีอากาศมันร้อนเลยไม่อยากออกไปไหนเลยตกลงกันว่าจะดูรายการทีวีพลาง ๆไปก่อน แดดร่มเมื่อไหร่ค่อยออกไปว่ายน้ำไม่ก็ไปเดินเล่นกัน (ป้ากับลุงนอนกลางวันกัน)พอ นั่งดูไปสักพักแม่เราก็นึกได้ว่าลืมคล้องโซ่ล๊อคประตูเลยใช้ให้เราไปล๊อคให้ค่ะ ตอนนั้นยอมรับค่ะว่าคล้องโซ่ประตูไม่เป็นเลยจด ๆ จ้อง เอ...ทำยังไงหว่า???
อยู่ ๆ ประตูห้องน้ำที่เปิดแง้ม ๆ เอาไว้ไม่มากแค่พอเอามือสอดก็ค่อย ๆ แง้มออกดัง แอด...ด...ด...ด เราก็ชะงักกึกทันที แล้วมันก็แง้มอีกเหมือนเชิญชวนให้หันมองอย่างั้นล่ะ ตอนนั้นคล้องโซ่ได้แล้วเลยค่อย ๆ หันไปตามเสียงแง้มประตูค่ะ เราเห็นผู้หญิงคนนึงยืนอยู่หน้ากระจกอ่างล้างมือ เราก็ตกใจว่านางเข้ามาข้างในได้ยังไง หรือว่าแอบเข้ามาตอนที่เราดูทีวีอยู่ ที่คิดแบบนั้นเพราะภาพที่เห็นมันชัดจนไม่คิดว่าเป็นวิญญาณเลย เราก็เลยผลักประตูเปิดให้เต็มบานดัง ตึง!!! นางก็ไม่ไปไหนไม่มีปฏิกิรยาตอบสนองต่อเสียงประตูของเราเลยนิ่งมาก ตอนนั้นอยู่ ๆ ก็คิดขึ้นมาได้ว่าถ้าไม่ใช่คนต้องไม่มีเงาแล้วก็ไม่เห็นขา เราก็เช็คเลยค่ะสรุปว่าใช่ค่ะ เหมือนนางจะรู้ว่าเรารู้แล้วว่านางคืออะไรนางก็หายตัววับไปต่อหน้าต่อตาค่ะ เรารีบวิ่งกลับไปนั่งกับแม่ที่ปลายเตียง แล้วก็เงียบไปไม่พูดอะไรแต่ใจเราเต้นรัวยังกับกลอง จนแม่ดุเราว่าใกล้แค่นี้จะวิ่งทำไม? เรายังไม่ทันจะอ้าปากเล่าเลย หวีที่แม่วางเอาไว้หลังทีวีอยู่ ๆ ก็ลอยโค้งขึ้นมาตกอยู่ที่ปลายเตียงลักษณะเหมือนกราฟพาราโบล่า เราหดเท้าหลบอัตโนมัตจนเผลอร้องหึ้ย!!!ออกมา แล้วแม่ก็ถามเลยว่าไปเจออะไรมาเมื่อกี้?? เราตอบไปว่าพรุ่งนี้เช้าค่อยเล่า แม่เห็นว่าเราหน้าซีด ๆ เลยถอดสร้อยพระคล้องให้เราก็ไม่เอานะกลัวทำสร้อยทองแม่หายอดทนเอา
คืนนั้นก็ไม่เจอผู้หญิงคนนั้นอีกแต่กลับฝันเห็นผู้ชายแก่ ๆ แต่งตัวเหมือนพราหมยื่นหน้าทะลุกำแพงมาบอกว่าไม่ต้องกลัวเค้าจะคอยคุ้มครองเรากับพสกของเราให้ พูดจบเราก็สะดุ้งตื่นแล้วก็ยกมือไหว้กล่าวขอบคุณเบา ๆ แล้วนอนต่อหลับสนิทยันเช้า พอเช้าเรามีโปรแกรมต้องไปเที่ยวต่อเลยนัดแนะกันไว้ว่าอาบน้ำกันเสร็จก็ลงทานข้าวเช้ากันก่อนแล้วเช็คเอ้าท์เลย เราก็ให้ลุง ป้า และแม่เราอาบก่อน เราเป็นคนสุดท้าย แค่ก้าวเข้าไปห้องน้ำเท่านั้นล่ะค่ะ ไฟดับพรึ่บ!!!ทันที O_o (ดับแค่ในห้องน้ำเท่านั้น) ประตูก็เปิดไม่ออก เท่านั้นล่ะค่ะความอดทนที่มีอยู่ไม่อยากปากเสียในต่างที่ต่างทางก็หมดลงทันที เลยตะโกนลั่นเลย
"กูไม่รู้ว่าต้องการอะไร แต่ถ้ากูนับ 1 - 10 เมื่อไรล่ะก็ กูจะแช่งให้อยู่ตรงนี้ อยู่ที่นี่ไปไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดเลยอีสัส!!! หลอกกูอยู่ได้!!!"
เรานับได้แค่ 3 ไฟติดเลยค่ะ พออกจากห้องน้ำได้ก็รีบโกยเลยค่ะไม่สนใจใครแล้วออกจากห้องไปรอแม่ที่ล๊อบบี้ไม่กลับขึ้นไปอีกเลย ให้แม่กับป้าเอาของลงมาให้....สรุปโดนคนเดียวจริง ๆ คนอื่นนอนสบาย ไหนบอกว่าจะคุ้มครองไง =*=
เจอในห้องน้ำ...แล้วเธอเป็นใคร????
เราก็ได้พักในส่วนของตึกชั้น 2 มีเตียงคิงไซส์ 2 เตียงห้องกว้างมากแต่บรรยากาศไม่ค่อยดีค่ะ ที่บอกว่าไม่ค่อยดีคือตอนเปิดห้องมามันมีกลิ่นดับ ๆ เหมือไม่ค่อยมีคนมาพักห้องนี้เท่าไร บรรยากาศในห้องอึมครึมแปลก ๆ จนแทบไม่อยากก้าวขาเข้าไป จนป้าเราดุนหลังให้เข้าไปนี่ล่ะถึงยอมเข้าจะขอเปลี่ยนห้องก็เต็ม พอเข้ามาได้ก็เก็บของกันค่ะ ตอนนั้นเป็นช่วงกลางวันพอดีอากาศมันร้อนเลยไม่อยากออกไปไหนเลยตกลงกันว่าจะดูรายการทีวีพลาง ๆไปก่อน แดดร่มเมื่อไหร่ค่อยออกไปว่ายน้ำไม่ก็ไปเดินเล่นกัน (ป้ากับลุงนอนกลางวันกัน)พอ นั่งดูไปสักพักแม่เราก็นึกได้ว่าลืมคล้องโซ่ล๊อคประตูเลยใช้ให้เราไปล๊อคให้ค่ะ ตอนนั้นยอมรับค่ะว่าคล้องโซ่ประตูไม่เป็นเลยจด ๆ จ้อง เอ...ทำยังไงหว่า???
อยู่ ๆ ประตูห้องน้ำที่เปิดแง้ม ๆ เอาไว้ไม่มากแค่พอเอามือสอดก็ค่อย ๆ แง้มออกดัง แอด...ด...ด...ด เราก็ชะงักกึกทันที แล้วมันก็แง้มอีกเหมือนเชิญชวนให้หันมองอย่างั้นล่ะ ตอนนั้นคล้องโซ่ได้แล้วเลยค่อย ๆ หันไปตามเสียงแง้มประตูค่ะ เราเห็นผู้หญิงคนนึงยืนอยู่หน้ากระจกอ่างล้างมือ เราก็ตกใจว่านางเข้ามาข้างในได้ยังไง หรือว่าแอบเข้ามาตอนที่เราดูทีวีอยู่ ที่คิดแบบนั้นเพราะภาพที่เห็นมันชัดจนไม่คิดว่าเป็นวิญญาณเลย เราก็เลยผลักประตูเปิดให้เต็มบานดัง ตึง!!! นางก็ไม่ไปไหนไม่มีปฏิกิรยาตอบสนองต่อเสียงประตูของเราเลยนิ่งมาก ตอนนั้นอยู่ ๆ ก็คิดขึ้นมาได้ว่าถ้าไม่ใช่คนต้องไม่มีเงาแล้วก็ไม่เห็นขา เราก็เช็คเลยค่ะสรุปว่าใช่ค่ะ เหมือนนางจะรู้ว่าเรารู้แล้วว่านางคืออะไรนางก็หายตัววับไปต่อหน้าต่อตาค่ะ เรารีบวิ่งกลับไปนั่งกับแม่ที่ปลายเตียง แล้วก็เงียบไปไม่พูดอะไรแต่ใจเราเต้นรัวยังกับกลอง จนแม่ดุเราว่าใกล้แค่นี้จะวิ่งทำไม? เรายังไม่ทันจะอ้าปากเล่าเลย หวีที่แม่วางเอาไว้หลังทีวีอยู่ ๆ ก็ลอยโค้งขึ้นมาตกอยู่ที่ปลายเตียงลักษณะเหมือนกราฟพาราโบล่า เราหดเท้าหลบอัตโนมัตจนเผลอร้องหึ้ย!!!ออกมา แล้วแม่ก็ถามเลยว่าไปเจออะไรมาเมื่อกี้?? เราตอบไปว่าพรุ่งนี้เช้าค่อยเล่า แม่เห็นว่าเราหน้าซีด ๆ เลยถอดสร้อยพระคล้องให้เราก็ไม่เอานะกลัวทำสร้อยทองแม่หายอดทนเอา
คืนนั้นก็ไม่เจอผู้หญิงคนนั้นอีกแต่กลับฝันเห็นผู้ชายแก่ ๆ แต่งตัวเหมือนพราหมยื่นหน้าทะลุกำแพงมาบอกว่าไม่ต้องกลัวเค้าจะคอยคุ้มครองเรากับพสกของเราให้ พูดจบเราก็สะดุ้งตื่นแล้วก็ยกมือไหว้กล่าวขอบคุณเบา ๆ แล้วนอนต่อหลับสนิทยันเช้า พอเช้าเรามีโปรแกรมต้องไปเที่ยวต่อเลยนัดแนะกันไว้ว่าอาบน้ำกันเสร็จก็ลงทานข้าวเช้ากันก่อนแล้วเช็คเอ้าท์เลย เราก็ให้ลุง ป้า และแม่เราอาบก่อน เราเป็นคนสุดท้าย แค่ก้าวเข้าไปห้องน้ำเท่านั้นล่ะค่ะ ไฟดับพรึ่บ!!!ทันที O_o (ดับแค่ในห้องน้ำเท่านั้น) ประตูก็เปิดไม่ออก เท่านั้นล่ะค่ะความอดทนที่มีอยู่ไม่อยากปากเสียในต่างที่ต่างทางก็หมดลงทันที เลยตะโกนลั่นเลย
"กูไม่รู้ว่าต้องการอะไร แต่ถ้ากูนับ 1 - 10 เมื่อไรล่ะก็ กูจะแช่งให้อยู่ตรงนี้ อยู่ที่นี่ไปไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดเลยอีสัส!!! หลอกกูอยู่ได้!!!"
เรานับได้แค่ 3 ไฟติดเลยค่ะ พออกจากห้องน้ำได้ก็รีบโกยเลยค่ะไม่สนใจใครแล้วออกจากห้องไปรอแม่ที่ล๊อบบี้ไม่กลับขึ้นไปอีกเลย ให้แม่กับป้าเอาของลงมาให้....สรุปโดนคนเดียวจริง ๆ คนอื่นนอนสบาย ไหนบอกว่าจะคุ้มครองไง =*=