(บทความ...นายพระรอง) สิทธิมนุษยชน พื้นฐานขั้นต้นของการเป็นฮีโร่ทางการเมือง

.
       หากมองกลับไปในประวัติศาสตร์ของสหรัฐอเมริกาก่อนจะมาเป็นผู้นำโลกเสรีในวันนี้  จะเห็นได้ว่าอเมริกานั้นก็มีปัญหาด้านสิทธิมนุษยชนขั้นรุนแรงมากกว่าตอนนี้ที่แสดงท่าทีความห่วงใยในสถานการของประเทศไทย รุนแรงถึงขั้นต้องรบราฆ่าฟันที่เกิดขึ้นในสงครามปลดแอกจากอังกฤษและ รบราฆ่าฟันกันเองในยุคสงครามฝ่ายเหนือฝ่ายใต้ อันมีสาเหตุใหญ่ของทั้งสองสงครามมาจากเรื่องเดียวกัน คือ เรื่องสิทธิมนุษยชนบนแนวคิดความเท่าเทียมกัน ที่ต้องการเลิกทาสในอเมริกา

       เมื่อมองย้อนไปก่อนที่จะกำเนิด ประเทศสหรัฐอเมริกาขึ้น จากที่สเปนได้ยึดครองดินแดนบางส่วนของทวีปอเมริกาเป็นอาณานิคมแล้ว ได้เกิดการล้มตายของชาวพื้นเมืองเป็นจำนวนมาก เนื่องจากสเปนใช้แรงงานคนกลุ่มนี้อย่างหนัก จนแรงงานพื้นเมืองล้มตาย จากเหตุการณ์ดังที่กล่าวมา ส่งผลให้เกิด การนำทาสผิวดำเข้ามาใช้ในทวีปอเมริกา ต่อมาการใช้ทาสผิวดำได้ขยายไปทั่วอาณานิคมที่เป็นของอังกฤษในทวีปอเมริกา

       ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า “ทาส” เป็นองค์ประกอบที่สำคัญในการสร้างความเจริญรุ่งเรืองให้กับอเมริกายุคแรก เนื่องจากระบบโครงสร้างพื้นฐานต่างๆล้วนมาจากการใช้แรงงานทาสเหล่านี้สร้างขึ้น

       เมื่อที่สุดแล้วอังกฤษเข้ามาครอบครองพื้นที่นี้แทนสเปน ประกาศเป็นพื้นที่อาณานิคม อังกฤษใช้นโยบายการค้าอย่างไม่ยุติธรรมกับอาณานิคม เนื่องจากบริเวณลุ่มแม่น้ำมิสซิสซิปปีนี้เป็นแหล่งเพาะปลูกใบชาที่สำคัญ อังกฤษใช้วิธีบังคับซื้อผลผลิตใบชาจากอาณานิคมในราคาถูกมากแล้วนำไปขายในยุโรปในราคาเพิ่มหลายเท่า ทำให้ชาวอาณานิคมไม่พอใจ และประกอบกับการที่ชาวอมริกันได้รับแนวคิดจาก นักปรัชญา คือ จอห์น ล็อก แนวคิดของล็อกที่เกี่ยวกับ "ผู้ปกครองที่ได้รับการยอมรับจากผู้ใต้ปกครอง"และสิทธิธรรมชาติของมนุษย์ ที่เขาอธิบายว่าประกอบไปด้วย ชีวิต, เสรีภาพ, และทรัพย์สิน นั้นมีอิทธิพลอย่างมากต่อพัฒนาการทางปรัชญาการเมือง แนวคิดของเขาเป็นพื้นฐานของกฎหมายและรัฐบาลอเมริกัน ซึ่งผู้บุกเบิกได้ใช้มันเป็นเหตุผลของการประกาศอิสรภาพ ไม่ตกเป็นอานานิคมของอังกฤษอีกต่อไป

       แน่นอนว่าเมื่อกระแสมีมากขึ้นเหตุการณ์ก็ลุกลามใหญ่ ก่อให้การประท้วงชุมนุมงานเลี้ยงน้ำชาที่บอสตัน (Boston Tea Party) ที่กรุงบอสตัน อังกฤษจึงส่งกำลังเข้าปราบปราม ก่อให้เกิดการต่อต้านอย่างหนัก ฝรั่งเศสได้แอบส่งกำลัง อาวุธเข้าช่วยเหลืออเมริกา นำไปสู่ สงครามปฏิวัติอเมริกัน

อเมริกาชนะอังกฤษ สามารถประกาศอิสรภาพได้ในวันที่ 4 กรกฎาคม ค.ศ. 1776 และทาสก็เริ่มมีความหวังที่จะได้รับการปลดปล่อย

      เมื่อรอจนเศรษฐกิจที่มีความเป็นทุนนิยมมากขึ้น ทำให้เกิดโครงสร้างและระบบการดำเนินงานของชนชั้นกลางมากยิ่งขึ้น ทำให้เกิดความต้องการที่จะปลดปล่อยทาสให้กลายเป็นแรงงานเสรี เนื่องจากคนกลุ่มนี้มีความตระหนักในเรื่อง “เสรีภาพ” และ“อิสรภาพ” เป็นพื้นฐาน

       แต่ไม่มีเรื่องง่าย หากตราบใดยังมีผู้เสียผลประโยชน์ และหากผู้เสียผลประโยชน์นั้นเกาะกุมความสำคัญในสถานภาพทางสังคมย่อมทวีความยากเป็นทวีคูณ ที่จะมีสิทธิเสรีภาพอย่างเท่าเทียมกัน

       จะเห็นได้จาก การเกิดปัญหาความขัดแย้งระหว่างฝ่ายเหนือกับฝ่ายใต้ในช่วงสงครามกลางเมือง ก็ยัง มีประเด็นเรื่องความเป็นทาสเป็นสำคัญ เพราะบางส่วนของประเทศในหลายๆรัฐในทางใต้ ไม่ต้องการให้ชนชั้น “ทาส” ได้รับความเป็น”ไท”และมีสิทธิเทียมเท่าตนเอง ไม่ต้องการให้”ไอ้มืดผีวสี”มีสถานะทางสังคม ตลอดจนใช้ชีวิตอยู่ร่วมสังคมในระดับเดียวกับพวกตนเอง”คนขาว”ที่ถือตัวว่ามีศักดิ์ฐานะเหนือกว่า เป็น”นาย”กับ”บ่าว”

       แต่ชายที่ได้รับการยกย่องว่า”ยิ่งใหญ่ตลอดกาล อับราฮัม ลินคอล์น”ของอเมริกาไม่เห็นด้วยกับแนวคิดเหยียดชนชั้น       ในการเลือกตั้งประธานาธิบดี ค.ศ. 1860 พรรครีพับลิกัน นำโดย อับราฮัม ลินคอล์น รณรงค์ต่อต้านระบบทาส และได้รับเสียงสนับสนุนจากประชาชนได้รับการเลือกให้เป็นประธานาธิบดีของ อเมริกา แต่ก่อนฝ่ายบริหารเริ่มปฏิบัติหน้าที่เมื่อวันที่ 4 มีนาคม ค.ศ. 1861 รัฐทางใต้ซึ่งมีแรงงานทาสจำนวนมาก ไม่เห็นด้วยกับแนวคิดของลินคอล์น เพราะมองว่า ชนชั้น ทาส เป็นทรัพย์สมบัติและไม่ควรได้รับสิทธิอันใด จึงได้รวมตัวกัน 7 รัฐประกาศแยกตัวและรวมเข้าด้วยกันเป็นสมาพันธรัฐอเมริกา ที่สุดก็เกิดเป็นสงครามกลางเมืองอเมริกา ที่รบราฆ่าฟันกันเองระหว่างฝ่ายเหนือกับฝ่ายใต้

       หากครั้งนั้นฝ่ายเหนือและลินคอล์นไม่ชนะสงคราม คำว่า สิทธิ เสรีภาพ คงไม่เกิดขึ้นในแผ่นดินอเมริกา และลินคอล์น ก็ได้ถูกจารึกให้เป็นประธานาธิบดีที่ยิ่งใหญ่ของสหรัฐเรื่อยมา  และเช่นกันหากลินคอล์นไม่ชนะในครั้งนั้นอเมริกาก็ไม่มีหน้าจะมาปรามาสประเทศไทยในเรื่องสิทธิมนุษยชนแบบในวันนี้

       แม้ว่า สุดท้ายตัวของลินคอล์นเองจะต้องถูกสังเวยให้กับการกระทำที่หาญกล้าของเขา เพราะถูกผู้ที่ยังคับแค้นต่อการผ่ายแพ้ในสงคราม ลงมือลอบสังหาร แต่ก็เชื่อว่า หากลินคอล์นรู้ตัวล่วงหน้าว่าเขาจะต้องตาย เพราะการทำให้ประชาชนของเขามีสิทธิเสรีภาพเท่าเทียมกัน เขาก็คงยังจะทำมันอยู่ดี

และนั้นทำให้ อับราฮัม ลินคล์น ยิ่งใหญ่เสมอในสายตาคนอเมริกัน

       และสิทธิมนุษยชนก็มีมากขึ้นเรื่อยๆ เห็นได้จากหลักฐานปรากฏชัดเจนอย่างการที่ นาย บารัก โอบามา ก้าวขึ้นมาเป็นประธานาธิบดีผิวสีคนแรกของอเมริกา ทั้งๆที่สืบเชื้อสายมาจากคนสถานะเดียวกับที่อีกกลุ่มมองว่าเป็นชนชั้นบ่าวไพร่ นั้นแสดงว่าอเมริกาก้าวข้ามเรื่องชนชั้นไปได้เรียบร้อยแล้ว

       แต่ในเมืองไทยไม่เป็นเช่นนั้น แม้ว่าหลายครั้งหลายครา มีคนทำท่าว่าจะเป็นฮีโร่ หรือเป็นสัญลักษณ์แสดงให้เห็นว่า สังคมของเรามีสิทธิเสรีภาพเท่าเทียมกันก้าวข้ามเรื่องชนชั้นไปได้ แต่ก็ต้องมาสังเวยให้กับการทำหน้าที่เพื่อประชาชนของตัวเองพยายามเปลี่ยนแปลงชนชั้นทางสังคม ลดหลั่นกันให้ได้มาซึ่ง”ความเท่าเทียมกัน” ของประชาชน อย่าง

       นาย ปรัดี ผู้ริเริ่มและนำประชาธิปไตยมาสู่ประเทศไทย ที่ถูกความแค้นทางการเมือง ผุ้เสียประโยชน์ ในอำนาจเขี่ยกระเด็นพ้นจากเส้นทางของอำนาจไป

       พลเอกชาติชาย ผู้หวังนำพาชาติให้เจริญรุดหน้าด้วยเศรษฐกิจอุตสาหกรรม ก็เก้าอี้คว่ำ หลุดวงโคจรไปไม่ต่างจากนายปรีดี เพราะไปขัดแข้งขัดขากับอีกฝ่ายซึ่งเป็นกลุ่มผู้เสียประโยชน์

       ประเทศไทยไม่ได้เป็นเหมือนอเมริกา เพราะไม่มีฮีโร่ทางการเมืองที่ได้รับชัยชนะในตอนท้าย มีแต่ฮีโร่ผุ้ผ่ายแพ้ทางการเมือง ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสังคมชนชั้นที่ครอบงำประเทศนี้มายาวนานได้

       และหากจะใส่ชื่อ ทักษิณ ชินวัตร ไปอยู่ในรายชื่อ ฮีโร่รายล่าสุดที่พยายามเปลี่ยนแปลงสังคมชนชั้นแต่ทำไม่สำเร็จ ก็คงกล่าวได้แล้ว เพราะดร.ทักษิณ ผู้นำที่สร้างให้ความฝันด้านการพัฒนาประเทศเป็นจริงด้วยการกระทำ จนป่านนี้ก็ยังไม่เห็นแววในการกลับสู่วงโคจร

      

เรื่องสิทธิมนุษยชนในประเทศ ไทยถึงต่างจากอเมริกาในวันนี้มาก เพราะไม่มีฮีโร่ที่ทำสำเร็จเช่น ลินคอล์น

---

       แต่การที่ทำแล้วแต่ไม่สำเร็จ แต่ยังได้รับความยกย่องจากประชาชน เรียกร้องและโหยหาอยากให้กลับมาเป็นผู้นำอีกครั้ง มันก็น่าภาคภูมิใจกว่าการที่ประกาศตนเองว่า ข้าคือฮีโร่ แต่ประชาชนกลับไม่รู้สึกอยากให้ทำหน้าที่ต่อ
ท่านที่เข้ามาอ่านว่าจริงไหมครับ

*ป.ล.ว่าจะหยุดเขียน แต่พอกลับมาเมื่อวานก็อดที่จะเขียนบทความต่อไม่ได้ เลยขอจัดอีกสักวันฉลองวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ครับ

ขอบคุณครับ
นายพระรอง