ตามหัวข้อกระทู้เลยคะ คือมันกวนใจเรามาตลอด3ปี ไม่รู้ทำไม เป็นกระทู้แรก
ถ้ามีข้อผิดพลาดใดก็ขอโทษนะคะ
และก็ถ้าใครประสบปัญหาเดียวกันก็เอามาเล่า แชร์ความรู้สึกกันก็ดีคะ เรื่องราวของเราอาจจะยาวเพราะเราจะเล่าตังแต่แรกๆเลย ถ้าอ่านเรื่องราวของเราจนจบ ก็อยากให้ช่วยชี้แนะหรือแนะนำทีคะ คืออยากได้หลายๆแนวคิดคะ ว่าสิ่งที่พวกคุณอ่านมันทำให้คุณรู้สึกยังไง(
แสดงความคิดเห็นกันด้วยความสุภาพนะคะอย่าแรงมากเราเป็นคนคิดมากคะT_T)
และก็เราอาจจะใช้ภาษาตรงๆไม่อ้อม อาจมีหยาบบ้างหรือกวนๆบ้างก็ตามแนววัยรุ่นอะคะ
เราอยากมองในหลายๆมุมมองนะคะ แล้วเอามาคิดว่าควรทำยังไงดี มันกวนใจเราเกินไปจนรำคาญตัวเอง และถ้าปล่อยไปแบบนี้มันทำให้เราไม่สนใจคนอื่นนะ เราก็ไม่เข้าใจตัวเองคะ เล่ามาซะยาว มาเริ่มเรื่องที่กวนใจจเรามาตลอด3-4 ปี นี้ดีกว่าคะ
ปัจจุบันเราอายุ 16 คะ เราขอใช้นามแฝงเรา ว่า M/เรา ส่วนมันก็ N/มัน
เราเป็นเพื่อนกันคะ มันเป็นผู้ชาย ผิวคล้ำค่อนข้างมืด ถ้าถามว่าหน้าตาดีมั้ยโดนส่วนตัวเรามองว่าหน้าตาเฉยๆคะไม่ได้หล่ออลังหรือขี้เหร่ แนวกลางๆ จมูกมันโด่งหน้ามันคม ผิวคล้ำแทน ประมาณนั้น ที่สำคัณสูงชิบผาย!!!(หรือเราเตี้ย)
ส่วนเราก็หน้างั้นๆออกแนวป้าๆหน่อย หน้าเราเหมือนพ่อคะ ออกจะตัวใหญ่ถึกแถมแรงเยอะ แต่เราดีใจอย่าง คิ้วเราเข้มกับจมูกมีสันพอจะมีข้อดีบ้าง.....
มาเริ่มเลยคะ เรารู้จักกับ N จริงๆก็ประมาณ ป.2 มั้งคะ มันนานมากเลยลางๆ เรานั่งใกล้กันคะ แล้วเราสมัยนั้นก็ค่อนข้างห้าวๆ กร่างๆ เราเลยสนิทและไปกันได้คะ....ข้ามไป ป.3 ช่วงนี้พีคสุดคือมีเพื่อนมาบอกเราว่า N ชอบเรา และเราก็โดนล้อคะ ถ้าใครเคยเจอแนวนี้คงเข้าใจนะคะว่ามันอาย ไม่ชอบถูกล้อ แต่เราไม่ได้เกลียดมันนะคะ แค่ไม่ชอบถูกกล้อ และไอ้คนล้อบาคนมันกวนทรีนคะ พอมากๆเข้าเราก็เริ่มรำคาญคะ ฝ่ายNก็สบายดีคะ แถมแสดงอาการว่าชอบเราคะ ตอนนั้นเราเพิ่งป.3 ความคิดการกระทำการตัดสินใจยังไม่ดี และออกแนวบ๊องมากๆ ตอนนั้นเราคงคิดประมาณวาทำไงให้พวกเพื่อนๆเลิกล้อซะที เราเลยเขียนจดหมายไปให้M แนวๆว่าเลิกยุ่งกับเรา ไม่อยากให้มาชอบเรา เลยด่าไปสารพัดคะ
แต่อย่าว่าตอนนั้นเด็กคำด่าก็เลยเป็นแบบ ไอ้เหาฉลาม(ตอนนั้นเรียนวิทเกี่ยวกับห่วงโซ่อาหารคะ).........ด่ามันว่า ไอ้เด็กแก่แดด.....เราก็จำไม่ค่อยได้แล้วมันนานมากๆถ้าถามว่ามันแรงมั้ย ตอนนั้นเราว่ามันแรงละนะ สำหรับเด็ก เราด่าแบบไหนบ้างก็ไม่รู้แต่เราจำความรู้สึกตอนนั้นได้ว่ามันก็คงกระทบจิตใจแบบเด็กๆอะนะพอมันอ่านจบ มันก็บอกว่า
“อ่านสนุกมาก” ไม่รู้ว่าทำไมถึงจำได้ แต่อารมณ์น้ำเสียงมันตอนนั้นคือไม่พอใจ แต่ก็ไม่ได้โกรธละมั้ง55555
คนที่อ่านจดหมายมีเพื่อนเราที่เป็นผู้หญิง กับเพื่อนNที่เป็นผู้ชาย
หลังจากวันนั้นไม่รู้ไปอิท่าไหนดีกันตอนไหนไม่รู้ กลับมาเป็นเหมือนเดิมคะ.............คือเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ก็เด็กอ่านะ มันก็คงเกลียดกันแรงๆไม่ลง และโกรธง่ายหายเร็วก็คงจะใช้คำนี้ได้ในตอนเด็ก
ก็มีโดนล้อแต่ก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมากแล้ว เพราะว่าอย่างน้อยเราบอกNไปแล้วว่าเรารู้สึกรำคาญไม่ชอบอะไรประมาณนั้น
แต่เราไม่เคยเกลียดมันอ่าคะ และอีกอย่างถึงจะมีเพื่อนมันมาบอกว่ามันชอบเรา แต่ใครจะไปรู้ละ ความรู้สึกแบบเด็กๆอาจเป็นแค่ความสนใจชั่ววูบ และอีกอย่างNไม่เคยบอกว่าชอบเรา มีแต่เพื่อนที่มาบอก.......และตอนนั้นเราไม่ได้สนใจมันเลยสักนิด
หลังจากนั้นก็ผ่านมาเรื่อยๆ เราเป็นเด็กที่ออกทอมๆจะเป็นทอมไปแล้วด้วยเพราะเหมือนผู้ชายแต่ก็ไม่ได้เป็นคะแค่เหมือน
พวกผู้ชายในห้องก็จะรู้คะว่าเราค่อนข้างไม่ยอมใคร ก็เลยไม่ค่อยแกล้งเราเท่าไหร่เพราะถ้าเราไม่พอใจเราก็ตีคืนแถมเตะให้
และส่วนมากก็แกล้งๆกันเล่น พอจะตีคืนมันก็วิ่ง วิ่งเร็วมากตีไม่ทัน
แต่เราเป็นผู้หญิง บางที่ก็ขี้แยเกินไป บางทีมีอะไรมากระทบจิตใจเราก็จะร้องคะร้องโฮเลย(ขำตัวเองมากเลย)ไม่พอใจก็ร้อง
เจ็บก็ร้อง โดนด่าก็ร้อง โดนเมินก็ร้อง(ใครก็ได้เอาตรูไปเก็บที555) มีครั้งนึงร้องไห้ออกมาเพราะไม่พอใจเพื่อนด้วยสาเหตุแสนจะไร้เหตุผลคือตอนนั้นรำคาญเสียงเพื่อนคะมันชอบพูดมากเราทำงานอยู่และไม่มีสมาธิเราเลยบอกให้มันหยุดพูดแต่มันก็ไม่ยอมหยุดคะ เราเลยเหมือนโดนขัดใจก็เลยร้องออกมาคะ ร้องเป็นสายน้ำเลย N เดินผ่านมาคะและถามว่า
“เป็นอะไร” เราก็บอกไป หน้ามันคือแบบนี่เอ็งร้องเพราะเรื่องแค่นี้เรอะ ก็นึกว่าเรื่องใหญ่อะไร ประมาณนั้น
เราอยู่ห้องเดียวกันตั้งแต่เด็กๆเลย การพบกันทุกวันจึงเป็นเรื่องแสนจะธรรมดา
พอมันลาหยุดหรืออะไรก็ไม่ได้รู้สึกอะไรแค่จะเซ็งๆหน่อยไม่มีคนให้ลงมือลงเท้าใส่? เราสนิทกับทุกคนในห้อง
ก็เลยไม่ค่อยเหงาและมีชีวิสนุกสนานมากๆเลย แต่ไม่มีคนคอยให้ตามใจนี่ละหงุดหงิดสุดๆ
ไม่รู้ว่าตอนไหนที่อัพสถานะNมาอยู่ข้างๆ คือ
ถ้าไม่เห็นมันก็จะมองหา มีเรื่องลำบากรึทุกข์ใจก็จะมองหามันคนแรกคะ เวลาอารมณ์ไม่ดีก็ไปลงที่มันได้คะ จะแรงหรือเบา มันไม่เคยสวนกลับคะ ปล่อยให้เราตีเต็มที่ ตอนนั้นมันตัวผอมแห้ง ตัวเล็กกว่าเรามาก บางทีก็คิดว่ากระดูกอาจจะหัก
ก็ได้ และตอนเด็กๆกระเป๋าเราหนักมากคะ เลยให้มันแบกให้ ถึงมันจะบ่นแต่ก็ไม่ค่อยขัดใจเรา นานๆทีจะมีซึ่งก็จำไม่ได้ว่ามันขัดใจอะไรเราบ้างเพราะมันค่อนข้างตามใจเรา ใช้อะไรก็ทำ สั่งอะไรก็ทำ จนเรียกมันว่าเบ้ บางทีเราแกล้งมันแรงแต่เรานี่คนแกล้งดันกังวลสุดๆ .........
อ่านมาถึงตรงนี้ ก็ไม่รู้ว่ามีใครอ่านมั้ย ถ้าคอมเม้นแสดงความคิดเห็นแสดงความรู้สึกก็จะดีมากเลยละ ถ้ามีคนคอมเม้นหรือสนใจ จะมาเล่าต่อนะคะ.....
เรื่องกวนใจ มันคือความรัก ความชอบ คิดถึง หรือแค่ยึดติกับใครคนนึง?
และก็ถ้าใครประสบปัญหาเดียวกันก็เอามาเล่า แชร์ความรู้สึกกันก็ดีคะ เรื่องราวของเราอาจจะยาวเพราะเราจะเล่าตังแต่แรกๆเลย ถ้าอ่านเรื่องราวของเราจนจบ ก็อยากให้ช่วยชี้แนะหรือแนะนำทีคะ คืออยากได้หลายๆแนวคิดคะ ว่าสิ่งที่พวกคุณอ่านมันทำให้คุณรู้สึกยังไง(แสดงความคิดเห็นกันด้วยความสุภาพนะคะอย่าแรงมากเราเป็นคนคิดมากคะT_T)
และก็เราอาจจะใช้ภาษาตรงๆไม่อ้อม อาจมีหยาบบ้างหรือกวนๆบ้างก็ตามแนววัยรุ่นอะคะ
เราอยากมองในหลายๆมุมมองนะคะ แล้วเอามาคิดว่าควรทำยังไงดี มันกวนใจเราเกินไปจนรำคาญตัวเอง และถ้าปล่อยไปแบบนี้มันทำให้เราไม่สนใจคนอื่นนะ เราก็ไม่เข้าใจตัวเองคะ เล่ามาซะยาว มาเริ่มเรื่องที่กวนใจจเรามาตลอด3-4 ปี นี้ดีกว่าคะ
ปัจจุบันเราอายุ 16 คะ เราขอใช้นามแฝงเรา ว่า M/เรา ส่วนมันก็ N/มัน
เราเป็นเพื่อนกันคะ มันเป็นผู้ชาย ผิวคล้ำค่อนข้างมืด ถ้าถามว่าหน้าตาดีมั้ยโดนส่วนตัวเรามองว่าหน้าตาเฉยๆคะไม่ได้หล่ออลังหรือขี้เหร่ แนวกลางๆ จมูกมันโด่งหน้ามันคม ผิวคล้ำแทน ประมาณนั้น ที่สำคัณสูงชิบผาย!!!(หรือเราเตี้ย)
ส่วนเราก็หน้างั้นๆออกแนวป้าๆหน่อย หน้าเราเหมือนพ่อคะ ออกจะตัวใหญ่ถึกแถมแรงเยอะ แต่เราดีใจอย่าง คิ้วเราเข้มกับจมูกมีสันพอจะมีข้อดีบ้าง.....
มาเริ่มเลยคะ เรารู้จักกับ N จริงๆก็ประมาณ ป.2 มั้งคะ มันนานมากเลยลางๆ เรานั่งใกล้กันคะ แล้วเราสมัยนั้นก็ค่อนข้างห้าวๆ กร่างๆ เราเลยสนิทและไปกันได้คะ....ข้ามไป ป.3 ช่วงนี้พีคสุดคือมีเพื่อนมาบอกเราว่า N ชอบเรา และเราก็โดนล้อคะ ถ้าใครเคยเจอแนวนี้คงเข้าใจนะคะว่ามันอาย ไม่ชอบถูกล้อ แต่เราไม่ได้เกลียดมันนะคะ แค่ไม่ชอบถูกกล้อ และไอ้คนล้อบาคนมันกวนทรีนคะ พอมากๆเข้าเราก็เริ่มรำคาญคะ ฝ่ายNก็สบายดีคะ แถมแสดงอาการว่าชอบเราคะ ตอนนั้นเราเพิ่งป.3 ความคิดการกระทำการตัดสินใจยังไม่ดี และออกแนวบ๊องมากๆ ตอนนั้นเราคงคิดประมาณวาทำไงให้พวกเพื่อนๆเลิกล้อซะที เราเลยเขียนจดหมายไปให้M แนวๆว่าเลิกยุ่งกับเรา ไม่อยากให้มาชอบเรา เลยด่าไปสารพัดคะ
แต่อย่าว่าตอนนั้นเด็กคำด่าก็เลยเป็นแบบ ไอ้เหาฉลาม(ตอนนั้นเรียนวิทเกี่ยวกับห่วงโซ่อาหารคะ).........ด่ามันว่า ไอ้เด็กแก่แดด.....เราก็จำไม่ค่อยได้แล้วมันนานมากๆถ้าถามว่ามันแรงมั้ย ตอนนั้นเราว่ามันแรงละนะ สำหรับเด็ก เราด่าแบบไหนบ้างก็ไม่รู้แต่เราจำความรู้สึกตอนนั้นได้ว่ามันก็คงกระทบจิตใจแบบเด็กๆอะนะพอมันอ่านจบ มันก็บอกว่า
“อ่านสนุกมาก” ไม่รู้ว่าทำไมถึงจำได้ แต่อารมณ์น้ำเสียงมันตอนนั้นคือไม่พอใจ แต่ก็ไม่ได้โกรธละมั้ง55555
คนที่อ่านจดหมายมีเพื่อนเราที่เป็นผู้หญิง กับเพื่อนNที่เป็นผู้ชาย
หลังจากวันนั้นไม่รู้ไปอิท่าไหนดีกันตอนไหนไม่รู้ กลับมาเป็นเหมือนเดิมคะ.............คือเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ก็เด็กอ่านะ มันก็คงเกลียดกันแรงๆไม่ลง และโกรธง่ายหายเร็วก็คงจะใช้คำนี้ได้ในตอนเด็ก
ก็มีโดนล้อแต่ก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมากแล้ว เพราะว่าอย่างน้อยเราบอกNไปแล้วว่าเรารู้สึกรำคาญไม่ชอบอะไรประมาณนั้น
แต่เราไม่เคยเกลียดมันอ่าคะ และอีกอย่างถึงจะมีเพื่อนมันมาบอกว่ามันชอบเรา แต่ใครจะไปรู้ละ ความรู้สึกแบบเด็กๆอาจเป็นแค่ความสนใจชั่ววูบ และอีกอย่างNไม่เคยบอกว่าชอบเรา มีแต่เพื่อนที่มาบอก.......และตอนนั้นเราไม่ได้สนใจมันเลยสักนิด
หลังจากนั้นก็ผ่านมาเรื่อยๆ เราเป็นเด็กที่ออกทอมๆจะเป็นทอมไปแล้วด้วยเพราะเหมือนผู้ชายแต่ก็ไม่ได้เป็นคะแค่เหมือน
พวกผู้ชายในห้องก็จะรู้คะว่าเราค่อนข้างไม่ยอมใคร ก็เลยไม่ค่อยแกล้งเราเท่าไหร่เพราะถ้าเราไม่พอใจเราก็ตีคืนแถมเตะให้
และส่วนมากก็แกล้งๆกันเล่น พอจะตีคืนมันก็วิ่ง วิ่งเร็วมากตีไม่ทัน
แต่เราเป็นผู้หญิง บางที่ก็ขี้แยเกินไป บางทีมีอะไรมากระทบจิตใจเราก็จะร้องคะร้องโฮเลย(ขำตัวเองมากเลย)ไม่พอใจก็ร้อง
เจ็บก็ร้อง โดนด่าก็ร้อง โดนเมินก็ร้อง(ใครก็ได้เอาตรูไปเก็บที555) มีครั้งนึงร้องไห้ออกมาเพราะไม่พอใจเพื่อนด้วยสาเหตุแสนจะไร้เหตุผลคือตอนนั้นรำคาญเสียงเพื่อนคะมันชอบพูดมากเราทำงานอยู่และไม่มีสมาธิเราเลยบอกให้มันหยุดพูดแต่มันก็ไม่ยอมหยุดคะ เราเลยเหมือนโดนขัดใจก็เลยร้องออกมาคะ ร้องเป็นสายน้ำเลย N เดินผ่านมาคะและถามว่า
“เป็นอะไร” เราก็บอกไป หน้ามันคือแบบนี่เอ็งร้องเพราะเรื่องแค่นี้เรอะ ก็นึกว่าเรื่องใหญ่อะไร ประมาณนั้น
เราอยู่ห้องเดียวกันตั้งแต่เด็กๆเลย การพบกันทุกวันจึงเป็นเรื่องแสนจะธรรมดา
พอมันลาหยุดหรืออะไรก็ไม่ได้รู้สึกอะไรแค่จะเซ็งๆหน่อยไม่มีคนให้ลงมือลงเท้าใส่? เราสนิทกับทุกคนในห้อง
ก็เลยไม่ค่อยเหงาและมีชีวิสนุกสนานมากๆเลย แต่ไม่มีคนคอยให้ตามใจนี่ละหงุดหงิดสุดๆ
ไม่รู้ว่าตอนไหนที่อัพสถานะNมาอยู่ข้างๆ คือ
ถ้าไม่เห็นมันก็จะมองหา มีเรื่องลำบากรึทุกข์ใจก็จะมองหามันคนแรกคะ เวลาอารมณ์ไม่ดีก็ไปลงที่มันได้คะ จะแรงหรือเบา มันไม่เคยสวนกลับคะ ปล่อยให้เราตีเต็มที่ ตอนนั้นมันตัวผอมแห้ง ตัวเล็กกว่าเรามาก บางทีก็คิดว่ากระดูกอาจจะหัก
ก็ได้ และตอนเด็กๆกระเป๋าเราหนักมากคะ เลยให้มันแบกให้ ถึงมันจะบ่นแต่ก็ไม่ค่อยขัดใจเรา นานๆทีจะมีซึ่งก็จำไม่ได้ว่ามันขัดใจอะไรเราบ้างเพราะมันค่อนข้างตามใจเรา ใช้อะไรก็ทำ สั่งอะไรก็ทำ จนเรียกมันว่าเบ้ บางทีเราแกล้งมันแรงแต่เรานี่คนแกล้งดันกังวลสุดๆ .........
อ่านมาถึงตรงนี้ ก็ไม่รู้ว่ามีใครอ่านมั้ย ถ้าคอมเม้นแสดงความคิดเห็นแสดงความรู้สึกก็จะดีมากเลยละ ถ้ามีคนคอมเม้นหรือสนใจ จะมาเล่าต่อนะคะ.....