(กะทู้แรกครับ)
เรื่อง จุดไม่สิ้นสุด "เขียนจากเรื่องจริง "
ตอน1 "จุดเริ่ม"
คุณเชื่อในพรหมลิขิตไหม? และคุณเคยคิดมั้ยว่า คนที่คุณคบกันปัจจุบันนี้ หรือคนที่คุณจะคบต่อไป คุณจะรักกันนานแค่ไหน?
เอ็มเด็กผู้ชายที่พึ่งอกหัก จากคนรักคนแรก มันเป็นช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดสำหรับเขา เขาคิดว่าเขาจะรักใครจริงไม่ได้อีกแล้ว เขาร้องไห้ทุกวัน เป็นเวลา 3 เดือน จนน้ำตาไม่เหลือให้ร้อง หลังจากนั้นเขาก็คบทิ้งคบขว้าง เพราะไม่คิดจะจริงจังกับใครอยู่แล้ว
วันหนึ่งเขาก็ได้มีโอกาสไปเข้าค่าย ที่มหาวิทยาลัยในจังหวัดที่เขาอยู่ ตอนนี้เขาอยู่ ม.5 มีโรงเรียนหลายโรงเรียนเข้าร่วมด้วย หนึ่งในนั้นคือโรงเรียนจากอำเภอเดียวกันกับเขา ในวันแรกของการเข้าค่าย โรงเรียนที่ว่านั้นมาสายจึงทำให้ต้องถูกส่งตัวแทนของโรงเรียนไปทำโทษ เต้นบนเวที ซึ่งในขณะเดียวกันนั้น
"ขอโทษนะคะ ใช่พี่เอ็มที่เคยเป็นแฟน พี่อาร์ทหรือเปล่าคะ?" เสียงเด็กผู้หญิงที่นั่งข้างๆทักทายเขา
"อ๋อ ใช่ครับ" เขาหันไปตอบ "หนูชื่อแมวนะคะ หนูได้ยินเรื่องของพี่มานานแล้วค่ะ จากพี่อาร์ท ตัวจริงพี่น่ารักมากเลย พี่อาร์ทเขายังโทษตัวเองอยู่เลย เขาบอกเป็นเพราะเขาพี่ถึงเลิกกับเขา แต่เรื่องมันก็ผ่านมาแล้วเขาก็ทำอะไรไม่ได้ แต่ก็ช่างมันเถอะค่ะ พี่สนใจเพื่อนหนูมั้ย..? คนนั้น"แมวเปลี่ยนเรื่อง ชี้มือไปที่เด็กผู้ชายผิวขาวหน้าตาดีคนหนึ่งที่นั่งถัดจากเธอไปสามคน "ไม่อะ พี่ชอบคนนั้น" เอ็มชี้ไปที่เด็กผู้ชายที่กำลังเต้นอยู่บนเวที ผิวคล้ำ คิ้วหนา ตาหวาน ปากห้อยๆ "ห๊ะ...!! พี่ชอบคนดำเหรอ" แมวดูแปลกใจ "ใช่ สเป็กพี่เลยแบบนี้ เพราะพี่ขาวแล้ว คนผิวคล้ำดูจะปกป้องพี่ได้" เอ็มตอบแมวไป "เดี๋ยวหนูติดต่อให้" หลังจากนั้นแมวก็ติดต่อให้ จนเอ็มได้เบอร์โทรศัพท์ของเด็กผู้ชายคนนั้นมา เขาชื่อตั้ม อยู่ ม.4 เอ็มเดินหน้าคุยกับตั้มแต่ตั้มดูเหมือนจะไม่ค่อยสนใจเอ็มเท่าไหร่ เป็นเพราะตั้มเคยมีแฟนเป็นผู้หญิงและคบผู้หญิงมาตลอด เอ็มคิดเพียงแค่ว่าลองจีบเล่นๆ ได้ก็ดีไม่ได้ก็ไม่เป็นไร และอีกเหตุผลที่เอ็มเลือกจีบตั้มเพราะอยู่อำเภอเดียวกันเผื่อฟลุ๊คจะได้ไปหากันได้สดวก แต่ด้วยความที่ตั้มไม่ค่อยสนใจเอ็ม หลังจากออกค่ายแล้วเอ็มก็ไม่ได้ติดต่อตั้มไปอีกเลย เป็นเวลาสี่วัน เอ็มตัดสินใจในวันนั้นว่าจะลองติดต่อไปอีกที คร้าวนี้จะขอเป็นแฟนไปเลย ไม่ว่าคำตอบจะตกลงหรือไม่ อย่างน้อยก็ได้ทำในสิ่งที่ใจตัวเองต้องการ หากยังมีพรุ่งนี้คนเราก็ย่อมมีความหวังเสมอ ถ้าไม่ลองแล้วจะรู้ได้อย่างไรว่าคำตอบจะเป็นไง เอ็มรวบรวมความกล้าโทรกลับไปหาตั้มอีกครั้ง เสียงสัญญาณรอโทรศัพท์ดังขึ้น ตืด....... ตืด......... แต่ดังไม่เท่าเสียงหัวใจของเอ็มในตอนนี้ ที่จดจ่อรอปลายสายรับ เขาจะรับหรือเปล่า..? เขาจะตัดสายทิ้งหรือเปล่า..? หรือเราจะตัดสายทิ้งดี..? ในหัวเอ็มตอนนี้มีแต่คำถามและความสับสน และแล้ว ก็สิ้นสุดการรอคอย เอ็มสูดลมหายใจเขาไปเต็มปอดเมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคยปลายสายกล่าวทักทายว่า "ฮัลโหล" #ใบไม้ร่วง (โปรดติดตามด้วยนะครับ)
จุดบรรจบ
(กะทู้แรกครับ)
เรื่อง จุดไม่สิ้นสุด "เขียนจากเรื่องจริง "
ตอน1 "จุดเริ่ม"
คุณเชื่อในพรหมลิขิตไหม? และคุณเคยคิดมั้ยว่า คนที่คุณคบกันปัจจุบันนี้ หรือคนที่คุณจะคบต่อไป คุณจะรักกันนานแค่ไหน?
เอ็มเด็กผู้ชายที่พึ่งอกหัก จากคนรักคนแรก มันเป็นช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดสำหรับเขา เขาคิดว่าเขาจะรักใครจริงไม่ได้อีกแล้ว เขาร้องไห้ทุกวัน เป็นเวลา 3 เดือน จนน้ำตาไม่เหลือให้ร้อง หลังจากนั้นเขาก็คบทิ้งคบขว้าง เพราะไม่คิดจะจริงจังกับใครอยู่แล้ว
วันหนึ่งเขาก็ได้มีโอกาสไปเข้าค่าย ที่มหาวิทยาลัยในจังหวัดที่เขาอยู่ ตอนนี้เขาอยู่ ม.5 มีโรงเรียนหลายโรงเรียนเข้าร่วมด้วย หนึ่งในนั้นคือโรงเรียนจากอำเภอเดียวกันกับเขา ในวันแรกของการเข้าค่าย โรงเรียนที่ว่านั้นมาสายจึงทำให้ต้องถูกส่งตัวแทนของโรงเรียนไปทำโทษ เต้นบนเวที ซึ่งในขณะเดียวกันนั้น
"ขอโทษนะคะ ใช่พี่เอ็มที่เคยเป็นแฟน พี่อาร์ทหรือเปล่าคะ?" เสียงเด็กผู้หญิงที่นั่งข้างๆทักทายเขา
"อ๋อ ใช่ครับ" เขาหันไปตอบ "หนูชื่อแมวนะคะ หนูได้ยินเรื่องของพี่มานานแล้วค่ะ จากพี่อาร์ท ตัวจริงพี่น่ารักมากเลย พี่อาร์ทเขายังโทษตัวเองอยู่เลย เขาบอกเป็นเพราะเขาพี่ถึงเลิกกับเขา แต่เรื่องมันก็ผ่านมาแล้วเขาก็ทำอะไรไม่ได้ แต่ก็ช่างมันเถอะค่ะ พี่สนใจเพื่อนหนูมั้ย..? คนนั้น"แมวเปลี่ยนเรื่อง ชี้มือไปที่เด็กผู้ชายผิวขาวหน้าตาดีคนหนึ่งที่นั่งถัดจากเธอไปสามคน "ไม่อะ พี่ชอบคนนั้น" เอ็มชี้ไปที่เด็กผู้ชายที่กำลังเต้นอยู่บนเวที ผิวคล้ำ คิ้วหนา ตาหวาน ปากห้อยๆ "ห๊ะ...!! พี่ชอบคนดำเหรอ" แมวดูแปลกใจ "ใช่ สเป็กพี่เลยแบบนี้ เพราะพี่ขาวแล้ว คนผิวคล้ำดูจะปกป้องพี่ได้" เอ็มตอบแมวไป "เดี๋ยวหนูติดต่อให้" หลังจากนั้นแมวก็ติดต่อให้ จนเอ็มได้เบอร์โทรศัพท์ของเด็กผู้ชายคนนั้นมา เขาชื่อตั้ม อยู่ ม.4 เอ็มเดินหน้าคุยกับตั้มแต่ตั้มดูเหมือนจะไม่ค่อยสนใจเอ็มเท่าไหร่ เป็นเพราะตั้มเคยมีแฟนเป็นผู้หญิงและคบผู้หญิงมาตลอด เอ็มคิดเพียงแค่ว่าลองจีบเล่นๆ ได้ก็ดีไม่ได้ก็ไม่เป็นไร และอีกเหตุผลที่เอ็มเลือกจีบตั้มเพราะอยู่อำเภอเดียวกันเผื่อฟลุ๊คจะได้ไปหากันได้สดวก แต่ด้วยความที่ตั้มไม่ค่อยสนใจเอ็ม หลังจากออกค่ายแล้วเอ็มก็ไม่ได้ติดต่อตั้มไปอีกเลย เป็นเวลาสี่วัน เอ็มตัดสินใจในวันนั้นว่าจะลองติดต่อไปอีกที คร้าวนี้จะขอเป็นแฟนไปเลย ไม่ว่าคำตอบจะตกลงหรือไม่ อย่างน้อยก็ได้ทำในสิ่งที่ใจตัวเองต้องการ หากยังมีพรุ่งนี้คนเราก็ย่อมมีความหวังเสมอ ถ้าไม่ลองแล้วจะรู้ได้อย่างไรว่าคำตอบจะเป็นไง เอ็มรวบรวมความกล้าโทรกลับไปหาตั้มอีกครั้ง เสียงสัญญาณรอโทรศัพท์ดังขึ้น ตืด....... ตืด......... แต่ดังไม่เท่าเสียงหัวใจของเอ็มในตอนนี้ ที่จดจ่อรอปลายสายรับ เขาจะรับหรือเปล่า..? เขาจะตัดสายทิ้งหรือเปล่า..? หรือเราจะตัดสายทิ้งดี..? ในหัวเอ็มตอนนี้มีแต่คำถามและความสับสน และแล้ว ก็สิ้นสุดการรอคอย เอ็มสูดลมหายใจเขาไปเต็มปอดเมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคยปลายสายกล่าวทักทายว่า "ฮัลโหล" #ใบไม้ร่วง (โปรดติดตามด้วยนะครับ)