อยากรู้ว่าเวลาทุกคนเหนื่อย ท้อ ไม่มีแรง ไม่มีใครที่คอยให้กำลังใจเรา ทุกคนเอากำลังใจมาจากไหนกันบ้างครับ

เป็นกระทู้แรกของเราเลยค่ะ..ปกติจะสิง..เอ้ย!!หาข้อมูล ความรู้ต่าง ๆ จาก Pantip ตลอด .......................................เข้าเรื่องเลยนะคะ................................................. เราควบคุมน้

ในระหว่างที่เรามีปัญหาชีวิต เราก็มีคนข้างๆ แต่ทำไมเรากลับรู้สึก ไม่อยากให้เค้าต้องมารับรู้ หรือ ลำบาก เผชิญไปกับเรา เราอยากหายไปจากชีวิตเค้า ไม่อยากให้เค้าลำบากใจ เราเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง คนธรรมดาทั่วไป

บอกตัวเองในหลายๆมุม ให้มองบวกและสร้างกำลังใจ ให้สู้และไม่ท้อ...มีคนที่แย่กว่าเราอีกหลายร้อยเท่าพันเท่า .... หากำลังใจและแรงพลักดัน....เพื่อให้ผมลุกขึ้นสู้ต่อไป...ออกไปจากหัวผมที่ ปัญหามากมายเหลือเกิ๊น

ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ประโยคนี้คงเหมาะกับชีวิตเรามาก เพราะสุดท้ายก็ไม่มีใครช่วยเราได้เลยซักคน แก้ปัญหาเองตลอด แม้แต่ครอบครัวเราเองก็ช่วยอะไรไม่ได้ซักอย่างเลย มีแต่บอกให้เราสู้เอง ที่ผ่านมาเราสู้เองตลอด

สวัสดีค่ะ เบื้องต้นเราก็ทำกระทู้สนทนานี้มาเพราะอยากระบายปัญหาส่วนตัวเล็กน้อย เราอายุ 18 ปีค่ะ ตอนนี้เรียนอยู่ปวช. ปีที่ 2 เราทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย โดยที่ทางบ้านไม่ได้ช่วยส่งให้เลย เราเข้าใจดีและพยายา

บางทีเวลาเราเครียดๆหรือมีเรื่องอยากเล่าให้ใครสักคนฟังเราไม่รู้จะหันไปพูดกับใครค่ะ เป็นคนที่เพื่อนไม่เยอะด้วยเพราะเป็นคนมีโลกส่วนตัวค่ะ ไม่คอยชอบออกไปเจอคนหรือไปสังสรรค์ที่ไหนค่ะ ทุกวันนี้เราคุยกับตัวเ

ไม่มีเพื่อนคนไหนที่จะอยู่ข้างเรา...เวลามีอะไรเราก็ให้เขาเสมอคอยอยู่ข้างๆเขาเสมอแต่เขากลับไม่มองเราเป็นเพื่อนเลยพอเรามีปัญหาอะไรเราขอความช่วยเหลือมันก็ไม่มีเลยสักคนจนมองว่าเราทำให้เขาไปเพื่ออะไรเราเหนื

สวัสดีคะ ! หนูอายุ20 ใช้ชีวิตคนเดียวมาตั้งแต่15 พ่อเสียตั้งแต่6ขวบ แม่ทิ้งตั้งแต่เล็กๆ จนตอนนี้ได้ทำงานประจำเป็นผู้จัดการศูนย์ความงามแห่งหนึ่ง การทำงานโอเคดี แต่พูดถึงการใช้ชีวิต บอกเลยว่าโครตเหนื่อย

ทำไม​ ทำไม​ ทำไม​ ​??? ทำไมการมี​ความรัก​มันยากจัง​ ต้องคอยคิดเสมอว่าคนในครอบครัวจะรับได้มั้ย​ ถ้ารับไม่ได้​เเล้วเรารักเขาจริงๆหล่ะมันเป็นเรื่องที่ผิดหรอ​ ต้องคอยมาเเอบหลบๆซ่อนๆที่จะคบกันงั้นหรอ​ มันจ