คนใกล้ชิดป่วยทางจิต แต่ไม่ยอมรับความจริง ให้กินยาก็โกรธ ควรทำยังไงดีคะ?

คนในบ้านมีอาการป่วยทางจิตค่ะ เคยพาไปพบจิตแพทย์ หมอก็ให้ยามากิน ช่วงแรกๆเขาก็กินนะคะ  กินแล้วก็อาการดีขึ้น เหมือนจะเป็นปกติเลย แต่ตอนหลังบอกว่าไม่ได้เป็นอะไร ไม่อยากกินยา กินแล้วคอแห้งมากๆ แล้วก็ปวดเมื่อย แต่พอไม่กินก็เริ่มแสดงอาการ ยิ้ม ขำอะไรคนเดียวแบบไม่มีเหตุผล กินข้าวยังขำเลยค่ะ พอเราคะยั้นคะยอให้กินก็จะอาละวาด หนักเข้าก็คิดในแง่ร้าย หาว่าไปซื้อยาบ้ามาให้เขากิน ถ้าไม่อยากให้อยู่ด้วยก็บอกมา จะได้ไม่อยู่ (เราก็กลัวว่าตื๊อให้กินยามากๆแล้วจะหนีออกจากบ้านค่ะ เคยเดินออกจากบ้าน หายไปเป็นวัน ต้องขับรถไปตามหา ให้คนช่วยหาวุ่นวายไปหมด ทุกข์ใจมาก)

ตอนนี้อาการคือโดยทั่วไปใช้ชีวิตปกติ ยกเว้นการนอนเหม่อตาค้าง เวลาคุยด้วยก็ต้องพูดย้ำๆเพราะเขาไม่ได้สนใจฟังเราค่ะ บางทีก็หัวเราะคนเดียว เวลาไปถามว่าหัวเราะอะไรเขาจะได้ยินเสียงในตัวพูดกับเขาตลอด คอยแนะนำ คอยสอน อ่ะค่ะ และก็จะมีความเชื่อว่าตัวเองบรรลุแล้ว เสียงที่ได้ยินคือพระที่ค่อยสั่งสอน ใครบอกว่าเขาเป็นโรคให้กินยาก็จะโกรธและบอกว่าตัวเองไม่ได้เป็นอะไร เขายังอาบน้ำและกินข้าวได้นะคะ แต่ต้องคอยบอกค่ะ บางทียืนอยู่หน้าห้องน้ำนานมาก ต้องคอยเตือนว่าอย่าเหม่อ

ปรึกษาหมอ ว่าถ้าคนไข้ไม่ยอมกินยาควรทำยังไง หมอบอกว่า ให้เปลี่ยนเป็น ฉีด แทนมั้ย อยู่ได้เดือนนึง บอกตรงๆนะคะ ยากมาก ที่จะพาไปหาหมอทุกๆเดือนแล้วจับฉีดยา แค่นี้เขาก็มองเราไม่หวังดี เอายาบ้ามาให้กินแล้วค่ะ .....

ใครมีญาติป่วยแบบนี้บ้างคะ แล้วมีวิธีให้เขาทานยายังไง เคยพูดคุยก็แล้ว อ่านอาการที่มีเขียนเกี่ยวกับโรคจิตเภทในเน็ตให้เขาฟัง อธิบายว่ามันตรงกับที่เขาเป็นเลยนะ เขาก็ไม่ยอมรับความจริงอะไรเลย

แท็คห้องศาสนา เพราะเดิม เขาเป็นคนชอบปฏิบัติธรรม ชอบนั่งสมาธิ แต่ตอนที่เริ่มมีอาการก็จะคิดว่าตัวเองบรรลุแล้ว (แต่ที่เราเห็นมันไม่ใช่เลย...) เคยอ่านเจอว่าคนมีอาการทางจิตไม่ควรนั่งสมาธิเองคนเดียว จะยิ่งเป็นหนักขึ้น จริงมั้ยคะ

ขอคำแนะนำด้วยนะคะ ใครเคยเจอมีคนใกล้ชิดเป็นแบบเรา ต้องทำยังไง ทุกข์ใจค่ะ ยิ่งเป็นคนที่เรารักแล้ว ยิ่งไม่รู้จะทำยังไง ทุกครั้งที่จะให้กินยา เขาก็จะด่าแบบคำหยาบ คิดแง่ร้าย (ปกติไม่เคยพูดกับเราแบบนี้) เราก็โกรธ และก็เสียใจด้วย ทำไมชีวิตต้องเป็นแบบนี้ ไม่อยากทะเลาะกันบ่อยๆอ่ะค่ะ

ขอบคุณค่ะ