พ่อแม่ใครติดโทรศัพท์แล้วเปลี่ยนไปบ้าง ?

กระทู้คำถาม
คือ ครอบครัวเรามีกันอยู่ 4 คน พ่อ แม่ พี่สาวแล้วก็ ฉัน แต่ปัจจุบันอยู่กันแค่ 3 คนเพราะพี่ต้องไปเรียนต่อมหาลัยที่ต่างจังหวัด เริ่มเข้าเรื่องเลยละกัน วันนึงเราถามแม่ว่า แม่ ทำไมไม่ซื้อโทรศัพแบบสัมผัสล่ะ จะได้คอลกันเวลาอยู่ไกล แม่ก็บอกว่าไม่หรอก จะใช้ โนเกีบ เนี่ยแระแค่โทคุย ก็พอ ยุมาวันนึง เราเลิกจาก โรงเรียน สิ่งที่เห็นคือพ่อกับแม่ไปซื้อโทรศัพมานั่งจิ้มคนละเครื่อง เราก็ งงๆ อยู่ว่าไหนบอกว่าจะไม่ซื้อใหม่ อยู่สักพัก ทั้งพ่อและแม่ก็อยากเล่นไลน์ เล่นเฟส เราก็สอน เผื่อโทรหาเราไม่ติดจะได้ทักเฟสไลน์ กันเรากับพี่สาวบ้าง แต่ไม่เป็นอย่างที่คิดนะสิ่ นับวันเริ่มเปลี่ยนไป "แรกๆ แม่เริ่มลืมหน้าที่บางอย่าง ลืม ทำกับข้าวอร่อยๆ ไม่กวาดขยะในบ้านจะกวาดนานาครั้ง นอนดึกตื่นสาย จากปกติแม่ตื่นเช้าทำอาหารอร่อยๆ กวาดขยะ ฝุ่นสักเม็ดก็ไม่มี แต่เราก็ เหอะสงสัยแม่คงอยากลอง เหมือนวัยรุ่นก็ปล่อยไป ส่วนพ่อเรานะมีเพื่อนสาวๆ เข้ามาในเฟส และที่แย่ไปดว่านั้น มีแต่หนังโป๊ ซึ่งเราเป็นลูกสาวเอง เห็นถึงก็รับไม่ได้ แต่เราพยายามรับให้ได้เพราะนี้พ่อเรา อยู่ไปสักพักต่างก็ทะเลาะกันบ่อย เรื่องเงิน อย่างนู้นนี่ ส่วนแม่เล่นเฟสก็มีผช.มาจีบเยอะแยะ แต่ก็เล่าให้พ่อฟังทุกครั้ง จนวันนึงพ่อเราด่าแม่ว่า "อาด" จากวันนั้นแม่ก็เปลี่ยนไป พ่อก็เปลี่ยนไป มากกก แม่เราชอบถ่ายรูป ใส่โปรเฟส ถ่ายรูปสวยๆ ส่วนพ่อเราก็ เริ่มมีชู้ แอบนัด มีไรกันด้วย แต่ตอนนั้นเรากับแม่ไม่อยู่บ้านไปที่พี่สาว พอแม่เราลงมาบ้านรู้ข้าวบุ๊ปแม่เราร้องไห้ และเสียใจมาก เลยไม่พูดดีกับพ่อ ไม่ทำกับข้าว ไม่ช่วยทำงาน และแม่ก็มีกิ๊กในเฟสเหมือนกันแต่แม่ แค่คุยไว้เพื่อความสะบายใจ ส่วนเราล่ะ เป็นลูก ต้องแบกความรู้สึกขนาดนี้เลยหรอ เรายังเรียนอยู่นะ ตอนนี้จะขึ้นม.6 แล้ว เราต้องการครอบครัว ที่อบอุ่น พ่อแม่ให้กำลังใจ คอยถามว่าลูกอยากเรียนอะไร อยากเป็นอะไร แต่ไม่เลย ไม่เคยได้ยินคำตอบนั้น เคยได้ยินจากปากของพี่สาว จากเพื่อน แต่พ่อแม่ตัวเองแท้ๆไม่เคยเลย จากเมื่อก่อนเรากินข้าววันละ 3 มื้อ ตอนนี้ เรากินวันละมื้อ บางวันก็ไม่กินเลยนะ ดีนะที่เรามีแฟนอยู่แต่เราคบกันแบบเพื่อนที่ชวนเรียนกัน คบกันแบบพึ่งพากันไม่มีไรล่วงเกินไปกว่านั้น แฟนเรา พาเราไปเที่ยวในที่ๆอยากไป เราอยากกินไรแฟนเราหามาให้ แล้วแฟนเรายังพูดอีกว่ามหาลัย เราจะไปด้วยกัน อยู่ข้างๆกันตลอดไป แต่คิดไปคิดมาหน้าที่นี้พ่อกับแม่ใช่ไหมต้องทำ แต่เราไม่เคยได้ยินเลย ไม่เคยได้รับจากพ่อแม่ ตอนเด็กๆ 5-6 ขวบ ตอนนั้นยังมีความสุขมากกว่านี้ ยังไม่มีโทรศัพท์ ไม่มีเฟส ขณะเราเล่นเฟสนะเรายังไม่เล่น ติดแบบพ่อกับแม่เลย เราแค่ถามการบ้านเพื่อน เอาไว้ดูที่เรียน หาสิ่งที่เราอยากรู้ อนาคตเรายังไม่รู้เลยว่าจะเป็นอย่างไร จะมีใครส่งเราเรียนจบไหม แต่เราต้องดิ้นรนด้วยตัวเองแล้วหลังจากนี้ บางวันเราจะอ่านหนังสือสอบ ให้เข้าใจ แต่ได้ยินเสียงพ่อแม่ทะเลาะกัน บางครั้งเราทำการบ้านไปน้ำตาก็ใหลลงบนสมุด เต็มไปหมด แต่พ่อกับแม่ไม่รู้หรอกนะว่าเราร้องไห้ เราอดทนเราคิดว่าไม่นานก็ต้องจากไปแล้วเราจะไปให้ไกลแล้วจะกลับมาอีกทีจนกว่าเราจะได้ดี หลายเรื่องมากที่เราต้องแบกรับความรู้สึกเราไม่รู้จะระบายกับใครเวลาเราท้อทุกครั้ง เรานี้แค่พันทิปนี้แระที่เราระบายทุกอย่างเพราะทุกคนต่างเข้าใจบางครั้งมีคอมเม้นต์ฮาๆให้เรา หัวเราะบ้าง เพราะทุกวันเราอยู่แต่กับน้ำตา ตื่นขึ้นมาพ่อก็ก้มกับโทรศัพ แม่ก็ก้มกับโทรศัพ บางครั้ง พ่อระแวงแม่ ว่าแม่แอบมีกิ๊ก แอบนัดกิ๊ก พ่อด่าแม่แต่แม่ไม่ได้เป็นอย่างที่พ่อพูด พ่อมากกว่าเป็นอย่างที่พูด เราเหนื่อยมากกับเรื่องนี้ต้องพบทุกวัน ถ้าย้อนเวลากลับไปเราจะไม่ให้พ่อกับแม่เล่น เฟสบุ๊ค ไลน์ หรือมีโทสัพใหม่อีกเลย ตอนแรกเราก็คิดว่าจะตั้งโปรครอบครัวกัน แต่ไม่เป็นอย่างที่คิด ต่างก็บอกว่าโสด แล้วเราล่ะ เป็นใคร เราเป็นลูกเขาแท้ๆ แต่เขาไม่สนใจเราเลยเขาสนใจโทรศัพมากกว่าเราอีก
**จากรู้ว่า ครอบครัวไหนมีปัญหาแบบครอบครัวเราอยู่บ้างมาระบายกับเราได้นะ เราอยากรู้เหมือนกันว่ามีแค่ครอบครัวเรา หรือหลายครอบครัวที่เป็นแบบนี้อยู่
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่