[CR] ปักกิ่ง นครแห่งความหลัง ตอนจบ : ปักกิ่งแบบจับฉ่ายรวมมิตร รังนก วัดลามะ สวนดอกไม้ ย่านเฉียนเหมิน และโอนิซึกะที่ฮ่องกง

ปักกิ่ง นครแห่งความหลัง ตอนที่ 1 : เหินฟ้าสู่อู่อารยธรรมอันยิ่งใหญ่ http://pantip.com/topic/35102691
ปักกิ่ง นครแห่งความหลัง ตอนที่ 2 : พระราชวังต้องห้ามในม่านพญามังกร   http://pantip.com/topic/35103309
ปักกิ่ง นครแห่งความหลัง ตอนที่ 3 : กำแพงแห่งมนุษยชาติ http://pantip.com/topic/35106096
ปักกิ่ง นครแห่งความหลัง ตอนที่ 4 : อี้เหอหยวน ความงามที่แม้แต่เทพยดายังต้องเหลียวมอง http://pantip.com/topic/35113470

       มาถึงรีวิวสุดท้ายแล้ว วันนี้เป็นวันที่ 5 แล้วที่ผมอยู่ในปักกิ่ง เหมือนไม่นานเท่าไร แต่ก็รู้สึกเหมือนนาน รู้สึกคุ้นเคยกับสิ่งต่าง  ๆ ทั้งโรงแรมที่พัก ย่านที่อยู่ รถไฟใต้ดิน อาม่าอาแปะที่ในหูต่งที่คุ้นหน้า ภาษาจีนที่พูดกันล้งเล้ง
     เวลาไปเที่ยวแล้วต้องกลับบางทีรู้สึกใจหาย ถ้าต้องจากสถานที่นั้นไป ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะได้กลับมาเยือนอีก
     ใน 5 วันที่อยู่ที่ปักกิ่งนั้น ผมสามารถสรุปสิ่งต่าง  ๆ  ที่พบเจอในปักกิ่ง ได้ดังนี้ (สรุปแบบของผมเองนะครับ อาจจะไม่ตรงกับท่านอื่น ๆ )

   

1. ปักกิ่งเป็นเมืองท่องเที่ยวระดับสี่ดาวครึ่ง สถานที่ท่องเที่ยวสวยงามอลังการ การเดินทางในเมืองสะดวกและถูก สถานที่ช้อปหลากหลายและเดินสนุก ความปลอดภัยค่อนข้างดี จะมีตำหนิอยู่บ้างเรื่องกลโกงนิด ๆ หน่อย ๆ และอาหารการกินทั่วไปที่ไม่ค่อยถูกปากคนไทย (ยกเว้นเป็ดปักกิ่ง 555 และเรื่องอาหารนี้อาจจะเป็นเพราะผมไม่ค่อยได้ไปชิมของอร่อยแบบเชลส์ชวนชิมเท่าไร กินแต่ร้านทั่ว ๆ ไป)

2. ผู้หญิงปักกิ่งไม่สวย เดินมาสิบคนขี้เหร่ไปแล้วเก้า เหลืออีกคนพอน่ารัก หน้าตาออกหมวย ๆ จืด ๆ  ไม่ค่อยมีคนทำศัลยกรรม แต่ก็โอเคนะ ดูรวม ๆ ก็น่ารักจิ้มลิ้มดี (อันนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ แต่จริง ๆ ผมชอบผู้หญิงจีนมาก ๆ )

3. สาวประเภทสอง ตุ๊ดเกย์ไม่ค่อยมี เหมือนเมืองอื่น ๆ ในจีน คือคงเป็นกันเยอะ แต่ไม่ค่อยมีใครกล้าเปิดเผย

4. คนปักกิ่ง ไม่เอะอะโวยวายมากเหมือนคนจีนเมืองอื่น คือมีลักษณะเอะอะมะเทิ่งโหวกเหวกและมารยาทอื่นของคนจีนครบถ้วน แต่จะเบากว่า น้อยกว่า

5. ปักกิ่งยังมีศักยภาพของความเจริญในด้านต่าง ๆ ได้อีกมาก โดยเฉพาะด้านการท่องเที่ยว ที่ดูเหมือนรัฐบาลและคนท้องถิ่นจะให้ความสนใจเอาใจใส่เป็นพิเศษ เพราะแน่นอนนั่นคือรายได้หลัก

6. เหมือนคนจีนเมืองอื่น คนปักกิ่งชอบท่องเที่ยวเดินทาง สถานที่ต่าง ๆ ในปักกิ่งจะแออัดไปด้วยคนจีน มีคำกล่าวว่าคนแก่ไทยพอเกษียณจะอยู่บ้านเลี้ยงหลาน แต่คนแก่จีนจะเดินทางท่องเที่ยว

7. ส้วมในปักกิ่งดีมาก ๆ ลบล้างภาพแย่ ๆ ของส้วมจีนไปได้หมด สะอาดมาก ๆ โดยเฉพาะในสถานที่ท่องเที่ยวที่จัดคนดูแลตลอด แม้แต่ในบริเวณหูต่งชุมชน ก็มีส้วมสาธารณะที่มีคนเฝ้าดูแล แสดงถึงความตั้งใจของปักกิ่งในการแก้ปัญหานี้

8. subway ปักกิ่ง ดี ถูก ใช้ง่าย เข้าใจง่าย เข้าถึงง่าย โดยเฉพาะระบบสัญลักษณ์ดีเด่นมาก Beijing มี subway ยอดเยี่ยมเป็นอันดับต้น ๆ ของเมืองใหญ่ของโลก

9. คนปักกิ่งนอนกันดึก ห้าทุ่มเที่ยงคืน ร้านเสริมสวยยังเปิด ลูกค้ายังมาตัดยืดย้อมอยู่เลย ร้านอาหารมีคนนั่งกินเต็ม นี่ไม่ใช่ในสถานที่ท่องเที่ยวแต่เป็นย่านอยู่อาศัย คนที่นี่ชอบชีวิตราตรี

10. ปักกิ่งเป็นเมืองที่ผสมผสานระหว่างวัฒนธรรมจีนโบราณ กับเทคโนโลยีสมัยใหม่ได้อย่างลงตัว

11. ปักกิ่งไม่มีสุนัขจรจัด

12. คนปักกิ่งสูบบุหรี่น้อยกว่าคนจีนเมืองอื่นมาก คนรุ่นใหม่คงไม่ดูดกันแล้ว

13. ผมรักปักกิ่ง ชอบปักกิ่งมาก ๆ และจะมาอีกอย่างแน่นอน

      ในแต่ละกระทู้นั้นก่อนไปเที่ยวที่ต่าง ๆ ผมจะเกริ่นเรื่องราวประวัติศาสตรืพื้นฐานของแต่ละสถานที่ให้ได้ทราบก่อน เพราะผมรู้สึกว่าก่อนเข้าไปชมสถานที่สำคัญ ถ้าเรารู้เรื่องราวความเป็นมาของสถานที่นั้น ๆ  ก็จะเพิ่มอรรถรสในการเที่ยวชมได้มาก คราวนี้จึงอยากให้ความรู้เรื่องอาณาจักรจีนในภาพรวม เริ่มจาก Time line ของอาณาจักรจีน ซึ่งคงพอจะทำให้เห็นภาพของประวัติศาสตร์จีนโดยรวมได้มากที่สุด
      เนื่องจากประวัติศาสตร์จีนนั้นยาวนานซับซ้อนกว่าห้าพันปี ยากต่อการจดจำ ผมเองใช้เวลานานมากกว่าจะจดจำและเข้าใจได้ เลยอยากจะย่อสรุปให้จำได้ง่าย ๆ ออกเป็น 7 ยุคหลัก ท่องเอาไว้นะครับเจ็ดยุค ยุคโบราณ -> ยุคจิ๋นซีและฮั่น -> ยุคสงครามและสามก๊ก -> ยุคสุยและถัง -> ยุคห้าราชวงศ์สิบอาณาจักร ->ยุคแห่งความยิ่งใหญ่ของชนเผ่านอกด่าน -> ยุคหมิงและชิง
      น่าจะช่วยให้จำง่ายขึ้นเยอะครับ



        1. ยุคก่อนรวมรวมอาราจักร เป็นยุคเมื่อราว ๆ 2,300 ปีก่อน เป็นยุคที่เริ่มเกิดชนชาติฮั่น ๆ ขึ้นในดินแดนจงหงวนแล้ว (จงหงวนคือ
ดินแดนลุ่มแม่น้ำฮวงโหตอนกลางและตอนล่างอันเป็นศูนย์กลางอารยธรรมจีน ซึ่งได้แก่บริเวณมณฑลเหอเป่ย ส่านซี ซานซี เหอหนัน หูเป่ย
อันฮุย ซันตง และเจียงซู) คือเริ่มเกิดอารยธรรมลุ่มแม่น้ำฮวงโห เกิดภาษาจีน ตัวอักษรจีน วัฒนธรรมจีน
           คือเกิดคนที่เป็นคน "ฮั่น" ขึ้นมา อันมีอัตลักษณ์ มีวัฒธนธรรมเฉพาะ ที่แตกต่างจากชนเผ่าอื่นที่อยู่ทางด้านเหนือและทางใต้

        2. ยุคจิ๋นซีฮ่องเต้และราชวงศ์ฮั่น (201 ปีก่อน คริสต์กาล - คศ. 220) เป็นยุคที่รวบรวมชนชาติฮั่นที่แยกกันปกครองเป็นเผ่า เป็นก๊ก เป็นเหล่า ให้มารวมเป็นอาณาจักรได้เกิดการปกครองระบบจักรพรรดิ เมืองหลวงตั้งอยู่ที่เสียนหยาง(บริเวณเมืองซีอานปัจจุบัน)
        มีการพัฒนาและปฎิรูปในหลาย ๆ ด้าน อนุญาตให้ประชาชนมีสิทธิเป็นเจ้าของที่ดิน จากเดิมที่ดินทั้งหมดเป็นของพระราชา
จักรพรรดิมีอำนาจเบ็ดเสร็จ การปกครองแบบรวบอำนาจที่ศูนย์กลาง (ยกเลิกระบบอ๋อง (กษัตริย์) ครองประเทศราช)

   

          3. ยุคแห่งสงครามและก๊กเหล่า
             หลังจากจบสิ้นราชวงศ์ฮั่นอันยาวนานกว่า 200 ปีแล้ว ประเทศจีนก็แตกเป็นเสี่ยง แยกเป็นก๊กเหล่า และไม่เคยว่างเว้นจากสงคราม นับตั้งแต่ยุคสามก๊ก ราชวงศ์จิ้นที่ครองอำนาจสั้น ๆ ยุค 16 แคว้นห้าชนเผ่า ยุคราชวงศ์เหนือใต้
             ยุคนี้เป็นยุคเปลี่ยนผ่านที่สำคัญ คือทางตอนเหนือ มีการรุกล้ำเข้ามาของชนเผ่าต่าง ๆ มากมาย ทำให้เกิดการหลอมรวมทางวัฒนธรรมครั้งสำคัญ เช่นภาษาจีนฮั่นซึ่งได้รับอิทธิพลของภาษาชน เผ่าอื่น เช่น มองโกล แมนจู เหลียว ซี่ตาน จนเกิดเป็นภาษาจีนแมนดารินที่ใช้กันอยู่ในปัจจุบัน ส่วนทางตอนใต้ ยังคงมีการรักษาวัฒนธรรมชาวฮั่นแท้ไว้ได้อย่างค่อนข้างเหนียวแน่น ถือเป็นการรักษา
รากเหง้าของชนชาติจีนเอาไว้
            และผลจากการผลักดันของชนเผ่าทางด้านเหนือ ทำให้จีนฮั่นต้องอพยพลงสู่ทางใต้มากมาย โดยเฉพาะมณฑลทางใต้เช่น หยุนนาาน กวางซี กวางตุ้งและฝูเจี้ยน ซึ่งแต่เดิมมีชนพื้นเมืองหรือที่ชาวจีนเรียกว่าเย่ว์ร้อยเผ่าอาศัยอยู่ ซึ่งก็คือชาวมอญ ชาวลาว และชาวไตโบราณ เกิดการผสมผสานระหว่างสองวัฒนธรรม และจีนที่เข้ามาอพยพมาอยู่ในบริเวณนี้ยังคงรักษาวัฒนธรรม
บางอย่างของจีนฮั่นแท้ไว้ได้ เช่น ภาษา ยกตัวอย่างจีนแคะที่ยังพูดภาษาจีนโบราณเมื่อหลายพันปีก่อน แต่วัฒนธรรมบางอย่างก็ผสมกับชนพื้นเมือง เช่นการฝังศพครั้งที่สอง การกินของหมักดอง
            ยุคนี้กินเวลายาวนานกว่า 369 ปี คือเริ่มตั้งแต่ คศ. 220 และมาจบสิ้นในยุคราชวง์สุย เมื่อ คศ. 589

  

          4. ยุคราชวงศ์สุยและราชวงศ์ถัง
              อาณาจักรจีนเข้าสู่ยุครุ่งเรืองอีกครั้งหนึ่ง รวมกันได้เป็นปึกแผ่น  ราชวงศ์ถังเป็นราชวงศ์ที่สร้างความเจริญอย่างยิ่งใหญ่ให้แก่อาณาจักรจีน
เป็นยุดที่มีความรุ่งเรื่องทั้งทางด้าน แสนยานุภาพทางทหาร การค้า ศิลปะ ๆลๆ มีนครหลวงฉางอาน (ซีอานในปัจจุบัน) ราชวงศ์ถังมีอาณาเขตกว้างใหญ่กว่าราชวงศ์ฮั่นมาก นอกจากจักรพรรดิถังไท่จงแล้วในสมัยถังนี้ยังมีจักรพรรดิถังสวนจง ซึ่งในสมัยของพระองค์กวีรุ่งเรื่องมาก
             ยุคนี้เริ่มตั้งแต่ คศ. 589 และมาจบสิ้นในปลายยุคราชวง์ถัง เมื่อ คศ. 907

  
          5. ยุคแห่งความสับสนและวุ่นวาย (ยุคห้าราชวงศ์สิบอาณาจักร)
               ตอนปลายราชวงศ์ถังมีการก่อกบฏประชาชนตามชายแดน ขันทีครองอำนาจบริหารบ้านเมืองอย่างเหิมเกริม มีการแย่งชิงอำนาจกัน แม่ทัพจูเวิน (จูเฉวียนจง) สังหารขันทีทรงอำนาจในราชสำนัก แล้วสถาปนาตนเป็นจักรพรรดิ ทำให้ราชวงศ์ถังสิ้นสุด บรรดาหัวเมืองต่างๆมีการแบ่งอำนาจกันเป็นห้าราชวงศ์ สิบอาณาจักร คือ ราชวงศ์เหลียง ถัง จิ้น ฮั่น และโจว โดยปกครองแถบลุ่มน้ำฮวงโหติดต่อกันมาตามลำดับ ส่วนเขตลุ่มแม่น้ำแยงซีเกียงกับดินแดนทางใต้ลงไปเกิดเป็นรัฐอิสระอีก 10 รัฐ รวมเรียกว่า สิบอาณาจักร การแบ่งแยกอำนาจปกครองยุคนี้ขาดเสถียรภาพ ชีวิตของประชาชนเต็มไปด้วยความลำบากยากแค้น
              ยุคนี้เริ่มตั้งแต่ คศ. 907 และมาจบสิ้นในยุคเริ่มราชวงศ์ซ่ง เมื่อ คศ. 960



           6.  ยุคแห่งความยิ่งใหญ่ของชนเผ่านอกด่าน (ยุคราชวงศ์ซ่ง และการรุกรานของชนเผ่าซี่ตาน แมนจู มองโกล)
              อาณาจักรจีนรวมอำนาจได้อีกครั้ง โดย พระเจ้าซ่งไท่จู่  สถาปนาราชวงศ์ซ่งหรือซ่งเหนือ เมืองหลวงอยู่ที่ไคฟง (มณฑลเหอหนานในปัจจุบัน)
รวบรวมแผ่นดินจีนเป็นอันหนึ่งอันเดียวสำเร็จ  แต่ต่อมาก็ต้องถูกรุกรานจากชนเผ่าต่าง ๆ ต้องย้ายเมืองหลวงหนีมาอยู่ที่หลินอัน เกิดเป็นอาณาจักรซ่งใต้ และผู้รุกรานได้ตั้งราชวงศ์เหลียวของชาวซี่ตาน ราชวงศ์จินโดยชนเผ่าจิน (บรรพบุรุษพวกแมนจู)
แยกกันปกครองอาณาจักรจีนในยุคเดียวกัน
              ต่อมาแสนยานุภาพของเจงกีสข่านและกองทัพม้าปีศาจปกคลุมไปทั่วภูมิภาค เข้าตีชนเผ่าเหลียวและชนเผ่าจิน ยึดอาณาจักรจีนได้ จีนจึงถูกปกครองโดยราชวงศ์หยวนอีก 89 ปี
              ยุคนี้อันยาวนานจึงเริ่มตั้งแต่ คศ. 960 และมาจบสิ้นในปลายยุคราชวงศ์หมิง เมื่อ คศ. 1368



            7. ยุคหมิงและชิง  
              ถัดมาจีนยึดอำนาจจากราชวงศ์หยวนหรือมองโกลคืนได้ จัดตั้งราชวงศ์หมิง ปกครองต่อมา และนับเป็นราชวงศ์สุดท้ายที่ปกครองโดยชาวฮั่น
              ยุคนี้จึงเริ่มตั้งแต่ คศ. 1368 และมาจบสิ้นในปลายยุคราชวงศ์หมิง เมื่อ คศ. 1644
              ยุคราชวงศ์สุดท้าย ราชวงศ์ชิง
             ราชวงศ์หมิงระส่ำระส่าย เกิดศึกภายใน  นับจากอู๋ซานกุ้ยเปิดด่านซ่านไห่กวนให้แมนจูเข้ามา จีนก็ตกเป็นของแมนจู
               อาณาจักรจีนถูกปกครองโดยแมนจู ซึ่งแม้จะเข้มงวดในตอนแรก แต่ต่อมาก็ยอมรับวัฒนธรรมจีน และกลืนกลายเป็นจีนฮั่นไปเกือบหมดสิ้น
              ยุคนี้จึงเริ่มตั้งแต่ คศ. 1644 และมาจบสิ้นในปลายยุคก๊กมิ๋นตั่ง เมื่อ คศ. 1911 เป็นอันสิ้นสุดระบบกษัตริย์อันยาวนาน เริ่มต้นระบบสาธารณรัฐ และระบบคอมมิวนิสต์ และไร้ซึ่งจักรพรรดิ