สวัสดีครับ ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ
คือว่าวันนั้น ผมกับพวกรุ่นพี่ทำกิจกรรมคณะด้วยกันทุกคนก็ดูยุ่งและเหนื่อย พอได้เวลาพักผมก็ไปนั่งพักตามปกติแล้วอยู่ๆรุ่นพี่ก็เดินเข้ามาหาผมแล้วถอดแหวนที่นิ้วพร้อมส่งมาให้ผมแล้วบอกผมว่าพี่ฝากแหวนหน่อย ผมก็รับมาตามปกติแล้วบอกว่าครับ พอถึงเวลาเลิกทำกิจกรรมทุกคนเหนื่อยต่างคนต่างกลับบ้านกันหมด จนทำให้ผมนึกขึ้นได้ว่ารุ่นพี่ลืมแหวนไว้ที่ผม พอเวลาผ่านไปประมาณ 3-4 วัน รุ่นพี่คนนั้นก็เดินมาหาผมแล้วทวงแหวนคืน ซึ้งผมลืมสรุปคือจำไม่ได้ว่าเอาไปไว้ที่ไหน เลยไม่มีคืนให้ผมก็พยายามหาทั้งบ้าน และสถานที่ต่างๆที่ผมเคยไป แต่ก็หาไม่เจอจนเวลาผ่านมานานเกือบ 3 เดือนได้ครับ ผมว่าแหวนคืนให้พี่เขาไม่ได้เลยไปสาระภาพตรง แต่รุ่นพี่ก็เหมือนไม่พอใจ(ผมเข้าใจของสำคัญหายใครๆก็ไม่พอใจ)แล้วรุ่นพี่ก็บอกผมว่างั้นต้องชดใช้เงินคืน ผมถามว่าแหวนราคาเท่าไหร่ รุ่นพี่บอกผมว่าแหวนพี่ราคา 74000(เจ็ดหมื่น4พัน) บาท ผมถึงกับช็อคและร้องไห้เพราะราคาแพงมากและผมไม่มีปัญญาจ่ายคืนให้ด้วย สถานะทางบ้านผมก็ไม่ได้รวย เรียนยังกู้เรียนเลย ผมเลยบอกว่าขอผ่อนคืนให้ได้มั๊ยเพราะอย่างมากผมคงถอนให้ได้แค่ครั้งละ 1000 บาท พอผมพูดจบรุ่รพี่ก็โหยวายใส่ผมว่า ผ่อนแค่นี้กี่ปีจะหมด (ผมมีปัญญาแค่นี้จริงๆ) รุ่นพี่บอกผมว่าให้เวลาไปคิด อย่างน้อยต้องจ่ายให้พี่ก่อน 35000 บาท เรื่องนี้ทำให้ผมเครียดมาก ผมไปบอกที่บ้าน ที่บ้านผมก็ไม่มีใครเชื่อเพราะว่าราคาของแหวนมันแพงเกินไป ผมเลยไปปรึกษาเพื่อน เพื่อนผมก็บอกว่าราคาดูเวอร์ไป แล้วเพื่อนก็แนะนำผมให้ไปบอกรุ่นพี่ว่าขอดูเอกสารตอนซื้อแหวน เพราะถ้าแหวนราคาแพงขนาดนี้ต้องมีเอกสาร และเพื่อนก็บอกผมว่าที่จริงเราผิดแต่ครึ่งเดียวนะ รุ่นพี่เขาเป็นคนเอาของมาฝากเราไม่ได้ไปขอเขาให้เอามาฝากไว้ที่เรา ถ้าจะผิดจริงๆก็ผิดกันคนละครึ่ง แล้วผมก็นัดคุยกับรุ่นพี่พร้อมกับบอกว่าขอดูเอกสารแต่รุ่นพี่บอกว่าเอกสารอยู่ไหนไม่รู้แล้วเพราะแหวนซื้อมานานมากแล้ว แล้วเรื่องที่บอกว่าผิดกันคนละครึ่งแน่นอนครับ รุ่นพี่ไม่ยอมเพราะยังไงก็ต้องใช้คืนราคาเต็ม แล้วก็บอกว่าจะให้ผมทสัญญาว่าผมเป็นหนี้เขา 74000 บาท แล้วให้ผมผ่อนจ่ายให้พร้อมพาผู้ปกครองของน้องมาด้วย. เรื่องก็มีประมาณนี้ครับ ผมควรทำยังไงดีครับ รบกวนขอคำปรึกษาด้วยครับ   T^T