คิดอยู่นานว่าจะเขียนกระทู้นี้ดีไหม กลัวจะโดนด่าอยู่เหมือนกัน
ว่าทำไมถึง เชื่อใจคนง่ายจัง ดูเป็น ผญ ง่ายๆ
แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ มันอาจจะเป็นอุทาหรณ์ ให้คนอื่นได้บ้างนะ ว่าให้ระวังตัว
อาจจะไม่โชคดีแบบนี้ทุกคนก็ได้ ที่ไม่โดนทำอะไร
เราไม่สามารถรู้ได้ว่า เค้าคิดอะไร จริงใจกับเราจริงๆไหม
เค้าคิดจะทำจริงหรือเปล่า หรือบริสุทธ์ใจ จริงๆ เป็นห่วงกันจริงรึป่าว?
หรือคิดจะทำอะไรเราจริงๆ ไหมไม่อาจทราบได้ แค่อยากจะเล่าให้ฟัง
เรื่องก็มีอยู่ว่า.....
ปลายปีที่แล้ว 2015 ตัวเราได้บุ๊คตั๋วไปเที่ยวเกาหลีกับเพื่อน จะไปประมาณ กลางปีนี้ 2016
เพราะชอบดูซีรี่เกาหลีมากกกกกกกกกกกกกกก (ดูแล้วจิ้น ว่าตัวเองเป็นนางเอกไปซะทุกเรื่องเลยจ้า )
คือเคยไปมาแล้วครั้งนึง แต่ว่าไปกับทัวร์ เลยไม่จุใจและ ด้วยความที่ก็อยากมีเพื่อนเกาหลีไรงี้
เพื่อว่าแนะนำสถานที่เที่ยวอะไรได้บ้าง เผื่อจะมีโอ้ปป้าน่ารักๆ มาให้เราเต๊าะบ้าง เฮ้ยย ไม่ใช่ละ 55555
ก็เลยอยากลองหาเพื่อนเกาหลีดู แล้วนึกขึ้นได้ว่าเราเคยโหลดโปรแกรมแชทมาอันนึง
แต่ยังไม่ได้ลงทะเบียน มันชื่อว่า Hello Talk เห็นมีคนเคยเอามาโพสว่ามีโปรแกรมแชท
ช่วยฝึกภาษาได้ดีก็เลยโหลดโปรแกรมมา ลงทะเบียนอะไรเรียบร้อยแล้วก็มาเลือกว่า
เราถนัดภาษาไหนสามารถ แลกเปลี่ยนกันสอนภาษาที่เราถนัดให้อีกฝ่าย
เราก็เลือก ภาษาที่อยากเรียนรู้ คือ ภาษาเกาหลี สิค่ะจะรออะไร my way!!!!
สามารถเลือกได้เกิน 1 ภาษาค่ะ แต่ว่าต้องเสียเงินเพิ่มจ้า
พอเรียบร้อยลงทะเบียนเรียบร้อย ในระบบก็จะแรนด้อมขึ้น ชื่อคนที่ Match กับเรา
คือคนที่ต้องการเรียนภาษาไทยมาให้เรา ซึ่งเราก็สามารถแอ๊ดเค้ามาเป็น Language Partner
ก็มีแอ๊ดมาคุย 2-3 คนได้ แต่บางคนคือ แบบเราต้องพิมไทยกดแปลเป็นเกาให้เค้า
เค้าพิมพ์เกามา กดแปลเป็นไทยให้เรางี้ คือ มันมีความยากนะ ถ้าเราไม่รู้ ตัวอักษรเกาหลีเลยเนี่ย
แต่โชคดีรึป่าวไม่รู้มีคนนึงแอ๊ดมาจ้า เค้าเป็นคนเกาหลี แต่สัญชาติอเมริกันอยู่ที่ เมกา
เพราะเค้าไปอยู่เมกา ตั้งแต่เด็กๆ สมมุติว่าชื่อ John อายุนี่ไม่รู้เพราะเราไม่ได้ถาม
แต่ดูจากหน้าตา คิดว่า 40 upแล้ว 55555 น่าจะเรียกได้ว่า อาจอชิ ไม่ใช่ โอปป้า แต่อย่างใด
ขอใช้สรรพนามแทน John ว่า นาง แล้วกันง่ายดี นางพูดไทยได้นิดหน่อย พอเข้าใจได้ ( อันนี้หลังจากเจอถึงรู้ ว่าพูดไทยพอเข้าใจได้)
นางก็พิมพ์ อังกฤษมาก็ยังพอสื่อสารเข้าใจได้ กว่าเกาหลี อย่างเดียว
เราก็เลย เล่าว่า เราต้องการเรียนรู้ ภาษาเกาหลี คำง่ายๆ แล้วก็พวกที่เที่ยว
ที่น่าสนใจ นอกเหนือจากที่คนรีวิวมา อยากไปที่แปลกๆ ใหม่ๆ บ้าง
แบบพอสื่อสารเข้าได้ใจบ้างนิดๆ หน่อยๆก็ยังดี ซึ่งตอนคุยกะนางเนี่ยภาษาอังกฤษเราก็ไม่ได้ดีมากมายเลย
เราก็อาศัย ดำน้ำ งูๆ ปลาๆ Google translate บ้าง นางก็บอกนางาสามารถ สอนเราได้ทั้ง 2 ภาษานะ
ในใจนี่คือแบบดีมากกกกก ได้เรียนฟรี 2 ภาษาจ้า ประมาณนี้ อีตอนดูซีรี่เนี่ยดูแต่ซับไทยจ้า บางคำมันก็พอติดปากบ้างแต่เป็นคำง่ายๆงี้
ก็คุยกันมาเรื่อยๆ เค้าก็สอน ทั้ง อิ้ง ทั้งเกาหลี เราก็จำได้บ้างไม่ได้ บ้างคุยกันมาเรื่อยๆ
แรกๆ ก็คุยใน Hello Talk นี่แหละ พอคุยได้ซักเดือนนึง นางให้ให้ไลน์มาบอกว่าสะดวกกว่าเราก็แอ๊ดไป
บางช่วงก็ไม่ได้คุย เพราะต่างคนต่างงานยุ่ง เพราะช่วงเวลาแตกต่างกันประมาณ 10 ชั่วโมงแนะ ทักบ้าง ไม่ได้ทักบ้าง ประมาณ 4 เดือนได้
พอเดือนเมษา นางก็บอกว่าเออ เนี่ยเค้าจะมาเมืองไทยนะมา Business trip & Vocation ด้วย
เราก็เลยบอกว่า ถ้ามีไร อยากให้ช่วยก็บอกนะ เรายินดี นางก็บอกว่าอยากจะไปเล่นสงกราน มีที่ไหนแนะนำบ้าง
เราก็แนะนำไปว่าเออ Rca, สีลม, ข้าวสาร, สยาม ก็แนะนำตาม Internet ไป
เพราะปกติ เทศกาลหยุดยาวแบบนี้เรากลับบ้านจ้า ไม่เคยอยู่ กทม หรอก
แล้วนางก็มาไทยวันที่ 14 เมษา ก็ทักทายแล้วบอกขอให้เที่ยวสงกรานอย่างสนุกนะ
เราต้องกลับบ้านแล้ว ก่อนมานี่เราบอกไปแล้วว่าไทยแลนด์ ร้อนมาก Feelslikehell มากๆๆๆๆๆ
นางบอกถ้ายู ยังร้อนขนาดนี้ ไอคงไหม้ตายแน่ๆ 55555555555555555555
ช่วงสงกรานก็ไม่ค่อยได้คุยอะไรมากเพราะเราเองก็อยู่กับที่บ้านโทรศัพท์ นี่ไม่ค่อยได้พกด้วย
พอกลับมาจาก ต่างจังหวัด ก็มีทักทายปกติ แล้วประมาณวันศุกร์ใกล้เลิกงานแล้วแหละ John นางก็ทักมาว่า
อยาไปเที่ยวผับแบบโลคอลผับ ไม่ใช่ผับ ที่นักท่องเที่ยวต่างชาติ ชอบไป
ไอ้เราก็ ไม่ใช่สายเที่ยวเนอะ ก็ไปเซิทหา รีวิว ที่เที่ยวมาที่ๆเค้า Recommend
ก็เลือกแบบดูแพงๆ ไปให้นาง แถว เอกมัย & ทองหล่อ ไรงี้ นางบอกว่ามันแพงไป 555555
อยากได้แบบที่คนธรรมดาไปเที่ยวกัน ไม่ใช่แบบ สำหรับนักท่องเที่ยว นางคนธรรมดา ไม่ได้รวยมากหรอกนะ
เราก็เลยเซิทหาที่ใหม่ก็เจอที่หนึ่งแถวๆ เสาวรีย์ ส่งไปให้ นางก็บอกเอ๊ยย ชอบมาอยากไป ไปด้วยกันไหม
เราก็แบบเฮ้ย เราไม่ค่อยได้เที่ยวกลางคืนอะ เคยเที่ยวกับเพื่อนไม่กี่ครั้งเอง
ไม่ค่อยชอบ (กินเหล้า เบียร์ ได้ แต่ไม่ใช่สายเที่ยว ช่วงเรียนจบใหม่ๆ ก็อยากรู้ อยากลอง ไปเที่ยวกะเพื่อนบ้าง ไม่ใช่ อินโนเซ้นไม่เคยไปเลย)
อีกอย่างไปแล้วก็กลัวว่าจะคุย กันไม่รู้เรื่องด้วยเพราะเราก็ไม่ค่อยได้พูดอิ้งด้วย พิมอย่างเดียว
กลัวพูดผิดๆถูกๆ นางก็บอกว่า อย่าวอรี่ดิ ภาษาไทยของนางก็ไม่ได้ดีไปกว่าภาษาอังกฤษเราหรอก
นางบอกเดี๋ยวจะเลี้ยงเอง เราก็บอกว่า โฮ๊ยยย ไม่ใช่เรื่องค่าใช้จ่ายแน่นอน เราไม่ได้กังวลเรื่องนั้น
(ตูนี่กลัวจะสปี๊ค ไม่รู้เรื่องคือปกติลูกค้าต่างชาติโทรมานี่ ก็สตั๊นไป 10 วิ ไม่ได้กลัวเปลืองตัง)
นางก็บอกว่าไม่เป็นไร เราเป็นเพื่อนกันนะ นางอยากเจอเราจริงๆ
ถ้าเราอยากจะช่วยเหลือ นักท่องเที่ยวที่มาจากอเมริกาอย่างเค้างี้
เราก็แบบ ดันไปบอกเค้าก่อนมานี่ ว่ามีอะไรให้ช่วยให้บอก พอได้ยินคำนี้ก็นะ เออๆ ไปก็ได้
เจอกันกี่โมงดี ผับก็น่าจะเปิด 2-3 ทุ่ม นางก็เลยบอกว่า 2 ทุ่มครึ่งโอเคไหม? เราก็บอกว่า เออๆ โอเค เจอกันนะ
เราก็นั่งทำงานไปเรื่อยๆ ก่อนเพราะว่า ร้านที่จะไปไม่ไกลจากที่ทำงานมาก
พอใกล้เวลา เราก็นั่งแท๊คซี่ไปตามนัด ก็ไปถึง ประมาณ 2 ทุ่มนิดๆ
ก็ไลน์บอกนาง นางก็ใกล้จะถึงแล้ว นางบอกว่าให้เราไปรอในร้าน
เราก็แบบ บอกว่าไม่เป็นไรเรารอ หน้าร้านนี่แหละ
นางก็บอกว่า มันร้อนให้เราเข้าไปรอข้างในเถอะ เราก็ยังไม่กล้าเข้าไป
รอจนนางมาแหละ (ชั้นก็ไม่เคยมาเหมือนกัน จะให้ชั้นเข้าไปนั่งเด๋อคนเดียว)
เจอกันแรกเราก็เขิน คือ ที่เขินคือไม่กล้าพูดอิ้งอะ 5555555555
เขินในที่นี้ คือไม่กล้วพูดอิ้งอะ กลัวพูดไรผิดงี้ กลัวโชว์โง่งี้ โชว์กากกกกก
เรื่องหน้าตานี่ไม่ต้องพูดถึง ไปทั้งชุดทำงานจ้า หน้าแต่งมาตั้งแต่เช้านี่ไม่เหลือ
มันแพลบ ไม่ต้องคีพล้ง คีพลุ๊คใดๆ แล้วเพราะไม่ด้คิดอะไร เกินเพื่อน แชทสอนภาษาจริงๆ
พอเข้าไปในร้านก็ สั่งอาหารมากิน 3-4 อย่าง นางถามเราก่อนว่าเรากินเนื้อไหม
นางบอกคนไทยไม่ค่อยกินเนื้อ กันเนอะ เราบอกว่าไม่กิน แต่คุณสั่งได้นะ เราไม่ถือ
นางบอกไม่เอาดีกว่าเรากินไม่ได้ นางสั่งเบียร์ดำมากิน เราก็ สั่ง พวกน้ำพั้นมากิน
บอกว่าชอบร้านนี้มาก บรรยากาศเหมือนผับที่อเมริกาเลย นักร้องก็ร้องเพลงเพราะดี
ก็เริ่มกล้าคุยบ้าง แต่บางคำบางประโยคก็ ฟังไม่รู้เรื่อง ทีนี้ดนตรีมันดัง
เราเลยย้ายไปนั่งข้างๆนาง เพราะมันต้องมันไม่ค่อยได้ยิน นางก็ความคิดดีนะ
เราถามว่า คิดยังไงกับคนไทย คิดยังไงกับผู้หญิงไทย คิดว่าคนไทยนิสัยไม่ดี รึป่าว
นางก็บอกว่า เอ้ยยยย คนไม่ดีมีทั่วโลกแหละ คนเกาหลี ก็มีทั้งดี ไม่ดี คนอเมริกาก็มีทั้งดีไม่ดีก็จริงของเค้า
แล้วก็ คุยกันเรื่องเกาหลี ละครเกาหลี โอ๊ยยย อันนี้สปี๊คได้จ้าไฟแล๊บ
john นางยังบอก คุณ รู้เรื่องดาราเกาหลีเยอะกว่าผมอีก 55555555
นางดู Dotsด้วยนะ ( Decantdents of the son) เรื่องกำลัง ฮอต&ฮิต จุงกิโอ้ปป้า กะ ซงฮเย คโยออนนี่
เพราะมันดังมากๆ อย่างที่เรารู้ๆกัน เราก็บอก ชื่อดาราที่ชอบไปหลายคน
หนังที่ชอบ โจอินซอง กะ ซอนเยจิน เรื่อง The classic งี้
นางก็บอกว่าเรื่องนี้ติด 1 ในหนังที่ดีที่สุดของเกาหลี ที่ต้องพูดถึง
เพลงประกอบหนัง Me to you, You to me ก็เพราะ
ฉากพระเอกนางเอกวิ่งลุยสายฝน หืม......อยากอยู่ใต้เสื้อเดียวกะโจอินซองจ้า
นางก็ถามว่าชอบอะไรในเรื่องนี้ เราก็ตอบไปเลยว่า โจอินซองไง
นางขำกร๊ากกกก (แลดูบ้า ผช เกีนนนน) คุยเรื่องละครแล้วพลิ้วสุดๆ
เม้ามอย พอสมควร ผช เกาหลีนี่ ดื่มเก่งจริงๆ นางดื่มเบียร์ไปหลายแก้วมากๆ
นางก็ถามว่าเราชอบกินอะไร เราก็เลยบอก ชอบกินหมูย่าง
แล้วก้เอารูปหมูย่างเกาหลีใน Twitter ให้นางดู นางก็บอกที่ไทยก็มีนะ
ที่โคเรี้ยนทาว ถ้าเราอยากกิน พรุ่งนี้ว่างไหมไปกินกัน
เราก็ ยิ้มๆ ยังไม่ได้ตอบอะไร นางก็บอกว่าไม่ว่างก็ไม่เป็นไรนะ ไม่ต้องวอรี่
4 ทุ่มครึ่ง นางก็บอกว่าดึกแล้ว คุณอยู่กับใครเราบอกว่าพี่สาว
เราบอกพี่สาวแล้วว่าอาจจะกลับดึก นางก็บอกว่ากลับกันดีกว่า
ก็เรียกเช็คบิล เกือบ 3000 บาท เราก็จะช่วยนางจ่าย นางบอกไม่ต้อง
คุณอุตส่าห์ มาเป็นเพื่อนผมเราก็บอกว่าไม่ได้นะ เราจะช่วยแชร์
นางก็บอกงั้นครั้งหน้าคุณเลี้ยงผมคืนก็ได้ เราก็บอกก็ได้โอเคๆ
ตอนแรกนางวอรี่มากกกกกก จะนั่งแท๊คซี่ไปส่งเราที่ห้อง
แล้วก็จะนั่งแท๊คกลับโรงแรมนาง นางบอกดึกแล้ว โถๆๆๆๆ พ่อเจ็นทัลแมนนน
ไม่รู้ซะแล้วหน้าตาอย่างเรากลับตี 1 ยังปลอดภัยจ้า 5555555
อย่าได้ห่วงชะนี ถึกบึกบึน เราก็บอกให้นางเรียก แท๊คซี่เลย
นางก็เรียก Uber car มารับเราก็รอส่งนางขึ้นรถหน้าร้าน
แล้วก็ไปหาแท๊คซี่กลับบ้าน นางบอกว่าเราต้องคุยกะนางตลอดทางนะ
นางเป็นห่วง เราก็บอกว่าเราขึ้นแท๊คซี่แล้ว ส่งเลขแท๊คซี่ให้นาง ให้พี่เรา
นางบอกทำแบบนี้ดีมาก รู้สึกไม่ดีที่ให้เรากลับเองคนเดียว 555555
ถึงห้องเราก็บอกว่าเออ ถึงแล้วนะ good night นางก็ good night มาแล้วก็บอกขอบคุณที่อุตส่าไปเที่ยวเป็นเพื่อน
เช้ามา นางก็ good morning มาตั้งแต่ 6 โมงกว่าๆ เรานั้นตื่นมาก็เกือบจิเก้าโมงแล้ว 555555 ชะนีไทยตื่นสาย
นางตื่นมาตีกอล์ฟจ้า ดีงามไฮโซ เราก็ไปกินข้าวเช้ากะพี่ข้างนอกบ้าน
นางก็ทักมาว่า วันนี้เราว่างไหม ไปกินข้าวด้วยกันอีกไหม?
เราก็บอกว่าเราว่างช่วงบ่ายๆ เราต้องเก็บกวาดทำความสะอาดห้องก่อน
นางก็ถามว่า เราจะกินเที่ยง หรือ จะกินมื้อเย็น เราก็บอกว่าเที่ยงดีกว่า
(ไม่อยากกลับดึก มันง่วงงง 5555) เราก็ ถามว่าจะกินหมูย่างที่โคเรี้ยนทาวหรอ
นางก็บอกว่าที่ไหนก็ได้ แต่หมูย่างเหมาะกับการกินเป็นอาหารเย็นมากกว่านะ
พ่อคู๊นนนนน โอ๊ยยยยเยอะ!!!! คนไทยกินได้ทุกเวลาจ้า ถ้าอยากจะกินอะ
นางก็ส่งลิ้งร้านมาจ้า ร้าน กิมจู ที่เอเชียทีค!!!!!!! ไกลไปไหมห๊า....
ฝั่งธนใช่ไหม????? วันนี้กะจะเลี้ยงคืนอะ ไม่อยากให้คิดว่าชะนีไทย
ชอบกินฟรี อย่างเดียว เราก็เลยบอกไปว่าถ้าคุณอยากกินร้านนี้ก็โอเค
แต่รถค่อนข้างติดนะ โอเคหรอ (อุตส่าจิกว่ารถติดนะ นางก็ยังจะไป)
นางบอกว่าโอเคไม่มีปัญหา เราก็เลยบอกได้ๆ
จะเจอกันกี่โมงดี นางบอก 6 โมง หรือ 6 ครึ่งดี เราก็เลยบอก 6 โมงก็ได้
(มืดอีกแล้วววววววว นัดแต่มืดๆ เย็นๆนะ)
เมื่อผู้เกาหลีไม่ได้ชวนไปกินรามยอนบนห้อง แต่ชวนไปรอแท็กซี่บนห้อง
ว่าทำไมถึง เชื่อใจคนง่ายจัง ดูเป็น ผญ ง่ายๆ
แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ มันอาจจะเป็นอุทาหรณ์ ให้คนอื่นได้บ้างนะ ว่าให้ระวังตัว
อาจจะไม่โชคดีแบบนี้ทุกคนก็ได้ ที่ไม่โดนทำอะไร
เราไม่สามารถรู้ได้ว่า เค้าคิดอะไร จริงใจกับเราจริงๆไหม
เค้าคิดจะทำจริงหรือเปล่า หรือบริสุทธ์ใจ จริงๆ เป็นห่วงกันจริงรึป่าว?
หรือคิดจะทำอะไรเราจริงๆ ไหมไม่อาจทราบได้ แค่อยากจะเล่าให้ฟัง
เรื่องก็มีอยู่ว่า.....
ปลายปีที่แล้ว 2015 ตัวเราได้บุ๊คตั๋วไปเที่ยวเกาหลีกับเพื่อน จะไปประมาณ กลางปีนี้ 2016
เพราะชอบดูซีรี่เกาหลีมากกกกกกกกกกกกกกก (ดูแล้วจิ้น ว่าตัวเองเป็นนางเอกไปซะทุกเรื่องเลยจ้า )
คือเคยไปมาแล้วครั้งนึง แต่ว่าไปกับทัวร์ เลยไม่จุใจและ ด้วยความที่ก็อยากมีเพื่อนเกาหลีไรงี้
เพื่อว่าแนะนำสถานที่เที่ยวอะไรได้บ้าง เผื่อจะมีโอ้ปป้าน่ารักๆ มาให้เราเต๊าะบ้าง เฮ้ยย ไม่ใช่ละ 55555
ก็เลยอยากลองหาเพื่อนเกาหลีดู แล้วนึกขึ้นได้ว่าเราเคยโหลดโปรแกรมแชทมาอันนึง
แต่ยังไม่ได้ลงทะเบียน มันชื่อว่า Hello Talk เห็นมีคนเคยเอามาโพสว่ามีโปรแกรมแชท
ช่วยฝึกภาษาได้ดีก็เลยโหลดโปรแกรมมา ลงทะเบียนอะไรเรียบร้อยแล้วก็มาเลือกว่า
เราถนัดภาษาไหนสามารถ แลกเปลี่ยนกันสอนภาษาที่เราถนัดให้อีกฝ่าย
เราก็เลือก ภาษาที่อยากเรียนรู้ คือ ภาษาเกาหลี สิค่ะจะรออะไร my way!!!!
สามารถเลือกได้เกิน 1 ภาษาค่ะ แต่ว่าต้องเสียเงินเพิ่มจ้า
พอเรียบร้อยลงทะเบียนเรียบร้อย ในระบบก็จะแรนด้อมขึ้น ชื่อคนที่ Match กับเรา
คือคนที่ต้องการเรียนภาษาไทยมาให้เรา ซึ่งเราก็สามารถแอ๊ดเค้ามาเป็น Language Partner
ก็มีแอ๊ดมาคุย 2-3 คนได้ แต่บางคนคือ แบบเราต้องพิมไทยกดแปลเป็นเกาให้เค้า
เค้าพิมพ์เกามา กดแปลเป็นไทยให้เรางี้ คือ มันมีความยากนะ ถ้าเราไม่รู้ ตัวอักษรเกาหลีเลยเนี่ย
แต่โชคดีรึป่าวไม่รู้มีคนนึงแอ๊ดมาจ้า เค้าเป็นคนเกาหลี แต่สัญชาติอเมริกันอยู่ที่ เมกา
เพราะเค้าไปอยู่เมกา ตั้งแต่เด็กๆ สมมุติว่าชื่อ John อายุนี่ไม่รู้เพราะเราไม่ได้ถาม
แต่ดูจากหน้าตา คิดว่า 40 upแล้ว 55555 น่าจะเรียกได้ว่า อาจอชิ ไม่ใช่ โอปป้า แต่อย่างใด
ขอใช้สรรพนามแทน John ว่า นาง แล้วกันง่ายดี นางพูดไทยได้นิดหน่อย พอเข้าใจได้ ( อันนี้หลังจากเจอถึงรู้ ว่าพูดไทยพอเข้าใจได้)
นางก็พิมพ์ อังกฤษมาก็ยังพอสื่อสารเข้าใจได้ กว่าเกาหลี อย่างเดียว
เราก็เลย เล่าว่า เราต้องการเรียนรู้ ภาษาเกาหลี คำง่ายๆ แล้วก็พวกที่เที่ยว
ที่น่าสนใจ นอกเหนือจากที่คนรีวิวมา อยากไปที่แปลกๆ ใหม่ๆ บ้าง
แบบพอสื่อสารเข้าได้ใจบ้างนิดๆ หน่อยๆก็ยังดี ซึ่งตอนคุยกะนางเนี่ยภาษาอังกฤษเราก็ไม่ได้ดีมากมายเลย
เราก็อาศัย ดำน้ำ งูๆ ปลาๆ Google translate บ้าง นางก็บอกนางาสามารถ สอนเราได้ทั้ง 2 ภาษานะ
ในใจนี่คือแบบดีมากกกกก ได้เรียนฟรี 2 ภาษาจ้า ประมาณนี้ อีตอนดูซีรี่เนี่ยดูแต่ซับไทยจ้า บางคำมันก็พอติดปากบ้างแต่เป็นคำง่ายๆงี้
ก็คุยกันมาเรื่อยๆ เค้าก็สอน ทั้ง อิ้ง ทั้งเกาหลี เราก็จำได้บ้างไม่ได้ บ้างคุยกันมาเรื่อยๆ
แรกๆ ก็คุยใน Hello Talk นี่แหละ พอคุยได้ซักเดือนนึง นางให้ให้ไลน์มาบอกว่าสะดวกกว่าเราก็แอ๊ดไป
บางช่วงก็ไม่ได้คุย เพราะต่างคนต่างงานยุ่ง เพราะช่วงเวลาแตกต่างกันประมาณ 10 ชั่วโมงแนะ ทักบ้าง ไม่ได้ทักบ้าง ประมาณ 4 เดือนได้
พอเดือนเมษา นางก็บอกว่าเออ เนี่ยเค้าจะมาเมืองไทยนะมา Business trip & Vocation ด้วย
เราก็เลยบอกว่า ถ้ามีไร อยากให้ช่วยก็บอกนะ เรายินดี นางก็บอกว่าอยากจะไปเล่นสงกราน มีที่ไหนแนะนำบ้าง
เราก็แนะนำไปว่าเออ Rca, สีลม, ข้าวสาร, สยาม ก็แนะนำตาม Internet ไป
เพราะปกติ เทศกาลหยุดยาวแบบนี้เรากลับบ้านจ้า ไม่เคยอยู่ กทม หรอก
แล้วนางก็มาไทยวันที่ 14 เมษา ก็ทักทายแล้วบอกขอให้เที่ยวสงกรานอย่างสนุกนะ
เราต้องกลับบ้านแล้ว ก่อนมานี่เราบอกไปแล้วว่าไทยแลนด์ ร้อนมาก Feelslikehell มากๆๆๆๆๆ
นางบอกถ้ายู ยังร้อนขนาดนี้ ไอคงไหม้ตายแน่ๆ 55555555555555555555
ช่วงสงกรานก็ไม่ค่อยได้คุยอะไรมากเพราะเราเองก็อยู่กับที่บ้านโทรศัพท์ นี่ไม่ค่อยได้พกด้วย
พอกลับมาจาก ต่างจังหวัด ก็มีทักทายปกติ แล้วประมาณวันศุกร์ใกล้เลิกงานแล้วแหละ John นางก็ทักมาว่า
อยาไปเที่ยวผับแบบโลคอลผับ ไม่ใช่ผับ ที่นักท่องเที่ยวต่างชาติ ชอบไป
ไอ้เราก็ ไม่ใช่สายเที่ยวเนอะ ก็ไปเซิทหา รีวิว ที่เที่ยวมาที่ๆเค้า Recommend
ก็เลือกแบบดูแพงๆ ไปให้นาง แถว เอกมัย & ทองหล่อ ไรงี้ นางบอกว่ามันแพงไป 555555
อยากได้แบบที่คนธรรมดาไปเที่ยวกัน ไม่ใช่แบบ สำหรับนักท่องเที่ยว นางคนธรรมดา ไม่ได้รวยมากหรอกนะ
เราก็เลยเซิทหาที่ใหม่ก็เจอที่หนึ่งแถวๆ เสาวรีย์ ส่งไปให้ นางก็บอกเอ๊ยย ชอบมาอยากไป ไปด้วยกันไหม
เราก็แบบเฮ้ย เราไม่ค่อยได้เที่ยวกลางคืนอะ เคยเที่ยวกับเพื่อนไม่กี่ครั้งเอง
ไม่ค่อยชอบ (กินเหล้า เบียร์ ได้ แต่ไม่ใช่สายเที่ยว ช่วงเรียนจบใหม่ๆ ก็อยากรู้ อยากลอง ไปเที่ยวกะเพื่อนบ้าง ไม่ใช่ อินโนเซ้นไม่เคยไปเลย)
อีกอย่างไปแล้วก็กลัวว่าจะคุย กันไม่รู้เรื่องด้วยเพราะเราก็ไม่ค่อยได้พูดอิ้งด้วย พิมอย่างเดียว
กลัวพูดผิดๆถูกๆ นางก็บอกว่า อย่าวอรี่ดิ ภาษาไทยของนางก็ไม่ได้ดีไปกว่าภาษาอังกฤษเราหรอก
นางบอกเดี๋ยวจะเลี้ยงเอง เราก็บอกว่า โฮ๊ยยย ไม่ใช่เรื่องค่าใช้จ่ายแน่นอน เราไม่ได้กังวลเรื่องนั้น
(ตูนี่กลัวจะสปี๊ค ไม่รู้เรื่องคือปกติลูกค้าต่างชาติโทรมานี่ ก็สตั๊นไป 10 วิ ไม่ได้กลัวเปลืองตัง)
นางก็บอกว่าไม่เป็นไร เราเป็นเพื่อนกันนะ นางอยากเจอเราจริงๆ
ถ้าเราอยากจะช่วยเหลือ นักท่องเที่ยวที่มาจากอเมริกาอย่างเค้างี้
เราก็แบบ ดันไปบอกเค้าก่อนมานี่ ว่ามีอะไรให้ช่วยให้บอก พอได้ยินคำนี้ก็นะ เออๆ ไปก็ได้
เจอกันกี่โมงดี ผับก็น่าจะเปิด 2-3 ทุ่ม นางก็เลยบอกว่า 2 ทุ่มครึ่งโอเคไหม? เราก็บอกว่า เออๆ โอเค เจอกันนะ
เราก็นั่งทำงานไปเรื่อยๆ ก่อนเพราะว่า ร้านที่จะไปไม่ไกลจากที่ทำงานมาก
พอใกล้เวลา เราก็นั่งแท๊คซี่ไปตามนัด ก็ไปถึง ประมาณ 2 ทุ่มนิดๆ
ก็ไลน์บอกนาง นางก็ใกล้จะถึงแล้ว นางบอกว่าให้เราไปรอในร้าน
เราก็แบบ บอกว่าไม่เป็นไรเรารอ หน้าร้านนี่แหละ
นางก็บอกว่า มันร้อนให้เราเข้าไปรอข้างในเถอะ เราก็ยังไม่กล้าเข้าไป
รอจนนางมาแหละ (ชั้นก็ไม่เคยมาเหมือนกัน จะให้ชั้นเข้าไปนั่งเด๋อคนเดียว)
เจอกันแรกเราก็เขิน คือ ที่เขินคือไม่กล้าพูดอิ้งอะ 5555555555
เขินในที่นี้ คือไม่กล้วพูดอิ้งอะ กลัวพูดไรผิดงี้ กลัวโชว์โง่งี้ โชว์กากกกกก
เรื่องหน้าตานี่ไม่ต้องพูดถึง ไปทั้งชุดทำงานจ้า หน้าแต่งมาตั้งแต่เช้านี่ไม่เหลือ
มันแพลบ ไม่ต้องคีพล้ง คีพลุ๊คใดๆ แล้วเพราะไม่ด้คิดอะไร เกินเพื่อน แชทสอนภาษาจริงๆ
พอเข้าไปในร้านก็ สั่งอาหารมากิน 3-4 อย่าง นางถามเราก่อนว่าเรากินเนื้อไหม
นางบอกคนไทยไม่ค่อยกินเนื้อ กันเนอะ เราบอกว่าไม่กิน แต่คุณสั่งได้นะ เราไม่ถือ
นางบอกไม่เอาดีกว่าเรากินไม่ได้ นางสั่งเบียร์ดำมากิน เราก็ สั่ง พวกน้ำพั้นมากิน
บอกว่าชอบร้านนี้มาก บรรยากาศเหมือนผับที่อเมริกาเลย นักร้องก็ร้องเพลงเพราะดี
ก็เริ่มกล้าคุยบ้าง แต่บางคำบางประโยคก็ ฟังไม่รู้เรื่อง ทีนี้ดนตรีมันดัง
เราเลยย้ายไปนั่งข้างๆนาง เพราะมันต้องมันไม่ค่อยได้ยิน นางก็ความคิดดีนะ
เราถามว่า คิดยังไงกับคนไทย คิดยังไงกับผู้หญิงไทย คิดว่าคนไทยนิสัยไม่ดี รึป่าว
นางก็บอกว่า เอ้ยยยย คนไม่ดีมีทั่วโลกแหละ คนเกาหลี ก็มีทั้งดี ไม่ดี คนอเมริกาก็มีทั้งดีไม่ดีก็จริงของเค้า
แล้วก็ คุยกันเรื่องเกาหลี ละครเกาหลี โอ๊ยยย อันนี้สปี๊คได้จ้าไฟแล๊บ
john นางยังบอก คุณ รู้เรื่องดาราเกาหลีเยอะกว่าผมอีก 55555555
นางดู Dotsด้วยนะ ( Decantdents of the son) เรื่องกำลัง ฮอต&ฮิต จุงกิโอ้ปป้า กะ ซงฮเย คโยออนนี่
เพราะมันดังมากๆ อย่างที่เรารู้ๆกัน เราก็บอก ชื่อดาราที่ชอบไปหลายคน
หนังที่ชอบ โจอินซอง กะ ซอนเยจิน เรื่อง The classic งี้
นางก็บอกว่าเรื่องนี้ติด 1 ในหนังที่ดีที่สุดของเกาหลี ที่ต้องพูดถึง
เพลงประกอบหนัง Me to you, You to me ก็เพราะ
ฉากพระเอกนางเอกวิ่งลุยสายฝน หืม......อยากอยู่ใต้เสื้อเดียวกะโจอินซองจ้า
นางก็ถามว่าชอบอะไรในเรื่องนี้ เราก็ตอบไปเลยว่า โจอินซองไง
นางขำกร๊ากกกก (แลดูบ้า ผช เกีนนนน) คุยเรื่องละครแล้วพลิ้วสุดๆ
เม้ามอย พอสมควร ผช เกาหลีนี่ ดื่มเก่งจริงๆ นางดื่มเบียร์ไปหลายแก้วมากๆ
นางก็ถามว่าเราชอบกินอะไร เราก็เลยบอก ชอบกินหมูย่าง
แล้วก้เอารูปหมูย่างเกาหลีใน Twitter ให้นางดู นางก็บอกที่ไทยก็มีนะ
ที่โคเรี้ยนทาว ถ้าเราอยากกิน พรุ่งนี้ว่างไหมไปกินกัน
เราก็ ยิ้มๆ ยังไม่ได้ตอบอะไร นางก็บอกว่าไม่ว่างก็ไม่เป็นไรนะ ไม่ต้องวอรี่
4 ทุ่มครึ่ง นางก็บอกว่าดึกแล้ว คุณอยู่กับใครเราบอกว่าพี่สาว
เราบอกพี่สาวแล้วว่าอาจจะกลับดึก นางก็บอกว่ากลับกันดีกว่า
ก็เรียกเช็คบิล เกือบ 3000 บาท เราก็จะช่วยนางจ่าย นางบอกไม่ต้อง
คุณอุตส่าห์ มาเป็นเพื่อนผมเราก็บอกว่าไม่ได้นะ เราจะช่วยแชร์
นางก็บอกงั้นครั้งหน้าคุณเลี้ยงผมคืนก็ได้ เราก็บอกก็ได้โอเคๆ
ตอนแรกนางวอรี่มากกกกกก จะนั่งแท๊คซี่ไปส่งเราที่ห้อง
แล้วก็จะนั่งแท๊คกลับโรงแรมนาง นางบอกดึกแล้ว โถๆๆๆๆ พ่อเจ็นทัลแมนนน
ไม่รู้ซะแล้วหน้าตาอย่างเรากลับตี 1 ยังปลอดภัยจ้า 5555555
อย่าได้ห่วงชะนี ถึกบึกบึน เราก็บอกให้นางเรียก แท๊คซี่เลย
นางก็เรียก Uber car มารับเราก็รอส่งนางขึ้นรถหน้าร้าน
แล้วก็ไปหาแท๊คซี่กลับบ้าน นางบอกว่าเราต้องคุยกะนางตลอดทางนะ
นางเป็นห่วง เราก็บอกว่าเราขึ้นแท๊คซี่แล้ว ส่งเลขแท๊คซี่ให้นาง ให้พี่เรา
นางบอกทำแบบนี้ดีมาก รู้สึกไม่ดีที่ให้เรากลับเองคนเดียว 555555
ถึงห้องเราก็บอกว่าเออ ถึงแล้วนะ good night นางก็ good night มาแล้วก็บอกขอบคุณที่อุตส่าไปเที่ยวเป็นเพื่อน
เช้ามา นางก็ good morning มาตั้งแต่ 6 โมงกว่าๆ เรานั้นตื่นมาก็เกือบจิเก้าโมงแล้ว 555555 ชะนีไทยตื่นสาย
นางตื่นมาตีกอล์ฟจ้า ดีงามไฮโซ เราก็ไปกินข้าวเช้ากะพี่ข้างนอกบ้าน
นางก็ทักมาว่า วันนี้เราว่างไหม ไปกินข้าวด้วยกันอีกไหม?
เราก็บอกว่าเราว่างช่วงบ่ายๆ เราต้องเก็บกวาดทำความสะอาดห้องก่อน
นางก็ถามว่า เราจะกินเที่ยง หรือ จะกินมื้อเย็น เราก็บอกว่าเที่ยงดีกว่า
(ไม่อยากกลับดึก มันง่วงงง 5555) เราก็ ถามว่าจะกินหมูย่างที่โคเรี้ยนทาวหรอ
นางก็บอกว่าที่ไหนก็ได้ แต่หมูย่างเหมาะกับการกินเป็นอาหารเย็นมากกว่านะ
พ่อคู๊นนนนน โอ๊ยยยยเยอะ!!!! คนไทยกินได้ทุกเวลาจ้า ถ้าอยากจะกินอะ
นางก็ส่งลิ้งร้านมาจ้า ร้าน กิมจู ที่เอเชียทีค!!!!!!! ไกลไปไหมห๊า....
ฝั่งธนใช่ไหม????? วันนี้กะจะเลี้ยงคืนอะ ไม่อยากให้คิดว่าชะนีไทย
ชอบกินฟรี อย่างเดียว เราก็เลยบอกไปว่าถ้าคุณอยากกินร้านนี้ก็โอเค
แต่รถค่อนข้างติดนะ โอเคหรอ (อุตส่าจิกว่ารถติดนะ นางก็ยังจะไป)
นางบอกว่าโอเคไม่มีปัญหา เราก็เลยบอกได้ๆ
จะเจอกันกี่โมงดี นางบอก 6 โมง หรือ 6 ครึ่งดี เราก็เลยบอก 6 โมงก็ได้
(มืดอีกแล้วววววววว นัดแต่มืดๆ เย็นๆนะ)