ผมมีเพื่อนคนนึงครับที่จริงเราก็รู้จักเคยเห็นหน้ากันตั้งแต่เราอยู่ชั้นปถม แต่ว่าเราได้เริ่มคุยกันจริงๆตอน ม.ต้น พอมาม.ต้นเราก็ได้มาอยู่โรงเรียนเดียวกันแต่คนละห้องพอมา ม.1 พวกเรา ยังไม่ได้คุยกันนะครับ แต่พอมาอยู่ม.2 เพื่อนของเธอดันมาสารภาพรักกับผม ผมเลยตอบตกลงไป
(ความรู้สึกจริงๆของผมตอนนั้นไม่ได้คิดจะชอบผู้หญิงเลยครับด้วยความที่ตอนนั้นผมอยู่แค่ม.2แล้วตัวผมสนใจแค่เกมส์กับการ์ตูนเลยไม่สนเรื่องพวกนี้แต่ที่ตกลงเพราะผู้หญิงคนนี้เป็นเพื่อนไม่กี่คนที่ผมคุยด้วยบ่อยๆแต่แรกเดิมทีผมค่อนข้างกลัวผู้หญิงครับ)
แล้วตั้งแต่คบกับผู้หญิงคนนี้ผมเลยได้รู้จักเพื่อนคนนี้คนที่ผมไม่คิดเลยว่าผมจะแอบชอบเธอคนนี้ในอนาคต แล้วก็มาถึงวันนึง แฟนของผมก็บอกเลิกผม ตอนนั้นผมก็เสียใจนะเพราะเธอเข้ามาชีวิตผมได้6เดือนกว่าๆ ผมก็อกหักตามระเบียบตอนนั้นแล้วก็มีเพื่อนคนนี้ล่ะครับ ที่มาปลอบผมจนผมคิดถึงเธอตอนนั้นผมก็ไม่รู้อีกว่าผมชอบเธอรึเปล่าแต่ผมคิดถึงเธอพยายามจะคุยกับเธอ พอผมขึ้นม.4 ผมเลยรู้ตัวละว่าผมชอบเธอแล้วเพื่อนในกลุ่มก็เริ่มแซวผมกับเธอกัน ผมเลยไปคบกับคนอื่นเพื่อให้เธอสบายใจ ให้เธอคิดว่าอะไรว่าผมไม่ได้คิดอะไรกับเธอ แล้วคนนี้ก็มาขอเลิกผมอีกครั้งเพราะเขารู้ว่าผมชอบเพื่อนผมคนนั้นแล้วตัวเขาก็ไม่ได้ชอบผมเช่นกันเขาก็ชอบเพื่อนต่างห้องเช่น ผมก็เลยแอบชอบผู้หญิงคนนั้นมานานแต่ผมก็อ้างว่าผมชอบรุ่นน้องคนนึงบังหน้า ละตอนนี้ผมก็จบม.6 แล้วแต่ผมก็ยังไม่ได้สารภาพ เพราะเราก็ชวนกันไปดูหนังบ้างบางที ในแบบของเพื่อนกัน
ผมเลยคิดว่าสถานะแบบนี้ก็ไม่ได้แย่อะไร แต่มาวันนึงผมพึ่งได้รู้ว่าเขาจะไปเรียนต่อต่างประเทศในโซนเอเชีย แล้ววันนั้นเราดูหนังกันเธอถามผมว่าผมกับน้องคนนั้นจะเลือกใคร ผมก็ดันตอบไปว่าน้องคนนั้นเพราะไม่อยากให้เธอลำบากใจแล้วกลัวเพื่อนที่มาด้วยกันอีกคนจะล้อเธอ แล้วมาวันนี้เธอก็ไปต่างประเทศแล้ว
แต่เรายังติดต่อกันทางเฟสบุ๊ค ผมเลยอยากรู้ว่าผมควรสารภาพเธอดีไหม หรือผมควรเก็บความรู้สึกนี้ไว้ต่อไป หรือผมควรสารภาพเธอดีครับ
ปล.แต่ไม่ต้องบอกให้ผมตัดใจนะครับผมทำไม่ได้จริงๆ
ขอโทษที่ทำให้รกนะครับละก็ขอบคุณสำหรับคนที่มาตอบด้วยครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เธอไปเรียนมหาลัยแห่งหนึ่งในโซนเอเชีย ส่วนตัวผมติดวิศวะมหาลัยแห่งหนึ่งในเขตปริมณฑลครับ แล้วเธออาจมีโอกาสกลับไทยมาหรือผมควรสารภาพตอนนั้นดี
เพื่อนที่เราแอบชอบไปเรียนต่อต่างประเทศควรทำยังไงดีครับ
(ความรู้สึกจริงๆของผมตอนนั้นไม่ได้คิดจะชอบผู้หญิงเลยครับด้วยความที่ตอนนั้นผมอยู่แค่ม.2แล้วตัวผมสนใจแค่เกมส์กับการ์ตูนเลยไม่สนเรื่องพวกนี้แต่ที่ตกลงเพราะผู้หญิงคนนี้เป็นเพื่อนไม่กี่คนที่ผมคุยด้วยบ่อยๆแต่แรกเดิมทีผมค่อนข้างกลัวผู้หญิงครับ)
แล้วตั้งแต่คบกับผู้หญิงคนนี้ผมเลยได้รู้จักเพื่อนคนนี้คนที่ผมไม่คิดเลยว่าผมจะแอบชอบเธอคนนี้ในอนาคต แล้วก็มาถึงวันนึง แฟนของผมก็บอกเลิกผม ตอนนั้นผมก็เสียใจนะเพราะเธอเข้ามาชีวิตผมได้6เดือนกว่าๆ ผมก็อกหักตามระเบียบตอนนั้นแล้วก็มีเพื่อนคนนี้ล่ะครับ ที่มาปลอบผมจนผมคิดถึงเธอตอนนั้นผมก็ไม่รู้อีกว่าผมชอบเธอรึเปล่าแต่ผมคิดถึงเธอพยายามจะคุยกับเธอ พอผมขึ้นม.4 ผมเลยรู้ตัวละว่าผมชอบเธอแล้วเพื่อนในกลุ่มก็เริ่มแซวผมกับเธอกัน ผมเลยไปคบกับคนอื่นเพื่อให้เธอสบายใจ ให้เธอคิดว่าอะไรว่าผมไม่ได้คิดอะไรกับเธอ แล้วคนนี้ก็มาขอเลิกผมอีกครั้งเพราะเขารู้ว่าผมชอบเพื่อนผมคนนั้นแล้วตัวเขาก็ไม่ได้ชอบผมเช่นกันเขาก็ชอบเพื่อนต่างห้องเช่น ผมก็เลยแอบชอบผู้หญิงคนนั้นมานานแต่ผมก็อ้างว่าผมชอบรุ่นน้องคนนึงบังหน้า ละตอนนี้ผมก็จบม.6 แล้วแต่ผมก็ยังไม่ได้สารภาพ เพราะเราก็ชวนกันไปดูหนังบ้างบางที ในแบบของเพื่อนกัน
ผมเลยคิดว่าสถานะแบบนี้ก็ไม่ได้แย่อะไร แต่มาวันนึงผมพึ่งได้รู้ว่าเขาจะไปเรียนต่อต่างประเทศในโซนเอเชีย แล้ววันนั้นเราดูหนังกันเธอถามผมว่าผมกับน้องคนนั้นจะเลือกใคร ผมก็ดันตอบไปว่าน้องคนนั้นเพราะไม่อยากให้เธอลำบากใจแล้วกลัวเพื่อนที่มาด้วยกันอีกคนจะล้อเธอ แล้วมาวันนี้เธอก็ไปต่างประเทศแล้ว
แต่เรายังติดต่อกันทางเฟสบุ๊ค ผมเลยอยากรู้ว่าผมควรสารภาพเธอดีไหม หรือผมควรเก็บความรู้สึกนี้ไว้ต่อไป หรือผมควรสารภาพเธอดีครับ
ปล.แต่ไม่ต้องบอกให้ผมตัดใจนะครับผมทำไม่ได้จริงๆ
ขอโทษที่ทำให้รกนะครับละก็ขอบคุณสำหรับคนที่มาตอบด้วยครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้