"เรายังเป็นแฟนกันอยู่ใช่มั้ยครับ?" .....................................

.....................................................................................................เพิ่งรู้ตัวว่าอยากอยู่คนเดียวมากค่ะ
แต่ก็ตกลงเป็นแฟนกันไปแล้ว เริ่มรักษาระยะห่างมาได้สักพัก เพราะขี้เกียจตอบคำถาม

1. อยากนั่งกินช้าๆ เงียบๆ ไม่ต้องรีบ ไม่ต้องคุย
2. อยากดูหนังฟังซาวแทรก ทันมั่งไม่ทันมั่ง เงียบๆ ไม่ต้องคอยตอบคำถาม
3. ไม่ชอบนั่งข้างๆ ใคร ไม่ชอบนอนข้างๆ ใคร
4. เดินริมถนนคนเดียว เป็นสิบๆ กิโลเมตร ชอบ แต่ไม่ชอบขึ้นรถของคนแปลกหน้า แล้วต้องมาทนฟังเรื่องต่างๆ (เคยขอลงกลางทางด้วย เพราะอยากเดินกลับบ้านเองค่ะ ชอบตะลอนๆ ไปมา)
5. เห็นใครๆ เขาก็มีแฟนกัน เรากลัวผิดปกติ เลยอยากจะมีกับเขาบ้าง
6. กลัวศพขึ้นอืดคาคอนโด ไม่มีใครทราบข่าว ญาติอยู่ไกล
7. ยอมรับว่า อยู่คนเดียวแล้วสมองช้า การตอบสนองช้ากว่าปกติ
8. มีลูกมีผัว อาจจะได้ฝึกสมอง มีอะไรๆ ทำ ยุ่งทั้งวัน (แต่...มีพี่สาวคนนึงหย่าผัวตอน 50 กว่าๆ ลูกเพิ่งเข้าวัยรุ่น 14,16 ปี สาเหตุ ผู้ชายติดเกม ไม่ทำงาน)
9. อ้าว ? แล้วอยู่คนเดียวไม่ดีตรงไหน ตอนนี้เราก็ฝึกกินน้อย กินรสจืดอยู่ (พยายามไม่ปรุงรส) ดูหนังโป๊ยังเฉยๆ ไม่มีอารมณ์ร่วม หมดหนี้แล้ว เงินทองก็ไม่อยากได้สะสมไว้เยอะๆ อยู่คนเดียวคล่องตัวดีจริงๆ
10. ถ้ามีลูกมีครอบครัว มันก็ต้องมีการสะสมทรัพย์เข้ามาสินะ กินคนเดียวไม่พอไงล่ะ
11. เฮ้อ... พิสมัย การอยู่คนเดียวจริงๆ แต่ก็กลัวเป็นมนุษย์ป้า ที่ไร้วิวัฒนาการ คิดว่าตัวเองยังสาว ขาดความอารีอารอบ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ขี้โมโห ขี้รำคาญ(...เริ่มแล้ว)

12. สำคัญมาก คือ เราไม่ศรัทธาในความรักอีกแล้ว เพราะมันมีเรื่องอย่างว่าเข้ามาเกี่ยวข้อง



มีอะไรอีก นึกๆ กันมาให้หน่อยสิคะ

เพิ่มเติม
ถ้าเรายังคบกันเป็นแฟนกัน เราจะจิตตกมาก ตอนนี้เราซึมเศร้ามากๆ
แต่ถ้าเราปฏิเสธ เราจะดีขึ้น เราจะสบายตัวขึ้น แต่เขาจะผิดหวังมาก

อยากเป็นอิสระ ไม่มีอยากมีพันธนาการ ไม่อยากมีภาระ ปฏิเสธยังไงดีคะ ที่ดีที่สุด ทำร้ายใจน้อยที่สุด