คือเราตะก่อนเป็นสิวคะ เราเป็นคนที่เป็นสิวนานๆทีแถมเป็นแค่เม็ดสองเม็ด แต่มีอยู่ครั้งหนึ่งเราเป็นไรไม่รู้สิวเยอะมากกกกกก เยอะขนาดที่เต็มคางเต็มน่าผากแล้วเป็นแบบสิวอักเสบบางสิวขาวๆก็มีแบบอายมากเลยคะ ตอนนั้นเราไม่กล้าจะออกจากบ้านเลยแต่ต้องไปเรียนแล้วเพื่อนมันก็แบบถามว่าหน้าไปโดนไรมาคือคนพวกนี้เขาก็ถามตามประสาเพื่อนถามเฉยๆแล้วก็แนะนำด้วยแถมทักแค่ครั้งเดียวแล้วไม่ทักอีกเลยไม่ตรอกย้ำเราเรารักเพื่อนพวกนี้มากแต่มันมีอยู่คนหนึ่งคือคนเดียวเลยเขาเคยเป็นเพื่อนสนิทกับเราสมัยอยู่ห้องเดียวกันตอนนี้แยกห้องกันแล้วเราคิดว่าน่าจะเป็นเพราะเราเป็นเพื่อนกันถึงพูดแบบนี้แต่เพื่อนอีกคนที่เป็นเพื่อนสนิทกันตอนอยู่ห้องเดียวกันแต่ตอนนี้ก็อยู่ห้องเดียวกันอยู่คือสนิทกว่าคนนี้ยังไม่พูดจาไรมารยาทขนาดนี้เลย เขาถามเราว่า
:หน้าไปโดนไรมาอ่ะ สิวเต็มเลย
:อ่อ โฮโมนทำงานเกินไปมั้ง
:น่าเกลียดอ่ะ//ทำน่าขยะแขย
เราโกดมากแต่เราเป็นคนไม่ด่าใครเรียบร้อยอะว่างั้นโคตรเก็บอารมณ์เราก็บอกว่า
:เดี๋ยวโตไปแกก็เป็นแหละ ทุกคนเขาก็เป็นทั้งนั้นแหละ
:ไม่ล้างหน้าหรอ น่าสกปกเลยเป็นสิวอ่ะ
มันไม่เคยมีสิวคะ
:ก็ล้างนะแต่ไม่รู้ทำไมเป็น
หลังจากนี้มันยังถามแบบดูถูกเราอีกคะแต่เราจำไม่ได้แล้วนานแล้วพึ่งมาเล่าขอโทษนะคะ5555+
พอผ่านไปไม่นานตอนเข้าแถวเราบังเอิญนั่งตรงกับมันคืออยู่คนละห้องเลยสามารถนั่งข้างกันได้ คือตอนแรกเราไม่ได้มองมันนะคะก็มองรอบๆเฉยๆแต่ไปสดุดที่น่ามันแบบมันทำน่าขยะแขยงเราอีกแล้วคะแบบน่าเหมือนเห็นคนกินขี้แล้วจะอ้วกอ่ะสีน่ามันออกชัดเจนมากเราหงุดหงิดมากเราก็ถามว่าเป็นไรมันก็สบัดน่าแต่ยังทำน่าขยะแขยงเราต่อไม่เลิกเราก็เลยทำน่าโกดแบบสุดๆใส่มันจึงเลิกมอง คนนี้แรงสุดเลยคะยังมีคนทักเราแบบนี้เหมือนกันแต่ไม่ได้ทำน่ารังเกียจแค่ถามว่าทำไมเป็นสิวไรงี้ พอเราหายจากสิวเราปติญาณกับตัวเองเลยคะว่าถ้ามันเป็นสิวเราจะทำน่ารังเกียจพร้อมถามว่า
:ทำไรมาอ่ะ สิวเยอะเชียว น่า-รัง-เกียจ-เนอะ
แต่คงไม่มีวันนั้นหรอกเพราะมันไม่เคยเป็นสิวเลยคะบ่งตรง น่าหมั่นไส้มากตัวเองไม่เคยมีสิวจะไปรู้อะไร ถามไม่ว่าไม่ต้องทำน่าทำตาอีหอยหลอด
เพื่อนๆจะด่าอีคนนี้ยังไงแบบเอาสะใจๆนะคะ จะพูดยังไงคะ ถ้ามันมีสิว(มันต้องมีมั้งหละ)เราจะเอาไปด่ามันบ้าง โกดจนถึงวันนี้เลยคะ อยากเอาคืน
ถ้ามีใครมาทำน่ารังเกียจเวลาเห็นสิวบนหน้าคุณ คุณจะทำยังไง?
:หน้าไปโดนไรมาอ่ะ สิวเต็มเลย
:อ่อ โฮโมนทำงานเกินไปมั้ง
:น่าเกลียดอ่ะ//ทำน่าขยะแขย
เราโกดมากแต่เราเป็นคนไม่ด่าใครเรียบร้อยอะว่างั้นโคตรเก็บอารมณ์เราก็บอกว่า
:เดี๋ยวโตไปแกก็เป็นแหละ ทุกคนเขาก็เป็นทั้งนั้นแหละ
:ไม่ล้างหน้าหรอ น่าสกปกเลยเป็นสิวอ่ะ
มันไม่เคยมีสิวคะ
:ก็ล้างนะแต่ไม่รู้ทำไมเป็น
หลังจากนี้มันยังถามแบบดูถูกเราอีกคะแต่เราจำไม่ได้แล้วนานแล้วพึ่งมาเล่าขอโทษนะคะ5555+
พอผ่านไปไม่นานตอนเข้าแถวเราบังเอิญนั่งตรงกับมันคืออยู่คนละห้องเลยสามารถนั่งข้างกันได้ คือตอนแรกเราไม่ได้มองมันนะคะก็มองรอบๆเฉยๆแต่ไปสดุดที่น่ามันแบบมันทำน่าขยะแขยงเราอีกแล้วคะแบบน่าเหมือนเห็นคนกินขี้แล้วจะอ้วกอ่ะสีน่ามันออกชัดเจนมากเราหงุดหงิดมากเราก็ถามว่าเป็นไรมันก็สบัดน่าแต่ยังทำน่าขยะแขยงเราต่อไม่เลิกเราก็เลยทำน่าโกดแบบสุดๆใส่มันจึงเลิกมอง คนนี้แรงสุดเลยคะยังมีคนทักเราแบบนี้เหมือนกันแต่ไม่ได้ทำน่ารังเกียจแค่ถามว่าทำไมเป็นสิวไรงี้ พอเราหายจากสิวเราปติญาณกับตัวเองเลยคะว่าถ้ามันเป็นสิวเราจะทำน่ารังเกียจพร้อมถามว่า
:ทำไรมาอ่ะ สิวเยอะเชียว น่า-รัง-เกียจ-เนอะ
แต่คงไม่มีวันนั้นหรอกเพราะมันไม่เคยเป็นสิวเลยคะบ่งตรง น่าหมั่นไส้มากตัวเองไม่เคยมีสิวจะไปรู้อะไร ถามไม่ว่าไม่ต้องทำน่าทำตาอีหอยหลอด
เพื่อนๆจะด่าอีคนนี้ยังไงแบบเอาสะใจๆนะคะ จะพูดยังไงคะ ถ้ามันมีสิว(มันต้องมีมั้งหละ)เราจะเอาไปด่ามันบ้าง โกดจนถึงวันนี้เลยคะ อยากเอาคืน