ขอเริ่มต้นเล่าเรื่องก่อนนะ คือเมื่อเกือบห้าปีที่แล้ว ตอนนั้นเราอกหักแล้วเราก็ได้รู้จักผู้ชายคนหนึ่ง เค้าเป็นเพื่อนของเพื่อนที่แนะนำให้รู้จักกัน ก็ได้คุยกัน ตอนนั้นคือคุยกันบ่อยมาก คุยกันตลอดแล้วก็มีไปไหนมาไหนด้วยกันบ้าง เราเล่าให้เค้าฟังทุกเรื่อง เค้าก็เป็นคนดี คอยปลอบ คอยให้กำลังใจเราตลอดเวลาเรามีปัญหา จากการคุยของเค้ามันก็ทำให้เราหวั่นไหว แล้วเราก็คิดว่าตอนนั้นระหว่างเราสองคนมันคงมากกว่าเพื่อนแล้ว เราก็เลยตัดสินใจบอกเค้าว่าเราชอบเค้า แต่สิ่งที่เค้าตอบกลับมาตอนนั้นคือเค้าบอกว่าสำหรับเค้าเราเป็นเพื่อนที่ดีสุด แต่เราก็รู้สึกนะ ว่าเค้าแค่พูดให้เรารู้สึกดี เพราะเค้าเป็นคนมีเพื่อนเยอะมาก 555
เรารู้สึกเสียศูนย์มากตอนนั้น คือเราไม่คุยกับคนอื่นที่เข้ามาเลย เค้าเป็นคนที่เรารู้สึกว่าใช่มากๆ แต่สุดท้ายเหมือนกับว่าเรามโนไปเองทั้งหมด เรารู้จักเค้าน้อยมาก ความจริงคือเราไม่เคยรู้เลยว่าเค้าคิดอะไรอยู่บ้าง
แล้วสุดท้ายก็ห่างกันไป เพราะเรียนคนละมหาวิทยาลัย แต่ด้วยความที่เราก็รู้สึกดีกับเค้ามาก พอห่างกันไปนานๆ เราก็มีทักไปคุยกับเค้าบ้าง นัดเจอกันบ้างตามโอกาส ก็คืออยู่ในสถานะเพื่อนนี่แหละจนปัจจุบัน เค้าก็มีแฟนบ้างโสดบ้างมาเรื่อย ๆ เราก็ยังรักเค้าอยู่นะ จนกระทั่งตอนนี้ แต่หลังๆ มาพอโตขึ้น ความรู้สึกมันก็กลายเป็นรักที่ขอแค่ได้รัก คือคิดดูแล้วจริงๆตอนนี้ให้ได้คบกันจริงๆ ก็คงอยู่ด้วยกันไม่ได้อ่ะ เพราะจากนิสัยแล้วต้องไม่โอเคแน่ ๆ เพราะงั้นเราก็ไม่ได้หวังให้ความรักครั้งนี้มันสมหวังแล้ว ทุกวันนี้ขอแค่ได้เจอได้คุยบ้าง ได้ทำอะไรให้ เห็นเค้ามีความสุข เราก็แฮปปี้แล้ว แต่เราว่าเค้ารู้ว่าเรารู้สึกแบบนี้ เพราะเราก็แอบแสดงออกเยอะแหละ ว่าอยากเจอ อยากคุยอะไรแบบนี้ ทักไปงอแงใส่เค้าก็บ่อย เค้าก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง บางทีก็กลัวเค้าอึดอัดแล้วหายไปเลยเหมือนกัน
ไม่ได้มาดราม่านะคะ 555 แค่อยากรู้ความคิดเห็นของคนอื่น ๆ บ้าง ว่าถ้าคุณอยู่ในสถานะแบบนี้ คุณจะรู้สึกยังไง จะรู้สึกไม่ดีหรืออึดอัดไหม?
จะอึดอัดไหม ถ้าถูกแอบรักจากคนที่อยู่ในฐานะเพื่อนเป็นเวลานาน ๆ ?
เรารู้สึกเสียศูนย์มากตอนนั้น คือเราไม่คุยกับคนอื่นที่เข้ามาเลย เค้าเป็นคนที่เรารู้สึกว่าใช่มากๆ แต่สุดท้ายเหมือนกับว่าเรามโนไปเองทั้งหมด เรารู้จักเค้าน้อยมาก ความจริงคือเราไม่เคยรู้เลยว่าเค้าคิดอะไรอยู่บ้าง
แล้วสุดท้ายก็ห่างกันไป เพราะเรียนคนละมหาวิทยาลัย แต่ด้วยความที่เราก็รู้สึกดีกับเค้ามาก พอห่างกันไปนานๆ เราก็มีทักไปคุยกับเค้าบ้าง นัดเจอกันบ้างตามโอกาส ก็คืออยู่ในสถานะเพื่อนนี่แหละจนปัจจุบัน เค้าก็มีแฟนบ้างโสดบ้างมาเรื่อย ๆ เราก็ยังรักเค้าอยู่นะ จนกระทั่งตอนนี้ แต่หลังๆ มาพอโตขึ้น ความรู้สึกมันก็กลายเป็นรักที่ขอแค่ได้รัก คือคิดดูแล้วจริงๆตอนนี้ให้ได้คบกันจริงๆ ก็คงอยู่ด้วยกันไม่ได้อ่ะ เพราะจากนิสัยแล้วต้องไม่โอเคแน่ ๆ เพราะงั้นเราก็ไม่ได้หวังให้ความรักครั้งนี้มันสมหวังแล้ว ทุกวันนี้ขอแค่ได้เจอได้คุยบ้าง ได้ทำอะไรให้ เห็นเค้ามีความสุข เราก็แฮปปี้แล้ว แต่เราว่าเค้ารู้ว่าเรารู้สึกแบบนี้ เพราะเราก็แอบแสดงออกเยอะแหละ ว่าอยากเจอ อยากคุยอะไรแบบนี้ ทักไปงอแงใส่เค้าก็บ่อย เค้าก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง บางทีก็กลัวเค้าอึดอัดแล้วหายไปเลยเหมือนกัน
ไม่ได้มาดราม่านะคะ 555 แค่อยากรู้ความคิดเห็นของคนอื่น ๆ บ้าง ว่าถ้าคุณอยู่ในสถานะแบบนี้ คุณจะรู้สึกยังไง จะรู้สึกไม่ดีหรืออึดอัดไหม?