(นายพระรอง) "เรารอ..." กวีการเมืองประโลมโลกประชาธิปไตย

.

ถึงควบคุม กุมเกาะก็ เรารออยู่
ถึงข่มขู่ อยู่ยาวๆ เรารอไหว
ถึงตั้งกฏ ร่างกั้น เรารอไป
ถึงถามเรา เรารอใช้ สิทธิของเรา

รอ...อยู่เฉย นิ่งไว้.............อดทน
รอ...เวลา ผู้คน.................ทั่วหล้า
รอ...ประชา มวลชน...........ตัดสิน วัดเฮย
รอ...พิสูจน์ คนกล้า...........ถูกต้องตามเกณฑ์


เราประชาชนตัวเล็กๆ ที่ไม่มีอำนาจใดๆจะเปลี่ยนแปลงบ้านเมืองได้
นอกจากสิทธิการแสดงความเห็นของเราตามกติกา ผ่านระบบ"ตัวแทนประชาชน"
แม้ว่าบางครั้งอาจมิใช่"ตัวแทนประชาชน"ตามที่ถูกที่ควร เราก็ได้แต่นิ่งเฉยไว้ มิได้ดิ้นรนทำนอกกติกาเพื่อก่อให้เกิดความเปลี่ยนแปลงใดๆ เพราะมันเป็นการทำลายระบอบประชาธิปไตยที่เราเลื่อมใสและศรัทธา

สิ่งที่เรามีและยึดมั่น คือสิทธิเสียงของเราเอง แต่เราก็มิได้ยึดถือสิทธิ์เสียงของตนเองมากกว่าสิทธิ์เสียงของสวนใหญ่ที่จะคิดเห็นออกมาเช่นไร เราก็ยินดีและพร้อมจะปฏิบัติตามกฏกติกา เพราะว่าเราเป็นประชาชนที่มี "อารยะ"มากพอที่จะทำความเข้าใจกับระบอบการปกครองที่เป็นประชาธิปไตยอย่างแท้จริง

ทุกวันนี้ เราจึงได้แต่ รอ และรออยู่
แล้วท่านล่ะพร้อมรึยัง ที่จะฟังความคิดเห็นของประชาชน..?
พร้อมรึยัง ที่จะปฏิบัติตามมติของคนส่วนใหญ่..?

ประชามติ ร่างรัฐธรรมนูญฉบับ 59 นี้ คงทำให้เราได้รู้คำตอบกัน

---

*เตือนมิตรรักนักกลอนเหมือนเคยนะครับ หลีกเลี่ยงการใช้คำที่สุ่มเสี่ยงถูกตีความว่าผิดกฏหมายและศีลธรรมกันด้วย และไม่ควรแสดงความเห็นชี้นำคนอื่นนะครับ ว่าควรรับ หรือไม่รับ ร่างรัฐธรรมนูญ 59 เราคิดเห็นอย่างไรก็ไปบอกตามกติกาที่ถูกต้องตามสิทธิเสียงของเรา ในคูหาลงคะแนนนั้นแหละดีที่สุดครับ

ด้วยรักจาก
นายพระรอง