ไม่รู้ว่าตัวเองชอบผู้ชายหรือผู้หญิง เห็นผู้ชายหล่อๆก็ใจสั่น เป็นผู้หญิงสวยๆก็เขิน เราเป็นโรคเหรอคะ???

สวัสดีค่ะ เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกนะ ไม่รู้อะแค่อยากเล่ามันอัดอั้นมาก แต่ก็ไม่ถึงขนาดนั้นอะนะคะ คือเราอ่ะ แต่ก่อนคือชอบผู้ชายปกติๆ แต่ไม่รู้ทำไมไปใจเต้นกับผู้หญิงได้ก็ไม่รู้

   คือวันนั้นเราเพิ่งย้ายเข้าไปเรียนใหม่ๆไม่รู้จักใครมากหรอกค่ะ คือนั่งกินข้าวกันเพื่อนอยู่ ไม่รู้ทำไมเหมือนกันสายตาดันหันไปเจอพี่ผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึงถักเปียสองข้าง หนเาตาพี่เค้าคล้ายๆ คยองซู เอ็กโซอ่ะค่ะ พูดจริงๆนะ พี่เค้านี่เป็นคยองเวอร์ชั่นหญิงได้เลยอ่ะ (อซอ.ค่ะ) ก็แบบหันไปถามเพื่อนที่เรียนอยู่ที่นี่อยู่แล้วนางก็บอกชื่อมา ตัวย่อ หล. อ้อออออออ เหรอๆ ก็แบบมันจะไม่เฉยๆเลยถ้าวันต่อมาเราเอาแต่มองหาพี่เค้าอย่างเดียวเลยอ่ะ ก็เริ่มแปลกๆกับตัวเองนิดนึง หันไปอีกทีก็เห็นพี่เค้าเดินมากับอิเจ๊ (พี่เราเอง) อ้าว?? พี่หล.เป็นเพื่อนกับอิเจ๊เหรอวะ??? แล้วเย็นวันนั้นบนรถประจำเราก็ถามอิเจ๊ "เจ๊ เพื่อนเดินด้วยชื่อหล.เหรอวะ" มันทำหน้าอึนขี้อยู่แปปนึง "ไม่ใช่คนนี้หย." ห้ะ?? "อ้าว ไม่ได้ชื่อหล.หรอกเหรอ" ถามไง "ไม่ หย. กับ หล. เป็นพี่น้องกัน หัวปีท้ายปีอะ" อ้ออออออออออออออออ แล้วตอนนั้นแหละค่ะ ก็ถามตัวเอง ว่าอยากจะรู้ไปทำไมวะ เออ ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับการใช้ชีวิตเราเลย จะรู้ไปทำไม? มันก็เรื่อยๆที่ช่วงนั้นก็มองแต่พี่หล. รู้ทุกอย่างอ่ะค่ะ วันเดือนปีเกิด เรียนห้องไหน (ห้องเดียวกับอิเจ๊) ขนาดบ้านพี่เค้าเรายังรู้เลย (บ้านพี่เค้าเหมือนคฤหาสน์เลยค่ะ ไม่ได้โม้นะ555) ก็ค่ะ คอยตามหาเฟสบุ๊คพี่เค้าอย่างลับๆไม่ขอความช่วยเหลือจากใครทั้งนั้น สรุปก็หาไม่เจอเจอแต่พี่หย. นางเป็นคนดังค่ะ แล้ววันนั้นก็ตัดสินใจบอกเพื่อนคนนึง มันชื่อ ชพ.ค่ะ มันบอกว่าพี่เค้าไม่โซเชียล ไม่เล่นอะไรเลย เล่นแต่เกมเป็นเด็กติดเกมมาก โอ้โหหหหหหหเลยค่ะ เดี๋ยวๆ พี่แกอยู่ได้ไงวะเนี่ยไม่เล่นอะไรเลย ตอนนั้นแหละค่ะที่รู้เลยว่าตัวเองชอบพี่เค้าขึ้นมานึดๆละ รถประจำของชพ.อ่ะมันจอดใกล้ๆของพี่หล. เราเลยใช้โอกาวที่มีคือการทำเป็นไปนั่งคุยเล่นกับชพ. 555555555 คุยกับชพ.แต่ตามองพี่หล. กูนี่เป็นคนยังไง แต่พี่เค้าน่ารักมากเลยนะคะ ถ้านึกภาพไม่ออกก็คยองซูคนเดิมเลยค่ะ ฮ่าฮ่าๆ ทุกๆวันเราก็เริ่มหลงพี่แกมากขึ้นๆจนการสอบกลางภาคมาถึงห้องเราได้นั่งใกล้กับพี่หล.ค่ะเขินมากอ่านหนังสือไปเขินไป เอาเป็นว่าอ่านไม่รู้เรื่องเลยค่ะ อยู่ดีๆเพื่อนต.มันก็กระซิบถามว่า "มองพี่หล.อยู่ได้ชอบรึไง" เอ้าเห้ยยย หน้าตาเรามันออกอาการขนาดนั้นเลยเหรอ??????? "เออ พี่เค้าน่ารักดีมั้ง" ก็ไม่อยากมีความลับค่ะเลยบอกๆไป วันต่อมา.... ตอนเช้าขนะเดินไปเข้าห้องน้ำตามปกติอยู่ดีๆพี่หล.และเพื่อนของนางก็เดินมาทางเราแล้วพี่ทานตะวันเพื่อนสนิทพี่หล.ก็ถามเราว่า "ชอบหล.เหรอ" !!!!!!!!!!!!!!!!! วินาทีนั้นหันไปมองหน้าพี่หล.คือเค้าไม่ค่อยจะพอใจเท่าไหร่ค่ะ เราทิ้งทุกอย่างเลยวิ่งหนีอย่างเดียว ทำไมพี่ทานตะวันถึงรู้ คนแรกที่สงสัยเลยคืออีต. นางอยู่หอเดียวกับพี่ทานตะวันค่ะ คือโกรธอีต.มากทุกวันนี้ยังไม่เคยคุยกันเลย จากวันนั้นมาคือพี่หล.ทำท่ารังเกียจเรามาก เคยร้องไห้ดราม่าให้อิเจ๊ฟังด้วย ร้องไห้หนักมาก เรียนๆอยู่ก็ร้องไห้ยังกะญาติฝ่ายไหนเสีย เหิ่ม ... อ่าาาาา ลืมบอกว่าพี่หย.รู้แล้วว่าเราชอบพี่สาวนางอยู่ นางแซวเราหนักมากค่ะ ฮ่าฮ่า นางเป็นคนที่ต่างจากพี่สาวของนางลิบลับเลย ร่าเริงมาก โซเชียลตัวแม่ คือแอพไหนฟรีพี่มีหมด อ่าปิดเทอมก็มาถึง.... อยู่ดีๆเพื่อนหลายๆคนมันทักแชทมาบอกว่า พี่หล.สมัครเฟส เห้ย จริงดิ เขินไปเกือบครึ่งชั่วโมงเพราะออกไปปั่นจักรยานระบายอารมณ์ เปิดเฟสอีกทีคือพี่แกแอดเฟรนมาค้าาาาาาาาาาา เราไม่รอช้ารับทันทีเลย >< พอดีวันนั้นเจ๊ก็มาอยู่บ้านเราเลยแบบถามว่าทักดีมั้ยอยากทักมาก ก็เลยทักไปว่า - รับแอดแล้วค่ะ พี่เค้าก็ตอบมาแค่ - ?? เหี้ยมมากค่ะะะะะะะะะะะะ เราก็เงียบหายไป วันต่อมาตอนเย็นบนรถประจำ อิเจ๊มันเอาทรศ.เราไปเล่น เล่นไปเล่นมา เจ๊มันก็กรี้ดเราหันไปมองมันที่ยื่นทรศ.มาให้เรา คือพี่หล.ทักมาเกือบ 30 ข้อความแหน่ะ!!!!!!!!!!!! เปิดเข้าไปดู.....สติ๊กเกอร์ล้วนๆ... เอิ่มเลยถามไปว่า อะไรเหรอคะ นางตอบมาว่า ส่งผิด            










เฮ้ย











เราไม่รู้นะว่าพี่แกตั้งใจส่งมาหรือส่งผิดจริงๆ คือทำคนตรงนี้แทบจะขาดอากาศตายอ่ะ พูดจริง แล้วอีกหลายๆวันต่อมาเราก็รู้สึกหน้ามืดอะไรไม่รู้ทักเค้าไปบอกว่า ขอชอบได้มั้ย แค่ชอบเฉยๆ แล้วพี่แกก็ตอบมาแบบไม่เกรงใจหัวใจเราเลยว่า" ก็ชอบได้ " ปริ่มมากความรู้สึกตอนนั้นคือดีมาก ข้ามมาตอนวันวิชาการ เราเป็นคนวาดรู้สวย ครูเลยลากเรามาอยู่อันนี้ ขี้เกียจมากบอปตรงๆ จะไปอยู่กับพี่หล.ไง เอ้อออ พอมองหาว่าพี่หล.อยู่ไหน ไอ่เพื่อนผช.มันก็สกิด ชี้มาทางหลังเรา อิเหร้ พี่หล.กับเดอะแก๊งค์กำลังเดินมา!!!!!!!!! อมก!!!!!!!!!!!! และเย็นวันนั้น... ทั้งๆที่ก็เห็นว่าพี่เค้าเลือกวิชาอะไรเราก็ยังจะถามเค้าอีกว่าพี่เลือกอะไร ไม่นานนักพี่แกก็ตอบว่า


พี่หล. ศิลปะ อ่ะ
เรา เหรอๆ ทำไมถึงเข้าอันนี้อะ
พี่หล. เข้าตามเพื่อน
เรา อ้อออ
พี่หล. แล้วอันล่ะ ทำไมถึงเข้า ..




.
.
.
.
.
.
เดี๋ยวนะเมื่อกี้พี่หล.ถามว่า แล้วอันล่ะ ทำไมถึงเข้า
.
.
.
.
พี่เค้ารู้ชื่อกูววววววววววววว TAT









เรา ก็หนูวาดรูปสวย
พี่หล. อันนี่ก็ขี้โม้
เรา จริงๆนะ
พี่หล. อ่อ



ไม่รู้จะคุยอะไรต่อจริงๆนวันนั้นและอีกหลายๆวันผ่านไปเรื่อยๆจนพี่เค้าจะจบจากรร.นี้แล้ว มันมีหลายข้อความมากที่ทำให้เรารู้สึกว่าพี่เค้าก็แอบมีใจให้เรา อย่างที่เราบอกว่า เดี๋ยวหนูตามไปเรียนที่เดียวกับพี่นะ

พี่หล. แหม
เรา สอบสู้ๆนะพี่ ขอให้สอบได้
พี่หล. สาธุ
เรา ปีหน้าพี่อวรพรหนูด้วยนะ
พี่หล. โอเค 55555555555555






และมันมีอยู่ตอนนึงที่เราส่งเพลงๆนึงไปให้พี่แกฟัง พี่แกหายไปเกือบห้านาที แล้วเราก็เริ่มคิดเรื่องอะไรๆไปเรื่อยจนโพสไปว่า 'ไม่รู้เค้าฟังรึเปล่า' ปรากฏว่าพี่หล.ไลค์แรก แล้วตอบแชทเรา

พี่หล. ฟังแล้ว
เรา เพระมั้ย
พี่หล. เพราะๆ
เรา แล้วชอบป่าว
พี่หล. ชอบ
เรา หนูเหรอ
พี่หล. เพลง...
เรา 5555555555555 หยอกๆ
พี่หล. **ส่งติ๊กเกอร์หัวเราะ




เดี๋ยวมีต่อค่ะ