คือเราทนไม่ไหวแล้วก็อึดอัดกับสถานการณ์แบบนี้มากๆเลยค่ะ
คือแม่ของเราช่วงแรกๆเค้าก็ยังดีๆนะคะ ครอบครัวของเราไม่ได้มีปัญหาอะไร เรารักกันดีค่ะพ่อแม่ลูกสามคน แม่เราเป็นคนที่ชอบทำงานบ้านค่ะ แต่พอแม่เราเริ่มติดโซเชียลอย่างเฟซบุคกับไลน์แม่ก็เริ่มเปลี่ยนไป คือช่วงแรกๆที่แม่เริ่มติดเค้าก็ยังทำนู่นนี่นั่นตามประสาคุณแม่ แต่พักหลังๆมานี้เราเริ่มจับพิรุธเค้าได้ค่ะ คือเค้าจะชอบเอารูปผู้ชายมาให้เราดูแล้วถามว่าคนนี้หล่อมั้ย (คือยังหล่อไม่เท่าพ่อของเราเลยค่ะ T-T) แล้วแม่ก็จะยิ้มๆเขินๆ เราก็ถามแม่ไปว่ามีอะไรรึเปล่าเพราะตอนนั้นเรารู้สึกไม่ดีบวกกับไปเห็นแชทในไลน์ คนเป็นลูกจะเข้าใจเลยค่ะการที่แม่เราแปลกไปกับเห็นการคุยแบบสนิทสนมกับผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่พ่อมันรู้สึกไม่ดีมากๆ แต่แม่กลับตอบเรามาแบบหน้าตาเฉยเลยว่าเค้าคือกิ๊กของแม่ แล้วแม่ก็ไม่ให้เราไปบอกพ่อ ซึ่งใจจริงเราอยากบอกพ่อมากเลยค่ะ แต่เราทำไม่ได้เรากลัวแม่ว่าแล้วก็กลัวพ่อกับแม่เราจะมองหน้ากันไม่ติดหรืออาจจะมีปากเสียงกัน เรากลัวมากๆ แต่ประเด็นหลักคือแม่เราบอกว่าจริงๆแล้วแม่กับเพื่อนเราตั้งใจคุยกับผู้ชายคนนี้แบบเล่นๆค่ะ เราก็เลยคิดว่ามันคงไม่มีอะไรมั้งแม่คงจะแค่เล่นกับเพื่อน คือแม่ของเราจะเอารูปหน้าของเพื่อนส่งไปให้ผู้ชายคนนั้นดูแล้วก็จะโทรคุยโดยการใช้เสียงของแม่เราคุยค่ะ ช่วงแรกๆเราไม่ได้สนใจอะไรเลยเพราะคิดว่าแม่แค่เล่นๆกับเค้าอีกอย่างมันเป็นความสุขของแม่กับเพื่อนแม่ แต่เวลามันผ่านไปเรื่อยๆค่ะเราก็เริ่มเอะใจว่าทำไมแม่เรายังคุยกับเค้าอยู่ (คือช่วงแรกๆจะคุยกันหลายคนค่ะแล้วสุดท้ายแม่ก็คุยเหลือคนเดียว) เราเลยไปถามแม่เรื่องคุยกับผู้ชายคนนั้นแม่เราเลยตอบว่าเพื่อนเลิกเล่นไปแล้วแต่แม่ยังคุยอยู่ ตอนนั้นเรารู้สึกโกรธในใจเราโกรธจริงๆค่ะ คือเวลามันผ่านไปหลายเดือนมากแล้วเราก็ถามแม่ตอนนั้นเลยว่าทำไมยังคุยอีกแม่ก็บอกว่าแม่ชอบเค้า แต่แม่ของเราก็ยังเอารูปของเพื่อนแม่ไปใช้คุยทั้งๆที่มันไม่ใช่รูปแม่ แม่คุยกับผู้ชายคนนั้นตลอดโดยใช้นามแฝงและคุยทุกวันทุกคืนแล้วก็หลอกให้เพื่อนส่งรูปมาให้แล้วเอารูปของเพื่อนแม่มาใช้คุยกับผู้ชายคนนั้นเรื่อยๆ
เวลาผ่านไปร่วมปีค่ะ เราต้องทนเห็นแม่คุยกับผู้ชายคนนี้ แม่ยิ้มให้กับหน้าจอโทรศัพท์แล้วแม่ก็เริ่มไม่สนใจทำงานบ้านที่แม่มักจะชอบทำ แม่ไม่ทำกับข้าวให้เรากินเหมือนเดิมแม่ไม่ใส่ใจคุยกับเรากับพ่อเหมือนเมื่อก่อน แม่ไม่สนใจทำอะไรเลย บางครั้งเราอยากคุยกับแม่เราอยากจะใช้เวลาของเราอยู่กับแม่บ้างแม่ไม่สนใจเราเลย แม่จะนั่งมองแต่หน้าจอโทรศัพท์กับถ่ายรูป บางครั้งแม่ก็จะเอารูปผู้ชายคนนั้นมาให้ดูแล้วก็เล่าประวัติเค้าให้เราฟัง ซึ่งเราต้องทำใจรับฟังแม่แล้วก็ช้ำอยู่ในใจค่ะ ว่าทำไมแม่ทำกับพ่อแบบนี้เราเสียใจแทนพ่อแต่ก็บอกกับพ่อไม่ได้ แม่บอกเราว่าช่วงนี้แม่รู้สึกว่าแม่ทำงานไม่ค่อยดีรู้สึกใจลอยของหายอยู่เรื่อยๆและแม่ไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น คือเราเคยไปที่ทำงานแม่ค่ะเราไปหาแม่ แม่เราทำงานค้าขายค่ะพวกเสื้อผ้าผู้ชาย เราก็เห็นนะว่าแม่เราจะนั่งเล่นแต่โทรศัพท์ไม่ก็ไปนั่งเล่นอยู่ร้านเพื่อนแม่ พอลูกค้ามาแม่ก็ไม่ได้สนใจลูกค้าเลย แม่สนใจแต่โซเชียลและแชทกับผู้ชายคนนั้น ทุกคืนแม่จะรีบขึ้นห้องแล้วก็คุยโทรศัพท์กับผู้ชายค่ะ มีครั้งนึงเราไม่รู้เราพรวดเข้าไปในห้องแล้วเรียก'แม่' แม่รีบหันมามองแล้วก็ทำท่าบอกให้เราเงียบๆค่ะ เป็นแบบนี้อยู่เรื่อยๆจนเราไม่อยากเจอหน้าแม่ จนช่วงนี้พ่อเริ่มสงสัยว่าทำไมแม่ทำตัวแปลกๆมีกิ๊กรึเปล่า พ่อก็ชอบมาคุยกับเราค่ะว่าช่วงนี้แม่ติดแต่โทรศัพท์เล่นแต่โทรศัพท์ไม่สนใจทำอย่างอื่นเลย และพ่อก็ลองถามแม่ประมาณว่า 'เล่นจังนะโทรศัพท์เนี่ย คุยกับกิ๊กรึเปล่า?' แม่ก็จะบอกปฏิเสธตลอด ซึ่งเราเห็นแล้วเราสงสารพ่อของเรามากๆ เรารักพ่อเรามากเลยค่ะทั้งๆที่เรารู้ทุกอย่างแต่ก็บอกพ่อไม่ได้ เราไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้ แล้วเวลาเราไปเที่ยวแม่เหมือนจะไม่สนใจเรากับพ่อเลยค่ะเค้าก็จะนั่งเล่นโทรศัพท์และไม่กินข้าวจนเราต้องบังคับให้เค้าเอาโทรศัพท์มาวางไว้กลางโต๊ะรวมกับของเราแล้วแม่ถึงจะกินค่ะ ตอนนั้นพ่อเราเลยถามขึ้นมาว่า 'มีกิ๊กรึเปล่า เล่นจังเลยนะ' แม่เราก็มองเค้าแล้วตอบว่า 'ใช่ มีกิ๊ก' แล้วแม่ก็ยิ้มๆ ตอนนั้นเราไม่ตลกค่ะว่าแม่พูดออกไปแบบนั้นได้ยังไง เราเลยเนียนๆเข้าข้างพ่อบอกว่า 'ใช่ๆ แม่มีกิ๊กใช่มั้ย?' แม่เราก็ยิ้มขำแล้วสุดท้ายเค้าก็บอกว่าไม่มี นี่คือเหตุการณ์ล่าสุดที่เราพึ่งพบมาเลยค่ะ แม่เหมือนจะสารภาพกับพ่อแต่สุดท้ายแม่ก็ทำเหมือนว่าแม่โกหก เหมือนเค้าจะหยอกพ่อเล่นๆ แต่เค้าไม่รู้หรอกค่ะว่าเราไม่เล่น เราเคยไม่พอใจสุดๆจนบอกแม่ไปว่าทำไมถึงไม่เลิกคุยทั้งๆที่เพื่อนแม่ก็ไม่ได้สนใจอะไรแล้ว ทำไมยังจะคุยกันอีก แม่คิดยังไงกับเค้ากันแน่ แม่เราตอบคำตอบมาแบบที่เราไม่ต้องการรับรู้ แม่บอกว่าแม่รักเค้า
เราไม่เข้าใจค่ะ ว่าการที่แม่คุยกับผู้ชายที่ไม่เคยเจอกันเลยแม้แต่ครั้งเดียว ไม่รู้ว่าเค้ามีผู้หญิงที่เค้าคุยด้วยอยู่กี่คนไม่รู้ว่าครอบครัวของเค้าเป็นยังไงจะรักจริงๆหรือแค่คุยกับแม่เล่นๆ แต่แม่กลับรักผู้ชายคนนั้น ผู้ชายที่ไม่ใช่พ่อ แม่ทำแบบนี้กับพ่อเราได้ยังไงแม่กล้าบอกว่าคนที่แม่รักคือผู้ชายคนนั้นๆทั้งที่พึ่งรู้จักกันมาได้แค่ปีกว่าๆได้ยังไง เราอึดอัดค่ะที่ต้องทนเห็นแม่คุยกับคนอื่นโดยเราไม่สามารถทำอะไรได้เลย เราไม่กล้าบอกพ่อ แต่เราก็กลัวว่าสักวันหนึ่งพ่อกับแม่จะเลิกกัน (แม่เคยถามเราว่า 'ถ้าพ่อกับแม่หย่ากันแล้วหนูจะเลือกอยู่กับใคร' เราเกลียดคำถามนี้เพราะแม่ไม่ได้ถามเราแค่ครั้งเดียว แม่เราถามเราตั้งแต่ตอนต้นที่เริ่มคุยกับผู้ชายคนนั้นมาได้สองสามเดือน และแม่ก็มาถามเราอีกครั้งเมื่อเดือนก่อน และแม่ก็บอกอีกว่าไม่เคยรักพ่อเราเลยแต่แต่งงานด้วยเพราะพ่อเราเป็นข้าราชการค่ะ เราตอบไปว่าเราจะไม่เลือกใครค่ะ)
เราควรจะทำยังไงดีคะ? เราไม่อยากอคติหรือเกลียดแม่ที่ทำแบบนี้ แต่เราก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเรารู้สึกไม่ดีกับแม่จริงๆ เราคิดว่ามันเป็นความสุขของแม่แต่มันใช่ความสุขๆจริงหรอคะ? เรารู้สึกเหมือนเค้าเป็นคนแปลกหน้าที่ไม่ใช่แม่ เราคิดจะคุยกับแม่แบบเปิดใจหลายครั้งกับเรื่องนี้แต่เราไม่กล้าเราไม่รู้จะบอกเค้ายังไงดี
เรายังลังเลใจว่าจะบอกกับพ่อดีไหม มีหลายครั้งที่เราโกรธแม่จนอยากจะบอกกับพ่อว่าแม่คุยกับผู้ชายอื่น แต่เราทำไม่ได้เรากลัวผลที่จะตามมาเรากลัวพ่อเราเสียใจ เราแคร์พ่อมากเพราะพ่อเรารักแม่เรามากเลยค่ะ
เราควรจะทำยังไงกับเรื่องนี้ดีคะ? เรารู้สึกอึดอัดเราสับสน บอกตรงๆตอนนี้เรารู้สึกแย่มากๆ เราเครียดจริงๆ
แม่เราติดคุยกับผู้ชายคนอื่น ควรจะทำยังไงดี? เราอึดอัดมาก
คือแม่ของเราช่วงแรกๆเค้าก็ยังดีๆนะคะ ครอบครัวของเราไม่ได้มีปัญหาอะไร เรารักกันดีค่ะพ่อแม่ลูกสามคน แม่เราเป็นคนที่ชอบทำงานบ้านค่ะ แต่พอแม่เราเริ่มติดโซเชียลอย่างเฟซบุคกับไลน์แม่ก็เริ่มเปลี่ยนไป คือช่วงแรกๆที่แม่เริ่มติดเค้าก็ยังทำนู่นนี่นั่นตามประสาคุณแม่ แต่พักหลังๆมานี้เราเริ่มจับพิรุธเค้าได้ค่ะ คือเค้าจะชอบเอารูปผู้ชายมาให้เราดูแล้วถามว่าคนนี้หล่อมั้ย (คือยังหล่อไม่เท่าพ่อของเราเลยค่ะ T-T) แล้วแม่ก็จะยิ้มๆเขินๆ เราก็ถามแม่ไปว่ามีอะไรรึเปล่าเพราะตอนนั้นเรารู้สึกไม่ดีบวกกับไปเห็นแชทในไลน์ คนเป็นลูกจะเข้าใจเลยค่ะการที่แม่เราแปลกไปกับเห็นการคุยแบบสนิทสนมกับผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่พ่อมันรู้สึกไม่ดีมากๆ แต่แม่กลับตอบเรามาแบบหน้าตาเฉยเลยว่าเค้าคือกิ๊กของแม่ แล้วแม่ก็ไม่ให้เราไปบอกพ่อ ซึ่งใจจริงเราอยากบอกพ่อมากเลยค่ะ แต่เราทำไม่ได้เรากลัวแม่ว่าแล้วก็กลัวพ่อกับแม่เราจะมองหน้ากันไม่ติดหรืออาจจะมีปากเสียงกัน เรากลัวมากๆ แต่ประเด็นหลักคือแม่เราบอกว่าจริงๆแล้วแม่กับเพื่อนเราตั้งใจคุยกับผู้ชายคนนี้แบบเล่นๆค่ะ เราก็เลยคิดว่ามันคงไม่มีอะไรมั้งแม่คงจะแค่เล่นกับเพื่อน คือแม่ของเราจะเอารูปหน้าของเพื่อนส่งไปให้ผู้ชายคนนั้นดูแล้วก็จะโทรคุยโดยการใช้เสียงของแม่เราคุยค่ะ ช่วงแรกๆเราไม่ได้สนใจอะไรเลยเพราะคิดว่าแม่แค่เล่นๆกับเค้าอีกอย่างมันเป็นความสุขของแม่กับเพื่อนแม่ แต่เวลามันผ่านไปเรื่อยๆค่ะเราก็เริ่มเอะใจว่าทำไมแม่เรายังคุยกับเค้าอยู่ (คือช่วงแรกๆจะคุยกันหลายคนค่ะแล้วสุดท้ายแม่ก็คุยเหลือคนเดียว) เราเลยไปถามแม่เรื่องคุยกับผู้ชายคนนั้นแม่เราเลยตอบว่าเพื่อนเลิกเล่นไปแล้วแต่แม่ยังคุยอยู่ ตอนนั้นเรารู้สึกโกรธในใจเราโกรธจริงๆค่ะ คือเวลามันผ่านไปหลายเดือนมากแล้วเราก็ถามแม่ตอนนั้นเลยว่าทำไมยังคุยอีกแม่ก็บอกว่าแม่ชอบเค้า แต่แม่ของเราก็ยังเอารูปของเพื่อนแม่ไปใช้คุยทั้งๆที่มันไม่ใช่รูปแม่ แม่คุยกับผู้ชายคนนั้นตลอดโดยใช้นามแฝงและคุยทุกวันทุกคืนแล้วก็หลอกให้เพื่อนส่งรูปมาให้แล้วเอารูปของเพื่อนแม่มาใช้คุยกับผู้ชายคนนั้นเรื่อยๆ
เวลาผ่านไปร่วมปีค่ะ เราต้องทนเห็นแม่คุยกับผู้ชายคนนี้ แม่ยิ้มให้กับหน้าจอโทรศัพท์แล้วแม่ก็เริ่มไม่สนใจทำงานบ้านที่แม่มักจะชอบทำ แม่ไม่ทำกับข้าวให้เรากินเหมือนเดิมแม่ไม่ใส่ใจคุยกับเรากับพ่อเหมือนเมื่อก่อน แม่ไม่สนใจทำอะไรเลย บางครั้งเราอยากคุยกับแม่เราอยากจะใช้เวลาของเราอยู่กับแม่บ้างแม่ไม่สนใจเราเลย แม่จะนั่งมองแต่หน้าจอโทรศัพท์กับถ่ายรูป บางครั้งแม่ก็จะเอารูปผู้ชายคนนั้นมาให้ดูแล้วก็เล่าประวัติเค้าให้เราฟัง ซึ่งเราต้องทำใจรับฟังแม่แล้วก็ช้ำอยู่ในใจค่ะ ว่าทำไมแม่ทำกับพ่อแบบนี้เราเสียใจแทนพ่อแต่ก็บอกกับพ่อไม่ได้ แม่บอกเราว่าช่วงนี้แม่รู้สึกว่าแม่ทำงานไม่ค่อยดีรู้สึกใจลอยของหายอยู่เรื่อยๆและแม่ไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น คือเราเคยไปที่ทำงานแม่ค่ะเราไปหาแม่ แม่เราทำงานค้าขายค่ะพวกเสื้อผ้าผู้ชาย เราก็เห็นนะว่าแม่เราจะนั่งเล่นแต่โทรศัพท์ไม่ก็ไปนั่งเล่นอยู่ร้านเพื่อนแม่ พอลูกค้ามาแม่ก็ไม่ได้สนใจลูกค้าเลย แม่สนใจแต่โซเชียลและแชทกับผู้ชายคนนั้น ทุกคืนแม่จะรีบขึ้นห้องแล้วก็คุยโทรศัพท์กับผู้ชายค่ะ มีครั้งนึงเราไม่รู้เราพรวดเข้าไปในห้องแล้วเรียก'แม่' แม่รีบหันมามองแล้วก็ทำท่าบอกให้เราเงียบๆค่ะ เป็นแบบนี้อยู่เรื่อยๆจนเราไม่อยากเจอหน้าแม่ จนช่วงนี้พ่อเริ่มสงสัยว่าทำไมแม่ทำตัวแปลกๆมีกิ๊กรึเปล่า พ่อก็ชอบมาคุยกับเราค่ะว่าช่วงนี้แม่ติดแต่โทรศัพท์เล่นแต่โทรศัพท์ไม่สนใจทำอย่างอื่นเลย และพ่อก็ลองถามแม่ประมาณว่า 'เล่นจังนะโทรศัพท์เนี่ย คุยกับกิ๊กรึเปล่า?' แม่ก็จะบอกปฏิเสธตลอด ซึ่งเราเห็นแล้วเราสงสารพ่อของเรามากๆ เรารักพ่อเรามากเลยค่ะทั้งๆที่เรารู้ทุกอย่างแต่ก็บอกพ่อไม่ได้ เราไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้ แล้วเวลาเราไปเที่ยวแม่เหมือนจะไม่สนใจเรากับพ่อเลยค่ะเค้าก็จะนั่งเล่นโทรศัพท์และไม่กินข้าวจนเราต้องบังคับให้เค้าเอาโทรศัพท์มาวางไว้กลางโต๊ะรวมกับของเราแล้วแม่ถึงจะกินค่ะ ตอนนั้นพ่อเราเลยถามขึ้นมาว่า 'มีกิ๊กรึเปล่า เล่นจังเลยนะ' แม่เราก็มองเค้าแล้วตอบว่า 'ใช่ มีกิ๊ก' แล้วแม่ก็ยิ้มๆ ตอนนั้นเราไม่ตลกค่ะว่าแม่พูดออกไปแบบนั้นได้ยังไง เราเลยเนียนๆเข้าข้างพ่อบอกว่า 'ใช่ๆ แม่มีกิ๊กใช่มั้ย?' แม่เราก็ยิ้มขำแล้วสุดท้ายเค้าก็บอกว่าไม่มี นี่คือเหตุการณ์ล่าสุดที่เราพึ่งพบมาเลยค่ะ แม่เหมือนจะสารภาพกับพ่อแต่สุดท้ายแม่ก็ทำเหมือนว่าแม่โกหก เหมือนเค้าจะหยอกพ่อเล่นๆ แต่เค้าไม่รู้หรอกค่ะว่าเราไม่เล่น เราเคยไม่พอใจสุดๆจนบอกแม่ไปว่าทำไมถึงไม่เลิกคุยทั้งๆที่เพื่อนแม่ก็ไม่ได้สนใจอะไรแล้ว ทำไมยังจะคุยกันอีก แม่คิดยังไงกับเค้ากันแน่ แม่เราตอบคำตอบมาแบบที่เราไม่ต้องการรับรู้ แม่บอกว่าแม่รักเค้า
เราไม่เข้าใจค่ะ ว่าการที่แม่คุยกับผู้ชายที่ไม่เคยเจอกันเลยแม้แต่ครั้งเดียว ไม่รู้ว่าเค้ามีผู้หญิงที่เค้าคุยด้วยอยู่กี่คนไม่รู้ว่าครอบครัวของเค้าเป็นยังไงจะรักจริงๆหรือแค่คุยกับแม่เล่นๆ แต่แม่กลับรักผู้ชายคนนั้น ผู้ชายที่ไม่ใช่พ่อ แม่ทำแบบนี้กับพ่อเราได้ยังไงแม่กล้าบอกว่าคนที่แม่รักคือผู้ชายคนนั้นๆทั้งที่พึ่งรู้จักกันมาได้แค่ปีกว่าๆได้ยังไง เราอึดอัดค่ะที่ต้องทนเห็นแม่คุยกับคนอื่นโดยเราไม่สามารถทำอะไรได้เลย เราไม่กล้าบอกพ่อ แต่เราก็กลัวว่าสักวันหนึ่งพ่อกับแม่จะเลิกกัน (แม่เคยถามเราว่า 'ถ้าพ่อกับแม่หย่ากันแล้วหนูจะเลือกอยู่กับใคร' เราเกลียดคำถามนี้เพราะแม่ไม่ได้ถามเราแค่ครั้งเดียว แม่เราถามเราตั้งแต่ตอนต้นที่เริ่มคุยกับผู้ชายคนนั้นมาได้สองสามเดือน และแม่ก็มาถามเราอีกครั้งเมื่อเดือนก่อน และแม่ก็บอกอีกว่าไม่เคยรักพ่อเราเลยแต่แต่งงานด้วยเพราะพ่อเราเป็นข้าราชการค่ะ เราตอบไปว่าเราจะไม่เลือกใครค่ะ)
เราควรจะทำยังไงดีคะ? เราไม่อยากอคติหรือเกลียดแม่ที่ทำแบบนี้ แต่เราก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเรารู้สึกไม่ดีกับแม่จริงๆ เราคิดว่ามันเป็นความสุขของแม่แต่มันใช่ความสุขๆจริงหรอคะ? เรารู้สึกเหมือนเค้าเป็นคนแปลกหน้าที่ไม่ใช่แม่ เราคิดจะคุยกับแม่แบบเปิดใจหลายครั้งกับเรื่องนี้แต่เราไม่กล้าเราไม่รู้จะบอกเค้ายังไงดี
เรายังลังเลใจว่าจะบอกกับพ่อดีไหม มีหลายครั้งที่เราโกรธแม่จนอยากจะบอกกับพ่อว่าแม่คุยกับผู้ชายอื่น แต่เราทำไม่ได้เรากลัวผลที่จะตามมาเรากลัวพ่อเราเสียใจ เราแคร์พ่อมากเพราะพ่อเรารักแม่เรามากเลยค่ะ
เราควรจะทำยังไงกับเรื่องนี้ดีคะ? เรารู้สึกอึดอัดเราสับสน บอกตรงๆตอนนี้เรารู้สึกแย่มากๆ เราเครียดจริงๆ