ท้องฟ้า สีดำ

ใกล้สงกรานต์ ปีใหม่ ของไทยแล้ว
เหล่าพี่และ น้องแก้ว รู้บ้างไหม
อดีตก่อน นานมาแล้ว ที่เมืองไทย
วันสงกรานต์ ช่างสดใส ทั้งใจกาย

คนมากมาย เข้าวัด สรงน้ำพระ
ร่วมทำบุญ หนุนธรรมมะ นะสหาย
มีเล่นน้ำ กันสนุก บ้างประปราย
ดูหน้าก่อน ถ้าสาดได้ ค่อยเล่นกัน

นึกถึงวัน เดินผ่านทาง ช่างสุขสม
ออกจากบ้าน ไปเที่ยวชม แสนสุขสันต์
ไม่มีใคร มาแตะตัว สาดน้ำกัน
ที่เขาเล่น เพียงสังสรรค์ วันสบาย

แต่กลับกลาย เทศกาล พาลปรับเปลี่ยน
โลกหมุนเวียน เศรษฐกิจ พาใจหาย
เพิ่มวันหยุด นักท่องเที่ยว มามากมาย
เงินกระจาย จ่ายสะพัด ชัดชื่นชม

คนระดม แหล่งเล่นน้ำ สาดกันใหญ่
หลายปีผ่าน เรื่องเปลี่ยนไป ใจขื่นขม
วันปีใหม่ เล่นแต่น้ำ กันระงม
ปีนี้แล้ง เกษตรล่ม ตรมอุรา

ยังนำพา ความเสื่อมใน ใจคนนี้
ลวนลามหญิง เหมือนย่ำยี ทุกที่หนา
ผิดศีลธรรม ทั้งคำสอน ที่ผ่านมา
ฟ้าสีดำ ความต่ำช้า มิอาธร

นิรันดร การเปลี่ยนไป ในครานั้น
มาถึงวัน เปลี่ยนกลับไป ได้ไหมหนอ
ประเพณี โบราณมา นานมากพอ
แต่มิอาจ สานต่อ ให้มั่นคง

จึงต้องปลง กาลเปลียนไป ในยามนี้
ตัวเงินที่ หมุนเข้ามา น่าไหลหลง
ปีใหม่ไทย ประเพณี ไม่มั่นคง
เหมือนคนหลง ผิดทิศทาง อย่างแสนไกล

ที่แดนไกล ต่างดินแดน หลายแคว้นนั่น
ประเพณี เขาทำกัน วันปีใหม่
คืออวยพร กับครอบครัว ทั้งใกล้ไกล
เขายังคง รักษาไว้ ไม่เปลี่ยนแปร

หนักใจแท้ แม้ตัวเรา เท่าหิ่งห้อย
แสงมีน้อย มิอาจเปล่ง เร่งกระแส
ประเพณี เก่าคงเป็น เมืองลับแล
ให้ท้อแท้ ใกล้ปีใหม่ ช้ำใจเอย...