บางสิ่งบางอย่าง ที่ฉันได้รับจากการวิ่ง ความภูมิใจเล็กๆน้อยๆของคนที่เพิ่งเริ่มต้น

ไม่มีอะไรมากนะคะ แค่อยากแชร์ความรู้สึกเล็กๆน้อยๆหลังจากการเริ่มวิ่งได้แค่ 3 สัปดาห์

ก่อนอื่น ตอนแรกเลย เป็นคนอ้วนค่ะ ไม่ชอบวิ่งเลย เพราะ วิ่งแล้วคัน(คงเพราะไม่เคยวิ่ง  ไขมันที่ขามันเลยสั่น) 555
แต่ที่อยู่ไม่ได้เพราะยิ่งเห็นรูปตัวเองตอนอ้วนแล้วรับไม่ได้  ไม่ไหวแล้ว อึดอัด เลยต้องลด (ที่จริงก็เพราะอกหักด้วยแหล่ะ ><”)
วันแรกที่ไปวิ่งนะ ขาไม่ก้าวเลย เดินวนอยู่ 4-5 รอบก็วิ่งไม่ออกสักที แต่พอได้วิ่งผ่านไปประมาณ 3 สัปดาห์ และสิ่งที่ทำให้รู้สึกดีก็คือ

1.    เมื่อวันก่อนไปขึ้นเขาคิชฌกูฏมา เดินขึ้นเขาแบบไม่เหนื่อยเลย ทั้งๆที่เมื่อก่อนตอนเรียนเคยไปออกภาคสนามเดินขึ้นเขางี้ไม่ได้เลย 10 เมตรก็เหนื่อยแล้ว ครั้งนี้เป็นครั้งแรกเลยที่รู้ว่าการที่เราเตรียมร่างกายให้พร้อมก่อนขึ้นเขามันดีอย่างนี้นี่เอง เพราะตอนเราวิ่ง เราออกแรงหนักกว่าตอนขึ้นเขาเยอะ สบายเลยทีนี้
2.    การวิ่งมันทำให้เรารับอากาศร้อนมากขึ้น เพราะเป็นคนขี้ร้อนมากๆค่ะ ไม่ชอบเลยที่ต้องเหงื่อออก ไม่ยอมให้ตัวเองได้มีเหงื่อเลย แต่ตอนนี้ก็เฉยๆนะ เหมือนชินกับความร้อนตอนที่วิ่งแล้ว
3.    วิ่งที่สวนสันติภาพ ได้เจอกับผู้คนมากมาย ผู้ชายเยอะดี แท้ไม่แท้ไม่รู้ แต่ก็รู้สึกดีนะ
4.    รู้สึกว่าตัวเองเฟิร์มขึ้นนะ 555 รึเปล่าไม่รู้ แต่น้ำหนักก็เริ่มลดแหล่ะ แอบคิดในใจว่าเราจะผอมเพรียวเหมือนคนอื่นได้ไหมน๊าาา 555

ตอนนี้นึกได้เท่านี้ ที่เหลือยังนึกไม่ออกค่ะ ใครมีความรู้สึกยังไงก็มาแชร์กันได้นะคะ
ถึงตอนนี้เราจะเริ่มวิ่งและวิ่งได้แค่วันละโลสองโลก็เหอะ แต่มันก็แอบมีความภูมิใจซ่อนอยู่นะ แรกๆอาจจะต่อต้าน  ไม่อยากมา ขี้เกียจ จะยอมแพ้ แต่ตอนนี้เริ่มจะชอบแล้วสิ ถ้าเป็นไปได้ก็อยากวิ่งจนสามารถไปวิ่งมาราธอนได้ แต่ต้องสู้ต่อไปค่ะ

#มาวิ่งด้วยกันได้นะคะ ^^