สวัสดีครับนี่เป็นกระทู้แรกนะครับ ถ้ามีข้อผิดพลาดอะไรต้องขออภัยล่วงหน้านะครับ
เริ่มเรื่องผมเป็นลูกคนเดียว แล้วน้องที่สนิทกันเป็นญาติ แม่น้องก็จะไปขายของเพราะจะหาเงินมาให้น้อง แม่น้องเลยมาฝากลูกไว้กับแม่ผม ซึ่งผมไม่ถูกกับลูกคนเล็ก(แม่ของน้องมีลูก 2 คน) เหตุผลที่ผมไม่ชอบคือ เป็นเด็กที่นิสัยแย่มาก คืออยู่ต่อหน้าผู้ใหญ่กับอู่ต่อหน้าเรานี่คนละแบบอ่ะ ประเด็นนางขี้ขโมยด้วย จับได้ 2 ครั้ง ครั้งแรกขโมยของเล่น จับได้ แม่ก็เลยบอกปล่อยผ่าน พอครั้งที่ 2 เป็นกำไลเงินอ่ะครับ ผมเห็นมันกำลังเอาเข้ากระเป๋าก็เลยถามว่าอะไร มันบอกไม่มีอะไร ผมก็เลยค้นเจอ แม่ก็ด่ามันไปแค่นั้น มีพีคกว่านี้คือวันนั้นไปตลาดแล้วนางอยากไปหาญาติอีกคน แต่พวกผมไม่ให้ไปเพราะแม่ของนางจะด่า นางก็วิ่งหนีอ่ะคือ เกือบโดนรถชน มาถึงก็มีแต่แม่ผมด่า แต่แม่นางไม่พูดอะไรเลยอ่ะ มันทำให้ผมอารมณ์เสียมาก พอน้อง 2 คนนี้มาอยู่ ผมมีความรู้สึกว่ามันไม่ใช่ครอบครัวเลย ค่าไฟก็แพงขึ้น เพราะต้องเปิดอีกห้องให้นอน ไม่ค่อยกล้าทิ้งบ้านกลัวของหาย ล่าสุดวันนี้ทะเลาะกับแม่หนักมาก ผมไปที่ทำงานของพ่อ ผมก็เล่าให้ฟังว่า เออเนี้ยที่นั่นอ่ะ น้องพึ่งเจอกันครั้งแรกเอาขนมมาให้ แต่คนแถวนี้มีอะไรไม่แบ่งหรอก แม่ก็บอกว่าน้องยังเด็ก ยังเด็กทุกครั้งที่สิ่งที่ผมพูดเป็นเรื่องจริง ผมมีความรู้สึกว่าแม่เข้าข้างน้องอ่ะทั้งๆที่สิ่งที่ผมพูดเป็นเรื่องจริง เรื่องก็ประมาณนี้ละครับ ผมต้องทำยังไงดีให้ผมไม่ต้องโกรธไม่ต้องเกลียด เอาจริงอยากไล่ออกไป
ทะเลาะกับแม่ ทำยังไงดีครับ
เริ่มเรื่องผมเป็นลูกคนเดียว แล้วน้องที่สนิทกันเป็นญาติ แม่น้องก็จะไปขายของเพราะจะหาเงินมาให้น้อง แม่น้องเลยมาฝากลูกไว้กับแม่ผม ซึ่งผมไม่ถูกกับลูกคนเล็ก(แม่ของน้องมีลูก 2 คน) เหตุผลที่ผมไม่ชอบคือ เป็นเด็กที่นิสัยแย่มาก คืออยู่ต่อหน้าผู้ใหญ่กับอู่ต่อหน้าเรานี่คนละแบบอ่ะ ประเด็นนางขี้ขโมยด้วย จับได้ 2 ครั้ง ครั้งแรกขโมยของเล่น จับได้ แม่ก็เลยบอกปล่อยผ่าน พอครั้งที่ 2 เป็นกำไลเงินอ่ะครับ ผมเห็นมันกำลังเอาเข้ากระเป๋าก็เลยถามว่าอะไร มันบอกไม่มีอะไร ผมก็เลยค้นเจอ แม่ก็ด่ามันไปแค่นั้น มีพีคกว่านี้คือวันนั้นไปตลาดแล้วนางอยากไปหาญาติอีกคน แต่พวกผมไม่ให้ไปเพราะแม่ของนางจะด่า นางก็วิ่งหนีอ่ะคือ เกือบโดนรถชน มาถึงก็มีแต่แม่ผมด่า แต่แม่นางไม่พูดอะไรเลยอ่ะ มันทำให้ผมอารมณ์เสียมาก พอน้อง 2 คนนี้มาอยู่ ผมมีความรู้สึกว่ามันไม่ใช่ครอบครัวเลย ค่าไฟก็แพงขึ้น เพราะต้องเปิดอีกห้องให้นอน ไม่ค่อยกล้าทิ้งบ้านกลัวของหาย ล่าสุดวันนี้ทะเลาะกับแม่หนักมาก ผมไปที่ทำงานของพ่อ ผมก็เล่าให้ฟังว่า เออเนี้ยที่นั่นอ่ะ น้องพึ่งเจอกันครั้งแรกเอาขนมมาให้ แต่คนแถวนี้มีอะไรไม่แบ่งหรอก แม่ก็บอกว่าน้องยังเด็ก ยังเด็กทุกครั้งที่สิ่งที่ผมพูดเป็นเรื่องจริง ผมมีความรู้สึกว่าแม่เข้าข้างน้องอ่ะทั้งๆที่สิ่งที่ผมพูดเป็นเรื่องจริง เรื่องก็ประมาณนี้ละครับ ผมต้องทำยังไงดีให้ผมไม่ต้องโกรธไม่ต้องเกลียด เอาจริงอยากไล่ออกไป