ทะเลาะกับพ่อแม่หนักมาก เราผิดจริง เราควรทำไงดี

สวัสดีคะ ครอบครัวเรามีอยู่4คน พ่อ แม่ เราพี่สุด แล้วก้น้องเราอายุพึ่งได้2ปี คือวันนั้นแม่เราไปต่างจังหวัดกับน้อง เราอยู่บ้านกับพ่อเรา2คน ตกกลางคืนพ่อหลับค่ะ เราเลยแอบออกไปกับเพื่อน นั้นเป็นครั้งแรกที่ทำแบบนั้น ทำไปเพราะครึกคะนอง เรากะจะออกไปแค่20นาทีเดี๋ยวกลับบ้าน แต่เราไปไม่ถึง10นาทีพ่อสะดุ้งตื่นสะก่อน เพราะมีคนมาดึงขาเลยตื่น พ่อโทรหาเรา เราก้กลับบ้านไป พ่อด่าเราต่อหน้าเพื่อน พอเข้าบ้านไปก้ทะเลาะกับพ่อตอนแรกพ่อบอกพ่อให้เราออกจากบ้าน จะไม่สนใจว่าไปอยู่ไหน จะส่งให้น้องเรียน จะรักน้องและคาดหวังน้องมากกว่าเรา พอรุ่งเช้ามา พ่อบอกพ่อจะไม่ทำดีกับเราแล้ว อะไรที่เราทำให้พ่อไม่พอใจหรือไม่เข้าตา พ่อบอกพ่อจะตบจะใช้กำลังอย่างเดียวไม่ว่าจะอยู่ต่อหน้าเพื่อน ญาติ หรือคนนอก พ่อก้จะไม่สน พ่อจะเอาเรื่องไรไปเล่าให้ญาติฟัง ให้เราไม่มีหน้าไปพบเค้า เราโกรธจนหน้าชาเลย แต่ก้ได้แค่โกรธเพราะรู้ว่าตัวเองทำผิดจริง เราอยากขอโทดพ่อมากๆ อยากให้พ่อให้โอกาศเราอีกสักครั้ง เราสำนึกผิดแล้วจริงๆ แต่เค้าคงไม่อยากจะสนใจเราแล้วเพราะเค้าจะตัดพ่อลูกกับเรา เราทำเค้าผิดหวังหลายเรื่อง ทั้งเรื่องเข้าโรงเรียนไม่สมความคาดหวังเค้า เกรดเราไม่ได้ดั่งความคาดหวังของเค้า แต่เราทำดีสุดแล้ว เราไม่ติด0ติดร.เลยในชีวิตนี้ เรื่องงานบ้านเราก้ช่วยบ้างแต่บางครั้งเราขี้เกียจจนเค้าโมโหบางทีก้ถึงกับจะตัดพ่อลูก ไล่ออกจากบ้าน แล้วบอกว่าเราทำให้ครอบครัวต้องแตก เพราะพ่อกับแม่ทะเลาะเรื่องเราอยู่บ่อยๆ เค้าเลยส่งเราไปอยู่บ้านย่า ไปอยู่ในเขาในนา ไม่ให้พาโทรศัพท์ไป ขาดการติดต่อจากโลกภายนอก แต่เราก้มีแม่ที่คอยช่วยเรา ปลอบเราให้กำลังใจเรา แม่มารับที่บ้านย่าให้เรากลับบ้าน หลังจากนั้นเราก้พยายามปรับปรุงตัว ทำตัวดีๆ ไม่เกเรเชื่อฟัง จนมาวันนี้คะที่ทะเลาะกัน เราอยากขอโทษพ่อขอโทษแม่ในทุกๆสิ่งที่เราทำมา  ที่เคยทำให้ทันเสียใจ เราอยากให้เค้าอภัยเราจริงๆคะ อยากให้เค้าให้โอกาศเราอีกครั้ง เราสันยากับตัวเองแล้วว่าถ้าเค้าให้อภัยเราจะทำตัวดี ไม่ทำให้เค้าผิดหวังจะเรียนจบทำงานดีๆมาเลี้ยงพ่อแม่ แต่คงสายไปแล้วละคะ เค้าคงไม่ฟังเราแล้ว เราก้ไม่มีหน้าไปพบญาติหรือคนข้างบ้านอีก เราควรทำไงดีคะ ขอคำปรึกษาหน่อยคะ (ไม่ใช่ตอกย้ำหรือด่า เพราะเรารู้ว่าเราผิด)