ชายในลิฟท์ ที่หลอนไม่ลืม

เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อปี 2532 ช่วงลอยกระทง พอดีเพื่อนเกิดอุบัติเหตุขี่มอไซด์ชนกับรถ10ล้อ เข้ารักษาห้องICU
ณ โรงพยาบาลแห่งนั้นไม่ใกล้ไม่ไกลจากดอนเมืองมากนัก หลังเลิกเรียนเรากับเพื่อนๆ10กว่าคนก็รวมตัวกัน
ไปเยี่ยมเพื่อนที่บาดเจ็บ..เมื่อไปถึงโรงพยาบาลด้วยความที่ไม่สำรวมกิริยา เมื่อตาเหลือบไปเห็นผู้ป่วยเตียง
ถัดไปนอนชักกระตุกจึงหัวเราะจนเพื่อนต้องสะกิด  แต่เหตุการณ์วันนั้นราบเรียบเมื่อเยี่ยมเพื่อนเสร็จก็แยกย้าย
กันกลับบ้าน สามวันต่อมาเพื่อนๆก็ชวนกันไปเยี่ยมเพื่อนที่โรงพยาบาล...วันนี้เพื่อนย้ายจากICUไปพักห้องผู้ป่วย
ชั้น5(ถ้าจำไม่ผิดนะ) ก็อย่างที่เล่าช่วงนั้นมันช่วงลอยกระทง เราก็พก ประทัดน้อยๆ กระเทียมใส่ในกระเป๋าเสื้อ
ระหว่างเดินเราก็ปาเล่นระหว่างทาง ด้วยความเป็นเด็กไม่คิดอะไรนอกไปจากความสนุก ..เพื่อนดูอาการดีขึ้นมาก
จากที่เยี่ยมในวันแรก เรากับเพื่อนอีกคนนึงก็พากันไปยืนที่ระเบียงห้องมองดูวิวรอบๆลมเย็นสบาย แต่พอก้มหน้าลง
เราเห็นคนไข้ชั้นล่างๆยืนอ่านหนังสือริมระเบียง ด้วยความคึกคะนองเลยปากระเทียมกับประทัดลงไป สนุกสนานกันไป
จนใกล้มืด(ช่วงฤดูหนาว มันมืดเร็ว)เพื่อนคนอื่นๆเดินมาบอกว่า "เฮ้ยเล่นไรว่ะ..กลับบ้านกันโว้ย"
ได้ยินเสียงเพื่อนพูดแว่วแผ่วๆว่า “เจอกันหน้าลิพท์ชั้น2นะ” นั้นละความระทึกกำลังมาเยื่อนอย่างไม่รู้ตัว