อาจถูกใจ แต่มันไม่ถูกต้อง ทำไงดีเรา

เราคุยกันมาได้ชักพักแล้วคะ น่าจะเดือนหนึ่งได้ ตอนแรกก็ไม่คิดว่าจจะถล่ำตัวมาขนาดนี้และเราก็แค่คนแอบชอบคนนึ่งแต่อยู่ๆก็ทำให้เราได้คุยกัน การที่คุยทุกวัน เจอหน้ากันที่ฝึกงานทุกวันมันทำให้เราผูกพันนะคะ วันนี้เป็นวันที่เค้าฝึกเสร็จและต้องกลับไปจังหวัดของเค้าคนที่เจ็บสุดคือเรานี่แหล่ะคะความรู้สึกมันบอกไม่ถูกรู้สึกใจหาย อยากจะอยู่ด้วยกันให้นานกว่านี้ แต่ติดตรงที่เค้ามีแฟนอยู่แล้วและก็ต้องกลับไปหาคนของเค้าอ่ะน่ะ เราก็ทำใจอยู่อ่ะนะเรื่องของเรากับเค้าโชคชะตาคงกำหนดมาแค่นี้ แต่มีสิ่งหนึ่งอยากจะบอก "เราจะรอเทอตรงนี้เงียบๆ วันไหนเค้าทำเทอเสียใจให้รู้ไว้นะฉันจะยังอยู่ข้างๆ" หวังว่าโชคชะตาจะพัดให้เรามาเจอกันอีกนะ ขอให้เทอร์โชคดี