(ตัวละครในเรื่องนี้มี3ตัวละครนะคะ มีเรา แฟนเรา และเพื่อนเรากลัวว่าจะงง)
พวกเราเคยเป็นกลุ่มเพื่อนกันมาตอนช่วงมัธยม โดยแฟนเราที่คบกันปัจจุบัน ตอนช่วงมัธยมเค้าเคยชอบเพื่อนเราที่อยู่ในกลุ่มด้วยกันมากๆจนสามารถใช้คำว่ารักได้เลย เพราะตอนนั้นเค้ายอมทำทุกอย่างให้เพื่อนเราแบบทุกอย่างจริงๆไม่ว่าจะต้องร้องไห้เพราะเพื่อนเรามากแค่ไหนก็ไม่คิดจะถอยออกมาจากจุดนั้น แต่เพื่อนเราคนนั้นช่วงแรกเค้าก็มีแฟนที่เปิดตัวคบกันแล้วก็เลิกรากันไป แต่ก็มีแฟนที่ไมไ่ด้เปิดตัวว่าคบกันแต่ไปไหนมาไหนด้วยกันไปอยู่บ้านด้วยกัน ซึ่งในตอนนั้นแฟนเราที่คบอยู่ปัจจุบัน ในช่วงมัธยมนั้นเค้ารับรู้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เพื่อนเราเป็น แต่เค้ายอมเจ็บมาโดยตลอด แต่ในระหว่างทางเราก็ชอบแฟนเราในตอนนั้นแต่ไม่เคยบอกใครเราก็รับรู้เรื่องของพวกเค้ามาโดยตลอดเหมือนกัน จนเราคิดกับตัวเองว่าเราคงไม่มีทางที่จะได้คบกันหรอก แต่โชคชะตาก็ทำให้เราได้คบกับ
(เราไม่ได้ไปแย่งเค้ามานะ แฟนเรากับเพื่อนเราไม่ได้คบกันเลย แต่แค่ตอนนั้นแฟนเรารักเพื่อนเราอยู่ฝ่ายเดียวแบบฝ่ายเดียว) เพราะช่วงหลังๆแฟนเราคิดอะไรหลายๆอย่างได้ บวกกับเค้ายอมรับทุกๆอย่างได้เลยหยุดทุกอย่างไว้แค่นั้น โดยปกติเราเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันในตอนนั้นเราจะชอบเล่นกับแฟนเราอยู่แล้ว จนแฟนเราน่าจะเริ่มรู้สึกดีกับเรา เราก็เลยมีโอกาศได้คุยกันแล้วก็คบกันมาเรื่อยๆ
จนมาถึงตอนนี้เพื่อนคนที่แฟนเราเคยชอบได้ย้ายจากคณะอื่นมาเรียนคณะเดียวกับแฟนเราแล้วดันมาตรงกับสาขาเดียวกับแฟนเราห้องเดียวกัน(ย้ายตอนกำลังจะขึ้นปี3) เราเลยคิดมากแบบมากๆที่สุดคิดไปเรื่อยเปื่อยมาก กลัวว่าเค้าจะยังมีความรู้สึกดีๆให้กันเพราะมีภาพจำหลายอย่างหลายเรื่องราวที่เราเคยผ่านด้วยกันมา
เพราะเราเคยเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน มันเข้ามาในหัวหมด แต่แฟนเราบอกว่าให้เชื่อใจในตัวเค้าเรื่องที่ผ่านมามันเป็นอดีตไปแล้วไม่ต้องคิดมากยังไงเค้าก็รักเราคนเดียว แต่เราเป็นคนคิดมาก มันเลยอดคิดไม่ได้เลยทั้งกลัวทั้งกังวล เลยอยากขอคำแนะนำจากเพื่อนๆหน่อยไม่อยากคิดมาก เรารู้สึกเฟลไปหมด
(เราเรียนคนละที่กับแฟน) 
ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
แฟนเราต้องได้เรียนสาขาเดียวกันกับคนที่เค้าเคยรัก แต่เค้าไม่เคยเป็นแฟนกัน ไม่อยากคิดมากทำไงดีคะ
พวกเราเคยเป็นกลุ่มเพื่อนกันมาตอนช่วงมัธยม โดยแฟนเราที่คบกันปัจจุบัน ตอนช่วงมัธยมเค้าเคยชอบเพื่อนเราที่อยู่ในกลุ่มด้วยกันมากๆจนสามารถใช้คำว่ารักได้เลย เพราะตอนนั้นเค้ายอมทำทุกอย่างให้เพื่อนเราแบบทุกอย่างจริงๆไม่ว่าจะต้องร้องไห้เพราะเพื่อนเรามากแค่ไหนก็ไม่คิดจะถอยออกมาจากจุดนั้น แต่เพื่อนเราคนนั้นช่วงแรกเค้าก็มีแฟนที่เปิดตัวคบกันแล้วก็เลิกรากันไป แต่ก็มีแฟนที่ไมไ่ด้เปิดตัวว่าคบกันแต่ไปไหนมาไหนด้วยกันไปอยู่บ้านด้วยกัน ซึ่งในตอนนั้นแฟนเราที่คบอยู่ปัจจุบัน ในช่วงมัธยมนั้นเค้ารับรู้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เพื่อนเราเป็น แต่เค้ายอมเจ็บมาโดยตลอด แต่ในระหว่างทางเราก็ชอบแฟนเราในตอนนั้นแต่ไม่เคยบอกใครเราก็รับรู้เรื่องของพวกเค้ามาโดยตลอดเหมือนกัน จนเราคิดกับตัวเองว่าเราคงไม่มีทางที่จะได้คบกันหรอก แต่โชคชะตาก็ทำให้เราได้คบกับ (เราไม่ได้ไปแย่งเค้ามานะ แฟนเรากับเพื่อนเราไม่ได้คบกันเลย แต่แค่ตอนนั้นแฟนเรารักเพื่อนเราอยู่ฝ่ายเดียวแบบฝ่ายเดียว) เพราะช่วงหลังๆแฟนเราคิดอะไรหลายๆอย่างได้ บวกกับเค้ายอมรับทุกๆอย่างได้เลยหยุดทุกอย่างไว้แค่นั้น โดยปกติเราเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันในตอนนั้นเราจะชอบเล่นกับแฟนเราอยู่แล้ว จนแฟนเราน่าจะเริ่มรู้สึกดีกับเรา เราก็เลยมีโอกาศได้คุยกันแล้วก็คบกันมาเรื่อยๆ