สวัสดีค่ะ อิชั้นหลังจากได้สละมงตำแหน่งสาวรีเซปชั่นสุดแซ่บให้รุ่นน้อง
(me: โบกมือลา ซาโยนาระเซกู๊ดบาย)
ก็ได้ออกมาทำภารกิจฟรีแลนซ์สาว ขายสินค้าตามช่องทางออนไลน์กับขุ่นแฟน
เรากับแฟนอยู่ด้วยกันมาสามปีแล้วค่ะ เขินจุง ปล.ทางบ้านทั้งสองรับรู้นะเคอะ แล้วเรา 2 คนทำงานเรียบร้อยแล้ว
ปกติตอนเราทำงานประจำอยู่ตอนเช้าก็เหนื่อยนะคะ ต้องตื่นมาทำอาหารให้แฟนทาน
มาดูตารางชีวิตช่วงเช้าของเรา
06.00 เตรียมอาหาร ทำอาหาร อาบน้ำ
08.00 ทานข้าวกับแฟน (แฟนเข้างาน 08.30)
08.30 เก็บกวาด
09.00 ออกไปทำงานของเรา
ก็จะเป็นอย่างนี้วนไปทุกวัน ดูเป็นตารางการใช้ชีวิตยามเช้าที่น่าอิจฉาชิมิคะ ดูชีวิตช่างราบรื่น สบายๆ สโลวไลฟ์
แต่จะหารู้ไม่ หลังม่านนั้นไซร้ อิชั้นต้องตื่นหัวฟู ตาโหล เพื่อลุกขึ้นมาทำอาหารเช้าด้วยความไม่มั่นใจ
เพราะตอนเราอยู่บ้านกับคุณแม่ที่เคารพรักนั้น.... เราไม่เคยทำอาหารเลย โอ้มายก้อดดดด
อย่างมากก็แค่ล้างผัก และหั่นผัก
ประสบการณ์สุดหลอน สอนใจ ฉบับที่ 1
ย้อนไปสมัยไฮสคูล (me : เรียกมอปลายก็ไม่มีใครว่านะคะ ดวกส์ ) หลังจากเหน็ดเหนื่อยจากการเล่นเกมส์มาทั้งคืน ยามเช้าเราจึงต้องการสารอาหารเพื่อมาเติมเต็มให้สมองน้อยๆ ของเราสดชื่น เดินลงมาข้างล่างด้วยประโยคสุดแสนคลาสสิค แสดงถึงความเป็นลูกทรพี อันหาที่เปรียบมิได้
อิชั้น : แม่ มีไรกินมั่งอ่ะ
ขุ่นแม่ : ……
อิชั้น : อ้าว แม่ไม่อยู่
เราพยายามตามหาแม่ ขึ้นไปหาบนห้องนอน วิ่งหาในห้องครัว วิ่งไปดูหน้าบ้าน ถามน้องหมาพุดเดิ้ล แต่คำตอบนั้นไซร้ มีเพียงเสียงเห่าบ๊อกๆ จากน้องหมาพุดเดิ้ล ซึ่งเป็นวลีที่แปลความหมายได้ว่า “ชั้นก็หิวย่ะ ไปเทข้าวให้ชั้นเดี๋ยวนี้ ส่วนเธอหารับประทานเอาเองย่ะ ชิส์” หลังจากการเทอาหารให้น้องหมา เราก็รับรู้ชะตากรรมว่าเช้านี้ไม่มีไรให้กิน ปฏิบัติการคุ้ยตู้จึงเริ่มขึ้น
สิ่งที่เราค้นพบ ก็มีวัตถุดิบพร้อมปรุงมากมาย แปรผกผันกับสกิลการทำอาหารของอิชั้นที่เท่ากับศูนย์
แต่อย่าได้เกรงกลัวค่ะ แล้วเราก็ยื่นมือไปหยิบ ไข่ไก่ 1 ฟอง แท่นแท้นนนน เมนูเช้านี้คือ ไข่เจียวจ้าจะรอดมั้ย ไม่เคยทอดเลย ตื่นเต้นม้วก แต่เราต้องสู้ค่ะ ตัดภาพไปยังตอนจบหลังจากทอดเรียบร้อย ผ่างงงง ได้ไข่เจียวไหม้ๆ เค็มๆ มา 1 จาน
ภาพคือยืนถือจาน น้ำตาอาบแก้ม ถามว่าจะกินมั้ย กินสิ เราเสียดายของ และนี่ก็คือการทำอาหารครั้งเเรกและครั้งสุดท้ายของเรา
ตัดภาพมา ณ ปัจจุบัน
อาหารเช้าที่เราทำให้แฟนกินนั้นไซร์เป็นเมนูสำเร็จรูปทั้งสิ้น เคยพยายามทำเองแล้ว แต่สูญเสียไปกับมันเยอะมาก
เปิดยูทูปทำตามก็แล้ว ผลลัพท์ออกมาก็หน้าตาพอใช้ รสชาติกลางๆ จนเราต้องปรุงเพิ่ม พอปรุงเพิ่มความบรรลัยก็มาเยือน
เค็มไป หวานไป สุดท้ายเลยต้องมาพึ่งอาหารสำเร็จ บรรดาทอดๆ เวฟๆ
ตอนเช้านั่งดูแฟนกินน้ำตาจะไหล อยากให้เค้าได้กินของอร่อยๆบ้าง ไอเราก็เป็นแฟน (ซึ่งอนาคตคือภรรเมียเค้า) เสน่ห์ปลายจวักก็ควรมีเนอะ
ครั้นจะรบกวนโทรไปถามแม่ แม่เราก็งานยุ่งเหมือนกัน แต่เราเชื่อว่าถ้าเราถามแม่คงตอบว่า เห็นมั้ยบอกให้ตื่นมาช่วยกันทำกับข้าว
เห้อ... นี่สินะ กรรมตามสนอง
เมื่อความมั่นใจไม่มี เราเริ่มหาที่พึ่งค่ะ แต่ก็มิได้นำพา เพราะขายของอยู่ก็ยุ่งจะแย่ ถึงจะยุ่งแค่ไหน แต่สาวยุคใหม่
อย่างเรายังคงมีเวลา เลื่อนนิ้วสไลด์ขึ้นๆลงๆ บนจอมือถือตล๊อดดดดด ก็เจอหลายเจ้าอยู่นะคะ ที่สอนทำอาหาร แต่ส่วนมากก็สอนเพื่อทำขาย แต่ละหลักสูตรเลยแพงมหาโหด
และวันนี้ก็มาถึง เราเจอเพจเจ้านึง ชื่อ ปรุงรสด้วยรักกับเจ๊กี เค้าโฆษณาบนเฟสบุคว่าสอนทำอาหารเช้า เราก็เห้ย อยากเรียนอ่ะ แต่จะแพงป่ะว้า
กรอกสายตาหาราคาอย่างรวดเร็วพบแว้ เห้ยพันกว่าบาท เราจ่ายไหวนะ เรียนตั้ง 7 อย่าง คุ้มฝุดๆ
หลังจากราคาโดนใจ เรียนทำอาหาร 7 อย่างด้วย เลยนั่งอ่านอย่างละเอียด แล้วก็ต้องสะดุดกับชื่อคอร์ส “ปรุงรสให้ผัวรัก”
โอ้มายก้อด ชื่อคอร์สนี้มันเกิดมาเพื่อเรา ถึงผัวเราจะไม่ได้หน่ายกับอาหารเช้าสำเร็จ แต่สักวันแฟนเราอาจเสียชีวิตเพราะเป็นโรคไตวาย
กร๊ากกกก กริ๊งกร๊างโทรไปจองคอร์สทันที ทันใดจ้า
หลังจากโอนเงินค่าเรียน(ซึ่งคุณแฟนสมทบทุนด้วยความเต็มใจ ยิ่งกว่าเราขอเงินไปซื้อชุดว่ายน้ำทูพีซ แถมยังอนุญาตให้ลางานครึ่งวันด้วย ตั้ลร้ากกก) สอบถามทางเสร็จสรรพ เราก็มุ่งหน้าไปเรียนเลย
ปอลอ เผื่อใครสนใจคอร์สเรียนต่างๆ มีตารางอัพเดทกันทุกเดือนนะคะไปดูได้ที่เพจนี้เลย
https://www.facebook.com/CSS1989
[CR] เรียนทำอาหารกับคอร์สสุดแปลก “ปรุงรสให้ผัวรักกับเจ๊กี” ผัวจะรักหรือจะโดนเท มาดูกัน อรรถรสแน่นอนจ้า!!!
สวัสดีค่ะ อิชั้นหลังจากได้สละมงตำแหน่งสาวรีเซปชั่นสุดแซ่บให้รุ่นน้อง
ก็ได้ออกมาทำภารกิจฟรีแลนซ์สาว ขายสินค้าตามช่องทางออนไลน์กับขุ่นแฟน
เรากับแฟนอยู่ด้วยกันมาสามปีแล้วค่ะ เขินจุง ปล.ทางบ้านทั้งสองรับรู้นะเคอะ แล้วเรา 2 คนทำงานเรียบร้อยแล้ว
ปกติตอนเราทำงานประจำอยู่ตอนเช้าก็เหนื่อยนะคะ ต้องตื่นมาทำอาหารให้แฟนทาน
มาดูตารางชีวิตช่วงเช้าของเรา
06.00 เตรียมอาหาร ทำอาหาร อาบน้ำ
08.00 ทานข้าวกับแฟน (แฟนเข้างาน 08.30)
08.30 เก็บกวาด
09.00 ออกไปทำงานของเรา
ก็จะเป็นอย่างนี้วนไปทุกวัน ดูเป็นตารางการใช้ชีวิตยามเช้าที่น่าอิจฉาชิมิคะ ดูชีวิตช่างราบรื่น สบายๆ สโลวไลฟ์
แต่จะหารู้ไม่ หลังม่านนั้นไซร้ อิชั้นต้องตื่นหัวฟู ตาโหล เพื่อลุกขึ้นมาทำอาหารเช้าด้วยความไม่มั่นใจ
เพราะตอนเราอยู่บ้านกับคุณแม่ที่เคารพรักนั้น.... เราไม่เคยทำอาหารเลย โอ้มายก้อดดดด
อย่างมากก็แค่ล้างผัก และหั่นผัก
ประสบการณ์สุดหลอน สอนใจ ฉบับที่ 1
ย้อนไปสมัยไฮสคูล (me : เรียกมอปลายก็ไม่มีใครว่านะคะ ดวกส์ ) หลังจากเหน็ดเหนื่อยจากการเล่นเกมส์มาทั้งคืน ยามเช้าเราจึงต้องการสารอาหารเพื่อมาเติมเต็มให้สมองน้อยๆ ของเราสดชื่น เดินลงมาข้างล่างด้วยประโยคสุดแสนคลาสสิค แสดงถึงความเป็นลูกทรพี อันหาที่เปรียบมิได้
อิชั้น : แม่ มีไรกินมั่งอ่ะ
ขุ่นแม่ : ……
อิชั้น : อ้าว แม่ไม่อยู่
เราพยายามตามหาแม่ ขึ้นไปหาบนห้องนอน วิ่งหาในห้องครัว วิ่งไปดูหน้าบ้าน ถามน้องหมาพุดเดิ้ล แต่คำตอบนั้นไซร้ มีเพียงเสียงเห่าบ๊อกๆ จากน้องหมาพุดเดิ้ล ซึ่งเป็นวลีที่แปลความหมายได้ว่า “ชั้นก็หิวย่ะ ไปเทข้าวให้ชั้นเดี๋ยวนี้ ส่วนเธอหารับประทานเอาเองย่ะ ชิส์” หลังจากการเทอาหารให้น้องหมา เราก็รับรู้ชะตากรรมว่าเช้านี้ไม่มีไรให้กิน ปฏิบัติการคุ้ยตู้จึงเริ่มขึ้น
สิ่งที่เราค้นพบ ก็มีวัตถุดิบพร้อมปรุงมากมาย แปรผกผันกับสกิลการทำอาหารของอิชั้นที่เท่ากับศูนย์
แต่อย่าได้เกรงกลัวค่ะ แล้วเราก็ยื่นมือไปหยิบ ไข่ไก่ 1 ฟอง แท่นแท้นนนน เมนูเช้านี้คือ ไข่เจียวจ้าจะรอดมั้ย ไม่เคยทอดเลย ตื่นเต้นม้วก แต่เราต้องสู้ค่ะ ตัดภาพไปยังตอนจบหลังจากทอดเรียบร้อย ผ่างงงง ได้ไข่เจียวไหม้ๆ เค็มๆ มา 1 จาน
ภาพคือยืนถือจาน น้ำตาอาบแก้ม ถามว่าจะกินมั้ย กินสิ เราเสียดายของ และนี่ก็คือการทำอาหารครั้งเเรกและครั้งสุดท้ายของเรา
ตัดภาพมา ณ ปัจจุบัน
อาหารเช้าที่เราทำให้แฟนกินนั้นไซร์เป็นเมนูสำเร็จรูปทั้งสิ้น เคยพยายามทำเองแล้ว แต่สูญเสียไปกับมันเยอะมาก
เปิดยูทูปทำตามก็แล้ว ผลลัพท์ออกมาก็หน้าตาพอใช้ รสชาติกลางๆ จนเราต้องปรุงเพิ่ม พอปรุงเพิ่มความบรรลัยก็มาเยือน
เค็มไป หวานไป สุดท้ายเลยต้องมาพึ่งอาหารสำเร็จ บรรดาทอดๆ เวฟๆ
ตอนเช้านั่งดูแฟนกินน้ำตาจะไหล อยากให้เค้าได้กินของอร่อยๆบ้าง ไอเราก็เป็นแฟน (ซึ่งอนาคตคือภรรเมียเค้า) เสน่ห์ปลายจวักก็ควรมีเนอะ
ครั้นจะรบกวนโทรไปถามแม่ แม่เราก็งานยุ่งเหมือนกัน แต่เราเชื่อว่าถ้าเราถามแม่คงตอบว่า เห็นมั้ยบอกให้ตื่นมาช่วยกันทำกับข้าว
เห้อ... นี่สินะ กรรมตามสนอง
เมื่อความมั่นใจไม่มี เราเริ่มหาที่พึ่งค่ะ แต่ก็มิได้นำพา เพราะขายของอยู่ก็ยุ่งจะแย่ ถึงจะยุ่งแค่ไหน แต่สาวยุคใหม่
อย่างเรายังคงมีเวลา เลื่อนนิ้วสไลด์ขึ้นๆลงๆ บนจอมือถือตล๊อดดดดด ก็เจอหลายเจ้าอยู่นะคะ ที่สอนทำอาหาร แต่ส่วนมากก็สอนเพื่อทำขาย แต่ละหลักสูตรเลยแพงมหาโหด
และวันนี้ก็มาถึง เราเจอเพจเจ้านึง ชื่อ ปรุงรสด้วยรักกับเจ๊กี เค้าโฆษณาบนเฟสบุคว่าสอนทำอาหารเช้า เราก็เห้ย อยากเรียนอ่ะ แต่จะแพงป่ะว้า
กรอกสายตาหาราคาอย่างรวดเร็วพบแว้ เห้ยพันกว่าบาท เราจ่ายไหวนะ เรียนตั้ง 7 อย่าง คุ้มฝุดๆ
หลังจากราคาโดนใจ เรียนทำอาหาร 7 อย่างด้วย เลยนั่งอ่านอย่างละเอียด แล้วก็ต้องสะดุดกับชื่อคอร์ส “ปรุงรสให้ผัวรัก”
กร๊ากกกก กริ๊งกร๊างโทรไปจองคอร์สทันที ทันใดจ้า
หลังจากโอนเงินค่าเรียน(ซึ่งคุณแฟนสมทบทุนด้วยความเต็มใจ ยิ่งกว่าเราขอเงินไปซื้อชุดว่ายน้ำทูพีซ แถมยังอนุญาตให้ลางานครึ่งวันด้วย ตั้ลร้ากกก) สอบถามทางเสร็จสรรพ เราก็มุ่งหน้าไปเรียนเลย
ปอลอ เผื่อใครสนใจคอร์สเรียนต่างๆ มีตารางอัพเดทกันทุกเดือนนะคะไปดูได้ที่เพจนี้เลย
https://www.facebook.com/CSS1989
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น