เรื่องของผมเป็นเรื่องชายแอบรักชาย และเรื่องนี้เป็นเรื่องแล้วที่ผมตัดสินใจมาเล่าให้เพื่อนๆฟังหรือได้รับรู้..... ในเรื่องขออนุญาติสมมุติ B เป็นชื่อของเพื่อนคนนั้นนะครับ สำหรับตัวผมก็เป็นเกย์ครับ แต่ไม่ออกสาวทำทุกอย่างเหมือนผู้ชายทั่วไป ไปกับเพื่อนผู้ชายมีแต่เพื่อนผู้ชายซ่ะส่วนใหญ่ เข้าเลยแล้วกันเรื่องมีอยู่ว่า ผมเป็นนักศึกษาคณะวิศวกรรมศาสตร์ ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในโซนอีสานใต้ พอดีช่วงนั้นเป็นช่วงเปิดเทอม(ปี1) ก็เริ่มรู้จักเพื่อนใหม่ แต่มีอยู่คนหนึ่งเขาเป็นคนเรียนเก่ง นิสัยดี ตัวสูง น่ารัก แต่ ณ ตอนนั้น.... เรายังไม่รู้จักกัน ผมก็ไม่ได้อะไรนะ ตอนแรกๆก็ไม่ได้ชอบอะไร แต่เมื่อเราได้มาทำกิจกรรมร่วมกันผมก็เริ่มชอบเขาเข้าแล้วสิ จำได้ขึ้นใจเลยว่าผมรู้จักเขาเพราะการซ้อมสแตนเชียร์ เพราะผมได้นั่งข้างหลังเขาเวลาพี่ให้พักก็เขาก็จะเอามือมาวางที่หน้าของผม แล้วผมก็จะแกล้งเขาด้วยเอานิ้วไปจิ้วที่เอวเขา เขาบ้าจี้ครับ5555 แต่นั้นคงไม่ใช่เหตุที่ทำให้ผมชอบเขา ทุกๆวันก็ทำเหมือนๆเดิม จนกระทั้งใกล้ถึงวันแข่งพี่ๆก็มาแจ้งบอกว่าเลื่อนวันแข่งออกไปเป็นปีหน้า เพราะมหาลัยเราต้องเป็นเจ้าภาพการแข่งขันกีฬาแห่งประเทศไทย ทำให้ต้องยืดเวลาซ้อมออกไปอีก และพักการซ้อมไว้ เมื่อเวลาผ่านหลายเดือนเราก็เริ่มสนิทกัน🚶👥 จนกระทั้งเหลือเวลาซ้อม 1 เดือน ก็พี่เขาก็นัดมาซ้อม หลังเรียนเสร็จผมก็ทักแชทถามเขาตลอดว่าวันนี้จะซ้อมไหม?? แล้วพอเลิกจากซ้อม ก็จะพากันไปกินไปเป็นกลุ่มครับ พอกินข้าวเสร็จกลับถึงห้องผมก็ทักแชทถามการบ้านถามงานเหมือนเพื่อนปกติทั่วไป แต่เวลาไปซ้อมก็จะรุ่นพี่เริ่มแซว ก็ยังไม่คิดอะไรนะ แล้วพอนั่งทำการบ้านเพื่อนที่เป็นตุ๊ดมันก็แซว เอ๊ะคู่นี้ยังไงๆ ผมก็เริ่มหวั่นๆแล้ว แต่ก็ยังไม่คิดอะไร
ปีใหม่ผ่านไป
เพื่อนก็เลยชวนไปห้องไปกินเหล้าแล้วเพื่อนก็ชวน B ไปด้วย B ตอบตกลงวันนี้มาแปลก ปกติชวนไปต่อนี้ไม่ค่อยอยากไปไหน วันนี้กลับยากไป ก็พอไปถึงห้องเพื่อนก็เริ่มกันเลยครับ กินไปเลื่อยผมก็นั่งข้าง B เขาแพ้เหล้า ผื่นเริ่มขึ้น เขาเริ่มเกา ผมเลยจับมือเขาไว้ไม่ให้เกา ไม่ให้กินเขาจะเกาผมก็จับมือเขาไว้ จนเพื่อนแซว คืนนี้มีซั้มแน่นอน ก็เขินตามเคย เลยขอตัวไปเข้าห้องน้ำกลับออกมาเขาหลับ ผมก็หาผ้าห่มหาหมอนมาให้เขาหนุน มาห่มให้เข้า ผมเลยรีบเก็บของเพราะเพื่อนๆเริ่มไม่ไหวเริ่มหลับกันละผมก็เลยเลือกนอนข้างๆเขาพอหลับตาลงเท่านั้นแหละยังกะซ้อมตายตื่นอีกที B ปลุกให้กลับบ้านและแล้ววันงานกีฬามหาวิทยาลัยแห่งประเทศไทย ก็มาถึง วันนั้นจำได้เลยพึ่งออกจาก ม. กำลังจะกลับหอเวลาก็ดึกแล้วประมาฌ 22.30 น มั้ง แต่หิวเลยแวะ 7-11 ซื้อของกินเต็มเลย อยู่ดีๆก็มีสายเขา สายจาก B แปลกใจมาก เขาโทรมาหาผมครั้งแรก ก็เลยรีบรับสาย เขาก็ถามอยู่ไหน ไปดูเขาแข่งกีฬาไหม ผมก็เลยตอบไปว่าอยู่หน้าม. ผมก็เลยถามไปว่าจะไปกลับใครบ้าง B ก็ตอบว่าไปกะรุ่นพี่ ผมเลยตอบ ไม่ไปอ่ะเหนื่อยหิว แล้ว B ก็บอกว่า รออยู่หน้าม. แหละเดี๋ยวไปหา แล้วอีกประมาณ 2 นาที เขาก็ขับรถออกมา ก็ถามเหมือนปกติเพื่อนไปไหนหมด ผมก็บอกกลับ แล้วผมเลยถามต่อไม่ไปกลับรุ่นพี่หรอ B ก็เลยถามโทรหารุ่นพี่แต่ก็ไม่มีใครรับ ผมเลยถามเอาไงต่อ แล้ว B ก็ถามเอาไงดีละ ข้าวก็หิว ผมก็เลยชวนไปกินข้าว (ทั้งๆที่ข้าว 7-11 เต็มถุงอยู่เลย) แล้ว B ก็ถามไปกินไหนละ ผมก็ตอบที่เดิมละกัน ก็ไปถึงร้านก็สั่งข้าวตามปกติ แล้วก็หัดไปเจอเพื่อนที่เป็นตุ๊ดเขามากะแก๊งของเขา แล้ว B ก็ชวนผมไปนั่งข้างๆกะเพื่อนกลุ่มนั้น ยังไม่นั่งลงเลยก็โดนแซวมาซ่ะยกใหญ่ ผมก็เริ่มเขินแล้วสิครับ แหม๋ใครจะไม่เขิน กินข้าวไปแซวไป กินข้าวเสร็จก็กันตามปกติแล้ว B ก็บอกว่า พรุ่งนี้ไปเรียนให้ตรงเวลาหน่อย ห้ามสาย ผมก็เลยตอบไปเสียงอ่อยๆว่าครับจะพยายามไปให้ตรงเวลา (ผมไปเรียนสายมากกก อีก 20 นาทีหมดเวลาผมพึ่งเข้าห้องเรียน 55555 ผมตื่นสายยย) หลังจากวันนั้นผมกับเข้าก็สนิทกันขึ้นคุยกันเยอะขึ้น ถึงขนาดเข้าซ้อมสแตนเวลาพักพี่ให้กินน้ำกินขนม B ผมก็เลยป้อนหน่อยดิ่มือไม่ว่าง แล้วก็ป้อน (เขินสิครับรอไร55555) ก่อนถึงวันแข่งก็ไปเตรียมสถานที่ช่วยเพื่อนแล้วผมไม่รู้ว่าตรงนี้ลวดมันเก็บไม่ดีรู้สึกว่าผ้ามันจะเบี้ยวก็ยืนจัดกับเพื่อนหลายคนอยู่ แต่อุบัติเหตุก็เกิดขึ้นลวดบาดนิ้วผมผมก็เลยร้องขึ้นด้วยความเจ็บ แต่ก็มีเสียงแรกและเสียงเดียวที่ถาม ณ เวลานั้นดังมาจากด้านหลังผม ว่าเจ็บไหม ทำไงให้บาดมือนี้ ล้างแผลไหม ผมก็เลยหันไปตามเสียงเจอ B เป็นคนถาม จากที่เหนื่อยๆจากที่เจ็บ หายเจ็บเลย 555555ผมเลยตอบว่า ไม่รู้นี้ว่ามีลวด ไม่ล้างหรอกแผลนิ๊ดเดียวเอง แล้วเขาก็พูดโตแล้วก็ทนๆเอาละกันเน๊าถ้างั้น ผมก็เลยตอบอืมมมม และแล้วก็ถึงวันแข่งก็ทำเต็มที่ได้ที่ 3 มา เย้ๆๆๆๆ กิจกรรมนี้ก็ผ่านไปด้วยดี ต่อมาเป็นกิจกรรมบูมพี่บัณฑิต เราก็ได้รับมอบหมายให้ทำกล่องใส่ตุ๊กตาให้พี่บัณฑิต ก็เริ่มทำ เวลาผ่านไป 1 อาทิตย์อะไรๆก็ใกล้จะเสร็จ มีพี่มาถามผมว่าผมเพ้ออะไร เพ้อทุกวัน (facebook) พี่เขาก็ถามแอบรักใครหรือป่าว ต่อหน้า B ผมก็ตอบป่าววววววว ตอนนั้นB ก็เล่นกีตาร์ เล่นแต่เพลงแอบรัก.... ง้อออผมก็เขินเช่นเคยดิ่ครับก็ B ทั้งเล่นกีตาร์ทั่งมองมาที่ผม แล้วอีก 2 วันถัดมาก็เก็บรายละเอียดงานแล้วอยู่ดีๆ B หยิบกีตาร์มาเล่นเพลง คิดในใจของลาบานูน ผมก็เลยมองหน้าเขา แล้วเราก็มองตากัน ผมนี้โครตเขินเลยผมก็เลยรีบหันไปทำอย่างอื่นเขาก็เลยเปลี่ยนเพลงเล่น ก่อนวันบูมจริงพี่ๆก็นัดไปซ้อมอีก แล้วอยู่ดีๆก็มีสายเข้าจาก B เขาก็ถามอยู่ไหน ไปตอนไหน กินข้าวยัง ไปกินข้าวกัน ผมกก็ตอบตกลงไป พอไปถึงร้านนึกว่าเขาชวนเพื่อนมาด้วย ป่าวเขาคนเดียว ก็กินเขินไปไม่ค่อยกล้าสบตาเลย55555 กินเสร็จก็ไปซ้อมบูม และวันบูมพี่บัณฑิต ก็มาถึงแล้ววันนั้นตอนพักกินเขาก็ไปนั่งข้างๆกันเขาก็รูปนั้นรูปนี้มาอวดผมก็ยิ่งเข้าใจว่าเขาเริ่มมีใจให้ แต่คงไม่ใช่ทั้งหมดทั้งมวล ที่เขาคอยถามคอยเทคแคร์คอยโน่นนี้นั้น คือผมคิดไปเองทั้งหมดมั้งเพราะกิจกรรมบูมพี่บัณฑิตผ่านไปนั้นเป็นสัญญาณบอกว่าผมจะได้เจอ B น้อยลง นี้ก็ผ่านวันบูมมาจะ 2 อาทิตย์ละ ไม่ค่อยได้เจอเขา ทักแชทไปก็ไม่ออน ไม่ค่อยอ่านเหมือนแต่ก่อน หรือว่าจะเป็นเพราะอยู่ในช่วงสอบผมก็ไม่แน่ใจ
เรื่องอาจจะยาวไปหน่อยแต่ก็มีบางเรื่องที่จำไม่ได้ที่เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ทำให้ผมต้องคิดหนักว่าควรไปต่อหรือหยุดดี ถ้าใครอ่านจบแล้ว ผมอยากทราบว่า ผมควรหยุด หรือควรไปต่อดี😫😩😱😨😰😰😱
ความรักของผมเริ่มต้นที่สแตนเชียร์และจบลงที่สแตนเชียร์
ปีใหม่ผ่านไป
เพื่อนก็เลยชวนไปห้องไปกินเหล้าแล้วเพื่อนก็ชวน B ไปด้วย B ตอบตกลงวันนี้มาแปลก ปกติชวนไปต่อนี้ไม่ค่อยอยากไปไหน วันนี้กลับยากไป ก็พอไปถึงห้องเพื่อนก็เริ่มกันเลยครับ กินไปเลื่อยผมก็นั่งข้าง B เขาแพ้เหล้า ผื่นเริ่มขึ้น เขาเริ่มเกา ผมเลยจับมือเขาไว้ไม่ให้เกา ไม่ให้กินเขาจะเกาผมก็จับมือเขาไว้ จนเพื่อนแซว คืนนี้มีซั้มแน่นอน ก็เขินตามเคย เลยขอตัวไปเข้าห้องน้ำกลับออกมาเขาหลับ ผมก็หาผ้าห่มหาหมอนมาให้เขาหนุน มาห่มให้เข้า ผมเลยรีบเก็บของเพราะเพื่อนๆเริ่มไม่ไหวเริ่มหลับกันละผมก็เลยเลือกนอนข้างๆเขาพอหลับตาลงเท่านั้นแหละยังกะซ้อมตายตื่นอีกที B ปลุกให้กลับบ้านและแล้ววันงานกีฬามหาวิทยาลัยแห่งประเทศไทย ก็มาถึง วันนั้นจำได้เลยพึ่งออกจาก ม. กำลังจะกลับหอเวลาก็ดึกแล้วประมาฌ 22.30 น มั้ง แต่หิวเลยแวะ 7-11 ซื้อของกินเต็มเลย อยู่ดีๆก็มีสายเขา สายจาก B แปลกใจมาก เขาโทรมาหาผมครั้งแรก ก็เลยรีบรับสาย เขาก็ถามอยู่ไหน ไปดูเขาแข่งกีฬาไหม ผมก็เลยตอบไปว่าอยู่หน้าม. ผมก็เลยถามไปว่าจะไปกลับใครบ้าง B ก็ตอบว่าไปกะรุ่นพี่ ผมเลยตอบ ไม่ไปอ่ะเหนื่อยหิว แล้ว B ก็บอกว่า รออยู่หน้าม. แหละเดี๋ยวไปหา แล้วอีกประมาณ 2 นาที เขาก็ขับรถออกมา ก็ถามเหมือนปกติเพื่อนไปไหนหมด ผมก็บอกกลับ แล้วผมเลยถามต่อไม่ไปกลับรุ่นพี่หรอ B ก็เลยถามโทรหารุ่นพี่แต่ก็ไม่มีใครรับ ผมเลยถามเอาไงต่อ แล้ว B ก็ถามเอาไงดีละ ข้าวก็หิว ผมก็เลยชวนไปกินข้าว (ทั้งๆที่ข้าว 7-11 เต็มถุงอยู่เลย) แล้ว B ก็ถามไปกินไหนละ ผมก็ตอบที่เดิมละกัน ก็ไปถึงร้านก็สั่งข้าวตามปกติ แล้วก็หัดไปเจอเพื่อนที่เป็นตุ๊ดเขามากะแก๊งของเขา แล้ว B ก็ชวนผมไปนั่งข้างๆกะเพื่อนกลุ่มนั้น ยังไม่นั่งลงเลยก็โดนแซวมาซ่ะยกใหญ่ ผมก็เริ่มเขินแล้วสิครับ แหม๋ใครจะไม่เขิน กินข้าวไปแซวไป กินข้าวเสร็จก็กันตามปกติแล้ว B ก็บอกว่า พรุ่งนี้ไปเรียนให้ตรงเวลาหน่อย ห้ามสาย ผมก็เลยตอบไปเสียงอ่อยๆว่าครับจะพยายามไปให้ตรงเวลา (ผมไปเรียนสายมากกก อีก 20 นาทีหมดเวลาผมพึ่งเข้าห้องเรียน 55555 ผมตื่นสายยย) หลังจากวันนั้นผมกับเข้าก็สนิทกันขึ้นคุยกันเยอะขึ้น ถึงขนาดเข้าซ้อมสแตนเวลาพักพี่ให้กินน้ำกินขนม B ผมก็เลยป้อนหน่อยดิ่มือไม่ว่าง แล้วก็ป้อน (เขินสิครับรอไร55555) ก่อนถึงวันแข่งก็ไปเตรียมสถานที่ช่วยเพื่อนแล้วผมไม่รู้ว่าตรงนี้ลวดมันเก็บไม่ดีรู้สึกว่าผ้ามันจะเบี้ยวก็ยืนจัดกับเพื่อนหลายคนอยู่ แต่อุบัติเหตุก็เกิดขึ้นลวดบาดนิ้วผมผมก็เลยร้องขึ้นด้วยความเจ็บ แต่ก็มีเสียงแรกและเสียงเดียวที่ถาม ณ เวลานั้นดังมาจากด้านหลังผม ว่าเจ็บไหม ทำไงให้บาดมือนี้ ล้างแผลไหม ผมก็เลยหันไปตามเสียงเจอ B เป็นคนถาม จากที่เหนื่อยๆจากที่เจ็บ หายเจ็บเลย 555555ผมเลยตอบว่า ไม่รู้นี้ว่ามีลวด ไม่ล้างหรอกแผลนิ๊ดเดียวเอง แล้วเขาก็พูดโตแล้วก็ทนๆเอาละกันเน๊าถ้างั้น ผมก็เลยตอบอืมมมม และแล้วก็ถึงวันแข่งก็ทำเต็มที่ได้ที่ 3 มา เย้ๆๆๆๆ กิจกรรมนี้ก็ผ่านไปด้วยดี ต่อมาเป็นกิจกรรมบูมพี่บัณฑิต เราก็ได้รับมอบหมายให้ทำกล่องใส่ตุ๊กตาให้พี่บัณฑิต ก็เริ่มทำ เวลาผ่านไป 1 อาทิตย์อะไรๆก็ใกล้จะเสร็จ มีพี่มาถามผมว่าผมเพ้ออะไร เพ้อทุกวัน (facebook) พี่เขาก็ถามแอบรักใครหรือป่าว ต่อหน้า B ผมก็ตอบป่าววววววว ตอนนั้นB ก็เล่นกีตาร์ เล่นแต่เพลงแอบรัก.... ง้อออผมก็เขินเช่นเคยดิ่ครับก็ B ทั้งเล่นกีตาร์ทั่งมองมาที่ผม แล้วอีก 2 วันถัดมาก็เก็บรายละเอียดงานแล้วอยู่ดีๆ B หยิบกีตาร์มาเล่นเพลง คิดในใจของลาบานูน ผมก็เลยมองหน้าเขา แล้วเราก็มองตากัน ผมนี้โครตเขินเลยผมก็เลยรีบหันไปทำอย่างอื่นเขาก็เลยเปลี่ยนเพลงเล่น ก่อนวันบูมจริงพี่ๆก็นัดไปซ้อมอีก แล้วอยู่ดีๆก็มีสายเข้าจาก B เขาก็ถามอยู่ไหน ไปตอนไหน กินข้าวยัง ไปกินข้าวกัน ผมกก็ตอบตกลงไป พอไปถึงร้านนึกว่าเขาชวนเพื่อนมาด้วย ป่าวเขาคนเดียว ก็กินเขินไปไม่ค่อยกล้าสบตาเลย55555 กินเสร็จก็ไปซ้อมบูม และวันบูมพี่บัณฑิต ก็มาถึงแล้ววันนั้นตอนพักกินเขาก็ไปนั่งข้างๆกันเขาก็รูปนั้นรูปนี้มาอวดผมก็ยิ่งเข้าใจว่าเขาเริ่มมีใจให้ แต่คงไม่ใช่ทั้งหมดทั้งมวล ที่เขาคอยถามคอยเทคแคร์คอยโน่นนี้นั้น คือผมคิดไปเองทั้งหมดมั้งเพราะกิจกรรมบูมพี่บัณฑิตผ่านไปนั้นเป็นสัญญาณบอกว่าผมจะได้เจอ B น้อยลง นี้ก็ผ่านวันบูมมาจะ 2 อาทิตย์ละ ไม่ค่อยได้เจอเขา ทักแชทไปก็ไม่ออน ไม่ค่อยอ่านเหมือนแต่ก่อน หรือว่าจะเป็นเพราะอยู่ในช่วงสอบผมก็ไม่แน่ใจ
เรื่องอาจจะยาวไปหน่อยแต่ก็มีบางเรื่องที่จำไม่ได้ที่เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ทำให้ผมต้องคิดหนักว่าควรไปต่อหรือหยุดดี ถ้าใครอ่านจบแล้ว ผมอยากทราบว่า ผมควรหยุด หรือควรไปต่อดี😫😩😱😨😰😰😱