เวลาทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนไปจริงหรอ?
ทุกสิ่งทุกอย่างที่มันไม่เหมือนเดิม ที่มันเปลี่ยนไป มันเป็นเพราะเวลาหรือเป็นเพราะตัวเราเอง
อยู่ดีๆก้เกิดเป็นคำถามขึ้นมาว่าเวลาเปลี่ยนทุกอย่างได้จริงๆหรอ หรือจริงๆแล้วคนเราเองนั่นแหล่ะที่เปลี่ยน
เพราะเวลามันก้แค่ทำหน้าที่เดินตามเข็มของนาฬิกา
เหมือนอย่างเดิมทุกๆวันทุกๆวัน เวลาไม่ได้ทำให้เราโตขึ้น แต่เราโตขึ้นเองตามธรรมชาติของเรา ต่อให้โลกนี้ไม่มีนาฬิกาบอกเวลาโลกมันก้ยังหมุนต่อไปทุกวัน โลกทุกวันนี้ที่เปลี่ยนแปลงไปล้วนเกิดจากมนุษย์เราทั้งนั้น
เราเคยคิดว่าถ้าเวลาผ่านไปจะช่วยให้ทุกอย่างมันดีขึ้น แต่จริงๆแล้วทุกอย่างที่มันจะดีขึ้นได้มันอยู่ที่เราไม่ใช่เวลา อายุเท่าไหร่ก็ไม่สำคัญมันสำคัญที่เราจะคิดได้เมื่อไหร่ วันนี้เราเข้มแข็งขึ้นมากดีขึ้นได้ด้วยตัวของเราเอง เรียนรู้จากประสบการณ์ที่เราได้พบเจอมา อาจจะมีบางครั้งที่อ่อนแอ แต่ไม่นานเราก้หายและลุกขึ้นสู้ใหม่
เมื่อก่อนเราเคยคิดว่าทำไมเวลาจะเปลี่ยนไป โลกเดินหน้าไปแค่ไหนทำไมชีวิตของเรายังเหมือนเดิม เรายังเป็นคนที่ล้มเหลว ยังเป็นคนที่ผิดหวังเสียใจแล้วมันก็ยังเกิดขึ้นซ้ำซ้ำอยู่อย่างนั้น เรามัวแค่คิดว่าทำไมทุกคนต้องทำร้ายเราทั้งที่จริงแล้วไม่มีใครทำร้ายเราได้หรอก นอกจากเราจะปล่อยให้เขาทำ เรามัวแต่คิดว่าเวลาทำให้คนที่เคยรักกันกลายเป็นไม่รักกันทั้งที่จริงนั้นมันเปลี่ยนไปเพราะใจคน
มัวแต่โทษเทวดาฟ้าดิน โทษทุกๆสิ่งโทษแม้กระทั่งตัวเองแต่จะโทษใครไปก็เท่านั้น ถ้าเรายังคิดยังทำและยังใช้ชีวิตแบบเดิมๆ จนมาวันนึงได้มีเวลาหยุดคิดทบทวนแล้วหันกลับไปมองสิ่งต่างเรื่องราวที่ผ่านเข้ามาในชีวิตก็ทำให้นึกขึ้นได้ว่าหากเราจะมัวแต่หวังว่าเวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น หรือหวังว่าจะมีใครมาช่วยให้เราดีขึ้นโดยที่เราไม่คิดจะเปลี่ยนแปลงอะไร เราก็คงเป็นผู้ล้มเหลว และเป็นผู้ที่เสียใจอยู่อย่างนั้น
เพราะเวลาไม่สามารถช่วยอะไรเราได้หรอก ถ้าตัวเราใจเรายังคิดแบบเดิม ทำแบบเดิมต่อให้เวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่ถ้าเราไม่รู้จักที่จะเรียนรู้จากประสบการณ์ ความผิดพลาดที่ก่อให้เกิดความล้มเหลวในชีวิตสุดท้ายผลลัพธ์ชีวิตของเรามันก็จะออกมาในรูปแบบเดิมๆ เรามักจะคิดว่าเรากำลังเผชิญกับปัญหาคนเดียวบนโลกใบนี้ ปัญหาเราใหญ่ที่สุด ทั้งที่จริงๆแล้วทุกคนต่างก็ต้องเผชิญกับปัญหาด้วยกันทั้งนั้น อยู่ที่แต่ละคนจะมีวีธีรับมือกับมันยังไง จะยิ้มรับแล้วสู้ต่อไป หรือจะนั่งร้องไห้ทุกข์ใจอยู่อย่างนั้น อย่ามัวแต่รอเวลาเพราะคิดว่ามันจะช่วยให้ดีขึ้นเลย ตอนนี้รู้แล้วว่ามีแต่ความคิดเราเท่านั้นที่จะทำให้ชีวิตของเราดีขึ้นได้ ทุกคนต่างก็เคยผิดพลาดเคยล้มเหลว เคยผิดหวัง อกหัก เสียใจ
ถ้าเรารู้จักเรียนรู้และกล้าที่จะยอมรับมัน เรื่องที่มันเคยทำให้เราเสียใจมากๆวันนี้เราจะเสียใจน้อยลง ข้อผิดพลาดที่ทำให้เราล้มเหลว ถ้าเรารู้จักเรียนรู้ปรับปรุงเปลี่ยนแปลงความคิดหรือวิธีทำต่อให้มันต้องล้มเหลวอีกสักกี่ครั้งถ้าเราไม่หยุดที่จะพัฒนาแล้วลงมือทำมันต่อไปความล้มเหลวนั้นจะเป็นบทเรียนที่ทำให้เราสำเร็จได้สักวัน เพียงแค่เราต้องไม่ท้อ
เราต่างก็ต้องการสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเราเอง
เราจึงคิดค้น ค้นคว้า และสร้างสิ่งเหล่านั้นขึ้นมา ที่ทุกวันนี้เทคโนโลยีทันสมัย สะดวกสบาย ง่ายต่อการใช้ชีวิต มันไม่ใช่เพราะความเปลี่ยนแปลงของเวลา แต่มันเพราะมันเกิดขึ้นเพราะจินตนาการของคนที่คิดแล้วลงมือทำเพราะเชื่อว่าสิ่งเหล่านั้นมันเป็นไปได้ ชีวิตเราจะดีหรือร้ายมันขึ้นอยู่ที่เราเลือกจะทำให้มันเป็นแบบไหน เรารู้ดีว่าอะไรดีอะไรไม่ดีมันก็อยู่ที่เราเลือกจะทำหรือไม่ทำ ถ้าเราเชื่อว่าเราทำได้มันก็ต้องทำได้
.
.
ถ้าเราคิดว่าเราทำไม่ได้ตั้งแต่ยังไม่ลงมือทำแล้วมันจะทำได้ยังไงหร่ะ
เขียนเพื่อเตือนสติตัวเองให้กำลังใจตัวเอง
วันนี้เราอาจจะรู้สึกเหนื่อยรู้สึกท้อจนไม่รู้ว่าสิ่งที่เราทำอยู่มันถูกไหมเราเลือกถูกแล้วใช่ไหม เรากำลังทำอะไรอยู่
ก็ไม่รู้ว่าจะไปคิดให้มากมายทำไมมันไม่มีอะไรถูกหรือผิดหรอก
"ถ้าเรารักในสิ่งที่กำลังทำอยู่
แม้วันนี้มันจะยังไม่ประสบความสำเร็จก็ทำมันก้ไปเถอะ
อย่างน้อยเราก็ยังโชคดีที่ได้ทำในสิ่งที่รัก
แล้วเราก็มีความสุขในสิ่งที่ทำ
และสิ่งนั้นไม่ทำให้ใครเดือดร้อนแค่นั้นก็น่าจะพอแล้วไม่ใช่หรอ"
ขอแค่สู้ต่อไปถ้าเราไม่หยุดทำสักวันมันต้องเป็นวันของเรา
หากใครกำลังรู้สึกแบบนี้อยู่สู้ไปด้วยกันนะคะ
ที่เราชอบพูดว่าเวลาทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนไปมันเป็นเพราะเวลาจริงๆหรอ? หรือจริงๆแล้วเพราะตัวเราที่เปลี่ยน?
ทุกสิ่งทุกอย่างที่มันไม่เหมือนเดิม ที่มันเปลี่ยนไป มันเป็นเพราะเวลาหรือเป็นเพราะตัวเราเอง
อยู่ดีๆก้เกิดเป็นคำถามขึ้นมาว่าเวลาเปลี่ยนทุกอย่างได้จริงๆหรอ หรือจริงๆแล้วคนเราเองนั่นแหล่ะที่เปลี่ยน
เพราะเวลามันก้แค่ทำหน้าที่เดินตามเข็มของนาฬิกา
เหมือนอย่างเดิมทุกๆวันทุกๆวัน เวลาไม่ได้ทำให้เราโตขึ้น แต่เราโตขึ้นเองตามธรรมชาติของเรา ต่อให้โลกนี้ไม่มีนาฬิกาบอกเวลาโลกมันก้ยังหมุนต่อไปทุกวัน โลกทุกวันนี้ที่เปลี่ยนแปลงไปล้วนเกิดจากมนุษย์เราทั้งนั้น
เราเคยคิดว่าถ้าเวลาผ่านไปจะช่วยให้ทุกอย่างมันดีขึ้น แต่จริงๆแล้วทุกอย่างที่มันจะดีขึ้นได้มันอยู่ที่เราไม่ใช่เวลา อายุเท่าไหร่ก็ไม่สำคัญมันสำคัญที่เราจะคิดได้เมื่อไหร่ วันนี้เราเข้มแข็งขึ้นมากดีขึ้นได้ด้วยตัวของเราเอง เรียนรู้จากประสบการณ์ที่เราได้พบเจอมา อาจจะมีบางครั้งที่อ่อนแอ แต่ไม่นานเราก้หายและลุกขึ้นสู้ใหม่
เมื่อก่อนเราเคยคิดว่าทำไมเวลาจะเปลี่ยนไป โลกเดินหน้าไปแค่ไหนทำไมชีวิตของเรายังเหมือนเดิม เรายังเป็นคนที่ล้มเหลว ยังเป็นคนที่ผิดหวังเสียใจแล้วมันก็ยังเกิดขึ้นซ้ำซ้ำอยู่อย่างนั้น เรามัวแค่คิดว่าทำไมทุกคนต้องทำร้ายเราทั้งที่จริงแล้วไม่มีใครทำร้ายเราได้หรอก นอกจากเราจะปล่อยให้เขาทำ เรามัวแต่คิดว่าเวลาทำให้คนที่เคยรักกันกลายเป็นไม่รักกันทั้งที่จริงนั้นมันเปลี่ยนไปเพราะใจคน
มัวแต่โทษเทวดาฟ้าดิน โทษทุกๆสิ่งโทษแม้กระทั่งตัวเองแต่จะโทษใครไปก็เท่านั้น ถ้าเรายังคิดยังทำและยังใช้ชีวิตแบบเดิมๆ จนมาวันนึงได้มีเวลาหยุดคิดทบทวนแล้วหันกลับไปมองสิ่งต่างเรื่องราวที่ผ่านเข้ามาในชีวิตก็ทำให้นึกขึ้นได้ว่าหากเราจะมัวแต่หวังว่าเวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น หรือหวังว่าจะมีใครมาช่วยให้เราดีขึ้นโดยที่เราไม่คิดจะเปลี่ยนแปลงอะไร เราก็คงเป็นผู้ล้มเหลว และเป็นผู้ที่เสียใจอยู่อย่างนั้น
เพราะเวลาไม่สามารถช่วยอะไรเราได้หรอก ถ้าตัวเราใจเรายังคิดแบบเดิม ทำแบบเดิมต่อให้เวลาจะผ่านไปนานเท่าไหร่ถ้าเราไม่รู้จักที่จะเรียนรู้จากประสบการณ์ ความผิดพลาดที่ก่อให้เกิดความล้มเหลวในชีวิตสุดท้ายผลลัพธ์ชีวิตของเรามันก็จะออกมาในรูปแบบเดิมๆ เรามักจะคิดว่าเรากำลังเผชิญกับปัญหาคนเดียวบนโลกใบนี้ ปัญหาเราใหญ่ที่สุด ทั้งที่จริงๆแล้วทุกคนต่างก็ต้องเผชิญกับปัญหาด้วยกันทั้งนั้น อยู่ที่แต่ละคนจะมีวีธีรับมือกับมันยังไง จะยิ้มรับแล้วสู้ต่อไป หรือจะนั่งร้องไห้ทุกข์ใจอยู่อย่างนั้น อย่ามัวแต่รอเวลาเพราะคิดว่ามันจะช่วยให้ดีขึ้นเลย ตอนนี้รู้แล้วว่ามีแต่ความคิดเราเท่านั้นที่จะทำให้ชีวิตของเราดีขึ้นได้ ทุกคนต่างก็เคยผิดพลาดเคยล้มเหลว เคยผิดหวัง อกหัก เสียใจ
ถ้าเรารู้จักเรียนรู้และกล้าที่จะยอมรับมัน เรื่องที่มันเคยทำให้เราเสียใจมากๆวันนี้เราจะเสียใจน้อยลง ข้อผิดพลาดที่ทำให้เราล้มเหลว ถ้าเรารู้จักเรียนรู้ปรับปรุงเปลี่ยนแปลงความคิดหรือวิธีทำต่อให้มันต้องล้มเหลวอีกสักกี่ครั้งถ้าเราไม่หยุดที่จะพัฒนาแล้วลงมือทำมันต่อไปความล้มเหลวนั้นจะเป็นบทเรียนที่ทำให้เราสำเร็จได้สักวัน เพียงแค่เราต้องไม่ท้อ
เราต่างก็ต้องการสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเราเอง
เราจึงคิดค้น ค้นคว้า และสร้างสิ่งเหล่านั้นขึ้นมา ที่ทุกวันนี้เทคโนโลยีทันสมัย สะดวกสบาย ง่ายต่อการใช้ชีวิต มันไม่ใช่เพราะความเปลี่ยนแปลงของเวลา แต่มันเพราะมันเกิดขึ้นเพราะจินตนาการของคนที่คิดแล้วลงมือทำเพราะเชื่อว่าสิ่งเหล่านั้นมันเป็นไปได้ ชีวิตเราจะดีหรือร้ายมันขึ้นอยู่ที่เราเลือกจะทำให้มันเป็นแบบไหน เรารู้ดีว่าอะไรดีอะไรไม่ดีมันก็อยู่ที่เราเลือกจะทำหรือไม่ทำ ถ้าเราเชื่อว่าเราทำได้มันก็ต้องทำได้
.
.
ถ้าเราคิดว่าเราทำไม่ได้ตั้งแต่ยังไม่ลงมือทำแล้วมันจะทำได้ยังไงหร่ะ
เขียนเพื่อเตือนสติตัวเองให้กำลังใจตัวเอง
วันนี้เราอาจจะรู้สึกเหนื่อยรู้สึกท้อจนไม่รู้ว่าสิ่งที่เราทำอยู่มันถูกไหมเราเลือกถูกแล้วใช่ไหม เรากำลังทำอะไรอยู่
ก็ไม่รู้ว่าจะไปคิดให้มากมายทำไมมันไม่มีอะไรถูกหรือผิดหรอก
"ถ้าเรารักในสิ่งที่กำลังทำอยู่
แม้วันนี้มันจะยังไม่ประสบความสำเร็จก็ทำมันก้ไปเถอะ
อย่างน้อยเราก็ยังโชคดีที่ได้ทำในสิ่งที่รัก
แล้วเราก็มีความสุขในสิ่งที่ทำ
และสิ่งนั้นไม่ทำให้ใครเดือดร้อนแค่นั้นก็น่าจะพอแล้วไม่ใช่หรอ"
ขอแค่สู้ต่อไปถ้าเราไม่หยุดทำสักวันมันต้องเป็นวันของเรา
หากใครกำลังรู้สึกแบบนี้อยู่สู้ไปด้วยกันนะคะ