[CR] ชีวิต Slow life นั่งรถไฟไปนอนแพกาญ #เหนื่อยไหมนั่งรถไฟไปกาญ #คุณตาพามาเที่ยว #งบ1,200

สวัสดีค๊าาาาาาาา .กลับมาแล้วเรากลับมาเที่ยวอีกแล้ว  ยิ้ม
อากาศช่วงนี้ร้อนเนอะ. หาที่เย็นๆนอนเล่นน้ำสบายๆกันดีกว่า "กาญไงไปไหมหล่ะ?"
คำถามนี้เพียงแค่พูดออกไปเพื่อนผู้ใจง่ายก็ตกลงทันที
รอบนี้สมาชิกของเราเพิ่มขึ้นด้วยแหละ วางแผน 8 ไปจริงอะ 4 โอเคก็ถือว่าไม่เหงาจนเกินไปเนอะ


________________________________#ไม่แต่งภาพเช่นเดิม เพิ่มเติมคือเพื่อนร่วมทาง

*** เราจะแบ่งภาพออกเป็น 2 ส่วน
1. ส่วนทรหด (เดินทางจากพิษณุโลก-กาญ)
2. ส่วนความฟิน  (บรรยากาศที่แพ)




เราวางแผนออกจากพิษณุโลกด้วยรถไฟรอบ 13.18 น.




แต่ชีวิตไม่ได้ดีขนาดน๊านนนน . นี่มันรถไฟไทยพวกเราได้ขึ้นจริง 14.18 น.  ไม่เป็นไรเพื่อของฟรีเราจึงรอ

ที่นั่งรอบนี้ไม่เต็มนะ แต่หลายคนต้องยืนเพราะไม่มีคนแบ่งทีให้นั่ง บางคนนอนคนเดียวเต็ม พวกเราเลยต้องเดินหาที่นั่งนานหน่อย
กว่าจะหาได้ก็เซงจิตไปตามๆกัน แต่มีพี่ชายหญิง 2คนแบ่งที่ให้นั่งนะน่ารักมาก  และคุณป้ากับลูกชายในภาพก็ใจดียกที่นั่งให้ด้วย ^ ^
กว่าจะถึงหัวลำโพงขี้เกลือก็ขึ้นตามตัวพวกเราทุกคนพอดี .นานมากกกกก บ่าย 2 - 4 ทุ่ม นานไหมถามใจคนขับดู ? ร้องไห้

ก่อนถึงหัวลำโพงเราเจอสาวเกาหลีด้วยแหละ . นางมาคนเดียวกว่าจะสื่อสารกันได้เล่นเอาเพื่อนเราเหนื่อยเลยทีเดียว
นับถือใจเดินทางข้ามประเทศคนเดียว

ถึงแล้วทำไงอะ ? เดินกันให้วุ่นเลยทีเดียวกับการหาทางไปสถานีธนบุรี ก็เพื่อรถไฟฟรีอีกเช่นเคย (บ้านนอกเข้ากรุงของแท้นาจาาา 555)

เราตัดสินใจนั่งแท็กซี่ หมดไป 91/4 ยิ่งหารยิ่งถูกกก  เพราะหัวลำโพงไม่ไกลจากสถานีธนบุรี



ที่พักก็ไม่มีเต็ม ทำไงได้นอนที่นี่ก็แล้วกัน (ไม่ต้องห่วงนะปลอดภัยเพราะนายสถานีบอกให้ไปนอนต้องที่พักที่มีกล้องวงจร)
ข้างสถานีมีห้องอาบน้ำคนละ 10 บาท มีร้านขายของทั้งคืนไม่ต้องกลัวอดแน่นอนน . (แถมใจดีอีกด้วย)


อยู่ง่าย กินง่าย นอนก็ง่ายอีกเช่นกัน (เหมือนเราต้องลำบากแต่เปล่าเลยจริงแล้วมันสนุกมากกว่า ^ ^)


คุณผู้ชาย 1 เดียวในทริปนี้นางไม่สบายแต่ก็ไม่ยอมนอนคอยเดินเฝ้าพวกเรา .น่าร๊ากกกกกกก จุ๊บๆ

แต่สุดท้ายแล้วมีคนที่นอนหลับเพียงคนเดียว ที่เหลือนั่งคุยยันเช้าจ้าาาาาา . รถไฟรอบแรกออก 7.50 น. พวกเราเตรียมตัวตั้งแต่ ตีห้า เพื่ออาบน้ำ และซื้อของเพื่อเตรียมไปทำกินที่แพ . ไม่ต้องเดินไกลตลาดสดยามเช้าอยู่ฝั่งตรงข้ามสถานีเลยค๊าาา

ของดูเต็มไปหมดเลยค๊าเลือกไม่ถวกเบยยยย  เอ๊ย ของกิน (อาหารสดราคาถูกนะตลาดนี้อะ) (สายตาที่มองนี่ไม่ใช่ของกินนะฮ้ะ  มองพ่อค้าจ้าบอกเลยแซบมากแต่ถ่ายไมไ่ด้เดี๋ยวเค้ารู้ตัว มีให้เลือกดูทั้งตลาดนาจาต้องไปดูเอง 55555555)


ซื้อของเสร็จก็ตุนอาหารลงท้องเลยเพราะต้องนั่งรถไฟอีกยาวไกล กินเสร็จเราก็แพ็คของสดใส่กล่องโฟม ของกินพร้อมคนพร้อมเราเดินทางได้ !

ภาพบนคือตอนรถไฟจอด ภาพล่างคือความเป็นจริงเวลาเปิดให้ขึ้นไปนั่ง .แม่ขาแน่นไปหมดเบยยยยยยยยยยยยยย

ถึงกาญแล้วค๊าทุกคนนนนนน. ตั้งแต่ 7.50 น. ถึงกาญ 13.30 โดยประมาณ (นี่ยังไม่ถึงสถานีน้ำตกนะคะ..โอ้ววววเมื่อย 5555)

ฝรั่งคนนี้มีแฟนเป็นคนไทยนางมาร้องเพลงกับแฟนเชื่อว่าทุกขบวนรถไฟที่ผ่านจะได้ฟังเพลงที่นางร้อง เป็นรอยยิ้มที่ทำให้เราหายเมื่อยได้อะ




คือทุกครั้งที่รถไฟจอดเราจะมีความหวัง หวังว่าคือปลายทางสุดท้ายของรถไฟ แต่เชื่อเถอะชีวิตมันเศร้ากว่าที่คิด ยังไม่ถึงยังอีกไกลลลล

ผ่านถ้ำกระแซก็แล้ว ช่องเขาขาดก็แล้ว โถวยังไม่ถึงสถานีน้ำตกอีก


แต่ระหว่างทางก็มีความงามซ่อนอยู่นาาา . นี่ขนาดน้ำน้อยนะยังน่าเล่นขนาดนี้ อยากถึงแพที่จองไว้แล้วววววววว

นี่ไงสะพานรถไฟสายมรณะ . ถ้าภาพไม่สวยต้องขอโทษด้วยนะเราเอาตามจริง อาจเพราะเราไปหน้าแล้ง และไม่ได้แต่งภาพเพราะต้องการเอาใกล้เคียงความจริงที่สุดเพื่อที่คนไปตามจะได้ไม่ผิดหวัง ^ ^

ด้วยความเหนื่อย ล้า เมื่อย และเบื่อจำต้องให้เราออกมาถ่ายรูปเล่นกัน อากาศร้อนนะร้อนมาก แล้งด้วย #อย่าเดินทางด้วยรถไฟเลยถ้าไม่จำเป็นช่วงหน้าร้อนอะ (แนะนำเฉยๆน๊าา .แล้วแต่ความสมัครจายยยย)

ในส่วนที่ 1 ว่าด้วยเรื่องความทรหดของการเดินทางได้จบลงแล้วโดยรวมเหนื่อยกายเพราะเราใช้เวลากับรถไฟนานมาก อากาศร้อนลมร้อน แต่ทางใจเราโอเคน้ะเปิดโลกใหม่เราชอบ ^ ^ . ส่วนที่ 2 จะมาต่อนะเน็ตไม่ดีเพราะเราอยู่หอในกันหน่ะ ขอโทษด้วยนะค๊าาาา :3
ชื่อสินค้า:   แพสรีรัตน์
คะแนน:     
**CR - Consumer Review : ผู้เขียนรีวิวนี้เป็นผู้ซื้อสินค้าหรือเสียค่าบริการเอง ไม่มีผู้สนับสนุนให้สินค้าหรือบริการฟรี และผู้เขียนรีวิวไม่ได้รับสิ่งตอบแทนในการเขียนรีวิว
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่